1. Kehidupan Awal
John Barnes dilahirkan di Jamaica, di Kingston, kepada pasangan Roderick Kenrick "Ken" Barnes, seorang warga Trinidad dan Frances Jeanne Hill, seorang warga Jamaica. Bapanya, Ken Barnes, berasal dari Port of Spain, Trinidad dan Tobago, dan berpindah ke Jamaica pada tahun 1956 sebagai anggota Rejimen India Barat. Beliau kemudian menyertai Pasukan Pertahanan Jamaica apabila ia ditubuhkan selepas kemerdekaan negara itu pada tahun 1962, di mana beliau pada mulanya memegang jawatan sebagai Pegawai Pemerintah Batalion Pertama Rejimen Jamaica. Pada tahun 1973, beliau dinaikkan pangkat kepada kolonel dan kekal dalam tentera sehingga bersara pada tahun 1989. Semasa dalam tentera, beliau juga merupakan pemain bola sepak separuh profesional untuk sebuah kelab Liga Perdana Kebangsaan Jamaica dan pernah menjadi kapten pasukan bola sepak kebangsaan Jamaica.
Barnes menghabiskan zaman kanak-kanaknya di pangkalan tentera terbesar Jamaica, di mana beliau bermain bola sepak dan menjalani kehidupan yang berdisiplin. Bapanya merupakan peminat tegar skuasy dan bola sepak, yang sangat menggalakkan minat anaknya terhadap sukan. Beliau menamakan Barnes sempena nama pemain bola sepak Wales terkenal, John Charles. Bapanya juga pernah menjadi presiden Persatuan Renang Amatur Jamaica dan kemudiannya membentuk pasukan bobsel pertama Jamaica.
Pada Januari 1976, ketika Barnes berusia 12 tahun, beliau berpindah ke London, England, bersama keluarganya apabila bapanya dilantik sebagai penasihat pertahanan di Suruhanjaya Tinggi Jamaica, London (1976-1981). Di London, beliau bersekolah di Sekolah Tatabahasa St Marylebone, sebuah sekolah yang terkenal dengan ragbinya, diikuti dengan tempoh singkat di Sekolah Haverstock di Camden Town. Semasa di sekolah, Barnes bermain bola sepak remaja selama empat tahun di Kelab Stowe Boys di Paddington.
2. Kerjaya Pemain
John Barnes memulakan kerjaya profesionalnya sebagai pemain sayap kiri yang dinamik, sebelum beralih ke peranan pemain tengah yang lebih dalam pada penghujung kerjayanya. Kerjayanya terbahagi kepada beberapa fasa penting di pelbagai kelab, di mana beliau mempamerkan kemahiran luar biasa dan meraih pelbagai kejayaan.
2.1. Watford
John Barnes dikesan oleh Watford ketika masih remaja, bermain untuk kelab Liga Middlesex Sudbury Court. Selepas perlawanan percubaan yang berjaya bersama pasukan simpanan Watford, Barnes menandatangani kontrak pada 14 Julai 1981 dengan bayaran "satu set kit". Beliau membuat penampilan sulung pada usia 17 tahun sebagai pemain gantian pada 5 September 1981, dalam perlawanan seri 1-1 di laman sendiri menentang Oldham Athletic dalam Liga Bola Sepak Divisyen Kedua. Ketika itu, di bawah kendalian pengurus Graham Taylor, Watford berada lapan bulan lagi untuk melengkapkan peningkatan lima tahun mereka dari Divisyen Keempat ke Divisyen Pertama.
Barnes dengan cepat mengukuhkan dirinya sebagai pemain tetap dan menjaringkan 12 gol Divisyen Kedua ketika Watford dinaikkan pangkat sebagai naib juara kepada pesaing sengit mereka, Luton Town, ke liga teratas bola sepak Inggeris pada akhir musim 1981-82. Watford menamatkan saingan sebagai naib juara liga kepada Liverpool pada musim berikutnya. Namun, Watford tewas dalam perlawanan akhir Piala FA 1984 dengan keputusan 2-0 kepada Everton. Pasukan itu juga tewas di separuh akhir Piala FA 1986-87 kepada Tottenham Hotspur.
Pada akhir musim 1986-87, Taylor menamatkan tempoh 10 tahunnya sebagai pengurus Watford untuk mengambil alih Aston Villa. Penggantinya, Dave Bassett, mengaku akan kehilangan Barnes kepada kelab yang lebih besar. Beliau memberi Alex Ferguson peluang untuk menandatangani Barnes untuk Manchester United. Namun, Ferguson menolak tawaran itu kerana masih percaya kepada pemain sayap kiri United, Jesper Olsen. Ferguson kemudiannya mengakui beliau menyesal tidak menandatangani Barnes, terutamanya kerana Barnes membantu melanjutkan dominasi Liverpool di England selama tiga musim, manakala Olsen kehilangan tempatnya di Old Trafford dan telah meninggalkan kelab itu pada akhir tahun 1988. Penggantinya, Ralph Milne dan Danny Wallace, gagal memenuhi jangkaan. United di bawah Ferguson terpaksa menunggu sehingga 1990 untuk memenangi trofi utama dan 1993 untuk memenangi gelaran liga. Barnes meninggalkan Watford selepas menjaringkan 65 gol dalam 233 penampilan liga. Secara keseluruhan, beliau bermain sebanyak 296 perlawanan kompetitif untuk Watford, menjaringkan 85 gol.
2.2. Liverpool
Barnes tiba di Liverpool yang dikendalikan oleh Kenny Dalglish pada musim perpindahan yang sama dengan rakan sepasukan England, Peter Beardsley. Beliau bergabung dengan pemain baharu seperti John Aldridge dan Ray Houghton, melengkapkan barisan serangan yang mengagumkan. Beliau menandatangani kontrak dengan kelab itu pada 9 Jun 1987 dengan bayaran sekitar 900.00 K GBP. Barnes membuat penampilan sulung untuk The Reds bersama Beardsley pada 15 Ogos 1987 dalam kemenangan liga 2-1 menentang Arsenal di Highbury. Selepas sembilan minit perlawanan, gabungan Barnes dan Beardsley menghasilkan gol pembukaan untuk Aldridge. Gol pertamanya untuk Liverpool dijaringkan pada 12 September ketika menewaskan Oxford United 2-0 di Anfield.
