Tyson Gay

2.1. Latar Belakang Keluarga dan Zaman Kanak-kanak

Tyson Gay dilahirkan pada 9 Ogos 1982, di Lexington, Kentucky, Amerika Syarikat. Beliau mempunyai ketinggian 1.81 m dan berat 80 kg. Beliau merupakan satu-satunya anak lelaki kepada Daisy Gay dan Greg Mitchell. Kebolehan atletik adalah sebahagian daripada kehidupan keluarganya; nenek Gay pernah berlari untuk Universiti Kentucky Timur dan ibunya, Daisy, juga pernah bertanding di usia mudanya, walaupun beliau hamil anak pertamanya pada awal usia belasan tahun.

Kakak Gay, Tiffany, adalah seorang pelari pecut yang bersemangat dan mempunyai kerjaya sekolah menengah yang berjaya. Gay dan Tiffany, yang digalakkan oleh ibu mereka, sering berlumba pada setiap peluang, berlatih keras di sekolah dan di bukit-bukit kejiranan mereka. Terdapat persaingan sengit antara kedua-duanya, dan Gay kemudian menyatakan bahawa masa reaksi pantas kakaknya telah memberi inspirasi kepadanya untuk meningkatkan diri. Semasa kecil, beliau juga menyertai kelab besbol tempatan dan cemerlang dalam mencuri bes kerana kepantasannya. Beliau mula menceburi bidang olahraga pada usia 15 tahun, di tahun ketiga sekolah menengahnya, dipengaruhi oleh kakaknya yang setahun lebih tua. Pada masa sekolah menengah, berat badannya sekitar 65 kg, yang dianggap kurus untuk seorang pelari pecut.

2.2. Pendidikan dan Kerjaya Amatur

Walaupun pada mulanya Gay cenderung menjadi permula yang perlahan di trek, beliau berusaha keras untuk meningkatkan diri dan memecahkan rekod stadium 200 meter Sekolah Tinggi Lafayette. Di bawah bimbingan Ken Northington, bekas juara negeri lari 100 ela, Gay mula mengusahakan teknik dan ritmanya. Pada tahun seniornya, beliau menjadi atlet yang lebih tenang dan memberi tumpuan kepada acara 100 meter, memenangi kejuaraan negeri dalam acara tersebut selama tiga tahun berturut-turut dari 1999 hingga 2001, dan mencatatkan rekod kejuaraan baharu 10.60 saat. Pencapaian terbaiknya di peringkat kebangsaan ialah tempat kelima. Walaupun begitu, ibunya menyatakan bahawa beliau tidak sepenuhnya menggunakan bakatnya dan mengambil kemampuannya begitu sahaja. Gay juga bukan seorang pelajar yang rajin dan beliau gagal mencapai gred yang diperlukan untuk memasuki kolej sukan Divisyen I.

Walau bagaimanapun, Kejohanan Negeri Sekolah Tinggi Kentucky pada Jun 2001 menunjukkan kemampuannya: beliau memenangi emas dalam acara 100 meter, mencatatkan rekod peribadi terbaik baharu dan rekod negeri dengan 10.46 saat. Dalam acara 200 meter, beliau meraih perak dengan rekod peribadi terbaik baharu 21.23 saat. Pada acara trek 2001, Gay bertemu dengan jurulatih Lance Brauman, dan jurulatih kolej itu meyakinkannya untuk menghadiri Kolej Komuniti Barton County. Di sinilah Gay pertama kali bertemu dengan pelari pecut Jamaica, Veronica Campbell-Brown, dan kedua-duanya membentuk ikatan yang rapat, menjadi rakan latihan. Pada tahun pertamanya di sana (2002), beliau memenangi dua gelaran JUCO (kejohanan kebangsaan kolej dua tahun) dalam acara 100 meter dan 200 meter, serta menduduki tempat kelima di Kejohanan Kebangsaan AS dengan 10.28 saat (bantuan angin +2.4 m/s). Pada tahun kedua, beliau menduduki tempat ketiga dalam acara 100 meter dan kedua dalam acara 200 meter di JUCO.

Perpindahan ke kolej di Great Bend, Kansas, menandakan kemajuan selanjutnya bagi Gay: pada tahun 2002, masa 100 meter dan 200 meternya menurun kepada 10.08 saat dan 20.21 saat masing-masing, walaupun dengan bantuan angin. Beliau juga meningkatkan rekod peribadi sahnya, mencatatkan larian 100 meter 10.27 saat dan 20.88 saat dalam acara 200 meter. Beliau juga terus mengatasi persaingan, memenangi acara 100 meter di Kejohanan Kebangsaan NJCAA. Kembali ke acara NJCAA pada tahun berikutnya, dengan angin yang memihak kepadanya, Gay meraih gangsa dalam acara 100 meter dengan 10.01 saat dan perak dalam acara 200 meter dengan 20.31 saat. Kecederaan mengganggu sisa tahun 2003 bagi Gay, dan jurulatihnya Brauman berpindah untuk bekerja sebagai jurulatih pecut di Universiti Arkansas di mana Gay mengikutinya.

Gay memilih untuk belajar sosiologi dan pemasaran, dan persekitaran universiti memberikan pelari pecut berusia 22 tahun itu peluang pertamanya untuk bertanding dalam acara NCAA. Dalam Kejohanan Trek dan Padang Dalam Dewan Lelaki NCAA pada Mac, Gay menduduki tempat keempat dalam acara 60 meter, dengan 6.63 saat, dan kelima dalam acara 200 meter yang sengit dengan masa 20.58 saat (beliau terlepas tempat kedua dengan hanya dua perseratus saat). Kejohanan Trek dan Padang Luar Dewan Lelaki NCAA pada Jun ternyata jauh lebih membuahkan hasil, kerana Gay menjadi juara 100 meter NCAA pertama Arkansas, mencatatkan rekod sekolah 10.06 saat. Tambahan pula, usahanya dalam acara tersebut membantu pasukan atletik Arkansas memenangi Kejohanan NCAA.

