Taihō Kōki

1.1. Kelahiran dan zaman kanak-kanak

Taihō Kōki dilahirkan dengan nama Іван Маркіянович Боришко_{Ivan Markiyanovych Boryshko}^{Bahasa Ukraine}. Beliau dilahirkan pada 29 Mei 1940 di Shikuka-chō, Karafuto Prefecture (kini Poronaysk, Sakhalin Oblast, Rusia) yang ketika itu di bawah kedaulatan Jepun. Ayah Taihō, Markiyan Boryshko, adalah seorang bekas pegawai kavalri Cossack Ukraine yang melarikan diri dari Revolusi Bolshevik dan mencari perlindungan di Sakhalin. Ibunya ialah Kiyo Naya, seorang wanita Jepun. Walaupun dilahirkan di wilayah yang dituntut Jepun, beliau dianggap berasal dari Teshikaga, Hokkaidō, di mana beliau berpindah sebagai seorang kanak-kanak selepas Kesatuan Soviet menguasai Sakhalin pada tahun 1945.

Keluarga Taihō hidup dalam kemiskinan yang teruk selepas berpindah ke Hokkaido. Beliau pernah menjual natto untuk membantu menyara keluarga. Ibunya pernah berkahwin semula, dan Taihō menggunakan nama keluarga Sumiyoshi untuk seketika, namun kemudian kembali kepada nama keluarga Naya selepas ibu bapanya bercerai lagi ketika beliau berusia 10 tahun. Pada tahun 1965, ketika Taihō menyertai jelajah sumo ke Kesatuan Soviet, beliau cuba mencari bapanya, tetapi tidak berjaya. Beliau adalah yang pertama daripada tiga yokozuna hebat dari Hokkaido, bersama Kitanoumi dan Chiyonofuji, yang mendominasi sumo pada tahun 1960-an, 1970-an, dan 1980-an.

1.2. Kemasukan ke sumo

Taihō mula memasuki dunia sumo pada September 1956, bergabung dengan Nishonoseki stable. Pada awalnya, beliau bertarung di bawah nama kelahirannya, Naya Kōki. Semasa di peringkat rendah, beliau mencatatkan rekod kemenangan yang cemerlang. Ketika di divisyen Sandanme, beliau pernah mendengar tentang seorang pesumo muda bernama Togashi (kemudiannya Kashiwado) dari Ise no Umi stable yang diramalkan akan menjadi yokozuna. Ini mendorongnya untuk berlatih dengan lebih gigih untuk mengatasi Kashiwado. Beliau mengalami cedera lumbar serius semasa di Sandanme, tetapi sentiasa berusaha menyembunyikan kesakitannya. Beliau memilih untuk menyertai sumo sebahagiannya kerana tertarik dengan hidangan chanko (hidangan stew pesumo) yang dihidangkan semasa jelajah sumo.

Apabila dinaikkan pangkat ke divisyen kedua, jūryō, pada Mei 1959, beliau diberikan shikona (nama gelanggang) "Taihō", yang bermaksud "Peng Agung" (Peng sering diterjemahkan sebagai phoenix) yang berasal dari karya klasik Cina, "Zhuangzi".

2.1. Perkembangan awal kerjaya

Taihō dengan pantas meningkat melalui pangkat selepas membuat debutnya dalam divisyen teratas, makuuchi, pada Januari 1960. Dalam kejohanan pertamanya di divisyen teratas, beliau mencatatkan sebelas kemenangan berturut-turut dari hari pertama, sebuah rekod yang memerlukan 64 tahun untuk disamai oleh Takerufuji. Walaupun tewas pada hari ke-12 kepada Kashiwado, beliau mencatatkan dua belas kemenangan secara keseluruhan, menjadi naib juara dalam kejohanan divisyen teratas pertamanya dan dianugerahkan Anugerah Semangat Juang. Pada bulan November 1960, ketika berada di pangkat sekiwake, beliau memenangi kejuaraan kejohanan pertamanya (daripada rekod 32) dan memperoleh promosi ke pangkat Ōzeki. Berikutan dua kemenangan kejohanan berturut-turut (kejuaraan kedua dan ketiganya), beliau menjadi yokozuna pada September 1961, kurang daripada dua tahun selepas debutnya di divisyen teratas. Kerana Pulau Sakhalin dituntut sebagai wilayah Jepun, Taihō tidak dianggap sebagai yokozuna bukan Jepun pertama.

