1. Kehidupan Awal
Vera Margaret Welch dilahirkan di East Ham, Essex, yang kini sebahagian daripada London Borough of Newham, pada 20 Mac 1917. Beliau ialah anak kepada Bertram Samuel Welch (1883-1955), seorang tukang paip, dan isterinya Anne "Annie" Martin (1889-1975), seorang tukang jahit, yang berkahwin pada tahun 1913.
1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan Awal
Pada tahun 1919, ketika Lynn berusia dua tahun, beliau jatuh sakit dengan kroup difteria dan hampir meninggal dunia. Beliau dihantar ke unit pengasingan dan dibenarkan keluar selepas tiga bulan. Akibat dimasukkan ke hospital, ibunya sangat melindungi beliau dan tidak membenarkan beliau melawat rakan-rakan atau bermain di jalanan untuk jangka masa yang panjang selepas itu. Lynn teringat bahawa ibunya tidak seketat dengan abang beliau, Roger, seperti dengan beliau.
Beliau mula membuat persembahan secara terbuka pada usia tujuh tahun dan mengguna pakai nama keluarga ibunya, "Lynn", sebagai nama pentasnya ketika beliau berusia sebelas tahun. Pada usia 11 tahun, beliau menyertai kumpulan kanak-kanak bernama Madame Harris's Kracker Kabaret Kids.
1.2. Permulaan Kerjaya
Pada awal tahun 1933, beliau ditemui oleh Howard Baker yang menjemputnya menyertai bandnya. Kemudian, beliau diambil oleh Billy Cotton dan secara ringkas membuat jelajah dengan bandnya pada tahun 1934 sebelum kembali kepada Howard Baker. Dengan Baker, beliau membuat rakaman pertamanya pada 17 Februari 1935, dengan lagu bertajuk "It's Home". Siaran radio pertamanya, bersama Joe Loss Orchestra, dibuat pada 21 Ogos 1935. Pada ketika ini, beliau muncul dalam rakaman yang dikeluarkan oleh band-band tarian termasuk Joe Loss dan Charlie Kunz. Pada tahun 1936, rekod solo pertamanya dikeluarkan di bawah label Crown, "Up the Wooden Hill to Bedfordshire". Label ini kemudiannya diserap oleh Decca Records pada tahun 1938. Beliau menyara hidup dengan bekerja sebagai pembantu pentadbiran kepada ketua syarikat pengurusan perkapalan di East End, London. Setelah tempoh singkat bersama Loss, beliau kekal bersama Kunz selama kira-kira setahun di mana beliau merakamkan beberapa lagu muzik standard. Beliau menyertai band Ambrose pada tahun 1937 dan kekal bersamanya sehingga tahun 1940, apabila beliau bergerak solo. Lynn merupakan antara segelintir artis yang mengadakan persembahan untuk membawa kanak-kanak pelarian Yahudi sebelum perang. Beliau menyanyi bersama band Ambrose dan mengambil bahagian dalam acara amal pengumpulan dana untuk membantu mereka melarikan diri dari Jerman.
2. Kerjaya Muzik
Vera Lynn mempunyai kerjaya muzik yang panjang dan cemerlang, bermula sebelum perang, menjadi ikon semasa konflik, dan mengekalkan populariti yang berterusan hingga ke tahun-tahun terakhirnya.
2.1. Kerjaya Pra-Perang
Sebelum tercetusnya Perang Dunia Kedua, Vera Lynn telah memulakan perjalanan muziknya. Pada tahun 1936, rekod solo pertamanya, "Up the Wooden Hill to Bedfordshire", dikeluarkan. Pada tahun 1937, beliau merakamkan hits pertamanya, "The Little Boy That Santa Claus Forgot" dan "Red Sails in the Sunset". Pada akhir September 1939, Vera Lynn pertama kali merakamkan lagu yang terus dikaitkan dengannya: "We'll Meet Again" asalnya dirakamkan bersama Arthur Young.
2.2. Kerjaya Semasa Perang ("Kekasih Angkatan Tentera")
Sumbangan Lynn semasa perang bermula apabila beliau menyanyi kepada orang ramai yang menggunakan platform stesen bawah tanah London sebagai tempat perlindungan serangan udara. Beliau akan memandu ke sana dengan kereta Austin 10 beliau. Antara tahun 1937 dan 1940, beliau juga membuat jelajah bersama bangsawan band tarian British, Bert Ambrose, sebagai sebahagian daripada Ambrose Octet; kumpulan itu muncul dalam siaran untuk BBC dan Radio Luxembourg. Beliau meninggalkan Ambrose pada tahun 1940.