Keputusan Ujian Olimpik AS 2004 pertama Gay mengesahkan statusnya sebagai pesaing yang semakin meningkat dalam acara 100 meter dan 200 meter. Walaupun beliau tidak mencapai final dalam mana-mana acara, beliau mencapai separuh akhir dalam acara 100 meter yang sangat kompetitif dan mencatatkan rekod peribadi terbaik 200 meter 20.07 saat dalam peringkat kelayakan. Kecederaan hamstring akibat dehidrasi menghalang Gay daripada bertanding dalam final 200 meter, tetapi beliau tidak melihat ujian tersebut sebagai peluang yang terlepas, sebaliknya sebagai batu loncatan untuk acara akan datang: "Saya benar-benar fokus pada pasukan, mempunyai peluang besar, tetapi ia adalah pengalaman pembelajaran-bagaimana menjaga tubuh saya." Penarafan Track and Field News akhir tahun untuk pelari pecut Amerika Syarikat menunjukkan beliau sebagai pelari 100 meter kelapan terpantas dan pelari pecut 200 meter keempat terpantas pada tahun itu-menunjukkan potensinya, beliau lebih muda daripada semua yang berada di hadapannya.

Pada tahun terakhir Gay sebagai atlet amatur, beliau bermula dengan baik, mencatatkan rekod peribadi terbaik dan rekod sekolah 6.55 saat dalam acara 60 meter di Siri Kejohanan 2005. Beliau membantu pasukan universiti mencapai kemenangan luar NCAA yang lain, mencatatkan rekod peribadi terbaik baharu 19.93 saat dalam kelayakan 200 meter dan menduduki tempat ketiga dalam final. Rakan latihan dan rakan Wallace Spearmon menduduki tempat pertama dengan 19.91 saat-masanya dan masa Gay 19.93 saat adalah masa 200 meter kedua dan ketiga terpantas di dunia pada tahun itu. Pasangan itu bekerjasama untuk acara berganti-ganti 4 × 100 meter, bersama Michael Grant dan Omar Brown, dan menang dengan masa memecahkan rekod Arkansas 38.49 saat. Dengan Kejohanan NCAA di belakangnya, pada Jun 2005 Gay memutuskan untuk menjadi atlet profesional, menetapkan sasarannya untuk tempat dalam pasukan 200 meter AS untuk Kejohanan Dunia Helsinki.

3.1. Permulaan Kerjaya Profesional

Setelah menjadi profesional, Gay menyertai Kejohanan Luar Dewan Amerika Syarikat, di mana beliau meraih perak dalam acara 200 meter dengan 20.06 saat. Beliau dipilih untuk acara 200 meter di Kejohanan Dunia Olahraga 2005 di Helsinki, Finland, dan menduduki tempat keempat, dikalahkan oleh tiga rakan senegaranya (Justin Gatlin, Wallace Spearmon, dan John Capel). Ini melengkapkan pencapaian yang belum pernah berlaku sebelum ini, iaitu satu negara menduduki empat kedudukan teratas dalam acara kejuaraan tersebut. Gay merupakan sebahagian daripada pasukan berganti-ganti 4 × 100 meter, tetapi pertukaran baton yang buruk antara Mardy Scales dan Leonard Scott menyebabkan pembatalan kelayakan. Kemudian pada bulan itu, Gay secara ringkas mengalihkan perhatiannya kepada acara 100 meter dan mencatatkan rekod terbaik musim 10.08 saat di Grand Prix Rieti.

Beliau menamatkan musim 2005 dengan positif dengan memenangi pingat emas dalam acara 200 meter di Final Olahraga Dunia, gelaran kejuaraan utamanya yang pertama. Masanya 19.96 saat adalah masa kedua terpantasnya pada tahun itu dan keempat terpantas bagi mana-mana pelari pecut pada musim tersebut. Walaupun beliau menyatakan bahawa kualiti persaingan dan kenangan Helsinki telah membuatnya gugup sebelum ini, beliau kemudiannya berjaya mengalahkan ketiga-tiga pelari pecut Amerika yang pernah mengalahkannya di Kejohanan Dunia, menjadi atlet pertama yang mengalahkan Gatlin dalam acara 200 meter pada musim tersebut.

Walau bagaimanapun, bukan sahaja pelari pecut saingannya yang akan menyebabkan kesukaran di masa hadapan, kerana jurulatih Gay, Brauman, telah didakwa atas pelbagai jenayah berkaitan dengan masanya di Kolej Barton dan Universiti Arkansas di Fayetteville. Beliau telah membantu atlet memperoleh dana dan kredit yang tidak mereka layak. Berikutan keterangan Gay, mahkamah memutuskan bahawa Brauman bersalah, dan akibatnya, dua gelaran NCAA Arkansas dan semua masa trek kolej Gay dibatalkan. Tiada atlet yang didakwa atas sebarang kesalahan. Walaupun beliau dipenjarakan selama 10 bulan, Brauman terus melatih Gay, secara berkala mengemaskininya dengan rutin dan teknik kejurulatihan.

3.2. Pencapaian Utama dalam Kejohanan

Musim olahraga 2006 menyaksikan Gay melonjak ke puncak ranking buat kali pertama dan menjadi pesaing sebenar dalam acara 100 meter. Beliau menjadi Juara Luar Dewan AS 2006 dalam keadaan yang tidak menguntungkan: Gay pada asalnya menduduki tempat kedua dengan 10.07 saat dengan angin kencang, tetapi kemenangan tempat pertama Justin Gatlin kemudiannya dibatalkan kerana penggunaan bahan terlarang.

Gay meningkatkan rekod peribadi terbaik 200 meternya dengan ketara, lebih daripada dua persepuluh saat, di Grand Prix IAAF di Lausanne, Switzerland. Walau bagaimanapun, masanya 19.70 saat tidak cukup untuk mengalahkan pendatang baru Xavier Carter yang mencatatkan masa kedua terpantas sepanjang zaman dengan 19.63 saat. Peningkatan dalam acara 100 meter menyusul, apabila beliau memenangi kejohanan trek Rethymno dan mencatatkan rekod peribadi terbaik baharu dengan 9.88 saat. Gay mencatatkan satu lagi acara 100 meter di bawah 10 saat di Grand Prix Stockholm, menduduki tempat kedua di belakang Asafa Powell dengan 9.97 saat, dan memecahkan rekod 200 meter Michael Johnson di London dengan kemenangan 19.84 saat. Gay terus meningkat dalam acara 100 meter, menyemak rekod peribadi terbaiknya kepada 9.84 saat di kejohanan Liga Emas Zürich, tetapi ia tidak cukup untuk mengalahkan Powell, yang menyamai rekod dunianya sendiri 9.77 saat.

