1. Kehidupan Awal dan Keluarga
Ehud Barak dilahirkan di kibbutz Mishmar HaSharon di Mandat British atas Palestin pada 12 Februari 1942. Beliau merupakan anak sulung daripada empat orang anak lelaki kepada Esther (née Godin; 25 Jun 1914 - 12 Ogos 2013) dan Yisrael Mendel Brog (24 Ogos 1910 - 8 Februari 2002).
1.1. Kelahiran dan Keluarga
Keluarga Barak mempunyai latar belakang yang terjejas teruk oleh Holocaust. Datuk dan nenek sebelah bapanya, Frieda dan Reuven Brog, telah dibunuh di Pušalotas, Lithuania (ketika itu di bawah pemerintahan Empayar Rusia) pada tahun 1912, menyebabkan bapanya menjadi yatim piatu pada usia dua tahun. Datuk dan nenek sebelah ibunya, Elka dan Shmuel Godin, meninggal dunia di kem penghapusan Treblinka semasa Holocaust.
Semasa perkhidmatan tenteranya, Ehud bertemu dengan bakal isterinya, Nava (née Cohen, lahir 8 April 1947 di Tiberias). Mereka mempunyai tiga anak perempuan bersama: Michal (lahir 9 Ogos 1970), Yael (lahir 23 Oktober 1974), dan Anat (lahir 16 Oktober 1981). Beliau juga mempunyai cucu. Barak bercerai dengan Nava pada Ogos 2003. Pada 30 Julai 2007, Barak berkahwin dengan Nili Priel (lahir 25 April 1944) dalam satu majlis kecil di kediaman peribadinya.
1.2. Pendidikan
Barak memperoleh ijazah sarjana muda dalam bidang fizik dan matematik dari Universiti Hebrew Jerusalem pada tahun 1968. Kemudian, beliau melanjutkan pengajian dan memperoleh ijazah sarjana dalam sistem kejuruteraan-ekonomi pada tahun 1978 dari Universiti Stanford, California, Amerika Syarikat.
1.3. Penukaran Nama
Pada tahun 1972, Ehud menghibraisasi nama keluarganya daripada "Brog" kepada "Barak". Nama "Barak" dalam bahasa Ibrani bermaksud 'kilat' atau 'bersinar'. Penukaran nama ini berlaku semasa beliau berkhidmat dalam tentera.
2. Kerjaya Tentera
Barak menyertai Pasukan Pertahanan Israel (IDF) pada tahun 1959 dan berkhidmat selama 35 tahun, naik ke pangkat tertinggi dalam tentera Israel, iaitu Rav Aluf (Leftenan Jeneral), dan memegang jawatan Ketua Turus Am. Beliau merupakan askar yang paling banyak menerima anugerah dalam sejarah Israel, berkongsi penghormatan ini dengan rakan rapatnya, Nechemya Cohen.
2.1. Perkhidmatan dan Pangkat
Sepanjang perkhidmatannya, Barak memegang pelbagai jawatan komando penting. Beliau berkhidmat sebagai komando dalam unit elit Sayeret Matkal. Selepas Perang Yom Kippur, beliau memimpin Briged Perisai ke-401, serta Divisyen ke-611 "Pillar of Fire" dan Divisyen ke-252 "Sinai", sebelum dilantik mengetuai Direktorat Perancangan IDF. Beliau kemudiannya berkhidmat sebagai Ketua Direktorat Perisikan Tentera (Aman) dari tahun 1983 hingga 1985, Ketua Pusat Perintah dari tahun 1986 hingga 1987, dan Timbalan Ketua Turus Am dari tahun 1987 hingga 1991.
2.2. Operasi Tentera Utama
Barak mengetuai beberapa operasi yang sangat terkenal semasa perkhidmatannya:
- Operasi Isotope (1972): Misi untuk membebaskan tebusan di dalam pesawat Penerbangan Sabena 571 yang dirampas di Lapangan Terbang Lod.
- Serbuan Israel 1973 di Lubnan / Operasi Spring of Youth (Beirut, 1973): Misi rahsia di mana beliau menyamar sebagai wanita untuk membunuh anggota Pertubuhan Pembebasan Palestin (PLO).
