John Frost

1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

John Dutton Frost dilahirkan di Poona, India British, pada 31 Disember 1912. Bapanya, Frank Dutton Frost, adalah seorang pegawai dalam Tentera Darat British, manakala ibunya ialah Elsie Dora (née Bright). Beliau memulakan pendidikan di Wellington College, Berkshire, tetapi dipindahkan ke Monkton Combe School, Somerset pada tahun 1929 kerana kemajuan yang kurang memuaskan. Walau bagaimanapun, beliau kemudiannya memilih untuk tidak menyertakan Monkton Combe School dalam entri Who's Who miliknya.

1.2. Kerjaya Awal

Selepas meninggalkan Monkton Combe School, John Frost mengikut jejak langkah bapanya dengan menyertai Tentera Darat British. Pada 1 September 1932, beliau ditauliahkan sebagai Leftenan Muda ke dalam Cameronians (Scottish Rifles) setelah tamat pengajian dari Royal Military College, Sandhurst. Beliau dinaikkan pangkat kepada Leftenan pada 1 September 1935. Frost berkhidmat dengan Batalion ke-2 rejimennya, yang ketika itu diperintah oleh Leftenan Kolonel Thomas Riddell-Webster, di United Kingdom sebelum batalion tersebut, yang kini diperintah oleh Leftenan Kolonel Douglas Graham, dihantar ke Palestin semasa peringkat awal Pemberontakan Arab di Palestin 1936-1939. Dari tahun 1938 hingga 1941, Frost berkhidmat dengan Iraq Levies, sebuah pasukan Arab di bawah kawalan British di Iraq, dan dinaikkan pangkat kepada Kapten pada 1 September 1940. Beliau fasih berbahasa Arab, yang menjadi salah satu sebab kepakarannya diperlukan di Iraq, menyebabkan beliau tidak mendapat pelepasan untuk kembali ke pasukan Cameronians pada awal Perang Dunia Kedua.

2.1. Sukarela Menyertai Tentera Udara

Pada September 1941, John Frost kembali ke United Kingdom. Beliau pada mulanya berkhidmat dengan Batalion ke-10, Cameronians, sebuah unit Tentera Wilayah (TA) yang merupakan sebahagian daripada Briged ke-45 di bawah Mejar Jeneral Philip Christison dari Divisyen Infantri ke-15 (Scotland). Pada tahun yang sama, beliau secara sukarela menyertai Rejimen Payung Terjun yang baru ditubuhkan. Beliau kemudiannya ditempatkan di Batalion Payung Terjun ke-2, yang merupakan sebahagian daripada Briged Payung Terjun ke-1 di bawah Brigedier Richard Gale. Briged ini pula membentuk sebahagian daripada Divisyen Udara ke-1, yang Panglima Pegawai Jeneralnya (GOC) ialah Mejar Jeneral Frederick Browning.

2.2. Operasi Bruneval

Frost meraih nama dalam Operasi Biting, satu serangan berani untuk membongkar dan mencuri piring radar atau komponen radar Würzburg Jerman di Bruneval, berhampiran Le Havre di Perancis. Operasi ini merupakan kali kedua rejimen payung terjun British yang baru ditubuhkan dipanggil untuk beraksi. Radar Würzburg membolehkan tentera Jerman mengesan pergerakan kapal terbang dan kapal British yang menghampiri pantai Perancis, menyebabkan banyak kapal terbang ditembak jatuh. Bangunan stesen radar itu dipertahankan dengan kukuh untuk menangkis sebarang serangan dari arah laut, menjadikannya sukar untuk diserang oleh pasukan komando.

Lord Louis Mountbatten, Panglima Operasi Bersepadu, meminta satu serangan udara oleh askar payung terjun untuk menyerang stesen radar tersebut. Pada mulanya, terdapat kebimbangan British akan kehilangan keseluruhan batalion jika dihantar, jadi pasukan penyerang dikecilkan kepada satu kompeni sahaja. Kompeni C di bawah pimpinan Mejar Frost ditugaskan untuk misi ini. Pada 27 Februari 1942, seramai 120 orang askar mendarat. Walaupun Frost sendiri masih belum menamatkan latihan payung terjun sepenuhnya, beliau memimpin pasukannya dengan berkesan. Mereka menghadapi tentangan sengit tetapi berjaya mencuri komponen radar serta menawan seorang juruteknik radar Jerman. Operasi ini mengakibatkan tiga askar terkorban, enam cedera, dan enam lagi dijadikan tawanan perang. Perdana Menteri Winston Churchill memuji serangan ini dan menjamin operasi masa perang selanjutnya untuk pasukan payung terjun. Atas keberaniannya dalam operasi ini, Frost dianugerahkan Military Cross.