Dalam musim pertamanya di Liverpool, pasukan itu memenangi gelaran liga, kekal tanpa kalah selama 29 perlawanan pertama musim tersebut. 15 gol liga Barnes pada musim pertamanya hanya dapat diatasi oleh John Aldridge. Kekalahan 2-1 di Nottingham Forest pada 2 April merupakan salah satu daripada hanya dua kekalahan liga pada musim itu. Sebelas hari kemudian, Barnes, Beardsley, Houghton, dan Aldridge memainkan peranan penting dalam kemenangan 5-0 Liverpool di laman sendiri ke atas Forest, yang digambarkan oleh Tom Finney sebagai "Salah satu pameran terbaik yang pernah saya saksikan sepanjang tempoh saya bermain dan menonton permainan. Anda tidak akan melihat yang lebih baik di mana-mana, malah di Brazil sekalipun." Walau bagaimanapun, impian meraih gelaran berganda terhalang apabila gol Lawrie Sanchez untuk Wimbledon menewaskan Liverpool 1-0 dalam perlawanan akhir Piala FA 1988. Barnes juga merupakan penyumbang utama kepada "Anfield Rap", lagu perlawanan akhir piala kelab yang menduduki tangga ketiga di carta UK. Pada musim ini, Barnes telah dipilih sebagai Anugerah Pemain Terbaik PFA.
Pada musim panas 1988, Ian Rush kembali menyertai Liverpool. Selepas tragedi Bencana Hillsborough pada April 1989 yang meragut nyawa 96 peminat Liverpool, Barnes menghadiri beberapa upacara pengebumian dan melawat mangsa yang cedera di hospital. Beliau menarik diri daripada perlawanan persahabatan antarabangsa England untuk memenuhi tanggungjawab awam ini. Liverpool memenangi perlawanan akhir Piala FA 1989 dengan kemenangan 3-2 ke atas pesaing Merseyside, Everton, di mana Barnes mencipta gol dari sayap kiri untuk Rush. Walau bagaimanapun, dalam penentu gelaran liga 1988-89 di Anfield, gol kemenangan liga Michael Thomas dari Arsenal pada minit ke-92 berlaku dalam serangan balas mereka, 17 saat selepas Barnes kehilangan bola ketika cuba menggelecek melepasi Kevin Richardson.
Barnes memainkan peranan penting dalam pasukan Liverpool yang memenangi gelaran liga pada tahun 1990 dan menjaringkan 22 gol liga dari sayap kiri-jumlah gol tertinggi dalam kerjayanya. Ian Rush menjaringkan empat gol liga lebih sedikit daripada Barnes pada musim tersebut. Barnes dipilih sebagai Anugerah Pemain Terbaik FWA, dan jangkaan daripada pengurus England, Bobby Robson, juga tinggi, melihat Barnes sebagai komponen utama dalam persiapan menjelang Piala Dunia FIFA 1990. Peter Beardsley kemudiannya menyatakan bahawa Barnes pada akhir tahun 1980-an adalah "Pemain terbaik yang pernah saya main bersama, tanpa kecuali. Selama tiga atau empat tahun pada akhir 80-an, John mungkin adalah pemain terbaik di dunia."
Barnes terus bermain secara konsisten untuk Liverpool dan England sepanjang tahun 1990-an. Dalam musim 1990-91, beliau menjaringkan 16 gol liga. Arsenal menjadi juara liga pada musim peletakan jawatan Dalglish dan penggantinya oleh Graeme Souness sebagai pengurus. Liverpool telah layak ke Piala UEFA 1991-92, dimasukkan semula ke pertandingan Eropah setahun selepas larangan ke atas semua kelab Inggeris lain dalam pertandingan Eropah sejak Tragedi Heysel pada tahun 1985 telah ditarik balik. Ini adalah kali pertama Barnes bermain dalam pertandingan Eropah sejak kempen Piala UEFA 1983-84 Watford. Walau bagaimanapun, Barnes terlepas sebahagian besar musim 1991-92 kerana siri kecederaan dan hanya bermain 12 perlawanan liga, menjaringkan satu gol, ketika Liverpool menduduki tempat keenam dalam liga - kedudukan terendah mereka dalam dua dekad dan kali pertama sejak 1981 mereka gagal menamatkan saingan sebagai juara atau naib juara. Liverpool memenangi perlawanan akhir Piala FA 1992, tetapi Barnes terlepas perlawanan itu kerana kecederaan. Bulan berikutnya, pada Jun, beliau cedera ketika bermain untuk England di Helsinki dalam perlawanan persahabatan sebelum UEFA Euro 1992. Barnes terpaksa berehat selama lima bulan. Beliau tidak pernah pulih sepenuhnya daripada ledakan kelajuannya yang telah menjadi elemen penting dalam permainannya, dan beliau kini melepasi kemuncak prestasinya sebagai pemain.
Barnes dan beberapa pemain senior lain mempunyai hubungan dingin dengan Souness dalam tempoh ini kerana pengurus cuba mengenakan kaedah baharu dengan cepat. Ramai pemain profesional senior membenci pendekatan disiplin ketatnya serta peningkatan tekanan dalam latihan. Barnes juga pernah terpaksa membuat permohonan maaf secara terbuka kepada Souness selepas beliau memberi temu bual mengkritik taktik yang digunakan oleh pengurus sebelum perlawanan penting. Rakan sepasukan muda Robbie Fowler juga menyatakan dalam autobiografinya bahawa Souness merasakan pada masa itu Barnes telah melepasi kemuncaknya, tetapi pada pendapat Fowler (dan yang lain), beliau masih banyak yang boleh ditawarkan dan masih merupakan salah seorang pemain paling berbakat di kelab itu.
Souness kemudian menyatakan dalam autobiografinya bahawa Barnes, disebabkan kecederaannya, kini mengambil peranan pemain tengah pusat yang "kurang menuntut" berbanding pemain sayap yang menjaringkan gol. Walaupun kesan kecederaan, Barnes masih dianggap sebagai salah seorang pemain terbaik kelab dan negara. Souness menyatakan bahawa Barnes "Mengekalkan kualiti bolanya, menggunakannya dengan baik dan jarang kehilangan penguasaan bola." Mark Walters, yang pernah bermain untuk Souness di Rangers, telah dibeli sebagai pengganti/saingan untuk Barnes tetapi gagal menggantikannya.
