Richard Lester

1.1. Kelahiran dan Kanak-kanak

Richard Lester Liebman dilahirkan pada 19 Januari 1932 di Philadelphia. Beliau dianggap sebagai seorang kanak-kanak ajaib kerana kecerdasannya yang luar biasa pada usia muda.

1.2. Pendidikan

Pada usia 15 tahun, Lester memulakan pengajian di University of Pennsylvania dan berjaya menamatkan pengajiannya dengan ijazah dalam psikologi klinikal pada tahun 1951. Semasa di universiti, beliau merupakan ahli Beta Rho Chapter bagi persaudaraan Sigma Nu.

2.1. Televisyen Amerika

Lester memulakan kerjayanya dalam televisyen pada tahun 1950. Dalam tempoh kurang dari setahun, beliau berkembang daripada seorang pekerja pentas, pengurus lantai, pembantu pengarah, dan akhirnya menjadi seorang pengarah. Ini berlaku kerana kekurangan kakitangan yang berpengetahuan dalam bidang tersebut. Beliau juga merupakan pengarah muzik untuk Action in the Afternoon, sebuah siri televisyen western Amerika yang disiarkan secara langsung di CBS dari 2 Februari 1953 hingga 29 Januari 1954. Siri setengah jam ini disiarkan pada hari Isnin hingga Jumaat dari studio dan kawasan belakang WCAU-TV CBS di Philadelphia.

2.2. Televisyen British

Pada Mei 1955, selepas menghabiskan masa mengembara di Eropah, Lester berpindah ke London dan memulakan kerjaya sebagai pengarah televisyen. Beliau bekerja untuk penerbit berbajet rendah, Danziger Brothers, mengarahkan episod-episod siri detektif setengah jam Mark Saber. Beliau juga bekerja sebagai penulis untuk Curtains for Harry (1955) dan selama beberapa minggu, untuk The Barris Beat (1956).

Sebuah rancangan aneka ragam yang beliau terbitkan menarik perhatian Peter Sellers, yang kemudian meminta bantuan Lester untuk mengadaptasi The Goon Show ke televisyen sebagai The Idiot Weekly, Price 2d (1956). Rancangan ini menjadi hit, begitu juga dua rancangan susulan: A Show Called Fred (1956) dan Son of Fred (1956). Lester pernah menyatakan bahawa A Show Called Fred disiarkan secara langsung, dan pengalaman inilah yang mendorongnya untuk beralih ke pengarahan filem, di mana beliau boleh melakukan penggambaran semula. Beliau juga menulis dan mengarahkan episod-episod siri TV After Hours (1958).

2.3. Filem Awal

Lester menerima pujian atas filem pendeknya The Running Jumping & Standing Still Film (1959), yang beliau hasilkan bersama Spike Milligan dan Peter Sellers. Beliau juga menghasilkan satu lagi filem pendek berjudul The Sound of Jazz (1959). Filem cereka pertamanya sebagai pengarah ialah It's Trad, Dad! (1962), sebuah filem muzikal berbajet rendah. Filem keduanya ialah The Mouse on the Moon (1963), yang diterbitkan oleh Walter Shenson untuk United Artists dan dibintangi oleh Margaret Rutherford. Filem ini merupakan sekuel kepada The Mouse That Roared (1959). Selepas itu, beliau kembali ke televisyen, mengarahkan episod-episod Room at the Bottom (1964).

3.1. Kolaborasi dengan The Beatles

Filem pendek Lester, The Running Jumping & Standing Still Film, merupakan kegemaran The Beatles, terutamanya John Lennon. Apabila ahli kumpulan itu dikontrak untuk membuat filem cereka, mereka memilih Lester daripada senarai pengarah yang mungkin. A Hard Day's Night (1964) menampilkan versi watak The Beatles yang dilebih-lebihkan dan dipermudahkan, dan terbukti menjadi alat pemasaran yang berkesan. Banyak inovasi gaya filem ini kekal sebagai pelopor video muzik; khususnya, penggambaran pelbagai sudut persembahan secara langsung. Lester menerima anugerah daripada MTV sebagai "Bapa Video Muzik".

A Hard Day's Night mencapai kejayaan besar dari segi kritikal dan komersial. Lester kemudian mengarahkan filem The Beatles seterusnya, Help! (1965). Filem ini merupakan parodi kepada filem-filem perisik James Bond yang popular, dan merupakan kolaborasi kedua beliau dengan penulis skrip Charles Wood, serta satu lagi kejayaan komersial yang besar.

3.2. Karya Utama Era Swinging Sixties

Selepas A Hard Day's Night, Lester mengarahkan salah satu filem "Swinging Sixties" yang paling penting, komedi seks The Knack... and How to Get It (1965). Ini merupakan filem pertama daripada tiga filemnya bersama pelakon Michael Crawford, dan kolaborasi pertama daripada empat kolaborasi yang dikreditkan bersama penulis skrip Charles Wood. Filem ini memenangi Palme d'Or di Festival Filem Cannes.