2.3. Kempen Afrika Utara

Semasa pendaratan Bersekutu di Afrika Utara, unit-unit payung terjun British mendarat di Tunisia. Ini termasuk Briged Payung Terjun ke-1, yang telah dipisahkan dari bahagian lain divisyen dan kini diperintah oleh Brigedier Edwin Flavell. Pada masa ini, Frost, yang telah menjadi Leftenan Kolonel sementara dan memerintah batalionnya, ditugaskan untuk menyerang lapangan terbang musuh berhampiran Depienne, kira-kira 48280 m ^{(30 mile)} selatan Tunis.

Lapangan terbang tersebut didapati telah ditinggalkan, dan konvoi armor yang sepatutnya mereka temui di Oudna tidak pernah tiba, meninggalkan batalion Frost kira-kira 80467 m ^{(50 mile)} di belakang garisan musuh. Walaupun jumlah mereka jauh lebih kecil dan diserang secara berterusan dalam perjalanan keluar, mereka berjaya berjuang kembali ke garisan Bersekutu tetapi kehilangan 16 pegawai dan 250 orang askar. Batalion tersebut terus berjuang bersama Tentera Darat Pertama British sehingga ke Tunis. Atas tindakan ini, beliau dianugerahkan Distinguished Service Order (DSO) pertamanya pada 11 Februari 1943.

2.4. Kempen Sicily dan Itali

Pada tahun 1943, batalion Frost, bersama dengan Briged Payung Terjun ke-1 yang lain, kini di bawah Brigedier Gerald Lathbury, mendarat di Sicily semasa Operasi Husky dengan arahan untuk menawan jambatan jalan raya yang dikenali sebagai Ponte di Primosole. Briged itu bertaburan teruk, dan 295 pegawai serta askar yang berjaya sampai ke jambatan itu mendapati diri mereka berhadapan dengan Rejimen Payung Terjun ke-4 Jerman dan kehilangan jambatan tersebut sehingga ketibaan unit-unit Tentera Darat Kelapan yang lain.

Tindakan terakhir Frost di medan ini adalah di Itali apabila seluruh Divisyen Udara ke-1, yang kini diperintah oleh Mejar Jeneral Ernest Down (tetapi digantikan pada Januari 1944 oleh Mejar Jeneral Roy Urquhart) selepas Mejar Jeneral George F. Hopkinson terbunuh pada September 1943, mendarat di Taranto melalui laut.

2.5. Operasi Market Garden dan Pertempuran Arnhem

Frost paling dikenali kerana penglibatannya dalam Pertempuran Arnhem semasa Operasi Market Garden. Dalam pertempuran ini, Frost ditugaskan untuk mengetuai serangan Divisyen Udara ke-1 ke atas jambatan di Arnhem dan mempertahankannya sementara bahagian lain divisyen itu bergerak ke sana. Jika semua berjalan mengikut rancangan, hampir 9,000 orang askar sepatutnya mempertahankan jambatan Arnhem selama dua hari yang dijangka diambil oleh Leftenan Jeneral Brian Horrocks dari Kor XXX untuk sampai ke mereka.

Pada 17 September 1944, sebagai komander Batalion Payung Terjun ke-2, Frost memimpin sekumpulan kira-kira 745 orang askar bersenjata ringan yang mendarat berhampiran Oosterbeek dan berarak ke Arnhem. Walau bagaimanapun, perancangan yang dibuat secara tergesa-gesu tidak menjangkakan kehadiran dua divisyen kereta kebal di persekitaran Arnhem. Divisyen Pertama Payung Terjun menghadapi kesukaran menghampiri Arnhem. Batalion Frost berjaya sampai ke jambatan, menawan hujung utara, tetapi Frost kemudian mendapati pasukannya dikepung oleh Kor Panzer SS II dan terputus hubungan dengan bahagian lain Divisyen Udara ke-1.

Frost memimpin pertempuran sengit selama empat hari yang menyusul, di mana tentera Jerman menghujani posisi pasukan payung terjun dengan tembakan artileri, serta menghantar kereta kebal dan infantri ke dalam beberapa pertempuran paling sengit yang pernah disaksikan oleh kedua-dua pihak, dengan sedikit belas kasihan ditunjukkan. Tentera Jerman sangat terkejut dengan keengganan pasukan udara untuk menyerah diri dan serangan balas mereka yang berterusan. Selepas gencatan senjata singkat pada hari ketiga, di mana 250 orang yang cedera dikeluarkan, pertempuran berterusan sehingga pasukan payung terjun yang tinggal kehabisan peluru. Hanya tinggal kira-kira seratus orang askar payung terjun. Frost sendiri mengalami kecederaan di kaki akibat letupan mortar.

4.1. Perkhidmatan Tentera Selepas Perang

Selepas perang, Frost kekal dalam tentera. Beliau memerintah Sekolah Tempur Divisyen Udara ke-1 dan kembali dari Norway bersama divisyen itu, yang masih di bawah Mejar Jeneral Urquhart, ke United Kingdom, di mana ia kemudian dibubarkan. Beliau kemudiannya kembali ke Batalion Payung Terjun ke-2, yang masih menjadi sebahagian daripada Briged Payung Terjun ke-1 tetapi dipindahkan ke Divisyen Udara ke-6. Frost memimpin batalion lamanya semasa Kecemasan Palestin (lihat Divisyen Udara ke-6 di Palestin). Semasa di Palestin, beliau bertemu dengan bakal isterinya, Jean McGregor Lyle, yang berada di sana sebagai pekerja kebajikan.