Selepas gelaran liga Liverpool pada tahun 1990, mereka digantikan oleh Arsenal, Leeds United, Manchester United, dan Blackburn Rovers yang masing-masing memenangi liga sekurang-kurangnya sekali. Di bawah Roy Evans, Barnes dan pemain muda seperti Steve McManaman, Jamie Redknapp, dan Fowler (yang telah diberi penampilan sulung oleh Dalglish atau Souness) memenangi Piala Liga Bola Sepak 1994-95 dan menjadi naib juara Piala FA 1996 akibat gol Eric Cantona yang memberikan United gelaran berganda liga dan Piala FA kedua dalam tiga musim. Pasukan Spice Boys Liverpool menerima kritikan pedas kerana memakai sut Armani berwarna krim yang sepadan untuk perlawanan akhir.
Menjelang pertengahan 1990-an, Barnes telah dipindahkan dari sayap kiri ke posisi pemain tengah bertahan. Beliau sering menjadi kapten pasukan dalam 1995-96 apabila kapten tetap, Rush, kehilangan tempatnya kepada pemain baharu, Stan Collymore. Apabila Rush berlepas ke Leeds United pada akhir musim, Barnes menjadi kapten sepenuh masa. Barnes mencipta gol terakhir selepas menggelecek dan melakukan gerakan hantaran kepada Collymore semasa kemenangan 4-3 Liverpool ke atas Newcastle di Anfield, yang sering dianggap sebagai perlawanan terhebat dalam sejarah Liga Perdana Inggeris.
Jamie Carragher membuat penampilan sulung untuk pasukan utama Liverpool pada Januari 1997 dan menyatakan bahawa walaupun Barnes yang berusia 33 tahun itu telah melepasi kemuncaknya, beliau masih merupakan pemain terbaik di kelab itu. Carragher mengulas, "Secara teknikal, beliau adalah pemain terbaik yang pernah saya latih atau main bersama, beliau hebat dengan kedua-dua belah kaki, kedua-duanya sama tepat. Saya akan katakan beliau adalah penyudah terbaik yang pernah saya main bersama (termasuk Torres, Fowler, Owen). Barnes tidak pernah membalas tembakan - mereka hanya akan diletakkan tepat di sudut. Anda bercakap dengan pemain dari pasukan Liverpool yang hebat itu dan bertanya kepada mereka siapa pemain terbaik yang mereka main bersama dan mereka semua mengatakan John Barnes."
Pada 13 Ogos 1997, tiga bulan sebelum ulang tahun kelahirannya yang ke-34, setelah 10 tahun di Liverpool dengan 407 penampilan, 108 gol, dan lima trofi utama, Barnes meninggalkan kelab itu dengan perpindahan percuma. Beliau hanya terlepas tiga perlawanan Liga Perdana pada musim terakhirnya di Anfield, menjaringkan empat gol (termasuk gol kemenangan lewat yang tidak dapat dilupakan menentang Southampton sejurus selepas Krismas) ketika mereka mendahului jadual untuk sebahagian besar separuh pertama musim sebelum diatasi oleh juara akhirnya, Manchester United, pada akhir Januari dan terpaksa berpuas hati dengan tempat keempat. Paul Ince, dengan gaya perlawanan yang sangat berbeza, telah ditandatangani dari Inter Milan untuk menggantikan Barnes di bahagian tengah.
2.3. Newcastle United
Barnes kemudiannya diambil oleh bekas rakan sepasukan dan pengurusnya, Kenny Dalglish, yang ketika itu menguruskan Newcastle United. Walaupun Harry Redknapp dari West Ham United telah membuat pendekatan, Barnes pada dasarnya telah bersetuju untuk menyertai mereka, sehingga pada saat terakhir Dalglish menghubunginya, dan Barnes mengubah fikirannya. Pada musim 1997-98, Barnes kebanyakannya bermain di posisi hadapan, menggantikan Alan Shearer selepas Shearer mengalami kecederaan untuk sebahagian besar musim itu. Barnes akhirnya menjadi penjaring gol terbanyak liga Newcastle dengan 6 gol, menonjolkan kekurangan kemampuan Magpies untuk menjaringkan gol tanpa kehadiran Shearer yang cedera, manakala Les Ferdinand dan Peter Beardsley kedua-duanya telah dijual. Bekas rakan sekerja Liverpool, Ian Rush, dan rakan sekerja England, Stuart Pearce, juga dibawa masuk untuk musim 1997-98. Pearce kemudiannya menyatakan dalam autobiografinya, Psycho, bahawa beliau merasakan Barnes terlalu berat badannya ketika beliau menyertai Newcastle dan bahawa kedua-dua Barnes dan Rush mempunyai kurang keinginan daripada dirinya untuk menang pada peringkat kerjaya mereka, kerana mereka telah memenangi segala-galanya, dan bahawa mereka sepatutnya mempunyai lebih ketajaman.
Newcastle (naib juara Liga Perdana Inggeris musim sebelumnya) endured a disappointing league campaign and finished 13th, although they did reach the perlawanan akhir Piala FA 1998, and Barnes went onto the field for the fourth Piala FA final of his career as the club finished runners-up. Additionally, Barnes played in the Liga Juara-Juara UEFA, including in the club's 3-2 victory over Barcelona. Following the sacking of Dalglish early in the 1998-99 season, he was left isolated and shunned along with a number of Dalglish and Keegan era players including Pearce and Rob Lee. Barnes with many others was dropped from the first team by new manager Ruud Gullit and spent several months in the reserves despite, in his opinion, "excelling in training" and showing he had lost none of his quality if some of his pace. He felt that himself and others were deliberately being cold shouldered to make it known Gullit wanted his own players in; Barnes had worked briefly with Gullit during the 1998 World Cup ITV commentary team, and they had played numerous international matches played against each other in the 1980s and 1990s, but they were not friends. Barnes knew it was the last straw when even his MBE from the Queen was overlooked by Gullit after a presentation had been given to Pearce for receiving one - this was in the winter of 1998 and he knew he was unwanted. Barnes left the club on a free transfer to newly promoted Charlton Athletic on 10 Februari 1999.
2.4. Charlton Athletic
Barnes membuat penampilan sulung untuk Charlton Athletic pada 13 Februari 1999, masuk sebagai pemain gantian dalam kemenangan 1-0 di laman sendiri menentang Liverpool. Beliau membuat tambahan 11 penampilan liga pada musim itu, kebanyakannya sebagai pemain gantian, dan tidak menjaringkan sebarang gol. Kekalahan pada hari terakhir musim itu menyaksikan The Addicks tersingkir kembali ke Divisyen Satu, dan Barnes mengumumkan persaraannya sebagai pemain selepas kerjaya selama 20 tahun.