Semasa Phoney War, akhbar Daily Express bertanya kepada anggota tentera British siapa artis muzik kegemaran mereka: Vera Lynn menduduki tempat teratas dan hasilnya dikenali sebagai "Kekasih Angkatan Tentera". Pada 1 Julai 1940, Lynn membuat penampilan pertamanya sebagai "artis solo sepenuhnya" di New Hippodrome di Coventry.
Vera Lynn muncul dalam revu Applesauce! bersama Max Miller, yang bermula pada 22 Ogos 1940 di Holborn Empire dan berlangsung sehingga 9 September 1940. Tempoh persembahannya dipendekkan kerana bom memusnahkan teater tersebut. Revu itu diteruskan di London Palladium dari 5 Mac 1941 dan berakhir pada 29 November tahun itu. Lynn terpaksa meninggalkan persembahan buat sementara waktu pada Julai 1941 untuk membuang apendiksnya.
Lynn paling terkenal dengan lagu popular "We'll Meet Again", yang ditulis oleh Ross Parker dan Hughie Charles. Lirik nostalgia ("We'll meet again, don't know where, don't know when, but I know we'll meet again some sunny day") sangat popular semasa perang dan menjadikan lagu itu salah satu hits lambangnya. Antara hits beliau yang terkenal semasa perang ialah "The White Cliffs of Dover", dengan lirik oleh Nat Burton dan muzik oleh Walter Kent. Populariti berterusan beliau terjamin dengan kejayaan program radio mingguan 30 minit beliau, Sincerely Yours, yang mula disiarkan pada 9:30 malam pada 9 November 1941, dengan mesej kepada tentera British yang berkhidmat di luar negara. Digambarkan sebagai "untuk anggota tentera - surat dalam perkataan dan muzik", beliau diiringi oleh Fred Hartley dan muziknya. Lynn dan kuintetnya mempersembahkan lagu-lagu yang paling diminta oleh tentera. Lynn juga melawat hospital untuk menemu bual ibu-ibu baharu dan menghantar mesej peribadi kepada suami mereka di luar negara.
Walaubagaimanapun, selepas Kejatuhan Singapura pada Februari 1942, program itu dihentikan siaran selepas siaran pada 22 Mac 1942 selama 18 bulan kerana kebimbangan bahawa sifat sentimental lagu-lagunya akan menjejaskan sifat "viril" askar British. Sebaliknya, "muzik klasik yang lebih tradisional ketenteraan" dipromosikan. Lynn kembali dengan rancangan tetap bertajuk "It's Time for Vera Lynn" di program Angkatan Tentera BBC pada 31 Oktober 1943, apabila beliau diiringi oleh Peter Yorke dan Orchestranya. Rancangan itu disiarkan pada jam 8 malam pada hari Ahad dan berlangsung selama 20 minit.
Semasa tahun-tahun perang, beliau menyertai Entertainments National Service Association (ENSA) dan membuat jelajah ke Mesir, India, dan Burma, memberikan konsert luar untuk tentera British. Pada Mac 1944, beliau pergi ke padang terbang Shamshernagar di Kepresidenan Bengal untuk menghiburkan tentera sebelum Pertempuran Kohima. Hos beliau dan rakan seumur hidup Kapten Bernard Holden teringat "keberanian dan sumbangannya kepada moral". Pada tahun 1985, beliau menerima Bintang Burma kerana menghiburkan unit gerila British di Burma yang diduduki Jepun.
Antara tahun 1942 dan 1944, beliau muncul dalam tiga filem dengan tema perang. Pertama, beliau membintangi filem bertajuk We'll Meet Again pada tahun 1943, yang berdasarkan kisah hidup beliau sendiri, seorang penari yang menjadi bintang radio. Beliau kemudian membuat dua lagi filem semasa perang, Rhythm Serenade (1943) dan One Exciting Night (1944). Dalam Rhythm Serenade, beliau melakonkan watak seorang guru sekolah. Selepas sekolahnya ditutup, beliau cuba menyertai tentera. Walau bagaimanapun, beliau dipujuk untuk mengatur sebuah taska untuk kilang peluru. One Exciting Night (juga dikenali sebagai You Can't Do Without Love) adalah sebuah komedi muzikal dramatik di mana beliau membantu menggagalkan kumpulan pencuri seni.
