J.J. Lehto

1.1. Zaman Kanak-kanak, Pendidikan, dan Perubahan Nama

Jyrki Juhani Järvilehto dilahirkan pada 31 Januari 1966, di Espoo, Uusimaa, Finland. Beliau memulakan perlumbaan kart pada usia enam tahun di tanah airnya dan memenangi pelbagai acara. Pada masa itu, beliau bersaing dengan pemandu masa depan Formula Satu seperti Mika Häkkinen dan Mika Salo. Beliau juga menamatkan pengajian matematik di universiti.

Nama panggilan beliau, "JJ Lehto", telah dicadangkan oleh Keke Rosberg, Juara Dunia F1 1982 dari Finland. Rosberg, yang namanya sendiri dipendekkan daripada Keijo, berpendapat bahawa nama asal Jyrki Juhani Järvilehto sukar diingat oleh peminat berbahasa Inggeris dan singkatan "JJ" akan lebih mudah diterima. Rosberg melihat potensi luar biasa dalam Lehto selepas menyaksikan Lehto memenangi perlumbaan Formula Ford 2000 di Litar Silverstone pada tahun 1987. Ini mendorong Rosberg untuk menawarkan diri sebagai pengurus Lehto melalui syarikat promosi sukan yang ditubuhkannya, Euro Promotion. Sejak itu, Lehto berazam untuk menjadi pemandu lumba profesional dan mendapat sokongan tajaan daripada Marlboro pada tahun yang sama.

1.2. Kerjaya Awal Karting dan Formula Junior

Pada tahun 1981, Lehto beralih kepada motocross dan mencapai keputusan yang baik, memfokuskan aktivitinya dalam sukan itu selama tiga tahun. Walau bagaimanapun, beliau mengalami kecederaan lutut dalam kemalangan motocross, menyebabkan kesukaran menyerap impak pendaratan, dan akhirnya terpaksa meninggalkan sukan itu. Pada mulanya beliau mempertimbangkan untuk menjadi pemandu rali, tetapi rancangan itu tidak menjadi kenyataan akibat penarikan penaja.

Pada tahun 1985, Lehto beralih kepada perlumbaan empat roda, membuat penampilan sulung di Formula Ford 1600 Finland. Walaupun bersaing untuk kejuaraan, beliau terbabit dalam kemalangan pada perlumbaan terakhir, menyebabkan beliau terlepas gelaran. Namun, pada tahun 1986, beliau bangkit dan memenangi kejuaraan EFDA Formula Ford 1600 Eropah, Formula Ford 1600 Scandinavia, dan Formula Ford 1600 Finland.

Pada tahun 1987, Lehto menyertai Pacific Racing dan mengambil bahagian dalam Kejuaraan Formula Ford 2000 British, di mana beliau menunjukkan prestasi dominan dengan 11 kemenangan. Beliau juga memenangi Kejuaraan Formula Ford 2000 Eropah dengan enam kemenangan. Setahun kemudian, pada tahun 1988, beliau memasuki Kejuaraan Formula Tiga British bersama Marlboro Pacific Racing, memandu Reynard 883 yang dikuasakan oleh enjin Toyota. Beliau menguasai kejuaraan itu dengan lapan kemenangan, enam petak pertama, dan 11 pusingan terpantas, akhirnya merangkul gelaran juara. Dalam kejuaraan ini, beliau bersaing dengan pemandu terkenal lain seperti Damon Hill, Martin Donnelly, Eddie Irvine, Roland Ratzenberger, dan Gil de Ferran.