2.2. Kenaikan pangkat ke Yokozuna

Pada masa promosinya, Taihō menjadi ahli sumo termuda yang pernah mencapai pangkat tertinggi sumo, yokozuna, pada usia 21 tahun dan tiga bulan. Rekod ini kemudian diatasi oleh Kitanoumi yang sebulan lebih muda. Beliau dipromosikan serentak dengan Kashiwado, dan persaingan mereka mencipta apa yang dikenali sebagai Era Hakuhō. Beliau juga berjaya memenangi kejohanan pertamanya selepas dinaikkan pangkat, suatu pencapaian yang luar biasa bagi seorang yokozuna baru.

2.3. Dominasi sebagai Yokozuna

Taihō mengatasi Kashiwado dengan cepat, dan sepanjang tempohnya sebagai yokozuna, beliau sangat dominan, terutamanya pada awal kerjayanya. Sehingga 2005, apabila yokozuna ke-68 Asashōryū mengatasi rekodnya, beliau adalah satu-satunya yokozuna pasca-perang yang mencapai enam kemenangan kejohanan berturut-turut, suatu pencapaian yang beliau lakukan sebanyak dua kali. Lapan daripada kejuaraan Taihō dicapai dengan rekod sempurna 15 kemenangan tanpa kalah (zenshō-yūshō), sebuah rekod yang bertahan sehingga 2013 apabila dipecahkan oleh Hakuhō.

Taihō pernah kembali daripada menarik diri atau terlepas lima kejohanan berturut-turut untuk memenangi kejuaraan pada September 1968 dengan rekod 14-1, dan memulakan rentetan kemenangan 45 perlawanan. Rentetan ini dipecahkan pada Mac 1969 hanya selepas keputusan yang salah oleh juri, yang menyebabkan kekecohan sehingga tayangan video diperkenalkan selepas insiden tersebut. Walau bagaimanapun, Taihō sendiri tidak menyatakan ketidakpuasan hati tentang keputusan yang salah itu, malah beliau menyatakan bahawa tanggungjawab terletak pada dirinya sendiri kerana melakukan sumo yang boleh menyebabkan kesilapan penghakiman. Pernyataan ini menjadi simbol falsafah sumo yang mulia Taihō dan meningkatkan reputasinya sebagai yokozuna.

Kejuaraan terakhirnya tiba pada Januari 1971 selepas perlawanan playoff dengan Tamanoumi, mengekalkan rekodnya memenangi sekurang-kurangnya satu kejuaraan setiap tahun dalam kerjaya divisyen teratasnya.

2.4. Persaraan daripada pertandingan aktif

Taihō mencapai skor yang baik 12-3 dalam kejohanan berikut (Mac 1971); walau bagaimanapun, beliau mengumumkan persaraannya lima hari selepas kejohanan Mei 1971, selepas kalah kepada ahli sumo muda yang menjanjikan, Takanohana, buat kali kedua. Beliau telah menjadi yokozuna selama hampir sepuluh tahun. Nisbah kemenangan kerjayanya melebihi 80%, yang juga merupakan rekod pasca-perang. Beliau menjadi bekas rikishi pertama yang ditawarkan (dan menerima) keahlian Japan Sumo Association tanpa perlu membeli saham (ichidai toshiyori), sebagai pengiktirafan pencapaian hebatnya. Upacara persaraan Taihō telah diadakan di Kuramae Kokugikan pada 2 Oktober 1971, di mana beliau melakukan Yokozuna Dohyō-iri terakhirnya diiringi oleh Tachi-mochi Tamanoumi dan Tsuna-mochi Kitanofuji. Namun, hanya sembilan hari kemudian, Tamanoumi meninggal dunia secara mengejut pada 11 Oktober, menyebabkan Taihō sangat terkejut dan sedih.