2.5. Pendaftaran Pemain di Celtic
Semasa tempoh singkatnya sebagai pengurus Celtic, Barnes kemudiannya mendaftarkan dirinya sebagai pemain, walaupun beliau tidak membuat sebarang penampilan kompetitif untuk pasukan Scotland itu.
3. Isu Perkauman
Sepanjang kerjaya bermainnya, John Barnes (sama seperti pemain kulit hitam lain pada era itu) sering menjadi sasaran penyalahgunaan perkauman dari penonton. Dalam salah satu penampilan pertamanya di Anfield, Barnes menceritakan bagaimana seorang wanita yang menghidangkan teh, sama ada sengaja atau tidak, menghidangkan teh kepada semua pemain kecuali beliau, lalu beliau dengan nada bergurau bertanya, "Adakah kerana saya kulit hitam?" Barnes juga pernah melaporkan terdengar rakan sepasukan membuat kenyataan perkauman terhadap pemain kulit hitam pasukan lawan.
Salah satu insiden perkauman yang paling terkenal dalam kerjayanya telah dirakamkan dalam sebuah gambar di mana Barnes, dalam persalinan penuh Liverpool dan di tengah perlawanan, dengan santai menyepak kembali sebiji pisang yang telah dilontar kepadanya semasa perlawanan tahun 1988 menentang Everton di Goodison Park. Insiden ini menjadi simbol kuat dalam perjuangan menentang perkauman dalam bola sepak.
Selain itu, Barnes juga pernah menjadi mangsa penyalahgunaan perkauman oleh penyokong Barisan Nasional British di dalam pesawat sewaktu pulang dari Amerika Selatan pada Jun 1984. Kumpulan tersebut mendakwa kemenangan 1-0 England menentang Brazil tidak sah kerana gol Barnes "tidak dikira". Dalam perlawanan kelayakan Piala Dunia FIFA 1994 di Wembley menentang San Marino, Barnes telah dicemuh oleh sekumpulan besar peminat England selepas keseluruhan pasukan bermain dengan teruk. Barnes kemudiannya percaya bahawa sebuah artikel yang dikaitkan dengan Jimmy Greaves dalam Daily Mirror, yang menyebut sokongan kononnya terhadap pasukan kriket Hindia Barat dan mempersoalkan kesetiaannya kepada pasukan England, telah mempengaruhi penonton untuk mencemuh. Insiden-insiden ini menonjolkan isu perkauman yang mendalam yang dihadapi oleh Barnes dan pemain kulit hitam lain pada masa itu, dan beliau kemudiannya menjadi vokal dalam aktivisme menentang diskriminasi.
4. Kerjaya Antarabangsa
Walaupun dilahirkan di Jamaica, Barnes tidak mempunyai niat untuk mewakili pasukan kebangsaan Jamaica kerana pada masa itu "Reggae Boyz belum mencapai markah yang signifikan dalam bola sepak dunia dan beliau tidak sabat untuk sampai ke pentas terbesar permainan." Pada masa kerjaya antarabangsa Barnes, kriteria kelayakan pasukan kebangsaan FIFA membenarkan pemegang pasport British untuk mewakili salah satu persatuan bola sepak British jika mereka tiada ikatan darah dengan United Kingdom. Barnes telah merancang untuk mewakili England di mana beliau telah tinggal sejak berusia 12 tahun. Barnes kemudian menyatakan, "satu-satunya sebab saya bermain untuk England ialah kerana mereka yang pertama meminta... jika Scotland telah meminta [dahulu]... Anda akan pergi dan bermain untuk Scotland."
Barnes membuat penampilan sulung untuk England kendalian Bobby Robson pada 28 Mei 1983 sebagai pemain gantian separuh masa untuk rakan sepasukan Watford, Luther Blissett, dalam perlawanan seri 0-0 menentang Ireland Utara di Windsor Park dalam Kejuaraan Rumah British. Blissett adalah pemain antarabangsa penuh England kulit hitam kelima, dan Barnes adalah yang ketujuh.
England gagal melayakkan diri ke UEFA Euro 1984, jadi mereka mengadakan jelajah ke Amerika Selatan. Pada 10 Jun 1984, menentang Brazil, Barnes menggelecek melalui beberapa pemain pertahanan Brazil dan mengelilingi Roberto Costa untuk menjaringkan gol dalam perlawanan persahabatan di Estádio do Maracanã di Rio de Janeiro. Pada awal kerjayanya bersama England, beliau dan rakan pemain kulit hitam, Mark Chamberlain, telah menjadi sasaran ancaman daripada kumpulan perkauman. Barnes didera oleh penyokong Barisan Nasional British di dalam pesawat dalam perjalanan pulang dari Amerika Selatan pada Jun 1984; dengan kumpulan tersebut mendakwa bahawa England hanya menang 1-0 menentang Brazil kerana gol Barnes "tidak dikira."
Robson tidak menggunakan Barnes pada Piala Dunia FIFA 1986 sehingga perlawanan suku akhir dengan hanya 15 minit berbaki ketika England ketinggalan 2-0 menentang Argentina. Beliau mencipta gol untuk Gary Lineker dan menyediakan satu lagi peluang yang dihalang oleh tandukan pemain Argentina yang mengawasi Lineker. England tersingkir, dengan Barnes dipuji atas sumbangannya dan ramai yang bertanya mengapa beliau tidak bermain lebih banyak atau dalam perlawanan sebelumnya. Selepas Piala Dunia, Barnes menjadi pemegang pasport British. Bercakap pada tahun 2008, Barnes berkata "Saya tidak tahu sama ada Persatuan Bola Sepak England tidak tahu bahawa saya tidak dilahirkan di sana dan tidak dibesarkan di sana... mungkin saya bermain (untuk England) secara haram, kan?"
Sebagai sebahagian daripada barisan serangan empat pemain bersama Lineker, Peter Beardsley, dan Chris Waddle, England tewas kesemua tiga perlawanan kumpulan mereka di UEFA Euro 1988. Walau bagaimanapun, Robson kekal dalam jawatannya. Barnes menarik diri daripada perlawanan antarabangsa pertama England selepas bencana Hillsborough kerana kesedihan yang dirasainya pada masa itu dan perlawanan itu bertembung dengan upacara pengebumian. Dalam ketiadaannya, England memenangi kelayakan Piala Dunia menentang Albania 5-0 di Wembley pada 26 April 1989.
