Peter Falk

1.1. Latar Belakang Kelahiran dan Keluarga

Peter Michael Falk dilahirkan pada 16 September 1927 di The Bronx, New York City, New York. Bapanya, Michael Peter Falk, ialah pemilik kedai pakaian dan barangan kering, manakala ibunya, Madeline (née Hochhauser), adalah seorang kerani. Kedua-dua ibu bapanya berketurunan Yahudi; bapanya berketurunan Yahudi Rusia dan ibunya berketurunan Yahudi Poland, Yahudi Czech, dan Yahudi Hungary (Ashkenazi). Beliau dibesarkan di Ossining, Westchester County, New York.

1.2. Keadaan Penglihatan dan Zaman Kanak-kanak

Pada usia tiga tahun, mata kanan Falk terpaksa dibuang melalui pembedahan akibat retinoblastoma, sejenis kanser mata. Sejak itu, beliau memakai mata palsu sepanjang hayatnya. Keadaan mata palsu ini menyebabkan ciri khasnya yang kelihatan seperti juling atau mengerdip, yang kemudian menjadi tanda dagangannya dalam dunia lakonan. Walaupun dengan keterbatasan ini, beliau aktif bersukan semasa kecil, terutamanya besbol dan bola keranjang. Dalam satu temu bual pada tahun 1997, Falk berkongsi anekdot lucu dari zaman persekolahannya:
"Saya ingat suatu ketika di sekolah menengah, pengadil memanggil saya keluar di pangkalan ketiga sedangkan saya yakin saya selamat. Saya sangat marah sehingga saya mengeluarkan mata kaca saya, menyerahkannya kepadanya dan berkata, 'Cuba ini.' Saya mendapat gelak ketawa yang tidak akan anda percaya."

Penampilan pentas pertamanya adalah pada usia 12 tahun dalam pementasan The Pirates of Penzance di Camp High Point di utara New York, di mana salah seorang kaunselor kemnya ialah Ross Martin, yang kemudiannya berlakon bersamanya dalam The Great Race dan episod Columbo "Suitable For Framing". Beliau menamatkan pengajian dari Ossining High School pada tahun 1945, di mana beliau merupakan seorang atlet bintang dan presiden kelas seniornya.

1.3. Pendidikan

Selepas menamatkan sekolah menengah, Falk secara ringkas melanjutkan pelajaran di Hamilton College di Clinton, New York. Dengan berakhirnya Perang Dunia Kedua, beliau cuba menyertai perkhidmatan bersenjata tetapi ditolak kerana kehilangan mata. Sebaliknya, beliau menyertai United States Merchant Marine dan berkhidmat sebagai tukang masak dan pembantu mess. Falk menyatakan tentang pengalamannya pada tahun 1997: "Di sana mereka tidak peduli sama ada anda buta atau tidak. Satu-satunya di atas kapal yang perlu melihat ialah kapten. Dan dalam kes Titanic, dia pun tidak dapat melihat dengan baik."

Selepas setahun setengah dalam Merchant Marine, Falk kembali ke Hamilton College dan juga menghadiri University of Wisconsin. Beliau kemudian berpindah ke The New School for Social Research di New York City, di mana beliau memperoleh ijazah sarjana muda dalam kesusasteraan dan sains politik pada tahun 1951.

Selepas tamat pengajian, Falk mengembara ke Eropah dan bekerja di sebuah landasan kereta api di Yugoslavia selama enam bulan. Beliau kemudian kembali ke New York dan mendaftar di Syracuse University. Dalam memoirnya pada tahun 2006, Just One More Thing^{Bahasa Inggeris}, beliau mengakui bahawa beliau tidak pasti apa yang ingin dilakukannya dengan hidupnya selama bertahun-tahun selepas meninggalkan sekolah menengah. Pada tahun 1953, Falk memperoleh ijazah Sarjana Pentadbiran Awam di Maxwell School of Citizenship and Public Affairs di Syracuse University. Program ini direka untuk melatih penjawat awam untuk kerajaan persekutuan, kerjaya yang Falk katakan dalam memoirnya beliau "tidak berminat dan tidak mempunyai bakat untuknya."

1.4. Perkhidmatan Pengawal Laut Amerika Syarikat dan Pengalaman Awal

Sebelum menceburi bidang lakonan secara serius, Peter Falk cuba memohon pekerjaan dengan CIA, tetapi ditolak kerana keahliannya dalam Marine Cooks and Stewards Union^{Bahasa Inggeris} semasa berkhidmat dalam Merchant Marine, walaupun keahlian tersebut adalah wajib dan beliau tidak aktif dalam kesatuan itu. Beliau kemudian menjadi penganalisis pengurusan dengan Connecticut State Budget Bureau di Hartford, Connecticut. Pada tahun 1997, Falk menyifatkan pekerjaannya di Hartford sebagai "pakar kecekapan": "Saya adalah pakar kecekapan sehingga pagi pertama bekerja, saya tidak dapat mencari bangunan di mana saya perlu melaporkan diri. Sememangnya, saya lewat, yang selalu berlaku pada masa itu, tetapi ironiknya, kecenderungan saya untuk tidak pernah tepat pada masanya yang membuat saya memulakan kerjaya sebagai pelakon profesional."