2.3. Kejayaan Pasca-Perang
Anak perempuan Lynn dan satu-satunya anak beliau, Virginia Penelope Ann Lewis, dilahirkan pada 10 Mac 1946. Selepas perang, Lynn ingin menumpukan perhatian kepada menjadi seorang ibu dan isteri. Walau bagaimanapun, kontrak beliau yang belum selesai dengan Decca Records dan tekanan kewangan bermakna beliau terpujuk untuk kembali ke dunia hiburan pada tahun 1947. Beliau memulakan rancangan radio baharu bertajuk Vera Lynn Sings di BBC Light Programme pada 16 Februari 1947. Ini disiarkan pada petang Ahad dari 9:30-10:00 malam dengan Robert Farnon mengetuai iringan muzik. Suaminya menjadi pengurus beliau. Label rakamannya, Decca, dengan bijak mempromosikan rekodnya di A.S. semasa mogok pemuzik pada tahun 1948 dan beliau mempunyai hit Sepuluh Teratas A.S. dengan "You Can't Be True, Dear". Pada tahun 1949, BBC menghentikan rancangan radio beliau kerana mendakwa tiada permintaan untuk "lagu sedih" beliau; mereka mahu beliau menyanyi dengan gaya yang lebih ceria, jadi beliau membuat rancangan untuk Radio Luxembourg.
Lynn terus membuat jelajah dan merakam, dan pada tahun 1952, rakaman British beliau bagi sebuah lagu Jerman, "Auf Wiederseh'n, Sweetheart", menjadi rekod terlaris beliau. Ia menjadi rekod pertama oleh penghibur British yang menduduki tangga teratas carta di Amerika Syarikat, kekal di sana selama sembilan minggu. Di Britain, lagu itu merupakan rekod terlaris tahun tersebut. Beliau juga kerap muncul untuk seketika dalam program radio A.S. Tallulah Bankhead, The Big Show. "Auf Wiederseh'n, Sweetheart", bersama dengan "The Homing Waltz" dan "Forget-Me-Not", memberikan Lynn tiga penyertaan dalam UK Singles Chart pertama pada November 1952.
Vera Lynn berada dalam revu London Laughs di Adelphi Theatre, London dari 12 April 1952 hingga 6 Februari 1954 bersama Tony Hancock dan Jimmy Edwards. Populariti beliau berterusan dalam dekad itu, memuncak dengan "My Son, My Son", hit nombor satu pada tahun 1954 yang ditulis oleh Gordon Melville Rees, Bob Howard dan Eddie Calvert. Ia juga mencapai No. 28 dalam carta single majalah Billboard di A.S. Pada tahun 1956, Lynn memulakan siri televisyen pertamanya untuk Associated-Rediffusion. Pada tahun yang sama, beliau menandatangani kontrak eksklusif dengan BBC untuk dua tahun kerja radio dan televisyen.
2.4. Kerjaya Rakaman Kemudian
Pada tahun 1960, beliau meninggalkan Decca Records (selepas hampir 25 tahun) dan menyertai EMI. Beliau merakam untuk label Columbia, MGM dan His Master's Voice EMI. Beliau juga merakam lagu Lionel Bart "The Day After Tomorrow" untuk muzikal 1962 Blitz!; beliau tidak muncul di pentas dalam drama itu, tetapi watak-watak dalam drama itu mendengar lagu itu di radio semasa mereka berlindung dari bom. Pada tahun 1967, beliau merakamkan "It Hurts To Say Goodbye", sebuah lagu yang mencapai 10 teratas dalam carta Billboard Easy Listening.
Beliau mengacarakan siri varieti sendiri di BBC One pada akhir 1960-an dan awal 1970-an dan merupakan tetamu kerap dalam rancangan varieti lain seperti Morecambe & Wise Christmas Show 1972. Pada tahun 1972, beliau adalah penghibur utama dalam program ulang tahun BBC Fifty Years of Music. Pada tahun 1976, beliau mengacarakan A Jubilee of Music BBC, meraikan hits muzik pop dari tempoh 1952-1976 untuk memperingati permulaan tahun Jubli Perak Elizabeth II. Untuk ITV, beliau mempersembahkan rancangan TV khas 1977 untuk melancarkan album beliau Vera Lynn in Nashville, yang termasuk lagu-lagu pop 1960-an dan lagu-lagu country.
Lynn membuat rakaman solo pertamanya dengan lagu "The General's Fast Asleep" pada 3 Oktober 1935, diiringi oleh Rhythm Rascals (nama samaran untuk orkestra Jay Wilbur). Single 9 inci 78 rpm dikeluarkan di bawah label Crown Records, yang kemudiannya mengeluarkan sejumlah 8 single yang dirakam oleh Vera Lynn dan Charles Smart dengan organ. Rakaman awal termasuk "I'm in the Mood for Love" dan "Red Sails in the Sunset".
Pada tahun 1938, label Decca mengambil alih kawalan label British Crown dan label UK-based Rex; mereka juga telah mengeluarkan single awal daripada Lynn pada tahun 1937, termasuk "Harbour Lights".