- Serbuan Entebbe (1976): Beliau merupakan arkitek utama dalam misi menyelamat tebusan pesawat Air France yang dirampas pengganas dan dipaksa mendarat di Lapangan Terbang Entebbe di Uganda.
- Operasi Bayonet: Operasi ini, bersama-sama dengan operasi lain yang diakui tinggi, membawa kepada pembubaran sel pengganas Palestin Black September.
- Serbuan Tunis (1988): Terdapat petunjuk bahawa Barak juga merancang serbuan ini, di mana pemimpin PLO Abu Jihad terbunuh.
Semasa Perang Yom Kippur, Barak mengetuai rejimen kereta kebal improvisasi yang, antara lain, membantu menyelamatkan batalion payung terjun 890, yang diperintah oleh Yitzhak Mordechai, yang mengalami kerugian besar dalam Pertempuran Ladang Cina. Beliau juga terlibat dalam Pengepungan Beirut, mengawasinya dari Lapangan Terbang Antarabangsa Beirut-Rafic Hariri.
2.3. Ketua Turus Tentera
Barak berkhidmat sebagai Ketua Turus Am antara 1 April 1991 dan 1 Januari 1995. Dalam tempoh ini, beliau melaksanakan Perjanjian Oslo pertama dan mengambil bahagian dalam rundingan ke arah Perjanjian Keamanan Israel-Jordan.
2.4. Anugerah dan Pingat
Barak telah dianugerahkan Pingat Perkhidmatan Cemerlang dan empat sitasi Ketua Turus (Tzalash HaRamatkal) atas keberanian dan kecemerlangan operasi. Kelima-lima anugerah ini menjadikannya askar yang paling banyak dihiasi dalam sejarah Israel. Pada tahun 1992, beliau dianugerahkan Legion of Merit (Komander) oleh Amerika Syarikat. Pada tahun 2012, beliau sekali lagi dianugerahkan oleh Amerika Syarikat dengan Pingat Jabatan Pertahanan untuk Perkhidmatan Awam Cemerlang.
Berikut adalah senarai anugerah dan pingat yang diterima oleh Ehud Barak:
| Anugerah | Kategori |
|---|---|
| Medal of Distinguished Service | Pingat Perkhidmatan Cemerlang |
| Chief of Staff Citation (4 kali) | Sitasi Ketua Turus atas keberanian dan kecemerlangan operasi |
| Legion of Merit (Commander) | Anugerah ketenteraan dari Amerika Syarikat |
| Department of Defense Medal for Distinguished Public Service | Pingat Perkhidmatan Awam Cemerlang dari Jabatan Pertahanan Amerika Syarikat |
| Six-Day War Ribbon | Reben Perang Enam Hari |
| War of Attrition Ribbon | Reben Perang Attrition |
| Yom Kippur War Ribbon | Reben Perang Yom Kippur |
| First Lebanon War Ribbon | Reben Perang Lubnan Pertama |
3. Kerjaya Politik
Kerjaya politik Ehud Barak bermula sejurus selepas perkhidmatan tenteranya yang cemerlang, membawa beliau ke jawatan menteri dan akhirnya ke puncak kepimpinan negara sebagai Perdana Menteri.
3.1. Kemasukan ke Politik
Pada 7 Julai 1995, Barak dilantik sebagai Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri oleh Perdana Menteri Yitzhak Rabin. Apabila Shimon Peres membentuk kerajaan baharu berikutan pembunuhan Rabin pada November 1995, Barak dilantik sebagai Menteri Hal Ehwal Luar Negeri (1995-1996). Beliau dipilih ke Knesset melalui senarai Parti Buruh pada tahun 1996 dan kemudiannya berkhidmat sebagai ahli Jawatankuasa Hal Ehwal Luar Negeri dan Pertahanan Knesset.
3.2. Kepimpinan Parti Buruh
Berikutan pilihan raya dalaman selepas kekalahan Peres dalam pilihan raya Perdana Menteri pada tahun 1996, Barak menjadi pemimpin Parti Buruh. Beliau memegang jawatan ini dalam dua tempoh: dari tahun 1997 hingga 2001, dan kemudiannya dari tahun 2007 hingga 2011.