2.1. Kerjaya Teater

Semasa bekerja di Hartford, Falk menyertai kumpulan teater komuniti bernama Mark Twain Masquers^{Bahasa Inggeris}, di mana beliau berlakon dalam pementasan seperti The Caine Mutiny Court-Martial, The Crucible, dan The Country Girl oleh Clifford Odets. Falk juga belajar dengan Eva Le Gallienne, yang mengajar kelas lakonan di White Barn Theatre di Westport, Connecticut. Falk kemudian menceritakan bagaimana beliau "menipu" untuk masuk ke kelas itu, yang sebenarnya untuk pelakon profesional. Beliau memandu dari Hartford ke Westport setiap hari Rabu untuk kelas, dan sering lewat.

Dalam temu bualnya pada tahun 1997 dengan Arthur Marx dalam majalah Cigar Aficionado^{Bahasa Inggeris}, Falk berkata tentang Le Gallienne: "Suatu malam ketika saya tiba lewat, dia memandang saya dan bertanya, 'Anak muda, mengapa anda selalu lewat?' dan saya berkata, 'Saya perlu memandu dari Hartford.'" Dia memandang rendah dan berkata, "Apa yang anda buat di Hartford? Tiada teater di sana. Bagaimana anda mencari nafkah sebagai pelakon?" Falk mengaku beliau bukan pelakon profesional. Menurutnya, Le Gallienne memandangnya dengan tegas dan berkata: "Nah, anda sepatutnya begitu." Beliau memandu pulang ke Hartford dan berhenti kerja. Falk kekal bersama kumpulan Le Gallienne selama beberapa bulan lagi dan memperoleh surat cadangan daripada Le Gallienne kepada seorang ejen di William Morris Agency di New York.

Pada tahun 1956, beliau meninggalkan pekerjaannya di Biro Belanjawan dan berpindah ke Greenwich Village untuk mengejar kerjaya lakonan. Peranan pentas pertamanya di New York adalah dalam produksi off-Broadway Don Juan^{Bahasa Perancis} oleh Molière di Fourth Street Theatre, yang ditutup selepas satu-satunya persembahan pada 3 Januari 1956. Falk memainkan peranan utama kedua, Sganarelle^{Bahasa Perancis}. Peranan teaternya yang seterusnya terbukti lebih baik untuk kerjayanya. Pada bulan Mei, beliau muncul sebagai Rocky Pioggi^{Bahasa Inggeris} di Circle in the Square dalam pementasan semula The Iceman Cometh^{Bahasa Inggeris} yang diarahkan oleh Jose Quintero, dengan Jason Robards memainkan peranan utama Theodore "Hickey" Hickman.

Kemudian pada tahun 1956, Falk membuat debut Broadwaynya, muncul dalam Diary of a Scoundrel^{Bahasa Inggeris} oleh Alexander Ostrovsky. Menjelang akhir tahun, beliau muncul lagi di Broadway sebagai seorang askar Inggeris dalam Saint Joan oleh George Bernard Shaw bersama Siobhán McKenna. Falk terus berlakon dalam produksi teater musim panas, termasuk pementasan A Hole in the Head^{Bahasa Inggeris} oleh Arnold Schulman, di Colonie Summer Theatre pada Julai 1962.

Pada tahun 1972, Falk muncul dalam The Prisoner of Second Avenue^{Bahasa Inggeris} di Broadway. Menurut ahli sejarah filem Ephraim Katz: "Watak-wataknya memperoleh keaslian tambahan daripada pandangannya yang mengerdip, hasil kehilangan satu mata..." Walau bagaimanapun, produksi ini menyebabkan Falk banyak tekanan, baik di atas pentas mahupun di luar pentas. Beliau bergelut dengan menghafal ucapan pendek, menghabiskan berjam-jam cuba menghafal tiga baris. Keesokan harinya di latihan, beliau melaporkan merasa sensasi "kesemutan" yang pelik di lehernya dan bertindak aneh. Ini menarik perhatian pengurus pentas, yang menyuruhnya mengambil Valium. Hanya kemudian Falk menyedari beliau mengalami serangan kebimbangan. Beliau tidak akan berlakon dalam mana-mana pementasan lain, dengan alasan insiden ini dan keutamaannya untuk berlakon dalam produksi filem dan televisyen.

2.2. Kemunculan Filem Awal

Walaupun kejayaan di pentas, seorang ejen teater menasihati Falk untuk tidak mengharapkan banyak pekerjaan lakonan filem kerana mata palsunya. Beliau gagal dalam ujian skrin di Columbia Pictures dan diberitahu oleh ketua studio Harry Cohn: "Dengan harga yang sama saya boleh mendapatkan pelakon dengan dua mata." Beliau juga gagal mendapatkan peranan dalam filem Marjorie Morningstar, walaupun temu bual yang menjanjikan untuk peranan utama kedua.