Pada tahun 1989, Lehto melangkah ke Kejuaraan Formula 3000 Antarabangsa bersama Marlboro Pacific Racing, memandu Reynard 89D yang dikuasakan oleh enjin Mugen MF308, dengan Eddie Irvine sebagai rakan sepasukan. Walaupun musim itu tidak begitu berjaya dan beliau gagal mencatat sebarang podium, beliau menunjukkan kelajuan yang menjanjikan dalam beberapa acara, dengan kedudukan tertinggi di tempat keempat di Grand Prix Pau. Pada tahun yang sama, beliau diberi peluang untuk menguji kereta Ferrari F1, Ferrari 640, di Litar Fiorano, membantu dalam pembangunan kereta dan sistem transmisi separa automatiknya.

2.1. Onyx (1989-1990)

Pada tahun 1989, Lehto telah diuji oleh Scuderia Ferrari sebelum membuat penampilan sulung di Formula Satu bersama pasukan Onyx sebagai pengganti lewat musim untuk Bertrand Gachot. Beliau gagal melakukan pra-kelayakan untuk perlumbaan pertamanya di Estoril, namun berjaya membuat permulaan pertamanya dalam perlumbaan berikutnya di Grand Prix Sepanyol 1989. Dalam penamat musim yang basah di Adelaide, beliau menduduki kedudukan setinggi kelima sebelum terpaksa bersara akibat masalah elektrikal.

Pada musim 1990, Lehto meneruskan bersama Onyx, tetapi pasukan itu dijual kepada ahli perniagaan Swiss, Peter Monteverdi, selepas Grand Prix Brazil 1990. Masalah kewangan dan persediaan pasukan yang buruk, termasuk keutamaan yang diberikan kepada Gregor Foitek (yang bapanya terlibat dalam pembelian pasukan), menghalang prestasinya. Beliau gagal layak untuk lima daripada perlumbaan dan terpaksa bersara dalam empat yang lain. Satu-satunya penamatnya bersama Onyx pada tahun itu adalah di Grand Prix San Marino 1990, di mana beliau menamatkan di tempat ke-12. Akibat masalah ini, Lehto dan Rosberg mengambil keputusan untuk meninggalkan pasukan selepas Grand Prix Hungary 1990.

2.2. Scuderia Italia (1991-1992)

Untuk musim 1991, Lehto menandatangani kontrak dengan pasukan Scuderia Italia yang bercita-cita tinggi, yang dibiayai oleh Beppe Lucchini dan menggunakan casis Dallara serta enjin Judd V10, dengan Emanuele Pirro sebagai rakan sepasukan. Walaupun terpaksa melalui sesi pra-kelayakan, beliau dengan cepat membuktikan dirinya sebagai pemandu tengah padang yang cekap. Di Grand Prix San Marino 1991 yang basah, Lehto menunjukkan prestasi cemerlang dalam perlumbaan yang penuh dengan persaraan, menamatkan di tempat ketiga dan mencatat podium Formula Satu tunggal dalam kerjayanya. Beliau juga menduduki tempat keempat seketika di Grand Prix Kanada 1991 sebelum bersara akibat masalah mekanikal. Walau bagaimanapun, beliau menghadapi masalah kebolehpercayaan yang teruk sepanjang musim, dengan 11 kali persaraan daripada 16 perlumbaan, dan hanya menamatkan perlumbaan di empat acara lain. Beliau menamatkan musim di tempat ke-12 dalam Kejuaraan Pemandu dengan 4 mata.

Beliau kekal bersama pasukan itu pada tahun 1992, kini bergandingan dengan Pierluigi Martini dan menggunakan enjin Ferrari V12. Namun, casis baru Dallara BMS192 mengalami masalah pengendalian yang serius akibat reka bentuk suspensi mono-shock yang gagal dan berat tambahan daripada enjin V12, yang menyebabkan masalah sudut. Lehto dan Martini menghadapi kesukaran besar dengan prestasi selekoh kereta. Keputusan terbaik Lehto adalah tempat ketujuh di Grand Prix Belgium 1992, dan beliau gagal mengumpul sebarang mata kejuaraan.