3.1. Pengurusan kelab sumo

Taihō berpisah daripada heya lamanya dan membuka Taihō stable pada Disember 1971. Secara umum, beliau tidak berjaya mengulangi kejayaan gustinya sendiri sebagai jurulatih, tetapi beliau menghasilkan Ōzutsu, seorang sekiwake yang bertarung dalam 78 kejohanan divisyen teratas berturut-turut dari 1979 hingga 1992. Beliau menyerahkan kawalan heya beliau kepada menantunya, bekas sekiwake Takatōriki, pada Februari 2003. Kerana "Taihō" adalah Ichidai Toshiyori, nama heya itu ditukar kepada Ōtake stable.

3.2. Peranan awam dan isu kesihatan

Pada Februari 1977, pada usia 36 tahun, Taihō mengalami strok, dan masalah kesihatan seterusnya mungkin menyebabkan beliau tidak dilantik sebagai pengerusi Japan Sumo Association. Beliau menjalani sesi pemulihan yang meluas untuk menggerakkan semula bahagian kiri badannya. Pada Mei 2005, Taihō mencapai usia persaraan mandatori 65 tahun dan menjadi kurator Sumo Museum di Ryōgoku Kokugikan. Beliau masih mengekalkan hubungan rapat dengan heya lamanya, menjemput yokozuna Hakuhō untuk berlatih di sana pada Mei 2008. Pada November 2008, beliau meletak jawatan sebagai kurator Muzium Sumo atas sebab kesihatan.

Taihō mengadakan upacara kanreki dohyō-iri untuk menandakan ulang tahun kelahirannya yang ke-60 pada tahun 2000, walaupun pergerakan terhadnya bermakna beliau tidak dapat melaksanakannya sepenuhnya. Beliau asalnya tidak dijadualkan untuk melakukan upacara tersebut, tetapi hanya untuk bergambar bersama tsuna yang diikat di belakangnya. Namun, beliau berjaya melengkapkan gaya masuk gelanggang Unryū-nya dengan mencubit kuat kulit perutnya dengan jari tangan kirinya agar lengan kirinya yang tidak bebas bergerak tidak akan terkulai.

Pada tahun 2001, kehidupan bapanya, Markiyan Boryshko, telah didedahkan di Sakhalin Oblast, dan dengan usaha penyelidik Jepun di sana, Muzium Taihō telah dibina di Kharkiv, Ukraine. Taihō sendiri merancang pertandingan sumo di Kharkiv, dan menjadi tokoh utama dalam pertukaran antarabangsa antara Jepun dan Ukraine, merentasi Rusia. Pertukaran ini juga meluas ke Persekutuan Rusia, dan pada tahun 2002, beliau menjemput adik-beradik Bolorazov dari Ossetia Utara ke Jepun, di mana abang Soslan memasuki heya beliau sebagai Rohō, dan adik Batoraz sebagai Hakurozan di Onomatsu stable (kemudian berpindah ke Kitanoumi stable). Rohō mencapai pangkat komusubi pada Mac 2006, tetapi pada tahun 2008, beliau dan adiknya dipecat daripada Persatuan Sumo Jepun kerana disahkan positif dadah ganja dalam ujian doping.

Taihō juga merupakan penyumbang aktif kepada aktiviti amal. Beliau menjual yukata Taihō untuk amal dan menyumbangkan hasilnya kepada rumah orang tua dan rumah penjagaan antara tahun 1967 dan 1968, serta menyumbangkan kenderaan pengangkutan darah kepada Palang Merah Jepun yang dinamakan "Taihō-gō" dari tahun 1969 hingga 2009, dengan sejumlah 70 kenderaan disumbangkan.