Persembahan filem pertamanya adalah dalam peranan kecil dalam Wind Across the Everglades^{Bahasa Inggeris} (1958), The Bloody Brood^{Bahasa Inggeris} (1959), dan Pretty Boy Floyd^{Bahasa Inggeris} (1960). Persembahan Falk dalam Murder, Inc.^{Bahasa Inggeris} (1960) adalah titik perubahan dalam kerjayanya. Beliau dilakonkan dalam peranan pembantu sebagai pembunuh Abe Reles dalam filem berdasarkan kumpulan pembunuh sebenar bernama Murder, Inc. yang mengganas New York pada tahun 1930-an. Pengkritik filem The New York Times, Bosley Crowther, sambil menolak filem itu sebagai "filem gangster biasa," secara khusus menonjolkan "persembahan ganas yang lucu" Falk. Crowther menulis:
"Encik Falk, bergerak seolah-olah letih, memandang orang dari sudut matanya dan bercakap seolah-olah beliau meminjam gula-gula getah Marlon Brando's, kelihatan seperti parodi seorang pembunuh, sehingga air tiba-tiba membeku di matanya dan beliau mengeluarkan pencungkil ais dari poketnya dan mula menumbuk lubang di tulang rusuk seseorang. Kemudian kekejaman mengalir keluar daripadanya dan anda mendapat gambaran seorang penjenayah yang tidak dapat diselamatkan dan korup."
Filem itu terbukti menjadi peranan pecah tanah Falk. Dalam autobiografinya, Just One More Thing^{Bahasa Inggeris} (2006), Falk berkata pemilihan beliau untuk filem itu daripada ribuan pelakon Off-Broadway lain adalah "keajaiban" yang "membuat kerjaya saya" dan tanpanya, beliau tidak akan menerima peranan filem penting lain yang kemudiannya dimainkan. Falk, yang memainkan Reles sekali lagi dalam siri TV 1960 The Witness^{Bahasa Inggeris}, dicalonkan untuk Anugerah Akademi untuk Pelakon Pembantu Lelaki Terbaik untuk persembahannya dalam filem itu.

Pada tahun 1961, pengarah pemenang pelbagai Anugerah Akademi, Frank Capra, melakonkan Falk dalam komedi Pocketful of Miracles^{Bahasa Inggeris}. Filem itu adalah filem terakhir Capra, dan walaupun ia bukan kejayaan komersial yang beliau harapkan, beliau "memuji persembahan Falk." Falk dicalonkan untuk Oscar untuk peranan itu. Dalam autobiografinya, Capra menulis tentang Falk:
"Seluruh produksi adalah penderitaan... kecuali Peter Falk. Beliau adalah kegembiraan saya, sauh saya kepada realiti. Memperkenalkan bakat luar biasa itu kepada teknik komedi membuat saya melupakan kesakitan, darah letih, dan keinginan gila untuk membunuh Glenn Ford (bintang filem itu). Terima kasih Peter Falk."
Bagi pihaknya, Falk berkata beliau "tidak pernah bekerja dengan pengarah yang menunjukkan keseronokan yang lebih besar terhadap pelakon dan kraf lakonan. Tiada yang lebih penting bagi seorang pelakon daripada mengetahui bahawa satu-satunya orang yang mewakili penonton kepada anda, pengarah, bertindak balas dengan baik terhadap apa yang anda cuba lakukan." Falk pernah menceritakan bagaimana Capra merakam semula adegan walaupun beliau menjerit "Potong dan Cetak," menunjukkan adegan itu telah dimuktamadkan. Apabila Falk bertanya mengapa beliau mahu ia dirakam semula: "Beliau ketawa dan berkata bahawa beliau sangat menyukai adegan itu sehingga beliau hanya mahu melihat kami melakukannya lagi. Bagaimana pula dengan sokongan itu!"

Sepanjang baki tahun 1960-an, Falk kebanyakannya memegang peranan pembantu dalam filem dan penampilan tetamu TV. Falk menggambarkan salah seorang daripada dua pemandu teksi yang menjadi mangsa kerakusan dalam komedi epik bertaburan bintang 1963 It's a Mad, Mad, Mad, Mad World^{Bahasa Inggeris}, walaupun beliau hanya muncul pada seperlima terakhir filem itu. Peranan lain termasuk watak Guy Gisborne dalam komedi muzikal Rat Pack Robin and the 7 Hoods^{Bahasa Inggeris} (1964), di mana beliau menyanyikan salah satu lagu filem itu, dan parodi The Great Race^{Bahasa Inggeris} (1965) bersama Jack Lemmon dan Tony Curtis.

2.3. Kemunculan Televisyen Awal

Falk pertama kali muncul di televisyen pada tahun 1957, dalam program antologi drama yang kemudian dikenali sebagai "Zaman Keemasan Televisyen". Pada tahun 1957, beliau muncul dalam satu episod Robert Montgomery Presents^{Bahasa Inggeris}. Beliau juga dilakonkan dalam Studio One^{Bahasa Inggeris}, Kraft Television Theater^{Bahasa Inggeris}, New York Confidential^{Bahasa Inggeris}, Naked City^{Bahasa Inggeris}, The Untouchables^{Bahasa Inggeris}, Have Gun-Will Travel^{Bahasa Inggeris}, The Islanders^{Bahasa Inggeris}, dan Decoy^{Bahasa Inggeris} bersama Beverly Garland yang dilakonkan sebagai pegawai polis wanita pertama dalam siri utama. Falk sering menggambarkan watak-watak yang tidak menyenangkan di televisyen pada awal tahun 1960-an. Dalam episod The Twilight Zone "The Mirror^{Bahasa Inggeris}," Falk membintangi sebagai seorang revolusioner paranoid ala Fidel Castro yang, mabuk dengan kuasa, mula melihat bakal pembunuh dalam cermin. Beliau juga membintangi dua siri televisyen Alfred Hitchcock, sebagai seorang gangster yang takut mati dalam episod 1961 Alfred Hitchcock Presents^{Bahasa Inggeris} dan sebagai seorang penginjil pembunuh dalam The Alfred Hitchcock Hour^{Bahasa Inggeris} pada tahun 1962.