Sepanjang tahun 1940-an dan 1950-an, label Decca mengeluarkan semua rakaman Lynn, termasuk beberapa yang dirakam dengan Mantovani dan Orchestranya pada tahun 1942, dan dengan Robert Farnon dari akhir 1940-an. Ini hanya tersedia sebagai single 78 rpm, yang mengandungi hanya dua lagu sebagai A dan B-side. Pada pertengahan 1950-an, Decca mengeluarkan beberapa single EP (Extended Play), yang terdiri antara dua dan empat rakaman setiap sisi, seperti Vera Lynn's Party Sing Song dari tahun 1954. Lynn adalah artis British pertama yang mencapai nombor satu di carta A.S., dicapai dengan "Auf Wiederseh'n Sweetheart", yang kekal di atas selama sembilan minggu pada tahun 1952. Single kini dikeluarkan dalam dua format: cakera shellac 10 inci 78 rpm yang terkenal, dan single vinyl 7 inci 45 rpm yang baru diperkenalkan. Pada akhir 1950-an, Lynn merakam empat album di Decca, yang pertama; Vera Lynn Concert kekal sebagai satu-satunya rakaman langsung beliau yang pernah dikeluarkan dalam vinyl.
Pada tahun 1960, selepas lebih 20 tahun di Decca Records, Lynn menandatangani kontrak dengan MGM Records yang berpangkalan di A.S. Di UK, rakamannya diedarkan oleh label His Master's Voice, kemudian EMI Records. Beberapa album dan single berdiri sendiri dirakamkan dengan Geoff Love dan Orchestranya. Norman Newell juga mengambil alih sebagai penerbit Lynn dalam tempoh ini dan kekal bersamanya sehingga album beliau 1976 Christmas with Vera Lynn. Merakam di EMI Records sehingga tahun 1977, Lynn mengeluarkan tiga belas album dengan bahan yang pelbagai seperti lagu tradisional, pop dan country, serta merakam semula banyak lagu terkenal beliau dari tahun 1940-an untuk album Hits of the Blitz (1962), More Hits of the Blitz dan Vera Lynn Remembers - The World at War (1974). Pada tahun 1980-an, dua album lagu pop kontemporari dirakam di label Pye Records, kedua-duanya termasuk lagu saduran yang sebelumnya dirakam oleh artis seperti ABBA dan Barry Manilow.
Pada tahun 1982, Lynn mengeluarkan single berdiri sendiri "I Love This Land", yang ditulis oleh André Previn, untuk menandakan berakhirnya Perang Falkland. Rakaman terakhir Lynn sebelum persaraannya dikeluarkan pada tahun 1991 melalui akhbar News of the World, dengan hasil keuntungan disalurkan kepada Gulf Trust.
2.5. Penampilan Media dan Lain-lain
Royal Variety Performance termasuk penampilan oleh Vera Lynn pada tujuh kali: 1951, 1952, 1957, 1960, 1975, 1986, dan 1990. Lynn juga diwawancara mengenai peranannya dalam menghiburkan tentera di Teater India-Burma, untuk siri The World at War pada tahun 1974. Lynn juga terkenal sebagai satu-satunya artis yang mempunyai jangka masa carta dalam carta single dan album British yang menjangkau dari permulaan carta hingga abad ke-21 - pada tahun 1952 mempunyai tiga single dalam carta single pertama yang pernah disusun oleh New Musical Express, dan kemudiannya mempunyai album No. 1 dengan We'll Meet Again - The Very Best of Vera Lynn.
3. Kerja Amal dan Sumbangan Sosial
Lynn menumpukan banyak masa dan tenaga untuk kerja amal. Pada tahun 1953, Lynn menubuhkan badan amal cerebral palsy SOS (The Stars Organisation for Spastics) dan menjadi pengerusinya. Vera Lynn Charity Breast Cancer Research Trust ditubuhkan pada tahun 1976, dengan Lynn sebagai pengerusi dan kemudian presidennya.
Pada Ogos 1985, beliau muncul di pentas di Crystal Palace Bowl, bersama Hawkwind, Doctor and the Medics, dan beberapa band rock lain, untuk konsert terakhir bagi konsert amal anti-heroin Double-O Pete Townshend. Pada tahun 2002, Lynn menjadi presiden badan amal cerebral palsy The Dame Vera Lynn Trust for Children with Cerebral Palsy, dan mengacarakan konsert selebriti bagi pihaknya di Queen Elizabeth Hall di London. Pada tahun 2008, Lynn menjadi penaung kepada badan amal Forces Literary Organisation Worldwide for ALL.
Beliau menjadi penaung kepada Dover War Memorial Project pada tahun 2010; pada tahun yang sama beliau menjadi penaung kepada badan amal British Projects to Support Refugees from Burma/Help 4 Forgotten Allies. Pada tahun 2013 beliau menyertai kempen PETA menentang lumba merpati, menyatakan bahawa sukan itu "amat kejam". Apabila PETA membeli tiga merpati lumba Raja di lelongan pada tahun 2024, mereka menamakan semula salah satunya 'Vera' sebagai pengiktirafan terhadap kerja kempen Lynn.