3.3. Penghargaan dan anugerah

Taihō dianugerahkan Medal with Purple Ribbon oleh kerajaan Jepun pada tahun 2004. Pada November 2009, beliau adalah salah seorang daripada 15 individu yang menerima anugerah Person of Cultural Merit daripada kerajaan Jepun, menjadi ahli sumo pertama yang diberi penghormatan sedemikian. Pada Februari 2013, beliau secara anumerta menjadi ahli sumo kedua yang diberi penghormatan dengan People's Honour Award, dengan Yoshihide Suga menggelarnya sebagai "wira negara."

4.1. Keluarga dan hubungan

Taihō berkahwin pada tahun 1966 di puncak kemasyhurannya (secara kebetulan, hari terakhir Kejohanan Mei tahun itu, yang dimenanginya, juga merupakan ulang tahunnya yang ke-26), dengan anak perempuan seorang pemilik ryokan. Majlis resepsi mereka yang mewah di Imperial Hotel dihadiri oleh 1000 tetamu dan lebih 200 wartawan. Beliau adalah yang pertama mengadakan sidang media selepas itu, kini menjadi kejadian biasa dengan perkahwinan sumo.

Anak perempuan bongsu Taihō berkahwin dengan bekas sekiwake Takatōriki, yang mengambil alih pengurusan Taihō stable (dinamakan semula Ōtake stable) selepas persaraan Taihō. Walau bagaimanapun, Taihō menentang tabiat perjudian Takatōriki dan sering menanggung hutang perjudiannya. Apabila Ōtake (Takatōriki) dipecat daripada sumo selepas skandal perjudian, beliau menceraikan anak perempuan Taihō. Taihō menyokong anak perempuannya, mengatakan "Awak tidak melakukan apa-apa yang salah. Berdirilah dengan bangga."

Taihō mempunyai empat orang cucu lelaki. Cucunya yang bongsu, Konosuke Naya (lahir 2000), menyertai Ōtake stable sebagai ahli sumo profesional pada Januari 2018, menggunakan Ōhō sebagai shikona-nya. Beliau diikuti oleh adik-beradiknya Kosei pada November 2019 dan Takamori pada Mac 2020. Cucu keempat dan sulung Taihō, Yukio Naya (lahir 1994), adalah seorang pesumo profesional. Taihō sentiasa menegaskan bahawa cucu-cucunya harus mengejar impian mereka sendiri, tidak semestinya dalam sumo.

4.2. Hobi dan minat

Taihō dikenali sebagai seorang yang kacak dan popular, terutamanya di kalangan wanita dan kanak-kanak. Pada kemuncak kerjayanya, frasa "Kyojin, Taihō, Tamagoyaki" (Gergasi, Taihō, Telur Dadar) menjadi ungkapan popular yang melambangkan benda-benda kegemaran kanak-kanak Jepun. Namun, Taihō sendiri tidak gemar disamakan dengan pasukan besbol "Giants" kerana beliau adalah anti-Giants dan tidak suka membandingkan sukan berpasukan dengan sumo individu.

Beliau mempunyai minat di luar sumo, termasuk besbol dan mahjong. Beliau juga seorang yang gemar minum arak, dengan rekod meminum sehingga 18 L (18.00 K ml) arak sehari dan 36 L (36.00 K ml) bir. Beliau juga mempunyai persahabatan akrab dengan Sadaharu Oh, seorang pemain besbol legenda yang juga dikenali sebagai peminum berat.

Taihō dikenali dengan disiplin latihannya yang tinggi dan sentiasa menjemput ahli divisyen teratas yang baru untuk berlatih bersamanya. Beliau juga sanggup menguji kaedah latihan saintifik seperti penggunaan barbel dan expander. Walaupun sering dipanggil "genius", beliau menafikan gelaran itu, mengatakan bahawa kekuatannya datang dari usaha keras.