Pada tahun 1961, Falk dicalonkan untuk Anugerah Emmy untuk persembahannya dalam episod "Cold Turkey^{Bahasa Inggeris}" dalam siri jangka pendek James Whitmore The Law and Mr. Jones^{Bahasa Inggeris} di ABC. Pada 29 September 1961, Falk dan Walter Matthau menjadi bintang tetamu dalam episod perdana, "The Million Dollar Dump^{Bahasa Inggeris}", drama jenayah ABC Target: The Corruptors^{Bahasa Inggeris}, bersama Stephen McNally dan Robert Harland. Beliau memenangi Emmy untuk "The Price of Tomatoes^{Bahasa Inggeris}," sebuah drama yang disiarkan pada tahun 1962 dalam The Dick Powell Show^{Bahasa Inggeris}.

Pada tahun 1961, Falk memperoleh penghormatan menjadi pelakon pertama yang dicalonkan untuk Oscar dan Emmy pada tahun yang sama. Beliau menerima pencalonan untuk peranan pembantunya dalam Murder, Inc.^{Bahasa Inggeris} dan program televisyen The Law and Mr. Jones^{Bahasa Inggeris}. Hebatnya, Falk mengulangi pencalonan berganda ini pada tahun 1962, dicalonkan sekali lagi untuk peranan pelakon pembantu dalam Pocketful of Miracles^{Bahasa Inggeris} dan pelakon terbaik dalam "The Price of Tomatoes^{Bahasa Inggeris}," sebuah episod The Dick Powell Show^{Bahasa Inggeris}, di mana beliau membawa pulang anugerah itu.

Pada tahun 1963, Falk dan Tommy Sands muncul dalam "The Gus Morgan Story^{Bahasa Inggeris}" dalam Wagon Train ABC sebagai adik-beradik yang tidak bersetuju mengenai laluan untuk landasan kereta api. Falk memainkan peranan utama "Gus", dan Sands adalah adiknya, Ethan Morgan. Selepas Ethan secara tidak sengaja menembak ketua kereta api Chris Hale, yang dimainkan oleh John McIntire, semasa di pergunungan, Gus perlu memutuskan sama ada untuk menyelamatkan Hale atau adiknya (yang menderita kekurangan oksigen). Episod ini diingati kerana pemeriksaan sejauh mana seseorang akan bertahan di tengah kesukaran untuk memelihara hidupnya sendiri dan adiknya.

Setelah memegang banyak peranan dalam filem dan televisyen pada awal tahun 1960-an, peranan utama pertama Falk dalam siri televisyen datang dengan The Trials of O'Brien^{Bahasa Inggeris} CBS. Rancangan itu berlangsung dari tahun 1965 hingga 1966, 22 episodnya menampilkan Falk sebagai peguam yang memetik William Shakespeare yang mempertahankan pelanggan sambil menyelesaikan misteri. Pada tahun 1966, beliau juga membintangi produksi televisyen Brigadoon bersama Robert Goulet.

Pada tahun 1971, Pierre Cossette menghasilkan rancangan Anugerah Grammy pertama di televisyen dengan sedikit bantuan daripada Falk. Cossette menulis dalam autobiografinya, "Apa yang paling bermakna bagi saya, bagaimanapun, adalah fakta bahawa Peter Falk menyelamatkan saya. Saya suka perniagaan pertunjukan, dan saya suka Peter Falk."

3.1. Gambaran Keseluruhan Watak dan Siri

Walaupun Falk muncul dalam pelbagai peranan televisyen lain pada tahun 1960-an dan 1970-an, beliau paling dikenali sebagai bintang siri TV Columbo, "detektif televisyen yang kusut kegemaran semua orang." Wataknya, yang terkenal dengan frasa tangkapannya: "Just one more thing_{Hanya satu lagi perkara}^{Bahasa Inggeris}", adalah seorang detektif polis yang kelihatan lusuh dan secara menipu kelihatan pelupa, memandu Peugeot 403^{Bahasa Perancis}. Watak ini pertama kali muncul dalam filem 1968 Prescription: Murder^{Bahasa Inggeris}. Columbo dicipta oleh William Link dan Richard Levinson.

Rancangan itu adalah jenis yang dikenali sebagai inverted detective story_{cerita detektif terbalik}^{Bahasa Inggeris}; ia biasanya mendedahkan pembunuh pada permulaan, kemudian menunjukkan bagaimana detektif pembunuhan Los Angeles itu menyelesaikan jenayah tersebut. Falk menggambarkan peranannya kepada ahli sejarah filem dan penulis David Fantle:
"Columbo mempunyai kekaburan yang tulen padanya. Ia seolah-olah tergantung di udara... [dan] beliau mampu terganggu... Columbo adalah Sherlock Holmes yang terbalik. Holmes mempunyai leher yang panjang, Columbo tidak mempunyai leher; Holmes menghisap paip, Columbo mengunyah enam cerut sehari."
Pengkritik televisyen Ben Falk (tiada kaitan) menambah bahawa Falk "mencipta seorang polis ikonik... yang sentiasa menangkap lelaki (atau wanita)nya selepas penyiasatan kucing-dan-tikus yang menyakitkan." Beliau juga menyatakan idea untuk watak itu "nampaknya diilhamkan oleh inspektor polis Fyodor Dostoyevsky yang gigih, Порфирий Петрович_{Porfiry Petrovich}^{Bahasa Rusia}, dalam novel Crime and Punishment."