3.2.1. Kejohanan Dunia

Prestasi 200 meter Gay di Final Olahraga Dunia IAAF 2006 di Stuttgart, Jerman, merupakan kemuncak tahun yang sangat berjaya. Beliau menjadi juara Final Olahraga Dunia dengan rekod peribadi terbaik yang dipertingkatkan lagi iaitu 19.68 saat, menjadikannya pelari pecut 200 meter ketiga terpantas bersama dengan Namibian Frankie Fredericks. Gay gembira kerana Fredericks berada di lokasi untuk melihat rekod terbaiknya disamai: "Berlari pada masa itu di hadapan Frankie adalah satu keistimewaan. Beliau adalah seseorang yang saya sangat kagumi baik sebagai atlet mahupun sebagai seorang lelaki." Gay juga memenangi pingat gangsa dalam acara 100 meter, menduduki tempat di belakang Powell dan Scott. Walau bagaimanapun, Gay membuktikan dirinya dalam acara 100 meter di Piala Dunia IAAF 2006, meraih emas dengan larian 9.88 saat. Pada akhir musim, dengan Gatlin dilarang bertanding, Gay mendominasi senarai AS 2006 Track and Field News, setelah mencatatkan enam daripada tujuh masa 100 meter terpantas, dengan Scott di tempat ketiga, dan empat daripada enam masa 200 meter teratas (di belakang Carter dan Spearmon). Tambahan pula, beliau adalah pelari 100 meter kedua terpantas di dunia pada tahun itu, kedua selepas pemegang rekod dunia Powell. Setelah membuktikan dirinya mahir dalam kedua-dua acara 100 dan 200 meter, Gay merenungkan perkembangannya sebagai pelari pecut:
"Agak sukar bagi saya untuk memilih yang mana satu kegemaran saya. Sesetengah orang mengatakan saya pelari 200 meter yang lebih baik daripada pelari 100 meter. [Tetapi] anda mendapat label sebagai 'lelaki kedua terpantas' atau 'lelaki terpantas di dunia'. Saya rasa itulah sebabnya saya lebih suka 100 meter."

Dengan Brauman masih menjalani hukumannya, Gay mula bekerja dengan jurulatih baharu - pemenang pingat emas Olimpik Jon Drummond. Drummond terkenal kerana pantas memulakan larian, dan Gay berharap beliau dapat membantu meningkatkan masa permulaannya. Gay berhasrat untuk mencabar dominasi pemegang rekod dunia Powell dalam acara 100 meter, menyatakan: "Saya mahu ini menjadi persaingan. Saya mahu melangkah ke hadapan." Prestasinya menyokong kenyataannya, apabila beliau memulakan musim luar 2007 dengan dua larian bantuan angin 9.79 saat dan 9.76 saat. Masa terakhir dicatatkan dengan angin hanya 0.2 m/s melebihi had yang dibenarkan, dan lebih baik daripada rekod Powell 9.77 saat.

Di Kejohanan Kebangsaan AS, beliau menyamai rekod peribadi terbaik 100 meternya 9.84 saat semasa berlari melawan angin. Ini adalah rekod kejohanan dan masa 100 meter kedua terpantas dengan angin kepala selepas larian Maurice Greene 9.82 saat. Beliau menyusul ini dengan rekod peribadi terbaik 200 meter baharu dalam final, sekali lagi menghadapi angin yang menghalang. Masanya 19.62 saat adalah masa kedua terpantas sepanjang zaman; hanya larian Johnson 19.32 saat di Sukan Olimpik Atlanta 1996 yang lebih pantas. Gay gembira dengan pencapaian itu tetapi menyatakan bahawa persaingan masih sengit: "Saya tidak memikirkan sebarang masa. Saya cuba menjauhkan diri daripada Spearmon secepat mungkin." Selepas menyatakan bahawa beliau merasa letih, Gay mempunyai tempoh pemulihan yang singkat sebagai persediaan untuk Kejohanan Dunia Olahraga 2007 di Osaka, Jepun. Beliau kembali ke trek di Eropah dan, walaupun keadaan cuaca buruk, beliau memenangi acara 200 meter di Lausanne dengan 19.78 saat dan memenangi acara 100 meter di Sheffield dan London. Beliau menikmati peluang untuk berhadapan dengan Powell di Kejohanan Dunia: kedua-dua pelari pecut tidak terkalahkan pada tahun itu dan Gay berkata beliau merasa bersedia untuk cabaran itu.

Berhadapan antara satu sama lain buat kali pertama pada tahun itu, IAAF menggambarkan final 100 meter di Osaka sebagai "pertempuran yang paling dinanti-nantikan musim ini." Gay menang dengan masa 9.85 saat, memecut mendahului Derrick Atkins dan Powell yang menduduki tempat ketiga untuk menjadi juara dunia 100 meter baharu. Walaupun ini adalah gelaran 100 meter utama pertama atlet Amerika itu, beliau tetap menghormati Powell:
"Kami telah lama menantikan duel ini. Dan saya rasa entah bagaimana kami berdua adalah pemenang. Asafa telah berlari dengan kuat. Beliau adalah pemegang rekod dunia manakala saya adalah yang terpantas tahun ini dan kini saya adalah juara dunia...Beliau telah meraih gangsa kali ini, tetapi beliau mungkin akan kembali dengan emas tahun depan di Beijing...Saya rasa untuk tahun ini ia menjadikan saya lelaki terpantas di dunia."