2.3. Sauber (1993)

Pada musim 1993, Lehto mendapat tempat kedua (di samping pemandu Austria Karl Wendlinger) di pasukan Sauber yang baru ditubuhkan, yang menggunakan enjin Ilmor. Lehto dipilih sebagai pengganti Michael Schumacher, yang menolak tawaran Sauber kerana kontrak pelbagai tahunnya dengan Benetton. Musim itu bermula dengan sangat baik bagi Lehto, kerana beliau menamatkan perlumbaan di tempat kelima dalam penampilan sulung pasukan di Grand Prix Afrika Selatan 1993, diikuti dengan tempat keempat di Grand Prix San Marino 1993 walaupun mengalami masalah enjin pada peringkat akhir. Walau bagaimanapun, selepas pertembungan dengan Wendlinger di Grand Prix Monaco 1993, hubungannya dengan rakan sepasukan dan pasukan Sauber menjadi dingin, dan prestasinya menurun, tanpa mata tambahan yang dicatat. Lehto menamatkan musim di tempat ke-13 dalam Kejuaraan Pemandu dengan 5 mata.

2.4. Benetton (1994)

Untuk musim 1994, Lehto berjaya mengalahkan persaingan daripada Michele Alboreto dan Luca Badoer untuk mendapatkan tempat kedua di pasukan Benetton bersama Michael Schumacher. Walau bagaimanapun, beliau mengalami kecederaan leher yang serius semasa menguji kereta baru Benetton B194 sebelum musim bermula, mengakibatkan tulang serviks retak. Pemandu ujian Jos Verstappen mengambil alih tempatnya untuk dua pusingan pertama kejuaraan.

Lehto kembali ke kokpit untuk Grand Prix San Marino 1994 yang tragis, walaupun terdapat keraguan mengenai tahap kecergasannya. Beliau layak di tempat kelima tetapi keretanya terhenti di grid dan dilanggar dari belakang oleh kereta Lotus yang dipandu Pedro Lamy, menyebabkan persaraan awal. Walaupun berjaya menduduki tempat ketiga di Grand Prix Sepanyol 1994 sebelum masalah enjin, dan memperoleh satu mata di Grand Prix Kanada 1994 (selepas pembatalan kelayakan Christian Fittipaldi), jelas bahawa kecederaannya belum pulih sepenuhnya. Beliau sekali lagi digantikan oleh Verstappen untuk Grand Prix Perancis 1994.

Semasa tempoh rehatnya, Lehto menguji Ligier JS39B (yang kini di bawah payung Benetton dan diuruskan oleh Tom Walkinshaw Racing) bersama Verstappen. Beliau menyumbang kepada pembangunan aerodinamik dan dasar kereta, yang akhirnya membantu pasukan Ligier mencapai podium berganda di Grand Prix Jerman 1994.

Beliau kembali ke kokpit untuk pusingan Grand Prix Itali 1994 dan Grand Prix Portugal 1994 sebagai pengganti Schumacher yang digantung, tetapi tidak menunjukkan prestasi yang mengagumkan. Beliau kemudiannya dilepaskan sepenuhnya apabila pasukan menandatangani Johnny Herbert. Ini membebaskannya untuk memandu di dua pusingan terakhir untuk Sauber, menggantikan Andrea de Cesaris (yang merupakan pengganti sementara untuk Wendlinger yang cedera di Grand Prix Monaco 1994).

Selepas musim itu, Lehto menerima tawaran daripada Sauber untuk tahun 1995 dan juga berunding dengan Pacific Racing, pasukan lamanya di F3000. Walau bagaimanapun, dengan nasihat pengurusnya Keke Rosberg, beliau memutuskan untuk beralih kategori dan menyertai DTM bersama Opel, kerana ia menawarkan pilihan yang lebih kompetitif. Selepas pengetahuannya tentang enjin Renault V10 dari ujian Ligier pada tahun 1994, Ron Dennis dari McLaren meminta Lehto untuk menulis laporan mengenai perbandingan enjin Ilmor (Mercedes) V10, Renault V10, dan Ford Zetec-R V8, yang akhirnya menjadi punca penyertaan Lehto di Le Mans 24 Jam pada tahun 1995 bersama McLaren.