Peter Falk cuba menganalisis watak itu dan mencatat korelasi antara keperibadiannya sendiri dan Columbo:
"Saya seorang Virgo Jew_{Yahudi Virgo}^{Bahasa Inggeris}, dan itu bermakna saya mempunyai ketelitian yang obsesif. Tidak cukup untuk mendapatkan kebanyakan butiran; perlu mendapatkan semuanya. Saya telah dituduh sebagai perfeksionis. Apabila Lew Wasserman (ketua Universal Studios) berkata bahawa Falk adalah seorang perfeksionis, saya tidak tahu sama ada ia kerana kasih sayang atau kerana beliau merasakan saya adalah satu masalah besar."
Dengan "kehairanan umum," Falk mencatat: "Rancangan itu ada di seluruh dunia. Saya pernah ke kampung-kampung kecil di Afrika dengan mungkin satu set TV, dan kanak-kanak kecil akan berlari ke arah saya menjerit, 'Columbo, Columbo!'" Penyanyi Johnny Cash teringat berlakon dalam satu episod ("Swan Song^{Bahasa Inggeris}"), dan walaupun beliau bukan pelakon berpengalaman, beliau menulis dalam autobiografinya, "Peter Falk baik kepada saya. Saya sama sekali tidak yakin mengendalikan peranan dramatik, dan setiap hari beliau membantu saya dalam pelbagai cara kecil."

Episod pertama Columbo sebagai siri diarahkan pada tahun 1971 oleh Steven Spielberg yang berusia 24 tahun dalam salah satu pekerjaan pengarah terawalnya. Falk teringat episod itu kepada penulis biografi Spielberg Joseph McBride:
"Mari kita hadapi, kami bernasib baik pada permulaan. Episod debut kami, pada tahun 1971, diarahkan oleh budak muda bernama Steven Spielberg ini. Saya memberitahu penerbit, Link dan Levinson: 'Lelaki ini terlalu bagus untuk Columbo'... Steven merakam saya dengan lensa panjang dari seberang jalan. Itu tidak biasa dua puluh tahun yang lalu. Tahap keselesaan yang diberikannya kepada saya sebagai pelakon, selain ia kelihatan hebat secara artistik-nah, ia memberitahu anda bahawa ini bukan pengarah biasa."

Watak Columbo sebelum ini telah dimainkan oleh Bert Freed dalam episod televisyen 1960 The Chevy Mystery Show^{Bahasa Inggeris} ("Enough Rope^{Bahasa Inggeris}"), dan oleh Thomas Mitchell di Broadway. Falk pertama kali memainkan Columbo dalam Prescription: Murder^{Bahasa Inggeris}, sebuah filem TV 1968, dan perintis 1970 untuk siri itu, Ransom for a Dead Man^{Bahasa Inggeris}. Dari tahun 1971 hingga 1978, Columbo disiarkan secara berkala di NBC sebagai sebahagian daripada siri payung NBC Mystery Movie^{Bahasa Inggeris}. Semua episod adalah sepanjang filem TV, dalam slot 90 atau 120 minit termasuk iklan. Pada tahun 1989, rancangan itu kembali di ABC dalam bentuk siri filem TV yang kurang kerap, masih dibintangi oleh Falk, disiarkan sehingga tahun 2003.

Columbo sangat popular, pencipta bersama William Link menulis siri cerita pendek yang diterbitkan sebagai The Columbo Collection^{Bahasa Inggeris} (Crippen & Landru, 2010) yang termasuk lukisan Falk sebagai Columbo, manakala kulit depan menampilkan karikatur Falk/Columbo oleh Al Hirschfeld.

Leftenan Columbo memiliki seekor Basset Hound bernama Dog_Anjing^{Bahasa Inggeris}. Pada asalnya, ia tidak akan muncul dalam rancangan itu kerana Peter Falk percaya bahawa ia 'sudah mempunyai cukup gimik' tetapi setelah kedua-duanya bertemu, Falk menyatakan bahawa Dog "adalah jenis anjing yang akan dimiliki Columbo", jadi ia ditambah ke rancangan itu dan membuat penampilan pertamanya dalam "Étude In Black^{Bahasa Inggeris}" pada tahun 1972.

Pakaian Columbo disediakan oleh Peter Falk; ia adalah pakaiannya sendiri, termasuk kasut bertumit tinggi dan baju hujan lusuh, yang membuat penampilan pertamanya dalam Prescription: Murder^{Bahasa Inggeris}. Falk sering ad lib_improvisasi^{Bahasa Inggeris} keanehan wataknya (meraba-raba poketnya untuk mencari sekeping bukti dan menemui senarai barangan runcit, meminta untuk meminjam pensel, terganggu oleh sesuatu yang tidak relevan di dalam bilik pada titik dramatik dalam perbualan dengan suspek, dll.), memasukkan ini ke dalam persembahannya sebagai cara untuk membuat pelakon lain tidak seimbang. Beliau merasakan ia membantu menjadikan reaksi keliru dan tidak sabar mereka terhadap gelagat Columbo lebih tulen. Menurut Levinson, frasa tangkapan "one more thing^{Bahasa Inggeris}" dicipta apabila beliau dan Link sedang menulis drama itu: "kami mempunyai adegan yang terlalu pendek, dan kami sudah membuat Columbo keluar. Kami terlalu malas untuk menaip semula adegan itu, jadi kami menyuruhnya kembali dan berkata, 'Oh, just one more thing^{Bahasa Inggeris}...' Ia tidak pernah dirancang."