Gay menggandakan jumlah pingat emasnya dalam acara 200 meter. Beliau mencatatkan rekod kejohanan baharu 19.76 saat untuk memenangi pingat emas kedua, mengalahkan Usain Bolt dan Spearmon. Bolt jelas menunjukkan bahawa beliau kalah kepada atlet yang lebih baik: "Saya dikalahkan oleh lelaki No. 1 di dunia. Buat masa ini, beliau tidak dapat dikalahkan." Hanya Maurice Greene dan Gatlin yang pernah memenangi acara pecut berganda di Kejohanan sebelum ini, tetapi Gay mengintai emas ketiga dalam acara berganti-ganti 4 × 100 meter. Pasukan Amerika menghadapi persaingan sengit daripada pasukan Jamaica, yang termasuk Powell dan Bolt. Pasukan Jamaica mencatatkan rekod kebangsaan, tetapi ia tidak cukup untuk mengalahkan pasukan Amerika Syarikat, yang menamatkan larian dalam masa peneraju dunia 37.78 saat. Gay memenangi pingat emas ketiganya bersama Darvis Patton, Spearmon, dan Leroy Dixon. Perolehan tiga emas itu mengulangi pencapaian yang dicapai oleh Maurice Greene di Kejohanan Dunia Seville 1999 dan Carl Lewis pada 1983 dan 1987.

Walaupun Gay telah bersemangat dalam kemenangan di trek, pencapaian itu tidak mengubahnya-beliau tetap merendah diri dan menghargai saingannya. Pada November, beliau dipilih sebagai Atlet Dunia Lelaki IAAF Tahun Ini untuk 2007 dan dalam ucapan penerimaannya, beliau memberi penghormatan kepada rakan-rakannya, menggalakkan Powell untuk kekal fokus dan mengatakan bahawa beliau sangat menghargai atlet Jamaica itu. Beliau juga menolak perbandingan dengan pendahulunya, mengulas: "Saya jujur percaya bahawa saya perlu mempunyai rekod dunia seperti beberapa pelari pecut hebat lain seperti Carl Lewis, Maurice Greene. Saya rasa itu yang membezakan anda, mempunyai pingat dan mempunyai rekod dunia." Pada akhir musim, Gay dipilih sebagai Atlet Lelaki Terbaik Tahun 2007 oleh Track and Field News (mendahului senarai tahun itu sebagai pelari pecut 100 meter dan 200 meter terpantas), dan beliau memenangi anugerah Harrison Dillard USATF sebagai pelari pecut lelaki AS terbaik.

3.2.2. Sukan Olimpik

Berikutan pembebasan Brauman dari penjara, Gay mula membuat persiapan untuk Sukan Olimpik Beijing 2008, berlatih dengan kedua-dua Brauman dan Jon Drummond di luar musim. Kembali ke pertandingan pada Mei, beliau meneruskan seperti yang ditinggalkan pada 2007: memenangi acara 200 meter di Kingston, meraih emas dalam kedua-dua acara pecut di Adidas Track Classic, dan menduduki tempat kedua dalam acara 100 meter di Reebok Grand Prix dengan larian 9.85 saat. Walau bagaimanapun, Gay kini menghadapi pencabar baharu yang sedang meningkat naik iaitu Usain Bolt; pada acara terakhir Bolt telah mengalahkan Gay dengan rekod dunia 9.72 saat. Mengambil kira perkara ini, beliau menyedari bahawa masa rekod dunia akan diperlukan untuk mengalahkan Bolt dan Powell di Olimpik; Gay berhasrat untuk berlari di bawah 9.70 saat. Dengan atlet berlari pada masa yang begitu pantas, Agensi Anti-Doping Amerika Syarikat (USADA) berusaha untuk menangkis dakwaan penggunaan dadah peningkat prestasi melalui "Project Believe", sebuah program ujian dadah yang kerap dan meluas. Skandal BALCO dan larangan atlet berprofil tinggi, termasuk Gatlin dan Marion Jones, merosakkan persepsi awam terhadap acara pecut, dan USADA merekrut Gay untuk membuktikan atlet bersih boleh sama berjaya.

Sebagai pilihan untuk kelayakan dalam acara 100 meter dan 200 meter di Ujian Olimpik AS, Gay menunjukkan prestasi yang kuat dalam pusingan kelayakan. Selepas salah perhitungan dalam pusingan pertama hampir menyebabkannya terlepas kelayakan, Gay bertekad untuk meningkatkan kelajuannya, dan beliau memenangi suku akhir 100 meter dengan larian memecahkan rekod AS 9.77 saat. Memecahkan rekod Maurice Greene yang berusia sembilan tahun, ini menjadikan Gay pelari pecut 100 meter ketiga terpantas sepanjang zaman, selepas pesaing Bolt dan Powell. Dalam final pada hari berikutnya, Gay menduduki tempat pertama dalam masa bantuan angin 9.68 saat (4.1 m/s). Ini adalah masa 100 meter terpantas sepanjang zaman dalam apa jua keadaan, mengatasi rekod 9.69 saat yang telah dicatatkan oleh Obadele Thompson 12 tahun sebelumnya. Acara 200 meter merupakan kemunduran yang ketara bagi Gay kerana beliau mengalami kecederaan hamstring yang teruk dalam kelayakan dan kemudiannya disingkirkan daripada acara tersebut untuk Olimpik. Kecederaan itu berlarutan selama beberapa minggu dan beliau menarik diri daripada kejohanan trek untuk pulih tepat pada masanya untuk Olimpik.

Gay kembali ke trek di Beijing, tetapi kecederaannya telah mengurangkan peluang pingat 100 meternya dan Bolt serta Powell lebih dijangka memenangi acara tersebut. Final Gay, Bolt, dan Powell yang dinanti-nantikan tidak pernah menjadi kenyataan, walau bagaimanapun, kerana Gay gagal layak dalam separuh akhir. Menduduki tempat kelima selepas mencatatkan 10.05 saat, Gay menafikan bahawa beliau masih cedera, tetapi mendakwa masalah hamstring telah mengganggu jadual latihannya.