Lester kemudiannya menerima tawaran di Hollywood untuk mengarahkan adaptasi filem A Funny Thing Happened on the Way to the Forum (1966). Beliau seterusnya menghasilkan filem anti-perang yang gelap dan sureal, How I Won the War (1967), yang dibintangi bersama Crawford dan John Lennon. Lester merujuk filem ini sebagai "filem anti-anti-perang", menjelaskan bahawa filem anti-perang masih mengambil konsep perang secara serius, membezakan jenayah perang "buruk" dengan perang yang diperjuangkan untuk tujuan "baik" seperti pembebasan daripada Nazisme atau Komunisme. Beliau dan penulis skrip Charles Wood berhasrat untuk menunjukkan perang sebagai sesuatu yang pada dasarnya bertentangan dengan kemanusiaan. Walaupun berlatarkan Perang Dunia Kedua, filem ini berfungsi sebagai rujukan tidak langsung kepada Perang Vietnam, dan pada satu ketika, secara langsung merujuknya dengan memecahkan dinding keempat.

Beliau membuat Petulia (1968) bersama Julie Christie dan George C. Scott, dengan skor muzik oleh John Barry (yang juga menggubah muzik untuk The Knack). Beliau kembali kepada tema anti-perangnya dengan komedi hitam pasca-apokaliptik The Bed Sitting Room (1969), berdasarkan sebuah drama oleh Spike Milligan dan John Antrobus. Lakon layar ini merupakan kolaborasi keempat yang dikreditkan antara Lester dan Charles Wood, namun Wood juga menyediakan penulisan semula produksi tanpa kredit untuk beberapa filem Lester yang lain.

How I Won the War dan The Bed Sitting Room tidak berjaya di pecah panggung; Lester mendapati dirinya sukar untuk mendapatkan dana bagi beberapa projek, termasuk adaptasi novel Flashman.

4.1. Siri The Three Musketeers

Kerjaya Lester kembali pulih apabila beliau diupah oleh Alexander dan Ilya Salkind untuk mengarahkan versi The Three Musketeers (1973), berdasarkan skrip oleh George MacDonald Fraser. Penerbit memutuskan untuk membahagikan filem pertama kepada dua bahagian selepas penggambaran utama selesai; bahagian kedua berjudul The Four Musketeers (1974). Ramai pelakon utama mengadu kepada Salkind, menyatakan bahawa mereka hanya dikontrak untuk membuat satu filem, dan mereka mencapai persetujuan untuk mengelakkan yuran peguam. Kedua-dua filem ini berjaya dari segi kritikal dan komersial.

4.2. Karya Lain Era 1970-an

Lester dipanggil pada saat-saat akhir sebagai pengarah gantian untuk Juggernaut (1974), sebuah filem thriller yang berlatarkan sebuah kapal persiaran dan dianggap sebagai karya asal yang memperkenalkan konsep dilema wayar (wire dilemma). Kejayaan filem-filem Musketeers membolehkan Lester mendapatkan pembiayaan untuk Royal Flash (1975), berdasarkan novel kedua Flashman oleh George MacDonald Fraser.

Lester menyusuli Royal Flash dengan Robin and Marian (1976), yang diadaptasi daripada skrip oleh James Goldman dan dibintangi oleh Sean Connery serta Audrey Hepburn dalam filem kemunculan semula beliau. Beliau kemudian membuat The Ritz (1976), yang berdasarkan sebuah drama oleh Terrence McNally. Lester juga mengarahkan Butch and Sundance: The Early Days (1979) dan Cuba (1979) yang turut dibintangi oleh Connery; namun kedua-dua filem ini tidak berjaya secara komersial.

5.1. Superman II

Filem Lester seterusnya, Superman II, mencapai kejayaan besar. Produksi Superman II bermula sebelum filem Superman selesai, dan terpaksa dihentikan untuk menumpukan perhatian kepada penyiapan filem pertama. Selepas filem pertama dikeluarkan pada akhir tahun 1978, Salkind kembali memulakan produksi Superman II tanpa memaklumkan pengarah Superman, Richard Donner, dan meletakkan Lester di belakang kamera untuk melengkapkan baki 25 peratus filem tersebut. Walaupun Donner telah merakam 75 peratus daripada apa yang dirancang untuk filem itu, sebahagian besar rakamannya telah dibuang atau dirakam semula semasa Lester mengambil alih projek.

