Stefan Lorenz Sorgner

1.1. Pendidikan

Sorgner mengikuti pengajian falsafah di beberapa institusi pengajian tinggi terkemuka. Beliau memperoleh Ijazah Sarjana Muda (BA) dari King's College London, diikuti dengan Sarjana Sastera (MA) melalui tesis dari Universiti Durham. Tesis beliau dinilai oleh David E. Cooper dari Durham dan David Owen dari Southampton. Beliau kemudian melanjutkan pengajian di Justus-Liebig-Universität Gießen dan Friedrich-Schiller-Universität Jena, di mana beliau dianugerahkan ijazah Doktor Falsafah (Dr. phil.). Pemeriksa bagi ijazah kedoktorannya ialah Wolfgang Welsch dari Jena dan Gianni Vattimo dari Turin.

1.2. Kerjaya Akademik

Sepanjang kerjaya akademiknya, Sorgner telah memegang jawatan pengajaran dalam bidang falsafah dan etika di beberapa universiti di Jerman, termasuk Giessen, Jena, Erfurt, dan Erlangen. Pada masa ini, beliau mengajar di sebuah kolej seni liberal Amerika Syarikat, iaitu John Cabot University. Selain mengajar, Sorgner juga merupakan ahli kepada beberapa lembaga editorial dan penasihat, menunjukkan penglibatan aktif beliau dalam komuniti akademik yang lebih luas.

2.1. Metahumanisme dan Transhumanisme

Stefan Lorenz Sorgner ialah seorang ahli falsafah metahumanisme yang terkenal dengan pandangannya yang provokatif mengenai hubungan antara manusia dan teknologi. Dalam bukunya, We Have Always Been Cyborgs (2021), Sorgner berhujah bahawa definisi "siborg" sebagai "organisma yang diatur, atau dipandu," membawa kepada kesimpulan bahawa "kita sentiasa menjadi siborg." Beliau menyatakan bahawa ini bukanlah konsep baharu, tetapi sesuatu yang telah lama wujud dalam kewujudan manusia.

Sorgner mengaitkan jenis transhumanisme yang dicadangkannya dengan "teknologi transhumanis berasaskan karbon," merujuk kepada penyuntingan genom, kejuruteraan genetik, dan pemilihan genetik sebagai "ciptaan saintifik terpenting" bagi umat manusia. Beliau berpendapat bahawa pengubahsuaian genetik adalah "secara struktur analog dengan pendidikan ibu bapa tradisional," dan oleh itu, secara etika, kita tidak seharusnya menggunakan kriteria moral yang berbeza untuk pendidikan "tradisional" dan kejuruteraan genetik jika yang terakhir bertujuan untuk mencapai kebaikan terbesar bagi manusia. Atas alasan yang sama, menurut Sorgner, semua keraguan etika yang sebelum ini diajukan terhadap peningkatan moral akan hilang.

Sorgner juga membandingkan konsep transhumanisme dengan idea "overhuman" atau Übermensch Nietzsche, yang akan dibincangkan dengan lebih terperinci di bahagian seterusnya. Beliau menegaskan bahawa terdapat persamaan yang signifikan antara kedua-dua konsep ini, berbeza dengan pandangan beberapa ahli falsafah lain.

2.2. Pentafsiran Semula Falsafah Nietzsche

Sorgner telah memberikan penafsiran semula yang signifikan terhadap falsafah Nietzsche, khususnya konsep overhuman atau Übermensch (superhuman). Dalam artikelnya "Nietzsche, the Overhuman, and Transhumanism" yang diterbitkan dalam Journal of Evolution and Technology jilid 20(1), beliau menunjukkan persamaan ketara antara konsep Nietzschean ini dengan konsep posthuman seperti yang dilihat oleh beberapa transhumanis.

Pentafsiran Sorgner ini telah mencetuskan perdebatan sengit di kalangan sarjana Nietzsche serta komuniti transhumanis. Beliau secara eksplisit berselisih pendapat dengan Nick Bostrom, yang cenderung membezakan jenis transhumanismenya daripada falsafah Nietzsche. Akibat perdebatan ini, editor Journal of Evolution and Technology mendedikasikan edisi khas bertajuk "Nietzsche and European Posthumanisms" (Jilid 21 Isu 1, Januari 2010), yang memaparkan respons daripada sarjana lain seperti Max More dan Michael Hauskeller. Sorgner kemudiannya membalas kritikan ini dalam artikelnya "Beyond Humanism: Reflections on Trans- and Posthumanism" dalam jilid 21 Isu 2 (Oktober 2010).