4. Tahun-tahun Akhir dan Penglibatan Awam
Lynn menyanyi di luar Istana Buckingham pada tahun 1995 dalam satu majlis yang menandakan Jubli Emas Hari VE. Upacara Hari VE United Kingdom pada tahun 2005 termasuk konsert di Trafalgar Square, London, di mana Lynn membuat penampilan mengejut. Beliau memberikan ucapan memuji para veteran dan menyeru generasi muda untuk sentiasa mengingati pengorbanan mereka, dan menyertai beberapa baris "We'll Meet Again". Ini akan menjadi persembahan vokal terakhir Lynn pada acara ulang tahun Hari VE.
Berikutan Festival of Remembrance Royal British Legion tahun itu, Lynn menggalakkan penyanyi Wales Katherine Jenkins untuk mengambil alih gelaran "Forces' Sweetheart". Dalam ucapannya, Lynn berkata: "Budak-budak ini menyerahkan nyawa mereka dan ada yang pulang cedera parah, dan bagi sesetengah keluarga hidup tidak akan sama lagi. Kita harus sentiasa ingat, kita tidak boleh melupakan, dan kita harus mengajar anak-anak untuk ingat".
Pada September 2008, Lynn membantu melancarkan laman web rakaman sejarah sosial baharu, "The Times of My Life", di Cabinet War Rooms di London. Lynn menerbitkan autobiografi beliau, Some Sunny Day, pada tahun 2009. Beliau telah menulis dua memoir sebelumnya: Vocal Refrain (1975) dan We'll Meet Again (1989).
Pada Februari 2009, dilaporkan bahawa Lynn menyaman British National Party (BNP) kerana menggunakan "The White Cliffs of Dover" dalam album anti-imigresen tanpa keizinan beliau. Peguam beliau mendakwa album itu kelihatan mengaitkan Lynn, yang tidak sejajar dengan mana-mana parti politik, dengan pandangan parti itu secara tidak langsung.
Pada September 2009, pada usia 92 tahun, Lynn menjadi artis tertua yang masih hidup yang berjaya menduduki tangga teratas carta album British. Album kompilasi beliau We'll Meet Again: The Very Best of Vera Lynn memasuki carta di nombor 20 pada 30 Ogos, dan kemudian naik ke No. 2 pada minggu berikutnya sebelum mencapai kedudukan teratas, mengatasi jualan kedua-dua Arctic Monkeys dan The Beatles. Dengan pencapaian ini, beliau mengatasi Bob Dylan sebagai artis tertua yang memiliki album nombor satu di UK.
Pada Ogos 2014, Lynn adalah salah seorang daripada 200 tokoh awam yang menandatangani surat kepada The Guardian menentang Kemerdekaan Scotland menjelang referendum September 2014 mengenai isu tersebut. Pada Mei 2015, beliau tidak dapat menghadiri VE Day 70: A Party to Remember, di London tetapi telah diwawancara di rumah oleh Daily Mirror.
Tiga hari sebelum ulang tahun ke-100 beliau pada 17 Mac 2017, LP baharu bertajuk Vera Lynn 100 telah dikeluarkan melalui Decca Records. Album itu, yang menampilkan vokal asli Lynn dengan versi lagu-lagu beliau yang diorkestra semula, juga melibatkan beberapa rakan duet termasuk Alfie Boe, Alexander Armstrong, Aled Jones dan RAF Squadronaires. Parlophone, yang memiliki rakaman Lynn yang lebih baharu dari tahun 1960-an dan 1970-an, mengeluarkan koleksi lagu-lagu beliau yang dirakam di Abbey Road Studios bertajuk Her Greatest from Abbey Road pada 10 Mac 2017, termasuk lima rakaman asli yang tidak pernah dikeluarkan sebelum ini. Menjelang Oktober 2017, beliau adalah artis wanita terlaris tahun itu di UK, telah menjual lebih banyak album daripada artis kontemporari seperti Dua Lipa dan Lana Del Rey.
Lynn menerima dua pencalonan di Classic Brit Awards 2018 untuk Artis Wanita Terbaik Tahun dan Album Terbaik Tahun dan juga penerima Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat.
Pada Januari 2020, potret baru Lynn yang dilukis diberikan sebagai hadiah dari London Mint Office kepada Royal Albert Hall sempena ulang tahun ke-75 keamanan pada tahun 1945. Potret itu dilukis oleh Ross Kolby dan dirasmikan oleh anak perempuan Lynn, Virginia Lewis-Jones, dan pemenang Britain's Got Talent, Colin Thackery.