Gene Hackman, yang melakonkan watak Lex Luthor, enggan kembali untuk penggambaran semula. Oleh itu, Lester menggunakan pelakon ganti untuk memasukkan watak tersebut ke dalam adegan baharu, serta seorang peniru suara untuk merakam dialog tambahan dan kadang-kadang menyuarakan semula dialog Luthor pada rakaman Hackman yang diambil oleh Donner. Beberapa rakaman asal Donner telah disepadukan ke dalam versi televisyen filem tersebut. Pada November 2006, rakaman Donner disunting semula menjadi Superman II: The Richard Donner Cut, yang terdiri terutamanya daripada rakamannya dengan rakaman Lester hanya digunakan untuk adegan yang tidak dirakam semasa penggambaran utama filem oleh Donner.

5.2. Superman III

Richard Lester mengarahkan Superman III (1983), tetapi siri ketiga ini tidak diterima sebaik filem-filem sebelumnya. Walaupun begitu, ia dianggap sebagai kejayaan pecah panggung, menduduki tempat ke-14 dalam kutipan pecah panggung di seluruh dunia pada tahun tersebut.

6.1. Finders Keepers

Pada tahun 1984, Lester mengarahkan filem komedi Finders Keepers, yang dibintangi oleh Michael O'Keefe, Louis Gossett Jr., dan Beverly D'Angelo. Filem ini memperoleh kutipan domestik sebanyak 1.47 M USD. Secara umumnya, filem ini menerima ulasan yang baik. Richard Freedman dalam ulasannya yang diterbitkan di The Montana Standard mendapati filem itu "sangat aneh" dan menyimpulkan bahawa "sebuah filem yang hampir keseluruhannya terdiri daripada aksi jatuh dan jenaka visual boleh memenatkan selepas seketika, tetapi semua yang terlibat dalam Finders Keepers memastikan bahawa ini adalah satu komedi yang tidak menjadikan sesiapa pun dalam penonton sebagai yang kalah atau yang bersedih."

6.2. The Return of the Musketeers dan Persaraan

Pada tahun 1988, beliau menyatukan semula kebanyakan pelakon Three Musketeers untuk merakam filem The Return of the Musketeers, yang dikeluarkan pada tahun berikutnya. Semasa penggambaran di Sepanyol, pelakon Roy Kinnear, seorang rakan rapat Lester, meninggal dunia selepas terjatuh dari kuda. Lester menghabiskan filem itu, kemudian bersara daripada mengarah. Beliau hanya kembali sekali lagi untuk mengarahkan filem konsert Paul McCartney Get Back (1991).

6.3. Get Back dan Aktiviti Pasca-Persaraan

Pada tahun 1993, beliau membentangkan Hollywood U.K., sebuah siri lima bahagian mengenai pawagam British pada tahun 1960-an untuk BBC.

7.1. Penilaian Kritikal dan Komersial

Filem-filem awal Lester, terutamanya kolaborasinya dengan The Beatles, mencapai kejayaan kritikal dan komersial yang besar, sering dipuji kerana inovasi gaya dan humornya yang unik. Walau bagaimanapun, beberapa filemnya pada akhir 1960-an, seperti How I Won the War dan The Bed Sitting Room, kurang berjaya di pecah panggung. Pada tahun 1970-an, siri The Three Musketeers kembali melonjakkan namanya dengan kejayaan besar, diikuti oleh filem-filem lain yang menerima sambutan bercampur. Siri Superman juga menunjukkan prestasi yang berbeza, dengan Superman II menjadi kejayaan besar manakala Superman III kurang diterima secara kritikal walaupun masih mencatat kejayaan komersial.

7.2. Pengaruh dan Penilaian Semula

Pengarah Steven Soderbergh adalah antara ramai yang menyeru penilaian semula terhadap karya dan pengaruh Lester. Beliau menulis Getting Away with It, yang diterbitkan pada tahun 1999 mengenai kerjaya Lester; buku itu terdiri daripada temu bual dengan Lester.

Pada tahun 2012, British Film Institute menganugerahkan Lester Fellowship, penghormatan tertinggi industri filem British, sebagai pengiktirafan terhadap karyanya. Anugerah itu disampaikan dalam majlis awam pada 22 Mac di National Film Theatre, dan diikuti dengan tayangan filem Lester Robin and Marian. Penghargaan untuk Fellowshipnya mengiktiraf bahawa "Richard Lester telah menghasilkan sejumlah karya unik yang telah memperkaya kehidupan jutaan orang dengan humornya yang sureal dan gaya inovatifnya yang cemerlang. Walaupun dilahirkan di AS, beliau telah tinggal di Britain selama 60 tahun dan menghasilkan beberapa karya yang paling kekal dan berpengaruh dalam pawagam British."

8.1. Kepercayaan dan Aktiviti Alumni

Dalam buku Soderbergh Getting Away with It, Lester mendedahkan bahawa beliau adalah seorang ateis yang komited dan berdebat dengan Soderbergh (yang ketika itu seorang agnostik), sebahagian besarnya berdasarkan hujah-hujah Richard Dawkins. Semasa Lester belajar di University of Pennsylvania, beliau adalah ahli Beta Rho Chapter bagi persaudaraan Sigma Nu.