6.1. Statistik kerjaya keseluruhan

• Jumlah rekod: 872 kemenangan, 182 kekalahan, 136 kali tidak hadir (Peratusan kemenangan 82.7%)
• Rekod Makuuchi: 746 kemenangan, 144 kekalahan, 136 kali tidak hadir (Peratusan kemenangan 83.8%)
  • Rekod Yokozuna: 622 kemenangan, 103 kekalahan, 136 kali tidak hadir (Peratusan kemenangan 85.8%)
  • Rekod Ōzeki: 58 kemenangan, 17 kekalahan (Peratusan kemenangan 77.3%)
• Jumlah kehadiran: 87 kejohanan
  • Kehadiran Makuuchi: 69 kejohanan
  • Kehadiran Yokozuna: 58 kejohanan (ke-4 tertinggi dalam sejarah)
  • Kehadiran Ōzeki: 5 kejohanan
  • Kehadiran Sanyaku: 3 kejohanan (Sekiwake 2 kejohanan, Komusubi 1 kejohanan)
• Kemenangan menentang Yokozuna: 43 kemenangan (bersama Wakanohana Kanji, ke-1 tertinggi dalam sejarah)
• Kejohanan dengan kemenangan terbanyak dalam setahun: 6 kali (ke-3 tertinggi dalam sejarah)

6.2. Rentetan kemenangan yang ketara

Rentetan kemenangan terpanjang Taihō ialah 45 kemenangan berturut-turut (dari hari ke-2 kejohanan September 1968 hingga hari pertama kejohanan Mac 1969). Ini merupakan rekod ke-4 tertinggi dalam sejarah sumo moden. Beliau juga mencatatkan 9 rentetan kemenangan lebih daripada 20 perlawanan, dan 4 rentetan kemenangan lebih daripada 30 perlawanan.

Berikut adalah rekod kemenangan Taihō yang terkenal:

6.3. Kejuaraan divisyen

Taihō memenangi 32 kejuaraan divisyen Makuuchi, yang merupakan rekod tertinggi pada masa persaraannya dan kematiannya, dan kini merupakan rekod ke-2 tertinggi (di belakang Hakuhō). Daripada jumlah ini, 8 daripadanya adalah zenshō-yūshō (kejohanan tanpa kalah), juga rekod tertinggi pada masanya. Beliau juga mencapai rentetan kemenangan 6 kejohanan berturut-turut sebanyak dua kali (Julai 1962-Mei 1963 dan Mac 1966-Januari 1967).

Beliau adalah satu-satunya pesumo yang memenangi sekurang-kurangnya satu kejuaraan setiap tahun sepanjang kerjaya divisyen teratasnya. Selain itu, beliau memenangi satu kejuaraan Jūryō (November 1959) dan satu kejuaraan Sandanme (Mac 1958).

6.4. Anugerah khas dan Kinboshi

Taihō menerima 3 Anugerah Khas (Sanshō): 2 Anugerah Semangat Juang (Januari 1960, Mei 1960) dan 1 Anugerah Teknik (September 1960). Beliau juga memperoleh satu Kinboshi (kemenangan sebagai Maegashira menentang Yokozuna) menentang Asashio pada Mei 1960. Beliau juga memenangi Anugerah Raiden sebanyak tiga kali (Januari 1960, September 1960, November 1960).

7.1. Kematian

Taihō Kōki meninggal dunia akibat takikardia ventrikel (kegagalan jantung) di sebuah hospital di Shinjuku, Tokyo, pada 19 Januari 2013, pada usia 72 tahun. Kematiannya diumumkan oleh Persatuan Sumo Jepun. Kematiannya mengejutkan ramai orang di Jepun dan di seluruh dunia. Sebelas hari sebelum kematiannya, abang Taihō di kampung halamannya di Teshikaga, Hokkaido, juga meninggal dunia pada usia 79 tahun akibat infarksi miokardium akut. Taihō, yang sakit, tidak dapat menghadiri pengebumian abangnya.