Setelah kembali ke England pada akhir tahun 1946, beliau menghadiri Staff College, Camberley, dan selepas tamat pengajian, menjadi Pegawai Staf Am Gred 2 (GSO2) dengan Divisyen Infantri ke-52 (Lowland), sebuah formasi Tentera Wilayah. Beliau kemudian berkhidmat sebagai GSO1 dengan Divisyen Gurkha ke-17 semasa Darurat Tanah Melayu. Kembali ke United Kingdom, dari tahun 1955 hingga 1957, beliau memerintah Sayap Senjata Sokongan di Sekolah Infantri. Beliau kemudiannya memerintah Briged Payung Terjun ke-44, satu lagi formasi Tentera Wilayah yang terdiri daripada askar sambilan, sebelum dinaikkan pangkat kepada Mejar Jeneral sementara pada 11 Oktober 1961. Beliau kemudian kembali ke Divisyen ke-52, kali ini sebagai Panglima Pegawai Jeneral (GOC), jawatan yang dipegangnya selama hampir tiga tahun.

4.2. Persaraan

Pada masa persaraannya dari tentera pada tahun 1968, Frost telah mencapai pangkat tetap Mejar Jeneral. Selain anugerah perang, beliau juga telah dilantik sebagai Sahabat Order of the Bath dalam Anugerah Tahun Baru 1964. Pada tahun 1982, Frost dilantik sebagai timbalan leftenan di Kaunti West Sussex, di mana beliau telah menceburi bidang penternakan lembu daging selepas bersara.

8.1. Gambaran dalam Media

Pada tahun 1945, Unit Filem dan Fotografi Tentera British (AFPU) dan J. Arthur Rank Organisation memulakan penerbitan filem dokumentari bertajuk Theirs is the Glory, mengenai Operasi Biting/Pertempuran Arnhem, yang diarahkan oleh Brian Desmond Hurst. Filem ini merangkumi rekaan semula peristiwa dari pertempuran tersebut. John Frost adalah antara 120 veteran Arnhem yang melakonkan semula diri mereka sendiri dalam banyak adegan.

Pada tahun 1974, peranan Frost di Arnhem ditampilkan secara menonjol dalam buku bukan fiksyen terlaris A Bridge Too Far oleh Cornelius Ryan. Pada tahun 1976, Frost bertindak sebagai perunding tentera kepada Richard Attenborough untuk adaptasi filem berdasarkan buku Ryan. Dalam filem tersebut, watak Frost dilakonkan oleh Anthony Hopkins. Beliau juga menjadi subjek episod program televisyen This Is Your Life pada 6 April 1977.

8.2. Peringatan dan Penghormatan

Jambatan di atas Sungai Rhine di Arnhem secara rasmi dinamakan semula sebagai John Frostbrug ("Jambatan John Frost") sebagai penghormatan kepadanya pada tahun 1978, walaupun Frost dilaporkan keberatan dengan penamaan tersebut.

10.1. Penilaian Sejarah

John Frost memegang tempat penting dalam sejarah ketenteraan British sebagai seorang pegawai payung terjun yang berani dan berprinsip. Kepimpinannya di Jambatan Arnhem, di mana beliau dan pasukannya yang kecil menentang tentera Jerman yang jauh lebih besar selama empat hari, dianggap sebagai salah satu tindakan ketahanan paling luar biasa dalam Perang Dunia Kedua. Keengganan pasukannya untuk menyerah diri dan serangan balas berterusan mereka mengejutkan pihak Jerman, menunjukkan kualiti kepimpinan Frost yang luar biasa di bawah tekanan melampau. Beliau dikenang atas keberanian peribadinya, ketabahan, dan keupayaannya untuk memberi inspirasi kepada pasukannya dalam situasi yang hampir mustahil.

10.2. Impak

Tindakan dan warisan John Frost mempunyai impak yang mendalam terhadap tentera dan generasi akan datang. Kisah kepimpinannya di Arnhem telah menjadi simbol keberanian dan ketahanan dalam sejarah ketenteraan British, sering digunakan sebagai contoh semangat juang pasukan payung terjun. Penamaan semula Jambatan Arnhem sebagai Jambatan John Frost adalah pengiktirafan kekal terhadap sumbangannya yang tidak dapat dilupakan. Kisahnya, yang diabadikan dalam buku dan filem, terus memberi inspirasi dan mengingatkan tentang pengorbanan yang dilakukan semasa perang, serta kepentingan kepimpinan yang berani dalam menghadapi kesukaran.