Kekecewaan selanjutnya berlaku apabila pasukan berganti-ganti 4 × 100 meter Amerika, dengan Gay sebagai pelari terakhir, gagal melayakkan diri ke final. Darvis Patton dan Gay gagal menyerahkan baton dalam pusingan kelayakan. Gay secara peribadi bertanggungjawab atas baton yang terjatuh itu tetapi Patton menafikan ini benar, dengan berkata "Itu Tyson Gay. Beliau seorang yang merendah diri, tetapi saya tahu tugas saya adalah untuk menyerahkan baton kepada lelaki itu dan saya tidak melakukannya." Setelah menyatakan hasratnya untuk memenangi empat pingat emas Olimpik (dengan menambah acara 400 meter ke dalam repertoarnya) pada awal tahun, Gay menamatkan Sukan Olimpik 2008 tanpa sebarang pingat. Setelah gagal mencapai final pecut 100 meter atau berganti-ganti, beliau merenungkan kegagalannya untuk mencapai podium di Beijing: "[Saya merasakan baton] kemudian saya pergi untuk mengambilnya dan tiada apa-apa. Begitulah yang berlaku kepada saya di Olimpik ini."

Gay menamatkan musim di Eropah, memenangi acara 200 meter di Gateshead, tetapi beliau terpaksa menarik diri daripada perlumbaan Liga Emas ÅF menentang Bolt dan Powell kerana kecederaan hamstringnya.

3.2.3. Siri Diamond League dan Kejohanan Lain

Gay kembali bertanding selepas musim olahraga dalam dewan, mencatatkan rekod peribadi terbaik 400 meter baharu 45.57 saat pada Mei. Dalam penampilan 200 meter pertamanya musim ini di Reebok Grand Prix, beliau mencatatkan rekod peribadi terbaik dan rekod kejohanan 19.58 saat. Ini adalah larian 200 meter ketiga terpantas sepanjang zaman, selepas masa rekod dunia Bolt dan Johnson. Berikutan larian 100 meter bantuan angin (3.4 m/s) 9.75 saat di Kejohanan AS, Gay menyatakan bahawa beliau boleh memecahkan rekod dunia jika beliau meningkatkan tekniknya. Pemegang rekod Bolt menolak cabaran itu, dengan mengatakan bahawa ia akan menjadi sukar bagi Gay kerana "beliau lebih kepada pelari 200 meter." Di Golden Gala pada Julai, Gay mengalahkan rekod terbaik musim Asafa Powell 9.88 saat dengan larian 9.77 saat, menyamai rekod ASnya sendiri. Ini mengatasi masa pendahulu dunia Bolt 9.86 saat.

Acara pertama di Kejohanan Dunia Olahraga 2009 pada Ogos ialah acara 100 meter. Selepas dua catatan di bawah 10 saat dalam pusingan awal, Gay mencapai final, bersama atlet Jamaica Bolt dan Powell. Beliau mencatatkan rekod AS baharu 9.71 saat dalam perlumbaan itu, masa ketiga terpantas dalam sejarah, tetapi walaupun begitu terpaksa berpuas hati dengan tempat kedua, kehilangan gelaran dunia 100 meternya kepada Bolt, yang memecahkan rekod dunia dengan larian 9.58 saat. Gay kekal sebagai satu-satunya pelari pecut yang mengalahkan Usain Bolt sejak Bolt mencatatkan rekod dunia pertamanya.

Di Grand Prix Emas Shanghai, pada 20 September 2009, Gay berlari acara 100 meter lelaki kedua terpantas dalam rekod, memenangi dengan 9.69 saat, menyamai masa kemenangan Usain Bolt di Sukan Olimpik Beijing 2008 pada 2008. Selepas mengalahkan Powell buat kali keenam di Daegu, Gay menyatakan bahawa beliau akan mempertimbangkan semula rancangannya untuk pembedahan pangkal paha di luar musim kerana ia terutamanya adalah kes menyelesaikan ketidakselesaan semasa berlari, dan bukannya kecederaan yang lebih serius.

Pada permulaan musim luar 2010, Gay mencatatkan masa terbaik 400 meter baharu 44.89 saat. Larian ini, yang meningkatkan rekod sebelumnya hampir tujuh persepuluh saat, menjadikannya pelari pecut pertama yang pernah berlari di bawah halangan masa penting dalam tiga acara pecut - di bawah sepuluh saat untuk 100 meter, dua puluh saat untuk 200 meter, dan 45 saat untuk 400 meter. Secara tidak rasmi, beliau pernah mencatatkan masa 9.31 saat dengan bantuan angin 3.1 m/s.

Di Great City Games di Manchester, England pada Mei, beliau berhasrat untuk memecahkan rekod terbaik dunia Tommie Smith yang berusia 44 tahun dalam acara 200 meter lurus. Beliau mengalahkan masa Smith 19.5 saat dengan menamatkan larian dalam 19.41 saat - termasuk 100 meter pertama 9.88 saat dan 150 meter pertama 14.41 saat. Beliau mengalami kesukaran hamstring selepas larian tetapi kembali bertanding di Prefontaine Classic di Eugene, Oregon, pada Julai - kejohanan pertamanya dalam Siri Diamond League IAAF 2010. Berlari dalam acara 200 meter, beliau menamatkan larian dalam 19.76 saat tetapi dikalahkan oleh Walter Dix, yang kembali selepas setahun berehat. Seminggu kemudian beliau menghadiri Grand Prix British dan, walaupun keadaan buruk, beliau memenangi kemenangan ke atas pesaingnya Asafa Powell dengan larian 9.93 saat. Beliau mencatatkan rekod kejohanan 19.72 saat di kejohanan Herculis di Monaco pada akhir bulan itu, tetapi menyatakan kekecewaan dengan pelaksanaan perlumbaannya kerana Yohan Blake hampir mengatasinya di garisan penamat.

Acara 100 meter di kejohanan DN Galan di Stockholm menyaksikan pertembungan pertama Gay pada tahun itu menentang Bolt. Beliau mengejutkan juara Olimpik dan Dunia itu dengan kemenangan yang meyakinkan, mengalahkannya dengan 9.84 saat berbanding 9.97 saat Bolt. Ini adalah kali kedua Bolt kalah dalam final 100 meter - yang pertama berlaku pada Julai 2008 menentang Powell (juga di Stadium Olimpik Stockholm). Gay memecahkan rekod stadium Powell dan memperoleh berlian satu karat untuk pencapaian itu. Gay memilih untuk tidak melebih-lebihkan kepentingan kemenangan itu, mengakui bahawa Bolt jauh daripada kecergasan puncak: "Rasanya hebat untuk mengalahkan Usain tetapi jauh di lubuk hati saya tahu beliau tidak 100%. Saya berharap dapat mengalahkannya apabila beliau berada dalam keadaan terbaik." Dengan Bolt dan Powell kedua-duanya cedera, Gay menang tanpa cabaran di Grand Prix London pada minggu berikutnya, mencatatkan masa peneraju dunia 9.78 saat walaupun cuaca buruk. Kemenangan di Memorial van Damme dengan 9.79 saat memberikannya Trofi Diamond Race pertama untuk acara 100 meter.