Menjelang Piala Dunia FIFA 1990, Barnes bermain beberapa kali sebagai penyerang bersama Lineker, dan dalam perlawanan persahabatan menentang Uruguay, beliau bermain dengan baik dan menjaringkan gol separuh sepakan voli daripada hantaran Stuart Pearce. Barnes sekali lagi melakukan rap kali ini dalam lagu rasmi Piala Dunia England, "World in Motion" oleh New Order, yang menduduki tangga pertama di carta UK. Pada Piala Dunia, beliau mengalami kecederaan pangkal paha menentang Belgium, sejurus selepas gol volinya tersalah dibatalkan kerana ofsaid. England tersingkir kepada Jerman Barat melalui penentuan sepakan penalti di separuh akhir.
Pada Jun 1992 menentang Finland di Helsinki dalam perlawanan pemanas badan terakhir England sebelum UEFA Euro 1992, beliau mengalami kecederaan tendon Achilles. Beliau cedera selama lima bulan. Dalam ketiadaannya, England tersingkir di peringkat kumpulan. Apabila kembali, beliau telah kehilangan ledakan kelajuannya yang meletup dan kini telah melepasi kemuncaknya. Dalam kelayakan Piala Dunia FIFA 1994 di Wembley menentang San Marino, Barnes dicemuh oleh keseluruhan seksyen peminat England selepas keseluruhan pasukan bermain dengan teruk. Barnes kemudian percaya artikel yang dikaitkan dengan Jimmy Greaves dalam Daily Mirror, yang menyebut sokongan kononnya terhadap pasukan kriket Hindia Barat dan mempersoalkan kesetiaannya kepada pasukan England, telah mempengaruhi penonton untuk mencemuh.
Beliau menerima panggilan semula mengejut ke England pada tahun 1994 di bawah kendalian Terry Venables dan berada dalam skuad menjelang UEFA Euro 1996 selepas peningkatan prestasi untuk Liverpool, walaupun beliau tidak dipilih untuk skuad kejohanan akhir walaupun England tidak mempunyai alternatif pemain sayap kiri yang mantap. 79 penampilannya (10 gol) menjadikan beliau pemain kulit hitam England dengan kaps terbanyak buat seketika. Berbanding dengan prestasi kelabnya, beliau tidak pernah dilihat sebagai pemain yang mencapai kemuncak memakai jersi England. Robson menggambarkannya "teka-teki terbesar" dalam kerjayanya; sambil memasukkannya ke dalam skuad impian England sepanjang zaman bagi semua pemain yang pernah dipilihnya sebagai pengurus dalam bukunya tahun 1990 "Against All Odds" (meletakkannya di bangku simpanan), beliau keliru dengan ketidakkonsistenan Barnes. Beliau menggambarkannya sebagai pemain "berkaliber tertinggi" tetapi kadang-kadang tidak dapat mencapai lebih lagi apabila beliau atau kapten Bryan Robson menjerit kepadanya untuk mengalahkan lebih banyak pemain.
Barnes kemudiannya menyatakan bahawa beliau merasakan sistem permainan England adalah "tegar", menumpukan pada kelajuan, keagresifan, dan serangan melalui bahagian tengah daripada permainan hantaran yang sabar. Beliau juga berkata beliau mungkin menerima bola hanya enam atau tujuh kali dalam satu perlawanan manakala di Liverpool beliau mungkin menerimanya lebih daripada dua puluh kali, dan beliau mempunyai lebih kebebasan di bawah Kenny Dalglish yang tidak memintanya untuk kekal di sayap kiri sepanjang masa. England juga mempunyai sistem yang sangat berbeza daripada Liverpool pada masa itu, yang jauh lebih bebas mengalir, dan kemudian menyatakan bahawa untuk mendapatkan yang terbaik daripadanya, mereka memerlukan sistem yang serupa dengan yang digunakan oleh Dalglish, yang tidak mungkin berlaku. Beliau juga menyebut Glenn Hoddle dan Chris Waddle sebagai pemain yang dirasakannya England tidak dapat mengeluarkan yang terbaik daripadanya. Akhbar-akhbar pada masa kerjaya Englandnya malah mempersoalkan sama ada didikan disiplinnya di Jamaica dalam keluarga tentera dan khabar angin pukulan semasa kanak-kanak daripada ibu bapanya telah menyumbang kepada prestasi rendahnya sebagai pemain bola sepak England.
Barnes memperoleh kaps ke-79 dan terakhirnya pada 6 September 1995 dalam perlawanan persahabatan seri 0-0 menentang Colombia di Wembley yang menampilkan René Higuita, penjaga gol Colombia yang terkenal dengan 'Tendangan Kala Jengking'nya. Barnes berada dalam senarai sepuluh pemain dengan kaps terbanyak selama sebelas tahun sehingga David Beckham dan kemudian Gary Neville mengalahkannya dari tempat kesembilan ke tempat ke-11. Pada tahun 1999, Tony Adams memilih Barnes untuk berada dalam pasukan impian Englandnya dalam bukunya Addicted, dengan alasan bahawa Barnes "boleh mengoper, bergerak, menggelecek, mempunyai gerakan gaya Brazil... apa lagi yang anda inginkan?" Beliau juga menyokong pandangan Barnes bahawa England kadang-kadang menggunakan sistem yang tegar.
5. Kerjaya Pengurus
Selepas bersara sebagai pemain, John Barnes beralih ke kerjaya pengurusan, mengambil alih beberapa pasukan di pelbagai peringkat, walaupun dengan kejayaan yang bercampur-campur.
5.1. Celtic
Dalam langkah yang dianggap sebagai "tiket impian", Barnes dilantik sebagai ketua jurulatih Celtic pada 8 Jun 1999, bekerja di bawah Kenny Dalglish sebagai pengarah bola sepak. Selepas perlantikannya, beliau kemudian mendaftarkan semula dirinya sebagai pemain tetapi tidak pernah bermain sebarang perlawanan kompetitif untuk Celtic. Beliau dipecat selepas 8 bulan memegang jawatan berikutan kekalahan 3-1 dalam Piala Scotland 1999-2000 di laman sendiri kepada kelab Divisyen Pertama, Inverness Caledonian Thistle, pada bulan Februari. Keputusan itu membawa kepada tajuk akhbar yang terkenal, "Super Caley go ballistic, Celtic are atrocious" (Super Caley mengamuk, Celtic teruk sekali). Dalglish mengambil alih tugas pasukan utama sehingga akhir musim. Walaupun Dalglish memenangi Piala Liga Scotland dalam proses itu, kontraknya tidak diperbaharui dan lembaga pengarah memutuskan untuk menggantikannya dengan Martin O'Neill.