Columbo menampilkan lagu tema tidak rasmi, lagu kanak-kanak "This Old Man_{Lelaki Tua Ini}^{Bahasa Inggeris}". Ia diperkenalkan dalam episod "Any Old Port in a Storm^{Bahasa Inggeris}" pada tahun 1973 dan detektif itu boleh didengar bersenandung atau bersiulnya sering dalam filem-filem seterusnya. Peter Falk mengakui bahawa ia adalah melodi yang beliau nikmati, dan suatu hari ia menjadi sebahagian daripada wataknya. Lagu itu juga digunakan dalam pelbagai susunan skor sepanjang tiga dekad siri itu, termasuk kredit pembukaan dan penutupan. Versi lagu itu, bertajuk "Columbo", dicipta oleh salah seorang komposer rancangan itu, Patrick Williams.

Beberapa tahun sebelum kematiannya, Falk telah menyatakan minat untuk kembali ke peranan itu. Pada tahun 2007, beliau berkata beliau telah memilih skrip untuk satu episod Columbo terakhir, Columbo: Hear No Evil^{Bahasa Inggeris}. Skrip itu dinamakan semula Columbo's Last Case^{Bahasa Inggeris}. ABC menolak projek itu. Sebagai tindak balas, penerbit siri itu cuba menjual projek itu kepada syarikat produksi asing. Walau bagaimanapun, Falk didiagnosis dengan demensia pada akhir tahun 2007.

3.2. Anugerah dan Penerimaan Kritikal

Falk memenangi empat Anugerah Emmy untuk peranannya sebagai Leftenan Columbo pada tahun 1972, 1975, 1976, dan 1990. Beliau juga memenangi Anugerah Golden Globe pada tahun 1973 untuk watak yang sama. Pada tahun 1996, TV Guide meletakkan Falk di kedudukan No. 21 dalam senarai 50 Bintang TV Terhebat Sepanjang Zaman. Dua tahun kemudian, majalah itu meletakkan Leftenan Columbo di kedudukan No. 7 dalam senarai 50 Watak TV Terhebat Sepanjang Zaman. Episod "Murder by the Book^{Bahasa Inggeris}" pula menduduki tempat ke-16 dalam senarai '100 Episod Terhebat Sepanjang Zaman' TV Guide pada tahun 1997.

3.3. Butiran Produksi dan Pengaruh

Selain lakonan, Peter Falk juga terlibat dalam aspek produksi Columbo. Beliau mengarahkan satu episod, "Blueprint for Murder^{Bahasa Inggeris}" pada tahun 1971. Terdapat juga khabar angin bahawa beliau dan John Cassavetes bertanggungjawab besar dalam arahan episod "Étude in Black^{Bahasa Inggeris}" pada tahun 1972. Antara episod Columbo kegemaran Falk sendiri ialah "Any Old Port in a Storm^{Bahasa Inggeris}", "Forgotten Lady^{Bahasa Inggeris}", "Now You See Him^{Bahasa Inggeris}" dan "Identity Crisis^{Bahasa Inggeris}".

Falk dilaporkan memperoleh rekod 300.00 K USD setiap episod apabila beliau kembali untuk Musim 6 Columbo pada tahun 1976. Jumlah ini meningkat dua kali ganda kepada 600.00 K USD setiap episod apabila siri itu kembali pada tahun 1989.

4.1. Kolaborasi dengan John Cassavetes

Falk adalah rakan rapat pengarah filem bebas John Cassavetes dan muncul dalam filem-filemnya Husbands^{Bahasa Inggeris} (1970), A Woman Under the Influence^{Bahasa Inggeris} (1974), dan, dalam penampilan kameo, pada akhir Opening Night^{Bahasa Inggeris}. Cassavetes menjadi bintang tetamu dalam episod Columbo "Étude in Black^{Bahasa Inggeris}" pada tahun 1972; Falk, seterusnya, membintangi bersama Cassavetes dalam filem Elaine May Mikey and Nicky^{Bahasa Inggeris} (1976). Falk menggambarkan pengalamannya bekerja dengan Cassavetes, secara khusus mengingati strategi pengarahannya: "Merakam pelakon apabila beliau mungkin tidak menyedari kamera sedang berjalan."
"Anda tidak pernah tahu bila kamera mungkin sedang berjalan. Dan ia tidak pernah: 'Berhenti. Potong. Mula lagi.' John akan berjalan di tengah-tengah adegan dan bercakap, dan walaupun anda tidak menyedarinya, kamera terus berjalan. Jadi saya tidak pernah tahu apa yang beliau lakukan. [Ketawa] Tetapi beliau akhirnya membuat saya, dan saya fikir setiap pelakon, kurang sedar diri, kurang sedar akan kamera berbanding sesiapa yang pernah saya bekerja dengannya."

4.2. Peranan Filem Terkenal

Pada tahun 1978, Falk muncul dalam rancangan TV komedi The Dean Martin Celebrity Roast^{Bahasa Inggeris}, menggambarkan watak Columbo, dengan Frank Sinatra sebagai mangsa malam itu. Pengarah William Friedkin berkata mengenai peranan Falk dalam filemnya The Brink's Job^{Bahasa Inggeris} (1978): "Peter mempunyai julat yang hebat dari komedi hingga drama. Beliau boleh mematahkan hati anda atau beliau boleh membuat anda ketawa."