Beliau membuka musim 2011 dengan larian 14.51 saat dalam acara larian lurus 150 meter di Great City Games Manchester, hanya di belakang larian Bolt pada 2009. Larian terbaik musimnya 9.79 saat untuk acara 100 meter datang pada Jun di Clermont, Florida, yang ketiga terpantas dalam acara itu pada tahun tersebut. Gay dikalahkan oleh Steve Mullings di Grand Prix adidas di New York, tetapi Mullings gagal ujian doping pada akhir bulan itu dan dilarang seumur hidup. Kecederaan pinggul yang berterusan menyebabkan Gay menarik diri daripada Kejohanan Trek dan Padang Luar Dewan Amerika Syarikat 2011 dan pada Julai beliau menjalani pembedahan acetabular labrum; hampir setahun berlalu sehingga kali berikutnya beliau bertanding.

Menunjukkan kesediaan untuk Ujian Olimpik 2012, Gay berlari dalam "perlumbaan B" berprofil rendah di Grand Prix adidas, berlari sepuluh saat rata melawan angin kepala. Gay layak untuk acara 100 meter di Sukan Olimpik Musim Panas 2012 selepas menduduki tempat kedua di ujian Olimpik AS dengan masa 9.86 saat di belakang Justin Gatlin. Menekankan kembali kecergasannya, beliau memenangi acara 100 meter di kedua-dua peringkat Paris dan London dalam Siri Diamond League 2012 sebelum Olimpik.

Final 100 meter Olimpik 2012 adalah perlumbaan Olimpik terpantas sepanjang zaman: tujuh lelaki di bawah sepuluh saat. Bolt menang dengan 9.63 saat dan diikuti oleh Yohan Blake. Larian Gay 9.80 saat bermakna beliau terlepas pingat gangsa dengan satu perseratus saat kepada rakan senegaranya Justin Gatlin. Gay kelihatan kecewa dengan kegagalannya mencapai podium Olimpik dan menangis semasa temu bual selepas perlumbaan, dengan berkata, "Saya rasa saya berlari bersama-sama dengan pelari lain dan saya hanya tidak cukup pantas." Final berganti-ganti 4 × 100 meter membawa Gay pingat Olimpik pertamanya dan rekod Amerika 37.04 saat bersama Trell Kimmons, Gatlin, dan Ryan Bailey. Walaupun menyamai rekod dunia sebelumnya, atlet Amerika itu meraih pingat perak di belakang Jamaica, yang pasukannya meningkatkan rekod itu dengan dua persepuluh saat. Walau bagaimanapun, beliau kemudiannya dilucutkan pingat ini selepas gagal ujian dadah pada 2013; ini juga menyebabkan seluruh pasukan berganti-ganti kehilangan pingat mereka. Dalam dua perlumbaan 100 meter Diamond League terakhir, beliau berlari 9.83 saat sebagai naib juara di kejohanan Athletissima, di mana Yohan Blake menyamai masa peribadi terbaik Gay, dan melakukan permulaan palsu di final siri 100 meter Weltklasse.

Pada 2015, Tyson kembali dari penggantungannya untuk memenangi 100 meter di Prefontaine Classic. Pasukan berganti-ganti AS layak ke Kejohanan Dunia dan Sukan Olimpik di World Relays di Bahamas dan memenangi acara berganti-ganti 4 × 100 meter. Di Kejohanan Olahraga Dunia 2015, Gay, berlari menentang Usain Bolt, hanya menduduki tempat ke-6 daripada 9 dalam final 100 meter di belakang Bolt, Justin Gatlin, Trayvon Bromell, Andre de Grasse dan Mike Rodgers.

Bertanding di Sukan Olimpik Musim Panas 2016, Gay berlari di leg ketiga untuk pasukan berganti-ganti 4 × 100 meter AS. Pasukan itu terdiri daripada Justin Gatlin, Mike Rodgers, Trayvon Bromell, dan Gay. Pasukan itu menduduki tempat ketiga, di belakang Jamaica dan Jepun. Walau bagaimanapun, Gay sekali lagi dilucutkan pingat Olimpik, kerana pasukan Amerika dibatalkan kelayakan kerana Justin Gatlin melakukan pelanggaran. Peraturan yang disebut ialah 170.7, yang berkaitan dengan pertukaran baton; apabila Rodgers menyerahkan baton kepada Gatlin, baton menyentuh tangan Gatlin sebelum ia mencapai zon pertukaran. Pasukan berganti-ganti 4 × 100 meter Amerika dibatalkan kelayakan di Rio, menjadikannya Gay lelaki terpantas dalam sejarah yang tidak memenangi pingat di Olimpik. Akibatnya, pasukan Kanada yang diketuai oleh Andre de Grasse dianugerahkan gangsa.

Pada September 2016, diumumkan bahawa Gay akan cuba menyertai pasukan bobsleigh AS dengan bertanding di Kejohanan Tolak Kebangsaan di trek Calgary; walau bagaimanapun, beliau menarik diri daripada pertandingan itu.

3.3. Rekod Peribadi Terbaik

Berikut adalah rekod peribadi terbaik Tyson Gay:

Selain itu, pada tahun 2010, Gay merupakan ahli pasukan berganti-ganti 4 × 100 meter kelima terpantas dalam sejarah, mencatatkan 37.45 saat bersama rakan sepasukan Trell Kimmons, Wallace Spearmon dan Michael Rodgers di Weltklasse Zürich 2010. Kombinasi pecutannya dalam acara 100 meter (9.84 saat) dan 200 meter (19.62 saat), yang dicatatkan dalam dua hari pada tahun 2007, merupakan kombinasi terbaik sepanjang zaman pada masa itu. Semasa Tom Jones Memorial Classic di Gainesville, Florida, pada 17 April 2010, Tyson Gay mencatatkan 44.89 saat dalam acara 400 meter dan menjadi lelaki pertama dalam sejarah yang mencatatkan masa di bawah 10.00 saat dalam 100 meter, di bawah 20.00 saat dalam 200 meter, dan di bawah 45.00 saat dalam 400 meter.