3.2.1. Perdana Menteri Israel (1999-2001)
Dalam pilihan raya Perdana Menteri 1999, Barak mengalahkan Benjamin Netanyahu dengan margin yang luas. Walau bagaimanapun, beliau mencetuskan kontroversi dengan memutuskan untuk membentuk gabungan dengan parti ultra-Ortodoks Shas, yang memenangi 17 kerusi yang belum pernah berlaku sebelum ini dalam 120 kerusi Knesset. Shas dengan berat hati bersetuju dengan syarat Barak bahawa mereka mesti memecat pemimpin mereka Aryeh Deri, seorang penjenayah yang disabitkan, dan melaksanakan pembaharuan untuk "membersihkan" rasuah dalam parti. Akibatnya, parti sayap kiri Meretz menarik diri dari gabungan selepas mereka gagal bersetuju mengenai kuasa yang akan diberikan kepada timbalan menteri Shas dalam Kementerian Pendidikan.
3.3. Aktiviti Pasca-Perdana Menteri
Selepas kekalahan dalam pilihan raya, Barak meninggalkan Israel untuk bekerja sebagai penasihat kanan dengan Electronic Data Systems yang berpangkalan di Amerika Syarikat. Beliau juga bekerjasama dengan sebuah syarikat ekuiti swasta yang memberi tumpuan kepada kerja "berkaitan keselamatan". Pada tahun 2005, selepas percubaan gagal untuk mengekalkan kepimpinan Parti Buruh, Barak menjadi rakan kongsi syarikat pelaburan SCP Private Equity Partners di Pennsylvania. Beliau juga menubuhkan sebuah syarikat "Ehud Barak Limited" yang dipercayai telah menjana lebih daripada 30.00 M ILS.
3.4. Kembali ke Politik
Pada tahun 2005, Barak mengumumkan kepulangannya ke politik Israel, dan bertanding untuk kepimpinan Parti Buruh pada November. Walau bagaimanapun, memandangkan prestasi tinjauan beliau yang lemah, Barak menarik diri dari perlumbaan lebih awal dan mengisytiharkan sokongannya kepada negarawan veteran Shimon Peres. Selepas Peres kalah kepada Amir Peretz dan meninggalkan Parti Buruh, Barak mengumumkan beliau akan kekal dalam parti itu, walaupun hubungannya dengan pemimpin yang baru dipilih itu goyah. Beliau menyatakan, bagaimanapun, bahawa beliau tidak akan bertanding untuk tempat dalam senarai Knesset Parti Buruh untuk pilihan raya Mac 2006.
Pada Januari 2007, Barak melancarkan bidaan untuk merebut semula kepimpinan Parti Buruh dalam satu surat yang mengakui "kesilapan" dan "kurang pengalaman" semasa tempoh beliau sebagai Perdana Menteri. Pada awal Mac 2007, tinjauan pengundi utama Parti Buruh meletakkan Barak di hadapan semua lawan lain, termasuk Peretz. Dalam pusingan pertama pengundian, pada 28 Mei 2007, beliau memperoleh 39% undi, lebih daripada dua pesaing terdekatnya, tetapi tidak cukup untuk memenangi pilihan raya. Akibatnya, Barak berhadapan dengan pusingan kedua menentang Ami Ayalon, pada 12 Jun 2007, yang beliau menangi dengan margin yang tipis.
3.4.1. Menteri Pertahanan (2007-2013)
Setelah memenangi semula kepimpinan Parti Buruh, Barak mengangkat sumpah sebagai Menteri Pertahanan pada 18 Jun 2007, sebagai sebahagian daripada rombakan kabinet Perdana Menteri Ehud Olmert. Walau bagaimanapun, pada 1 Julai 2007, Barak memimpin usaha yang berjaya dalam jawatankuasa pusat Parti Buruh untuk menetapkan bahawa Parti Buruh akan meninggalkan gabungan kerajaan jika Olmert tidak meletak jawatan menjelang September atau Oktober 2007. Pada masa itu, Suruhanjaya Winograd akan menerbitkan laporan akhirnya mengenai prestasi Pasukan Pertahanan Israel dan kepimpinan awamnya. Laporan awal Winograd yang dikeluarkan awal tahun itu meletakkan sebahagian besar kesalahan kepada Olmert kerana perancangan, pelaksanaan, dan semakan strategi perang yang lemah dalam konflik 2006 menentang Hezbollah.