Pada 5 April 2020, lagu "We'll Meet Again" diulangi oleh Ratu Elizabeth II dalam ucapan televisyennya yang membincangkan pandemik COVID-19. Untuk ulang tahun ke-75 Hari VE, Lynn dan Katherine Jenkins berduet secara maya (Jenkins menyanyi di sebelah hologram) di Royal Albert Hall, yang kosong kerana pandemik COVID-19.
Pada Jun 2021, padang bunga liar di White Cliffs of Dover dinamakan sempena Lynn.
5. Kehidupan Peribadi
Semasa Perang Dunia Kedua, Lynn tinggal bersama ibu bapanya di sebuah rumah yang dibelinya pada tahun 1938 di 24 Upney Lane, Barking. Pada tahun 1941, Lynn berkahwin dengan Harry Lewis, seorang pemain klarinet, saksofon, dan ahli orkestra Ambrose yang juga rakan sekerjanya, yang ditemuinya dua tahun sebelumnya. Mereka menyewa sebuah lagi rumah di Upney Lane, berhampiran rumah ibu bapanya. Lewis menjadi pengurus Lynn sebelum tahun 1950, setelah meninggalkan kerjayanya sendiri.
Selepas Perang Dunia Kedua, Lynn dan Lewis berpindah ke Finchley, utara London. Pasangan itu tinggal di Ditchling, East Sussex, dari awal 1960-an dan seterusnya, tinggal bersebelahan dengan anak perempuan mereka. Lynn dan Lewis mempunyai seorang anak pada Mac 1946, Virginia Lewis (kini Lewis-Jones). Lynn menyatakan bahawa beliau hanya mempunyai seorang anak supaya beliau dapat meneruskan kerjanya. Harry Lewis meninggal dunia pada tahun 1998.
6. Kematian dan Legasi
Vera Lynn meninggal dunia akibat pneumonia di Hospital Princess Royal, Haywards Heath pada 18 Jun 2020, pada usia 103 tahun.
6.1. Penghormatan dan Pengebumian
Penghormatan kepada Lynn diketuai oleh Keluarga Diraja, dengan Ratu Elizabeth II menghantar ucapan takziah peribadi kepada keluarga Lynn dan Clarence House mengeluarkan penghormatan daripada Putera Charles (ketika itu) dan Duchess of Cornwall. Perdana Menteri ketika itu, Boris Johnson, dan Ketua Pembangkang, Keir Starmer, juga mengetuai penghormatan di Parlimen, manakala pemuzik seperti Paul McCartney dan Katherine Jenkins serta tokoh awam seperti Captain Tom Moore membincangkan impak mendalam beliau. Band of the Coldstream Guards berkumpul pada hari yang sama untuk memainkan lagu beliau "We'll Meet Again".
Lynn diberikan pengebumian tentera, yang diadakan pada 10 Julai 2020 di East Sussex. Perarakan bergerak dari rumahnya di Ditchling ke Krematorium Woodvale di Brighton; ia dihadiri ramai oleh orang awam. Ditchling dihiasi dengan popi, simbol peringatan tentera. Sebelum pengebumian, White Cliffs of Dover memaparkan imej Lynn yang dipancarkan ke atasnya, sambil "We'll Meet Again" dimainkan merentasi Selat Inggeris. Perarakan jenazahnya diiringi oleh anggota Tentera Udara Diraja, Tentera Darat British, Tentera Laut Diraja, dan Royal British Legion, serta perarakan udara Pertempuran Britain Spitfire, yang mengiringi perarakan dan melintasi Ditchling tiga kali (10 Julai 2020 adalah ulang tahun ke-80 permulaan Pertempuran Britain). Keranda beliau diselimuti bendera Union Flag dengan kalungan bunga. Pada upacara keluarga di Chapel Krematorium Woodvale, beliau dipersembahkan dengan lagu oleh seorang pemain trompet Marin Diraja. Keluarga beliau telah menyatakan bahawa upacara peringatan awam akan dianjurkan pada suatu masa akan datang. Pada 21 Mac 2022, upacara kesyukuran untuk Lynn telah diadakan di Westminster Abbey.
6.2. Peringatan dan Impak Berterusan
Berikutan kematian Lynn, Katherine Jenkins mula berkempen untuk mendirikan patung beliau di White Cliffs of Dover, merujuk kepada salah satu lagu ikoniknya "The White Cliffs of Dover". Jenkins dan warisan Lynn telah menubuhkan Dame Vera Lynn Memorial Trust dan memilih pemahat Paul Day untuk mereka bentuk tugu peringatan itu. Pada Julai 2022, Majlis Daerah Dover mengumumkan bahawa keluarga Lynn telah memutuskan untuk menempatkan tugu peringatan itu di tempat lain, kerana mereka mendapati lokasi yang ditawarkan "tidak mencukupi" untuk menghormati legasi Lynn. Tugu peringatan itu kemudiannya berkembang menjadi The Forces' Sweetheart And Wartime Entertainers' Memorial, menghormati Lynn dan "semua wira yang tidak didendangkan yang menghiburkan dalam masa konflik". Tugu peringatan itu dirancang untuk National Memorial Arboretum di Staffordshire.