3.4. Kecederaan dan Pemulihan

Tyson Gay menghadapi pelbagai cabaran fizikal sepanjang kerjayanya. Pada Ujian Olimpik AS 2004, beliau mengalami kecederaan hamstring akibat dehidrasi yang menghalangnya daripada bertanding dalam final 200 meter. Walaupun begitu, beliau melihatnya sebagai pengalaman pembelajaran untuk menjaga tubuhnya.

Pada Ujian Olimpik AS 2008, beliau mengalami kecederaan hamstring yang teruk dalam pusingan kelayakan 200 meter, menyebabkan beliau terpaksa menarik diri daripada acara tersebut untuk Olimpik. Kecederaan ini berlarutan selama beberapa minggu, memaksa beliau menarik diri daripada beberapa kejohanan trek untuk memulihkan diri tepat pada masanya untuk Sukan Olimpik Beijing. Namun, kecederaan ini mengurangkan peluangnya untuk memenangi pingat 100 meter, dan beliau mengakui bahawa masalah hamstring telah mengganggu jadual latihannya.

Pada Kejohanan Dunia 2009 di Berlin, Gay mempertimbangkan untuk menjalani pembedahan pangkal paha, tetapi akhirnya memutuskan untuk tidak melakukannya kerana ia lebih kepada ketidakselesaan daripada kecederaan serius. Beliau mengalami kesukaran hamstring selepas larian 200 meter lurusnya di Great City Games Manchester pada 2010.

Pada tahun 2011, kecederaan pinggul yang berterusan menyebabkan Gay menarik diri daripada Kejohanan Trek dan Padang Luar Dewan Amerika Syarikat. Pada bulan Julai, beliau menjalani pembedahan acetabular labrum; hampir setahun berlalu sehingga beliau kembali bertanding. Cabaran-cabaran ini menunjukkan ketahanan Tyson Gay dalam menghadapi halangan fizikal sepanjang kerjaya cemerlangnya.

4.1. Keluarga

Tyson Gay tinggal di Clermont, Florida, sebuah pinggir bandar Orlando, Florida. Beliau mempunyai seorang anak perempuan bernama Trinity bersama Shoshana Boyd, dan beliau sangat berdedikasi dalam menjaga anaknya. Semasa jurulatihnya, Brauman, dipenjarakan atas tuduhan penipuan, Gay menjaga isteri dan anak perempuan jurulatih tersebut. Ibunya, Daisy, berkahwin dengan Tim Lowe pada tahun 1995, menambah dua adik tiri, Seth dan Haleigh Lowe, kepada keluarga Gay.

Pada 16 Oktober 2016, Trinity Gay, yang berusia 15 tahun dan juga seorang pelari pecut, telah ditembak mati di leher. Beliau merupakan seorang mangsa yang tidak bersalah semasa kejadian tembak-menembak antara penghuni dua kereta di tempat letak kereta sebuah restoran Cook Out di Lexington, Kentucky. Beliau meninggal dunia di Pusat Perubatan Universiti Kentucky tidak lama selepas itu. Tragedi ini merupakan kehilangan yang amat besar bagi Tyson Gay dan keluarganya.

4.2. Kepercayaan dan Penglibatan Komuniti

Tyson Gay menghadiri Gereja Baptist St. John Missionary semasa kecil, dan apabila beliau pulang ke kampung halaman, beliau masih menghadiri upacara gereja tersebut. Beliau menyatakan, "Saya seorang yang beragama, jadi saya benar-benar percaya pada kebolehan yang diberikan Tuhan kepada saya, bahawa saya boleh melakukan perkara yang tidak dijangka. Saya benar-benar percaya saya boleh memecahkan rekod, atau hampir dengannya, atau memenangi pingat." Kepercayaan ini menjadi asas kepada semangat dan daya juangnya dalam kerjaya olahraga.

5.1. Pelanggaran Ujian Dadah dan Sanksi

Pada 14 Julai 2013, sebelum Kejohanan Dunia di Moscow, diumumkan bahawa Tyson Gay telah diuji positif untuk bahan terlarang pada Mei 2013. Gay mengakui penggunaan doping tersebut, tetapi menyalahkan pihak ketiga yang tidak dinamakan: "Saya pada dasarnya meletakkan kepercayaan saya kepada seseorang dan dikecewakan." Sebagai tindak balas, Adidas menggantung kontrak penajaannya dengan pengeluar pakaian sukan tersebut. Sementara menunggu keputusannya, beliau secara sukarela menarik diri daripada semua pertandingan, termasuk Kejohanan Dunia 2013.

Pada 2 Mei 2014, Agensi Anti-Doping Amerika Syarikat (USADA) mengumumkan bahawa Gay akan digantung sehingga 23 Jun 2014, dan semua keputusannya dari 15 Julai 2012 sehingga penggantungannya-termasuk pingat peraknya dari Sukan Olimpik London 2012-akan dibatalkan. Penggantungan tersebut berpotensi berlanjutan sehingga dua tahun, namun ia dipendekkan kepada satu tahun kerana kerjasama beliau dalam siasatan.

5.2. Pelucutan Pingat dan Rekod

Akibat pelanggaran doping, semua keputusan Tyson Gay dari 15 Julai 2012 hingga penggantungannya pada 23 Jun 2014 telah dibatalkan. Ini termasuk pelucutan pingat perak yang dimenanginya dalam acara berganti-ganti 4 × 100 meter di Sukan Olimpik London 2012. Pelucutan pingat ini turut menjejaskan ahli pasukan berganti-ganti yang lain, yang juga kehilangan pingat mereka. Gelaran kebangsaan 100 meter dan 200 meter yang dimenanginya pada Kejohanan AS 2013 juga dilucutkan.