3.1. Perlumbaan Kereta Jelajah

Selepas kerjaya Formula Satunya terhenti, Lehto, yang dinasihatkan oleh pengurusnya Keke Rosberg, menyertai Kejuaraan Kereta Jelajah Jerman (DTM) pada tahun 1995 dan 1996, serta Kejuaraan Kereta Jelajah Antarabangsa (ITC). Walaupun dianggap sebagai pemandu yang berbakat, kemenangan tidak dapat diraihnya dalam siri ini. Namun, beliau mencatat beberapa keputusan konsisten, termasuk menamatkan di tempat kelima dalam Kejuaraan ITC 1996.

Pada tahun 1997, beliau beralih ke Kejohanan FIA GT, menyertai pasukan kilang BMW Motorsports (Schnitzer Motorsport) dan bergandingan dengan Steve Soper. Walaupun berjaya meraih empat kemenangan, termasuk kemenangan di hadapan penonton tempatan di acara "Thunder In Helsinki", dan lapan podium, beliau akhirnya menamatkan musim di tempat kedua dalam kejuaraan, tewas kepada bekas pesaing DTM, Bernd Schneider.

3.2. Perlumbaan Kereta Sport dan Acara Ketahanan

Kejayaan terbesar Lehto selepas Formula Satu datang dalam perlumbaan kereta sport. Beliau merupakan penambahan lewat untuk edisi Le Mans 24 Jam 1995 dalam sebuah McLaren F1 GTR, tetapi berjaya memenangi perlumbaan itu secara keseluruhan pada percubaan ketiganya, berkongsi kereta dengan Yannick Dalmas dan Masanori Sekiya. Lehto memainkan peranan penting dalam kemenangan itu, meraih pendahulu untuk pasukan dengan memandu beberapa stint semasa malam yang hujan. Ketika pemandu lain memandu dengan berhati-hati, Lehto dilihat memandu kereta dengan meluncur, mencatat pusingan 30 saat lebih pantas daripada yang lain. Beliau adalah orang Finland pertama yang memenangi Le Mans.

Pada tahun berikutnya, beliau membuat tiga penampilan tambahan dalam kereta yang sama, memenangi satu lagi perlumbaan.
Pada tahun 1999, beliau kembali ke kem BMW, yang menyertai kereta lumba BMW V12 LMR mereka dalam Siri Le Mans Amerika (ALMS). Walaupun memenangi empat perlumbaan termasuk Perlumbaan Sebring 12 Jam 1999, Lehto kehilangan gelaran kejuaraan kerana formaliti (beliau tidak diberikan mata yang diperoleh daripada kemenangan Sebring kerana beliau tidak mempunyai lesen perlumbaan Amerika pada masa itu). Tahun 2000 terbukti kurang berjaya kerana kemunculan Audi R8 yang hampir tidak dapat dikalahkan, namun beliau masih mencatat dua kemenangan dan lapan podium.

Pada tahun 2001, Lehto dan BMW kekal dalam siri ALMS, tetapi turun ke kelas GT dengan BMW M3 GTR yang kontroversi. Pasukan itu hampir tidak dapat dikalahkan, tetapi Lehto kalah dalam kejuaraan kepada rakan sepasukannya, Jörg Müller. Pada tahun itu, beliau meraih empat kemenangan, tujuh podium, dan dua petak pertama.
Pada tahun 2002, Lehto menolak tawaran BMW untuk menyertai mereka dalam Kejuaraan Kereta Jelajah Eropah (ETCC) dan menyertai Cadillac untuk program kereta sport Cadillac Northstar LMP mereka di Le Mans dan dalam siri ALMS. Walaupun kereta itu tidak setanding dengan Audi R8 atau Panoz LMP, prestasi kereta itu mula meningkat, mencatat beberapa podium pada separuh kedua tahun itu.