7. Penghargaan dan Anugerah
Vera Lynn menerima pelbagai anugerah dan penghormatan sepanjang kerjayanya yang panjang, mengiktiraf sumbangannya kepada hiburan dan kerja amalnya.
7.1. Penghargaan British
Lynn dianugerahkan Pingat Perang 1939-1945 dan Bintang Burma. Beliau juga menerima pelbagai penghormatan daripada Most Excellent Order of the British Empire: beliau dilantik sebagai Pegawai (OBE) pada tahun 1969 "atas sumbangan kepada Persatuan Tentera Udara Diraja dan badan amal lain", dan sebagai Dame Commander (DBE) pada tahun 1975 atas perkhidmatan amalnya. Pada tahun 1997, beliau dilantik sebagai Pegawai Most Venerable Order of the Hospital of Saint John of Jerusalem. Pada tahun 2016, beliau dilantik sebagai Ahli Order of the Companions of Honour (CH) atas sumbangannya kepada hiburan dan amal.
Pada tahun 1978, beliau menerima Kebebasan Kehormat Bandar London. Pada tahun 2000, beliau menerima Anugerah "Spirit of the 20th Century" dalam tinjauan seluruh negara di mana beliau memenangi 21% undi. Sebuah jalan yang dinamakan sempena beliau, Vera Lynn Close, terletak di Forest Gate, London. Beliau dianugerahkan ijazah kehormat Sarjana Muzik (M.Mus.) pada tahun 1992 oleh Universiti London.
7.2. Penghargaan Antarabangsa
Pada tahun 1977, Lynn telah dianugerahkan Komander Order of Orange-Nassau, Belanda.
7.3. Penghargaan Lain
Beliau menjadi subjek This Is Your Life sebanyak dua kali: pada Oktober 1957 apabila beliau dikejutkan oleh Eamonn Andrews di BBC Television Theatre, dan sekali lagi pada Disember 1978, untuk episod yang disiarkan pada 1 Januari 1979, apabila Andrews mengejutkan beliau di Café Royal, London.
Pada tahun 2018, Lynn menerima anugerah Sumbangan Cemerlang kepada Muzik di Classic Brit Awards. Pada Januari 2019, dilaporkan bahawa London Mint Office telah menugaskan artis Norway terkenal Ross Kolby untuk melukis potret Dame Vera. Lukisan itu dirasmikan pada 13 Januari 2020 dan digantung di Royal Albert Hall di London di mana Dame Vera membuat persembahan sebanyak 52 kali.
8. Pengaruh dan Rujukan dalam Budaya
Lawatan Lynn ke Kempen Burma semasa Perang Dunia Kedua telah dimasukkan dalam siri dokumentari televisyen British The World at War pada tahun 1974 dan dinarasikan oleh Laurence Olivier. Wawancara ringkas yang dibuat untuk dokumentari itu dimasukkan dalam Episod 14, "It's A Lovely Day Tomorrow: Burma 1942-1944".
Dalam album mereka 1979 The Wall, Pink Floyd mengeluarkan lagu bertajuk "Vera", merujuk kepada Vera Lynn dan lagu "We'll Meet Again" dengan lirik "Does anybody here remember Vera Lynn? / Remember how she said that / We would meet again / Some sunny day?". "We'll Meet Again" juga digunakan sebagai intro untuk persembahan langsung The Wall pada tahun 1980 dan 1981 (seperti yang boleh didengar di Is There Anybody Out There? The Wall Live 1980-81). Filem 1982 Pink Floyd - The Wall bermula dengan "The Little Boy that Santa Claus Forgot" yang dipersembahkan oleh Lynn.
Dalam album Gary Numan 1982 I, Assassin, lagu "War Songs" mempunyai korus: "Old men love war songs / Love Vera Lynn / Old men love war songs / Now I'm Vera Lynn".
Pengakhiran filem komedi hitam Stanley Kubrick mengenai pencetus Perang Dunia Ketiga (dan kemusnahan nuklear tamadun), Dr. Strangelove, menunjukkan beberapa minit letupan nuklear, dengan iringan muzik versi 1953 "We'll Meet Again" bersama Vera Lynn dan korus perkhidmatan bersenjata.
Sebuah lokomotif wap kelas WD Austerity 2-10-0 yang dipelihara di North Yorkshire Moors Railway dinamakan Dame Vera Lynn. Salah satu daripada dua bot baharu untuk perkhidmatan Feri Woolwich, yang dihantar melalui Tilbury pada musim luruh 2018, dinamakan Dame Vera Lynn sebagai penghormatan kepada beliau.