Falk terus bekerja dalam filem, termasuk persembahannya sebagai bekas pegawai CIA yang kewarasannya diragui dalam komedi The In-Laws^{Bahasa Inggeris}. Pengarah Arthur Hiller berkata semasa temu bual bahawa "filem itu bermula kerana Alan Arkin dan Peter Falk ingin bekerja bersama. Mereka pergi ke Warner Brothers dan berkata, 'Kami ingin membuat gambar,' dan Warner berkata baik... dan lahirlah The In-laws^{Bahasa Inggeris}... daripada semua filem yang pernah saya buat, The In-laws^{Bahasa Inggeris} adalah yang paling banyak saya dapat komen." Pengkritik filem Roger Ebert membandingkan filem itu dengan pembuatan semula kemudian:
"Peter Falk dan Alan Arkin dalam filem terdahulu, berbanding Michael Douglas dan Albert Brooks kali ini... namun kimia lebih baik dalam filem terdahulu. Falk memasuki mod pensyarah tanpa ekspresi, perlahan-lahan dan sabar menjelaskan perkara-perkara yang kedengaran seperti omong kosong. Arkin membangunkan alasan yang baik untuk mengesyaki beliau berada di tangan orang gila."

Falk muncul dalam The Great Muppet Caper^{Bahasa Inggeris}, The Princess Bride, Murder by Death^{Bahasa Inggeris}, The Cheap Detective^{Bahasa Inggeris}, Vibes^{Bahasa Inggeris}, Made^{Bahasa Inggeris}, dan dalam filem bahasa Jerman Wim Wenders 1987 Wings of Desire^{Bahasa German} dan sekuelnya 1993, Faraway, So Close!^{Bahasa German}. Dalam Wings of Desire^{Bahasa German}, Falk memainkan versi separa fiksyen dirinya, seorang pelakon Amerika terkenal yang pernah menjadi malaikat, tetapi yang telah kecewa hanya memerhatikan kehidupan di Bumi dan seterusnya melepaskan keabadiannya. Falk menggambarkan peranan itu sebagai "perkara paling gila yang pernah saya ditawarkan", tetapi beliau memperoleh pujian kritis untuk persembahan pembantunya dalam filem itu.

Pada tahun 1998, Falk kembali ke pentas New York untuk membintangi produksi Off-Broadway Mr. Peters' Connections^{Bahasa Inggeris} oleh Arthur Miller. Karya pentasnya sebelum ini termasuk jurujual hartanah yang teduh Shelley "the Machine" Levine dalam produksi Boston/Los Angeles 1986 Glengarry Glen Ross^{Bahasa Inggeris} oleh David Mamet yang memenangi anugerah.

Falk membintangi trilogi filem televisyen percutian - A Town Without Christmas^{Bahasa Inggeris} (2001), Finding John Christmas^{Bahasa Inggeris} (2003), dan When Angels Come to Town^{Bahasa Inggeris} (2004) - di mana beliau menggambarkan Max, seorang malaikat penjaga yang unik yang menggunakan penyamaran dan penipuan untuk membimbing anak buahnya ke jalan yang benar. Pada tahun 2005, beliau membintangi The Thing About My Folks^{Bahasa Inggeris}. Walaupun pengkritik filem Roger Ebert tidak kagum dengan kebanyakan pelakon lain, beliau menulis dalam ulasannya: "...Kami menemui sekali lagi betapa hangat dan menariknya pelakon Peter Falk. Saya tidak boleh mengesyorkan filem itu, tetapi saya boleh bersyukur bahawa saya melihatnya, untuk Falk." Dalam filem ini, pada usia 78 tahun, Falk juga membuat penampilan telanjang penuh pertamanya, yang menarik perhatian. Pada tahun 2007, Falk muncul bersama Nicolas Cage dalam filem thriller Next^{Bahasa Inggeris}.

Autobiografi Falk, Just One More Thing^{Bahasa Inggeris}, diterbitkan pada tahun 2006.

4.3. Peranan Televisyen Terkenal

Selain siri Columbo, Peter Falk juga membintangi beberapa peranan televisyen penting lain. Ini termasuk peranan utama dalam The Trials of O'Brien^{Bahasa Inggeris} (1965-1966), di mana beliau memainkan watak seorang peguam yang memetik Shakespeare. Beliau juga muncul dalam produksi televisyen Brigadoon pada tahun 1966. Pada tahun 1995, beliau membintangi filem televisyen The Sunshine Boys, dan pada tahun 2000 dalam A Storm in Summer^{Bahasa Inggeris}. Peranan televisyen terakhirnya adalah dalam When Angels Come to Town^{Bahasa Inggeris} pada tahun 2004.

5.1. Perkahwinan dan Keluarga

Falk berkahwin dengan Alyce Mayo, yang beliau temui ketika kedua-duanya adalah pelajar di Syracuse University, pada 17 April 1960. Pasangan itu mengadopsi dua anak perempuan, Catherine (yang kemudian menjadi penyiasat persendirian) dan Jackie. Falk dan isterinya bercerai pada tahun 1976. Pada 7 Disember 1977, beliau berkahwin dengan pelakon Shera Danese, yang menjadi bintang tetamu dalam lebih banyak episod siri Columbo berbanding pelakon wanita lain. Pelakon wanita Samantha Falk adalah anak saudaranya.

5.2. Usaha Artistik dan Hobi

Falk adalah seorang pelukis yang mahir, dan pada Oktober 2006 beliau mengadakan pameran lukisannya di Butler Institute of American Art. Beliau mengambil kelas di Art Students League of New York selama bertahun-tahun. Beliau mahir dalam melukis lukisan alam benda dan potret, tetapi juga menghasilkan karya seni moden yang berani. Lukisan-lukisannya pernah dipamerkan di Jepun.