Lehto memenangi empat perlumbaan pada tahun 2003 (termasuk acara berprestij Petit Le Mans di Road Atlanta), dan menamatkan di tempat ketiga dalam kejuaraan ALMS. Akhirnya, pada tahun 2004, selepas pasukan kilang Audi meninggalkan siri ALMS, beliau berjaya meraih ganjaran penuh dan memenangi kejuaraan pertamanya sejak gelaran Formula Tiga British 1988, mencatat enam kemenangan dan sembilan podium. Separuh kedua musim 2005 yang mengecewakan menghalangnya daripada meraih gelaran kejuaraan berganda, tetapi beliau berjaya menamatkan tahun terakhirnya dalam perlumbaan sepenuh masa dengan cemerlang apabila memenangi kedua-dua Perlumbaan Sebring 12 Jam 2005 dan Le Mans 24 Jam 2005 sekali lagi.

3.3. Siri CART

Pada tahun 1998, Lehto kembali ke perlumbaan formula dengan menyertai Siri Kejuaraan CART FedEx sebagai pemandu kilang Mercedes-Benz bersama Team Hogan. Walaupun beliau berharap untuk kembali ke perlumbaan formula, kempen itu tidak berjaya. Pasukan itu beroperasi dengan satu kereta dan kekurangan penaja utama, yang menyebabkan banyak masalah mekanikal semasa perlumbaan. Walaupun beliau sempat memimpin beberapa perlumbaan, keputusan terbaiknya adalah tempat kelima. Tahun itu merupakan tahun terakhirnya dalam perlumbaan formula terbuka, dan beliau kemudiannya kembali memfokuskan kepada perlumbaan kereta sport. Beliau menamatkan musim di tempat ke-20 dengan 25 mata.

3.4. Penampilan Perlumbaan Lain

Pada tahun 2006, terdapat pengumuman bahawa pasukan Solaroli akan membeli dua Porsche RS Spyder untuk menyertai siri ALMS, dengan salah satunya akan dipandu oleh Lehto dan Johnny Herbert. Walau bagaimanapun, perjanjian itu tidak pernah menjadi kenyataan.
Pada tahun 2007, beliau muncul di Perlumbaan Daytona 24 Jam untuk bergandingan dengan Colin Braun dan Max Papis dalam Krohn Racing Pontiac-Riley. Penyertaan pertamanya dalam acara itu tidak berjaya kerana kereta mengalami misfire, dan selepas menghabiskan masa yang lama di pit, mereka menamatkan di tempat ke-17.
Pada tahun 2008, beliau membuat kemunculan semula yang tidak dijangka di litar lumba apabila beliau muncul di Grand Prix Malaysia untuk memandu dalam perlumbaan sokongan Siri Speedcar, mengambil alih kereta nombor 90 yang sebelumnya dipandu oleh Narain Karthikeyan. Beliau mencatat satu mata dan menamatkan di tempat ke-16 dalam siri itu.

7.1. Keputusan Lengkap Kejuaraan Formula Tiga British

(Perlumbaan dalam huruf tebal menunjukkan petak pertama) (Perlumbaan dalam huruf condong menunjukkan pusingan terpantas)

7.2. Keputusan Lengkap Grand Prix Macau

7.3. Keputusan Lengkap Formula 3000 Antarabangsa

7.4. Keputusan Lengkap Formula Satu

7.5. Keputusan Lengkap Le Mans 24 Jam

7.6. Keputusan Lengkap Deutsche Tourenwagen Meisterschaft/Masters

7.7. Kejuaraan Kereta Jelajah Antarabangsa

7.8. Keputusan Perlumbaan Roda Terbuka Amerika

7.9. Keputusan Lengkap Siri Le Mans Amerika