Dalam album 2018nya Would You Still Be in Love, Anthony Green mengeluarkan lagu bertajuk "Vera Lynn" yang merujuk kepada lagu-lagu beliau "We'll Meet Again" dan "A Nightingale Sang in Berkeley Square". Dalam siri televisyen 2019 Good Omens, lagu tersebut ditampilkan semasa kredit akhir episod terakhir. Duo Poland-British Smolik & Kev Fox merakamkan lagu bertajuk "Vera Lynn" dalam album 2015 mereka, merujuk kepada London Blitz dan Vera Lynn.
9. Senarai Karya
Berikut adalah senarai komprehensif karya-karya utama Dame Vera Lynn, termasuk album, penampilan filem, dan penerbitan beliau.
9.1. Diskografi
Vera Lynn mempunyai diskografi yang luas, merangkumi album studio, album kompilasi, dan single yang mencapai carta.
9.1.1. Album Studio
| Tajuk | Butiran |
|---|---|
| Sincerely Yours | |
| Vera Lynn Concert | |
| If I Am Dreaming | |
| The Wonderful World of Nursery Rhymes | |
| Vera Lynn Sings...Songs of the Tuneful Twenties | |
| Sing With Vera | |
| Yours | |
| As Time Goes By | |
| Hits of the Blitz | |
| The Wonderful Vera Lynn | |
| Among My Souvenirs | |
| More Hits of the Blitz | |
| Hits of the 60's - My Way | |
| Unforgettable Songs by Vera Lynn | |
| Favourite Sacred Songs | |
| Vera Lynn Remembers - The World at War | |
| Christmas with Vera Lynn | |
| Vera Lynn in Nashville | |
| Thank You For the Music (I Sing The Songs) | |
| Singing To the World | |
| 20 Family Favourites | |
| Vera Lynn Remembers | |
| We'll Meet Again | |
| Unforgettable |
9.1.2. Album Kompilasi
| Tajuk | Butiran | Carta UK | Carta NZ | Pensijilan UK |
|---|---|---|---|---|
| Hits of the War Years | - | - | ||
| We'll Meet Again: The Very Best of Vera Lynn | 1 | 8 | Platinum | |
| National Treasure - Ultimate Collection | 13 | - | ||
| Her Greatest from Abbey Road | 45 | - | ||
| Vera Lynn 100 | 3 | - | Emas |
9.1.3. Single Carta Terkemuka
| Tahun | Tajuk | Carta UK | Carta AS | Carta AS A/C | Carta AS Cashbox |
|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | "You Can't Be True, Dear" | - | 9 | - | - |
| 1949 | "Again" | - | 23 | - | - |
| 1952 | "Auf Wiederseh'n, Sweetheart" | 10 | 1 | - | 1 |
| "Forget-Me-Not" | 5 | - | - | - | |
| "The Homing Waltz" | 9 | - | - | - | |
| "Yours (Quiéreme Mucho)" | - | 7 | - | 10 | |
| 1953 | "The Windsor Waltz" | 11 | - | - | - |
| 1954 | "We'll Meet Again" | 55 | 29 | - | - |
| "If You Love Me (Really Love Me)" | - | 21 | - | 5 | |
| "My Son, My Son" | 1 | 28 | - | 22 | |
| 1956 | "Who Are We" | 30 | - | - | - |
| "Such a Day" | - | 96 | - | 45 | |
| "A House with Love in It" | 17 | - | - | - | |
| 1957 | "The Faithful Hussar (Don't Cry My Love)" | 29 | 55 | - | 40 |
| "Travellin' Home" | 20 | - | - | - | |
| 1967 | "It Hurts to Say Goodbye" | - | - | 7 | - |
| 2014 | "We'll Meet Again" (duet bersama Katherine Jenkins) | 72 | - | - | - |
| 2020 | "Land of Hope and Glory" | 17 | - | - | - |
9.2. Filemografi
| Filem | Tahun | Peranan | Catatan |
|---|---|---|---|
| We'll Meet Again | 1942 | Peggy Brown | |
| Rhythm Serenade | 1943 | Ann Martin | |
| One Exciting Night | 1944 | Vera Baker | juga dikenali sebagai You Can't Do Without Love |
| Venus fra Vestø | 1962 | ||
| A Gift for Love | 1963 | persembahan muzik |
9.3. Penerbitan
- Lynn, Vera (1975). Vocal Refrain. London: W. H. Allen
- Lynn, Vera and Cross, Robin (1989). We'll Meet Again. London: Sidgwick & Jackson
- Lynn, Vera (2009). Some Sunny Day. London: HarperCollins.