Falk adalah seorang peminat catur dan menjadi penonton di American Open^{Bahasa Inggeris} di Santa Monica, California, pada November 1972, dan di U.S. Open^{Bahasa Inggeris} di Pasadena, California, pada Ogos 1983.

6.1. Kemerosotan Kesihatan dan Penjagaan

Pada Disember 2008, dilaporkan bahawa Falk telah didiagnosis dengan penyakit Alzheimer. Pada Jun 2009, di perbicaraan conservatorship_pemeliharaan^{Bahasa Inggeris} dua hari di Los Angeles, salah seorang doktor peribadi Falk, Dr. Stephen Read, melaporkan bahawa beliau telah dengan cepat mengalami demensia selepas siri pembedahan gigi pada tahun 2007. Dr. Read berkata tidak jelas sama ada keadaan Falk telah bertambah buruk akibat anestesia atau reaksi lain terhadap pembedahan. Shera Danese Falk dilantik sebagai penjaga suaminya.

6.2. Undang-undang Peter Falk

Menurut anak perempuan Falk, Catherine, isteri keduanya Shera Danese (yang juga merupakan penjaganya) didakwa menghalang beberapa ahli keluarganya daripada melawatnya; tidak memberitahu mereka tentang perubahan besar dalam keadaannya; dan tidak memberitahu mereka tentang kematian dan urusan pengebumiannya. Catherine menggalakkan penggubalan undang-undang pada tahun 2015 yang secara tidak rasmi dinamakan "Peter Falk's Law_{Undang-undang Peter Falk}^{Bahasa Inggeris}". Undang-undang baru ini diluluskan di negeri New York untuk melindungi kanak-kanak daripada dihalang daripada menerima berita mengenai perkembangan perubatan serius dan akhir hayat ibu bapa mereka atau daripada berhubung dengan mereka. Undang-undang ini menyediakan garis panduan mengenai hak lawatan dan notis kematian yang mesti dipatuhi oleh penjaga atau konservator seseorang yang tidak berdaya.

Sehingga tahun 2020, lebih daripada lima belas negeri telah menggubal undang-undang sedemikian. Semasa memperkenalkan langkah itu, Senator Negeri New York John DeFrancisco berkata, "Untuk setiap kesalahan harus ada penyelesaian. Rang undang-undang ini memberikan penyelesaian kepada anak-anak ibu bapa tua dan uzur yang telah dihalang daripada menerima maklumat tentang ibu bapa mereka. Ia juga memberi mereka jalan melalui mahkamah untuk mendapatkan hak lawatan dengan ibu bapa."

7.1. Kematian dan Punca

Pada petang 23 Jun 2011, Falk meninggal dunia di rumah lamanya di Roxbury Drive di Beverly Hills pada usia 83 tahun. Punca kematian adalah pneumonia dan penyakit Alzheimer. Anak-anak perempuannya berkata mereka akan mengingati "kebijaksanaan dan humor" beliau. Beliau dikebumikan di Westwood Village Memorial Park Cemetery di Los Angeles, California. Epitafnya berbunyi: "I'm not here, I'm home with Shera._{Saya tidak di sini, saya di rumah bersama Shera.}^{Bahasa Inggeris}"

7.2. Penghormatan dan Anugerah

Kematiannya ditandai dengan penghormatan daripada ramai selebriti filem termasuk Jonah Hill dan Stephen Fry. Steven Spielberg berkata, "Saya belajar lebih banyak tentang lakonan daripadanya pada peringkat awal kerjaya saya berbanding sesiapa sahaja." Rob Reiner berkata: "Beliau adalah pelakon yang sangat unik", dan seterusnya berkata bahawa kerja Falk dengan Alan Arkin dalam The In-Laws^{Bahasa Inggeris} adalah "salah satu gandingan komedi paling cemerlang yang pernah kita lihat di skrin."

Pada tahun 1991, Peter Falk telah ditetapkan untuk menerima bintang di Hollywood Walk of Fame, tetapi majlis penyerahan bintang itu tidak dapat diadakan semasa hayatnya. Akhirnya, pada 25 Julai 2013, dua tahun selepas kematiannya, sebuah bintang anumerta telah diletakkan di Hollywood Walk of Fame sebagai penghormatan kepada sumbangannya kepada televisyen. Sebuah patung beliau sebagai Columbo bersama anjingnya juga didirikan di Budapest, Hungary, menunjukkan popularitinya yang meluas di seluruh dunia.

Peter Falk juga mempunyai hubungan istimewa dengan Jepun, di mana beliau dikenali sebagai seorang yang mesra Jepun. Beliau pernah muncul dalam iklan televisyen untuk syarikat seperti Suntory dan Toyota. Dalam iklan Suntory Royal siri "Peter's Bar", beliau melakonkan watak pemilik bar yang bergaya, berkongsi anekdot lucu atau menghiburkan wanita yang patah hati. Dalam iklan Toyota Corolla, beliau muncul sebagai watak yang mengingatkan kepada Leftenan Columbo, dengan gaya bicaranya yang terkenal "Ah, satu lagi perkara..." (walaupun suaranya dialih suara oleh Taro Ishida dalam bahasa Jepun). Popularitinya di Jepun menunjukkan pengiktirafan globalnya yang meluas.

8.1. Anugerah Filem dan Televisyen Utama

8.2. Anugerah dan Penghormatan Lain

8.3. Penghormatan Lain

9.1. Filem

9.2. Televisyen

9.3. Teater