7.2. Penilaian sejarah dan pengaruh

Dalam obituarinya, akhbar Nikkan Sports menggelarnya sebagai "yokozuna terkuat dalam sejarah." Taihō secara meluas disebut sebagai ahli sumo terhebat dalam tempoh pasca-perang, dan sering dipanggil "Yokozuna Agung Shōwa" (Shōwa no Daiyokozuna). Legasinya terus memberi inspirasi kepada generasi ahli sumo seterusnya, termasuk Hakuhō, yang kemudiannya memecahkan rekod kejuaraan Taihō. Hakuhō mengatakan bahawa Taihō sering memberinya nasihat, dan memberitahunya bahawa rekod-rekod ada untuk dipecahkan. Hakuhō sememangnya mengatasi rekod kejuaraan Taihō dengan memenangi yushō ke-33 beliau pada Januari 2015, dua tahun selepas kematian Taihō.

Taihō dikenali sebagai seorang yang berintegriti tinggi. Apabila rekod 45 kemenangan berturut-turutnya berakhir dengan keputusan juri yang kontroversi pada Mac 1969, yang membawa kepada pengenalan tayangan semula video dalam sumo, Taihō sendiri tidak menyalahkan juri. Sebaliknya, beliau menyatakan bahawa "Saya yang bersalah kerana melakukan sumo sedemikian." Kenyataan ini mengukuhkan reputasinya sebagai seorang yang berprinsip.

7.3. Kritikan dan kontroversi

Kerjaya Taihō tidak bebas daripada kontroversi. Pada tahun 1965, beliau terlibat dalam insiden penyeludupan pistol dari Amerika Syarikat bersama Kashiwado dan Kitanofuji. Beliau didakwa secara ringkas dengan denda 30.00 K JPY (setara dengan 150.00 K JPY pada masa kini) dan menerima teguran daripada Persatuan Sumo Jepun.

Selepas bersara, Taihō terlibat dalam beberapa insiden yang mempengaruhi kehidupan peribadi dan reputasinya. Menantunya, Takatōriki, yang mengambil alih heya Taihō (menamakannya semula Ōtake Stable), terlibat dalam skandal perjudian pada tahun 2010. Ini menyebabkan Takatōriki dipecat dari dunia sumo. Taihō telah lama bimbang tentang tabiat perjudian Takatōriki dan berulang kali membayar hutang-hutang perjudiannya. Insiden ini menyebabkan Taihō meletakkan jawatan sebagai kurator Muzium Sumo. Walaupun Takatōriki menceraikan anak perempuan Taihō, Taihō tetap menyokong anaknya, memberitahu dia "Awak tidak melakukan apa-apa yang salah. Berdirilah dengan bangga."

Taihō juga pernah menjadi penasihat kepada Yokozuna Asashōryū, tetapi kemudiannya kecewa dengan sikap Asashōryū yang enggan meminta maaf secara terbuka atas masalah tingkah laku. Taihō menyokong Takanohana dalam pertikaian kepimpinan Persatuan Sumo Jepun, walaupun ditentang oleh Nishonoseki Ichimon (puak sumo), menekankan kepentingan memikirkan masa depan persatuan secara keseluruhan.

7.4. Penghormatan dan peringatan

Selepas kematiannya, Taihō dianugerahkan secara anumerta Order of the Rising Sun kelas Gold Rays with Neck Ribbon dan pangkat Shōshii (Pangkat Keempat Senior) pada 19 Januari 2013. Beliau juga menerima People's Honour Award pada 25 Februari 2013.

Untuk memperingati kehidupannya, sebuah patung gangsa Taihō telah didirikan di kampung halamannya di Sakhalin pada 15 Ogos 2014. Muzium Peringatan Sumo Taihō dibuka pada tahun 1984 di Kawayu Onsen, Hokkaido, tempat Taihō menghabiskan zaman kanak-kanaknya. Muzium ini mempamerkan mawashi dan trofi yang pernah digunakannya, serta memutarkan dokumentari tentang kehidupan dan kejayaannya. Makamnya terletak di Myokyuji Temple di Koto, Tokyo, dan nama Buddha beliau adalah Daidōin-den Ninju Renshō Nippō Dai-koji. Keluarganya meneruskan legasinya melalui syarikat Taihō Kikaku, yang menguruskan laman web rasmi dan jualan cenderahati Taihō, serta menyokong Ōtake stable.