5.2. Pasukan Kebangsaan Jamaica
Barnes memulakan perbincangan dengan Persekutuan Bola Sepak Jamaica pada September 2008 mengenai kemungkinan beliau menguruskan pasukan kebangsaan Jamaica. Pada 16 September 2008, Barnes telah dilantik sebagai pengurus Jamaica dan mengumumkan Mike Commane sebagai pembantunya. Barnes membimbing anak didiknya dari Jamaica ke tempat pertama dalam Kejuaraan Caribbean 2008, melayakkan diri sebagai pasukan Kesatuan Bola Sepak Caribbean teratas untuk Piala Emas CONCACAF 2009. Pada Februari 2009, Barnes memberitahu Sky Sports bahawa beliau ingin kembali menguruskan kelab jika ada peluang. Pada Mei 2009, dilaporkan bahawa Barnes menghubungi kelab Liga Bola Sepak Dua Inggeris Port Vale untuk melihat sama ada beliau boleh menggantikan pengurus yang akan keluar, Dean Glover. Walau bagaimanapun, perpindahan berpotensi ke Port Vale tidak berlaku.
5.3. Tranmere Rovers
Barnes secara rasmi dinamakan sebagai pengurus Tranmere Rovers pada 15 Jun 2009, dengan Jason McAteer membantunya. Beliau memulakan kerjayanya dengan permulaan yang teruk, dengan Tranmere hanya memenangi tiga daripada 14 perlawanan pertama mereka. Semasa di Tranmere, beliau dan McAteer malah digelar "Dumb and Dumber" oleh beberapa pemain. Pada 9 Oktober 2009, Barnes telah dipecat oleh kelab itu, enam hari selepas kekalahan 5-0 di Millwall dan hanya dua kemenangan daripada sebelas perlawanan liga.
6. Gaya Permainan dan Pengaruh
John Barnes memulakan kerjayanya sebagai pemain sayap kiri yang lincah, pantas, dan mahir, mampu menggelecek melepasi pemain pertahanan lawan dengan mudah. Pada penghujung kerjayanya, beliau beralih ke peranan pemain tengah yang lebih dalam, di mana beliau memanfaatkan kebolehan mengoper dan penglihatan permainannya yang cemerlang.
Pemain antarabangsa England terdahulu, Tom Finney, pernah mengulas bahawa "pemain seperti John Barnes hanya muncul sekali dalam seumur hidup." Jamie Carragher, yang bermain bersama Barnes di Liverpool, memuji kemahiran teknikalnya, menyatakan: "Secara teknikal, beliau adalah pemain terbaik yang pernah saya latih atau main bersama, beliau hebat dengan kedua-dua belah kaki, kedua-duanya sama tepat. Saya akan katakan beliau adalah penyudah terbaik yang pernah saya main bersama... Barnes tidak pernah melepaskan rembatan kencang - sebaliknya beliau akan meletakkan bola tepat di sudut." Carragher juga menambah, "Anda bercakap dengan pemain dari pasukan Liverpool yang hebat itu dan bertanya kepada mereka siapa pemain terbaik yang mereka main bersama dan mereka semua mengatakan John Barnes."
Walau bagaimanapun, Barnes sering dianggap sebagai "teka-teki terbesar" dalam kerjaya pengurus Bobby Robson untuk pasukan kebangsaan England. Robson keliru dengan ketidakkonsistenan Barnes di peringkat antarabangsa, walaupun menganggapnya sebagai pemain "berkaliber tertinggi". Barnes sendiri merasakan sistem permainan England adalah "tegar", dengan tumpuan kepada kelajuan, keagresifan, dan serangan melalui bahagian tengah, berbanding permainan hantaran yang sabar. Beliau mendedahkan bahawa beliau mungkin menerima bola hanya enam atau tujuh kali dalam satu perlawanan untuk England, berbanding lebih daripada dua puluh kali di Liverpool di mana beliau mempunyai lebih kebebasan di bawah kendalian Kenny Dalglish. Beliau juga berpendapat bahawa England tidak dapat mengeluarkan yang terbaik daripada pemain seperti Glenn Hoddle dan Chris Waddle disebabkan sistem yang sama. Akhbar-akhbar pada masa itu malah mempersoalkan sama ada didikan disiplinnya dalam keluarga tentera di Jamaica telah menyumbang kepada prestasi rendahnya sebagai pemain bola sepak England.
7. Anugerah dan Penghormatan
John Barnes telah menerima pelbagai anugerah dan penghormatan sepanjang kerjayanya sebagai pemain dan pengurus, mengiktiraf sumbangannya yang luar biasa kepada bola sepak.
- Anugerah Individu:**
- Pengiktirafan dan Penghormatan Lain:**
- Kejayaan Pasukan:**
8. Penampilan Kebudayaan dan Media
John Barnes aktif dalam pelbagai bidang di luar padang bola, termasuk kerjaya muzik, peranan dalam media, dan aktivisme sosial.
8.1. Kerjaya Muzik
John Barnes terkenal dengan penglibatannya dalam aktiviti muzik, terutamanya sumbangannya kepada lagu-lagu berkaitan bola sepak. Beliau mempersembahkan bahagian rap yang ditulis oleh Keith Allen dalam lagu "World in Motion" oleh New Order, yang menjadi lagu rasmi pasukan kebangsaan England untuk Piala Dunia FIFA 1990. Lagu ini mencapai kedudukan nombor satu di carta UK dan kekal dalam 75 teratas UK selama 18 minggu (termasuk keluaran semula pada tahun 2002 dan 2010). Walaupun berjaya, Barnes hanya dibayar 200 GBP dan tidak menerima royalti.
Beliau juga muncul dalam lagu "Anfield Rap", lagu perlawanan akhir Piala FA Liverpool, di mana beliau merap lirik "Liverpool FC is hard as hell/United, Tottenham, Arsenal". Lagu ini mencapai kedudukan nombor tiga di carta UK dan kekal dalam 75 teratas selama 6 minggu. Selain itu, Barnes juga mempersembahkan rap utama dalam lagu perlawanan akhir piala Liverpool pada tahun 1996, "Pass & Move (It's the Liverpool Groove)", yang mencapai kedudukan nombor empat dan kekal dalam 75 teratas selama 4 minggu. Bahagian rap "World in Motion" adalah bahagian yang paling diingati dari lagu asal, menjadi sebahagian ikonik budaya bola sepak Inggeris yang dikenali oleh generasi peminat bola sepak England yang belum lahir pada tahun 1990.