Sorgner menerima "pemikiran lemah" (pensiero debole^{Bahasa Itali}) gurunya, Gianni Vattimo, tetapi mengkritik pemahaman Vattimo mengenai sejarah "pelemahan Keberadaan" (weakening of Being^{Bahasa Inggeris}). Beliau mencadangkan penafsiran dunia yang bersifat naturalis, perspektivis, dan bersifat keduniaan, yang dijelaskan lebih lanjut dalam monografnya pada tahun 2010, Menschenwürde nach Nietzsche: Die Geschichte eines Begriffs (Maruah Manusia selepas Nietzsche: Sejarah sebuah Konsep). Beliau melihat "nihilisme" yang dihuraikan oleh Nietzsche sebagai "keuntungan sepenuhnya." Dari perspektif perspektivisme, beliau berpendapat bahawa "konsep dominan maruah manusia tidak mempunyai status yang lebih tinggi dari segi mengetahui kebenaran yang sepadan dengan realiti berbanding dengan konsepsi Adolf Hitler atau Pol Pot." Kenyataan provokatif ini telah menarik perhatian dan kritikan luas, menjadikan perdebatan mengenai maruah manusia sebagai tumpuan utama dalam karyanya.

2.3. Etika Teknologi Baharu dan Maruah Manusia

Pandangan Sorgner mengenai etika teknologi muncul, seperti kejuruteraan genetik dan peningkatan moral, adalah kontroversi dan telah mencetuskan perdebatan sengit, terutamanya dengan Jürgen Habermas.

Sorgner berhujah bahawa falsafah Nietzsche boleh dikongsi oleh transhumanis kerana aspek progresifnya mengenai kebebasan manusia untuk mengatasi diri dan mengejar peningkatan diri. Walau bagaimanapun, Jürgen Habermas menolak semua prosedur peningkatan genetik. Habermas berpendapat bahawa transhumanisme tidak boleh diterima kerana bahaya "elit Nietzschean" baru dapat memaksakan "eugenik liberal" yang pada asasnya bersifat "fasis".

Sorgner mengkritik Habermas, menuduhnya hanya "berbakat retorik", dan mendakwa bahawa Habermas "tahu persis apa yang dia lakukan - bahawa cara yang berkesan untuk menimbulkan reaksi negatif terhadap prosedur bioteknologi manusia pada pembaca adalah dengan mengenal pasti langkah-langkah itu dengan prosedur yang dilakukan di Jerman Nazi". Sorgner juga menentang hujah Habermas mengenai perbezaan antara pendidikan dan kejuruteraan genetik. Habermas berpendapat bahawa manipulasi genetik sangat berbeza daripada pendidikan kerana sifatnya yang tidak dapat dipulihkan. Sorgner membantah kedua-dua idea bahawa hasil pendidikan sentiasa dapat diubah oleh kanak-kanak, dan bahawa pengubahsuaian genetik sentiasa tidak dapat dipulihkan, seperti yang ditunjukkan oleh perkembangan, terutamanya dalam bidang epigenetik.

Kritikan provokatif Sorgner terhadap konsep maruah manusia, khususnya kenyataannya bahawa konsep dominan maruah manusia tidak mempunyai status yang lebih tinggi dari segi kebenaran berbanding dengan konsepsi Adolf Hitler atau Pol Pot dari perspektif perspektivisme, telah menimbulkan kesan yang meluas terhadap isu-isu sosial dan akademik. Ia memaksa perbincangan semula mengenai asas moral dan etika dalam menghadapi kemajuan teknologi dan pandangan falsafah yang berbeza.

3.1. Buku

Dua monograf utama beliau ialah:

• Menschenwürde nach Nietzsche: Die Geschichte eines Begriffs (2010): Buku ini memperincikan penafsiran Sorgner mengenai konsep maruah manusia melalui lensa falsafah Nietzsche. Beliau meneroka sejarah konsep ini dan membahaskan perlunya semakan semula pandangan lazim tentang maruah manusia, terutamanya dari perspektif perspektivisme naturalis. Ia adalah karya yang sangat kontroversi dan telah mencetuskan perdebatan hangat dalam kalangan ahli falsafah dan etika.
• We Have Always Been Cyborgs: Digital Data, Gene Technologies, and an Ethics of Transhumanism (2021): Dalam karya ini, Sorgner mengembangkan hujah intinya bahawa manusia secara asasnya telah menjadi "siborg" ("organisme yang diatur") sejak dahulu lagi. Buku ini menganalisis peranan data digital dan teknologi genetik, seperti penyuntingan genom dan kejuruteraan genetik, dalam membentuk kewujudan manusia, serta membincangkan implikasi etika terhadap transhumanisme dan peningkatan moral.

3.2. Artikel dan Esei

Sorgner juga telah menyumbang banyak artikel akademik dan esei kepada jurnal-jurnal dan koleksi yang berpengaruh. Antara yang paling penting termasuk:

• Nietzsche, the Overhuman, and Transhumanism (2009): Diterbitkan dalam Journal of Evolution and Technology, artikel ini menggariskan persamaan signifikan antara konsep overhuman Nietzsche dengan konsep posthuman dalam transhumanisme. Artikel ini memulakan perdebatan meluas yang membawa kepada isu khas jurnal tersebut.
• Beyond Humanism: Reflections on Trans- and Posthumanism (2010): Ini adalah respons Sorgner kepada kritikan dan maklum balas terhadap artikel sebelumnya, yang juga diterbitkan dalam Journal of Evolution and Technology. Dalam esei ini, beliau memperdalam hujah-hujah dan berdebat dengan para pengkritiknya, termasuk Nick Bostrom dan Jürgen Habermas.