Kes doping Tyson Gay ini memberi impak yang signifikan terhadap integriti sukan olahraga. Ia menyerlahkan cabaran berterusan dalam memastikan keadilan dan kesaksamaan dalam pertandingan, serta peranan penting agensi anti-doping dalam membanteras penipuan. Pengakuan dan kerjasama Gay dalam siasatan, walaupun menyebabkan pengurangan tempoh penggantungan, tetap menimbulkan perdebatan mengenai keseimbangan antara hukuman dan insentif untuk mendedahkan maklumat. Insiden ini secara amnya merosakkan persepsi awam terhadap acara pecut, yang sebelum ini telah terjejas oleh skandal doping berprofil tinggi yang lain. Ia menekankan bahawa walaupun atlet bersih berusaha keras, satu kes doping boleh mencemarkan reputasi keseluruhan sukan dan menimbulkan keraguan terhadap pencapaian yang sah.

6.1. Penilaian dalam Dunia Sukan

Tyson Gay sering dinilai sebagai salah seorang pelari pecut paling berbakat dalam sejarah Amerika Syarikat. Sebelum kontroversi dopingnya, beliau dikenali sebagai pesaing utama kepada Usain Bolt dan Asafa Powell. Beliau diiktiraf kerana kemampuannya untuk mengekalkan kelajuan tinggi pada bahagian akhir perlumbaan, terutamanya selepas 50 meter. Berbanding dengan Usain Bolt yang bergantung pada langkah besar, Tyson Gay mencapai kelajuan melalui kadar putaran kaki yang tinggi. Beliau juga pernah menyatakan hasratnya untuk menjadi atlet yang "terkuat" berbanding "terpantas".

Beliau juga dihargai kerana sikap rendah diri dan menghormati pesaingnya, walaupun dalam kemenangan. Pada tahun 2007, beliau dipilih sebagai Atlet Dunia Lelaki IAAF Tahun Ini, Atlet Lelaki Terbaik Tahun 2007 oleh Track and Field News, dan memenangi anugerah Harrison Dillard USATF sebagai pelari pecut lelaki AS terbaik. Sebelum kes dopingnya, USADA pernah merekrut Gay untuk "Project Believe", sebuah program ujian dadah yang ketat, untuk membuktikan bahawa atlet bersih boleh berjaya, yang menunjukkan reputasinya sebagai "Mr Clean" pada masa itu.

Walaupun mengalami kecederaan pada Kejohanan Dunia 2009 di Berlin, beliau masih mencatatkan rekod peribadi terbaik dan menyatakan keyakinan untuk memecahkan rekod dunia jika beliau berada dalam keadaan terbaik. Beliau juga dipuji kerana menerima kekalahan kepada Bolt dengan berlapang dada, yang meningkatkan popularitinya. Namun, selepas pembatalan kelayakan pasukannya di Sukan Olimpik Rio 2016, beliau dikenali sebagai lelaki terpantas dalam sejarah yang tidak memenangi pingat Olimpik yang sah.

6.2. Impak terhadap Etika dan Keadilan Sukan

Kes doping Tyson Gay memberi impak yang mendalam terhadap persepsi integriti dan keadilan dalam sukan olahraga. Pengakuan beliau terhadap penggunaan bahan terlarang, walaupun dengan alasan mempercayai pihak ketiga, telah merosakkan kepercayaan awam terhadap sukan tersebut. Insiden ini menonjolkan kerapuhan etika dalam sukan berprestasi tinggi dan cabaran yang dihadapi oleh agensi anti-doping dalam memastikan medan permainan yang adil.

Walaupun USADA berusaha keras melalui program seperti "Project Believe" untuk mengembalikan keyakinan terhadap atlet bersih, kes Gay menunjukkan bahawa walaupun atlet berprofil tinggi boleh terlibat dalam pelanggaran doping. Ini menimbulkan persoalan mengenai sejauh mana sistem pengawasan doping mampu berfungsi dengan berkesan dan sama ada hukuman yang dikenakan benar-benar mencerminkan tahap kesalahan dan impak terhadap sukan. Pelucutan pingat, terutamanya pingat berganti-ganti yang turut menjejaskan rakan sepasukan, menekankan prinsip tanggungjawab kolektif dan kesan meluas daripada tindakan individu yang melanggar peraturan. Ia menjadi peringatan pahit bahawa integriti sukan adalah tanggungjawab bersama, dan pelanggaran oleh seorang atlet boleh mencemarkan pencapaian seluruh pasukan dan sejarah sukan itu sendiri.

6.3. Warisan dan Pengaruh

Warisan Tyson Gay dalam sukan olahraga adalah kompleks dan bercabang. Di satu pihak, beliau akan sentiasa dikenang sebagai salah seorang pelari pecut paling berbakat di Amerika Syarikat, dengan pencapaian yang mengagumkan seperti tiga pingat emas di Kejohanan Dunia Osaka 2007 dan rekod Amerika Syarikat dalam acara 100 meter. Kelajuan dan tekniknya yang unik, terutamanya keupayaannya untuk meningkatkan kelajuan pada bahagian akhir perlumbaan, telah memberi inspirasi kepada ramai atlet muda.

Di pihak lain, kerjayanya akan sentiasa dibayangi oleh kontroversi doping. Kes ini berfungsi sebagai peringatan yang jelas tentang perjuangan berterusan menentang dadah peningkat prestasi dalam sukan. Ia telah mencetuskan perbincangan penting mengenai etika sukan, keadilan, dan tanggungjawab atlet. Warisan Gay juga termasuk tragedi peribadi kehilangan anak perempuannya, Trinity, yang menambahkan dimensi kemanusiaan kepada kisah hidupnya yang sering bergelut.

Secara keseluruhan, pengaruh Tyson Gay terhadap generasi atlet seterusnya dan sukan olahraga secara umum adalah dua hala. Pencapaiannya akan terus menjadi rujukan kehebatan atletik, manakala kontroversinya akan berfungsi sebagai kisah peringatan tentang kepentingan integriti, disiplin, dan akauntabiliti dalam mengejar kecemerlangan sukan. Kisahnya menekankan bahawa bakat semata-mata tidak mencukupi; etika dan komitmen terhadap peraturan adalah asas kepada warisan yang berkekalan dan dihormati dalam dunia sukan.