8.2. Peranan Media dan Awam
Selain kerjaya bola sepak dan pengurusan, John Barnes telah membina kehadiran yang ketara dalam bidang media dan awam. Beliau merupakan seorang penulis yang berjaya, telah menerbitkan dua buah buku: John Barnes: The Autobiography pada tahun 1999, diikuti oleh The Uncomfortable Truth About Racism pada tahun 2021, yang kedua-duanya menerima sambutan yang sangat positif dan tingkat penjualan yang baik.
Barnes telah berkhidmat sebagai pakar dan pengulas sukan untuk pelbagai saluran media termasuk ITV, Five, ESPN, dan SuperSport. Beliau juga pernah menjadi penyampai liputan bola sepak dan mempunyai rancangan perbincangan bola sepak mingguan sendiri di LFC TV yang dinamakan The John Barnes Show. Pada tahun 2022, beliau kembali ke Liverpool sebagai Duta Kelab rasmi.
Sebagai ikon sukan pada awal 1990-an, Barnes muncul dalam iklan untuk minuman tenaga Lucozade, melancarkan minuman Lucozade Sport mereka. Beliau juga seorang duta untuk Save the Children dan telah muncul di beberapa rancangan serta saluran media untuk mempromosikan kerja amalnya. Antara penampilan yang menarik perhatian adalah di Soccer AM pada Februari 2009, di mana beliau mempersembahkan rap "World in Motion" dan parodi iklan yang tersilap masa oleh ITV dalam perlawanan Piala FA antara Everton dan Liverpool minggu sebelumnya, dengan rutin "Pusingan Baton Juara Dunia Bawah-11" Barnes terlepas akibat iklan.
Beliau juga telah membuat penampilan di program hiburan, termasuk Lily Savage's Blankety Blank pada tahun 2001, dan menjadi subjek program This is Your Life pada tahun 2001 di mana beliau dikejutkan oleh Michael Aspel. Pada tahun 2000, Barnes bersama Lisa Rogers menjadi penyampai rancangan khas bola sepak sekali sahaja berjudul "The Pepsi World Challenge" di Channel 5.
Barnes juga pernah bertanding dalam siri kelima Strictly Come Dancing yang bermula pada Oktober 2007. Beliau bersama pasangan menari, Nicole Cutler, menduduki tempat ketujuh. Beliau juga merupakan selebriti lelaki pertama yang menerima markah sempurna sepuluh daripada juri untuk persembahan salsanya. Pada akhir tahun 2007, Barnes kembali ke bola sepak dengan mengadakan beberapa klinik latihan di seluruh Caribbean untuk pemain muda, dengan kemungkinan mereka menyertai Sunderland untuk percubaan. Beliau membuat penampilan tetamu sebagai dirinya sendiri dalam episod 10 dari Siri 6 rancangan TV Waterloo Road yang disiarkan di BBC One pada 27 Oktober 2010. Beliau juga muncul di rancangan Russell Howard's Good News pada 15 Disember 2011 sebagai Tetamu Misteri, di mana beliau berpakaian sebagai Santa Claus dan bersama Russell Howard mempersembahkan rap "World in Motion" yang terkenal. Pada 17 Oktober 2012, Barnes tampil dalam siri 9, episod 9 dari siri BBC Who Do You Think You Are?, yang mengkaji salasilah keluarganya.
8.3. Ulasan Sosial dan Aktivisme
John Barnes sering menyuarakan pandangannya yang tegas mengenai isu-isu sosial, terutamanya berhubung dengan perkauman dan diskriminasi yang dihadapinya sepanjang kerjaya bermainnya. Beliau telah menjadi penyokong kuat untuk perubahan dan kesaksamaan dalam sukan dan masyarakat.
Barnes telah mencadangkan agar Peraturan Rooney, yang digunakan dalam Liga Bola Sepak Kebangsaan (NFL) di Amerika Syarikat - yang mewajibkan pasukan untuk menemu bual calon minoriti bagi jawatan kejurulatihan - perlu diterima pakai oleh Liga Perdana Inggeris. Cadangan ini bertujuan untuk meningkatkan peluang bagi pengurus daripada latar belakang minoriti dalam bola sepak.
Dalam tempoh menjelang referendum keahlian Kesatuan Eropah UK 2016, Barnes menafikan dakwaan Michael Gove bahawa beliau ingin United Kingdom meninggalkan Kesatuan Eropah, sebaliknya menjelaskan bahawa beliau menyokong kesinambungan keahlian UK dalam EU. Pada Januari 2018, Barnes menyertai sebagai peserta rumah di siri ke-21 rancangan realiti televisyen Celebrity Big Brother. Beliau juga muncul sebagai tetamu di Question Time pada 21 Februari 2019, di mana beliau memberikan ulasan mengenai perkauman dan diskriminasi dalam masyarakat, sekali lagi menegaskan pendiriannya yang konsisten dalam isu-isu ini.
9. Kehidupan Peribadi
John Barnes pertama kali berkahwin dengan Suzy, dan mereka kemudiannya bercerai. Mereka mempunyai dua anak lelaki dan dua anak perempuan. Isteri keduanya bernama Andrea, dan mereka mempunyai dua anak perempuan dan seorang anak lelaki.
Bersama rakan bekas pemain bola sepak Les Ferdinand dan Luther Blissett, beliau mengasaskan Team48 Motorsport, sebuah pasukan yang bertujuan untuk mempromosikan pemandu lumba muda berketurunan Afrika-Caribbean. Pada tahun 2008, pasukan itu menyertai Kejuaraan Kereta Jelajah British, menggunakan kereta Alfa Romeo untuk Matthew Gore, seorang warga Jamaica berkulit putih, dan Darelle Wilson, seorang warga British berkulit hitam berusia 18 tahun. Walau bagaimanapun, projek itu tidak pernah membuahkan hasil dan pasukan itu gagal muncul dalam mana-mana perlumbaan.
Beberapa hari selepas dipecat oleh Tranmere Rovers, Barnes diisytiharkan muflis. Beliau menyifatkan kebankrapan itu sebagai masalah teknikal, dengan menyatakan: "Isu kebankrapan adalah kesilapan cukai yang sedang diuruskan." Dakwaan Barnes mengenai kebankrapan itu sebagai "kesilapan cukai" terbukti benar dan perintah itu segera dibatalkan.
10. Statistik Kerjaya
Bahagian ini menyediakan data statistik terperinci mengenai kerjaya John Barnes sebagai pemain dan pengurus.
10.1. Statistik Kelab
| Kelab | Musim | Liga | Piala FA | Piala Liga | Eropah | Jumlah | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Divisyen | Penampilan | Gol | Penampilan | Gol | Penampilan | Gol | Penampilan | Gol | Penampilan | Gol | ||
| Watford | 1981-82 | Divisyen Kedua | 36 | 13 | 3 | 0 | 5 | 1 | 0 | 0 | 44 | 14 |
| 1982-83 | Divisyen Pertama | 42 | 10 | 4 | 1 | 3 | 0 | 4 | 2 | 53 | 13 | |
| 1983-84 | Divisyen Pertama | 39 | 11 | 7 | 4 | 2 | 1 | 6 | 0 | 54 | 16 | |
| 1984-85 | Divisyen Pertama | 40 | 12 | 2 | 0 | 5 | 3 | 0 | 0 | 47 | 15 | |
| 1985-86 | Divisyen Pertama | 39 | 9 | 8 | 3 | 3 | 1 | 0 | 0 | 50 | 13 | |
| 1986-87 | Divisyen Pertama | 37 | 10 | 7 | 3 | 3 | 1 | 1 | 0 | 48 | 14 | |
| Jumlah | 233 | 65 | 31 | 11 | 21 | 7 | 11 | 2 | 296 | 85 | ||
| Liverpool | 1987-88 | Divisyen Pertama | 38 | 15 | 7 | 2 | 3 | 0 | 0 | 0 | 48 | 17 |
| 1988-89 | Divisyen Pertama | 33 | 8 | 6 | 3 | 3 | 2 | 0 | 0 | 42 | 13 | |
| 1989-90 | Divisyen Pertama | 34 | 22 | 8 | 5 | 2 | 1 | 0 | 0 | 44 | 28 | |
| 1990-91 | Divisyen Pertama | 35 | 16 | 7 | 1 | 2 | 0 | 0 | 0 | 44 | 17 | |
| 1991-92 | Divisyen Pertama | 12 | 1 | 4 | 3 | 0 | 0 | 1 | 0 | 17 | 4 | |
| 1992-93 | Liga Perdana | 27 | 5 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 31 | 5 | |
| 1993-94 | Liga Perdana | 26 | 3 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 30 | 3 | |
| 1994-95 | Liga Perdana | 38 | 7 | 6 | 2 | 6 | 0 | 0 | 0 | 50 | 9 | |
| 1995-96 | Liga Perdana | 36 | 3 | 7 | 0 | 3 | 0 | 4 | 0 | 50 | 3 | |
| 1996-97 | Liga Perdana | 35 | 4 | 2 | 0 | 3 | 0 | 7 | 3 | 47 | 7 | |
| Jumlah | 314 | 84 | 51 | 16 | 26 | 3 | 12 | 3 | 403 | 106 | ||
| Newcastle United | 1997-98 | Liga Perdana | 26 | 6 | 5 | 0 | 3 | 0 | 5 | 1 | 39 | 7 |
| 1998-99 | Liga Perdana | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |
| Jumlah | 27 | 6 | 5 | 0 | 3 | 0 | 40 | 7 | ||||
| Charlton Athletic | 1998-99 | Liga Perdana | 12 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 12 | 0 |
| Jumlah Kerjaya | 586 | 155 | 87 | 27 | 50 | 10 | 28 | 6 | 751 | 198 | ||
10.2. Statistik Antarabangsa
| Pasukan kebangsaan | Tahun | Penampilan | Gol |
|---|---|---|---|
| England | 1983 | 6 | 0 |
| 1984 | 9 | 3 | |
| 1985 | 9 | 0 | |
| 1986 | 5 | 0 | |
| 1987 | 5 | 3 | |
| 1988 | 9 | 0 | |
| 1989 | 6 | 2 | |
| 1990 | 11 | 1 | |
| 1991 | 5 | 0 | |
| 1992 | 2 | 0 | |
| 1993 | 6 | 1 | |
| 1994 | 3 | 0 | |
| 1995 | 3 | 0 | |
| Jumlah | 79 | 10 | |
Gol dan keputusan menyenaraikan jumlah gol England terlebih dahulu, lajur skor menunjukkan skor selepas setiap gol Barnes.
| No. | Tarikh | Lokasi | Lawan | Skor | Keputusan | Pertandingan |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 Jun 1984 | Stadium Maracanã, Rio de Janeiro, Brazil | Brazil | 1-0 | 2-0 | Persahabatan |
| 2 | 18 Jun 1986 | Stadium Besiktas Inonu, Istanbul, Turki | Turki | 4-0 | 8-0 | Kelayakan Piala Dunia FIFA 1986 |
| 3 | 5-0 | |||||
| 4 | 14 Oktober 1987 | Stadium Wembley, London, England | Turki | 1-0 | 8-0 | Kelayakan UEFA Euro 1988 |
| 5 | 3-0 | |||||
| 6 | 11 November 1987 | Stadium Red Star, Belgrade, Yugoslavia | Yugoslavia | 2-0 | 4-1 | |
| 7 | 8 Mac 1989 | Stadium Qemal Stafa, Tirana, Albania | Albania | 1-0 | 2-0 | Kelayakan Piala Dunia FIFA 1990 |
| 8 | 3 Jun 1989 | Stadium Wembley, London, England | Poland | 2-0 | 3-0 | |
| 9 | 22 Mei 1990 | Uruguay | 1-1 | 1-2 | Persahabatan | |
| 10 | 28 April 1993 | Stadium Wembley, London, England | Belanda | 1-0 | 2-2 | Kelayakan Piala Dunia FIFA 1994 |
10.3. Statistik Pengurusan
Sehingga 6 September 2009
| Pasukan | Negara | Dari | Hingga | Perlawanan | Menang | Seri | Kalah | % Menang |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Celtic | Scotland | 10 Jun 1999 | 10 Februari 2000 | 29 | 19 | 2 | 8 | 65.51 |
| Jamaica | Jamaica | 16 September 2008 | 30 Jun 2009 | 11 | 7 | 4 | 0 | 63.63 |
| Tranmere Rovers | England | 15 Jun 2009 | 9 Oktober 2009 | 12 | 3 | 1 | 8 | 25.00 |
| Jumlah | 52!29!7!16!55.77 | |||||||