Dari Disember 2008 hingga Januari 2009, Barak memimpin Pasukan Pertahanan Israel melalui Operasi Cast Lead dalam kapasitinya sebagai Menteri Pertahanan. Parti Buruh hanya memenangi 13 daripada 120 kerusi Knesset dalam pilihan raya 2009, menjadikan mereka parti keempat terbesar. Barak dan pegawai Parti Buruh yang lain pada mulanya menyatakan mereka tidak akan mengambil bahagian dalam kerajaan seterusnya. Walau bagaimanapun, atas bantahan beberapa pihak dalam Parti Buruh, pada Mac 2009, Barak mencapai persetujuan di mana Parti Buruh menyertai gabungan pemerintah yang dipimpin oleh Benjamin Netanyahu. Barak mengekalkan kedudukannya sebagai Menteri Pertahanan.
3.5. Aktiviti Politik Kemudian
Pada Januari 2011, pemimpin Parti Buruh Barak membentuk parti serpihan, Independence, yang membolehkan beliau mengekalkan puak MK Parti Buruh yang setia dalam kerajaan Netanyahu, dan menghalang pemergian Parti Buruh secara keseluruhan dari gabungan kerajaan Netanyahu. Parti Buruh sebelum ini mengancam untuk memaksa Barak berbuat demikian. Selepas langkah Barak, Netanyahu dapat mengekalkan majoriti 66 MK (daripada 120 di Knesset), sebelum ini mempunyai 74 MK dalam gabungan majoritinya.
Pada Februari 2011, Barak menghadiri satu majlis di PBB untuk Hari Peringatan Antarabangsa bagi mangsa Holocaust. Barak memberitahu Perhimpunan Agung PBB bahawa "Negara Israel yang merdeka, kuat, makmur dan damai adalah dendam orang mati."
Parti Independence Barak dijadualkan untuk bertanding dalam pilihan raya perundangan, tetapi memutuskan untuk tidak berbuat demikian pada tahun 2012, dan bersara dari politik. Barak merancang untuk berhenti sejak Operasi Pillar of Defense tetapi menangguhkannya sehingga akhir tahun itu.
Pada 26 Jun 2019, Barak mengumumkan kepulangannya ke politik dan niatnya untuk membentuk parti baharu bernama Parti Demokratik Israel, bertujuan untuk mencabar Netanyahu dalam Pilihan raya perundangan Israel September 2019. Parti itu bertanding bersama Meretz dan parti-parti lain dalam pakatan Kesatuan Demokratik, yang menerima lima kerusi. Barak sendiri tidak memasuki Knesset.
4. Pendirian Politik dan Ideologi
Barak merupakan seorang ahli politik yang agak aktif dalam proses damai dengan Palestin. Beliau pernah menyebut tentang penamatan pendudukan Baitulmaqdis Timur. Pada Julai 2000, beliau bertemu dengan Presiden Pihak Berkuasa Palestin, Yasser Arafat, di Camp David. Dalam pertemuan itu, Barak menerima "Parameter Clinton" (mengiktiraf sebahagian Baitulmaqdis Timur, termasuk tempat-tempat suci Kristian dan Islam, bersama 97% Tebing Barat dan seluruh Semenanjung Gaza sebagai negara Palestin), namun Arafat tidak memberikan persetujuan yang jelas, menyebabkan rundingan itu gagal.
Walau bagaimanapun, terdapat kritikan terhadap Barak yang menunjukkan "standard berganda" dalam dasar penempatan. Beliau merupakan pihak berkuasa tertinggi dalam dasar penempatan (Menteri Pertahanan adalah menteri utama dalam dasar penempatan) dan telah mempromosikan perluasan penempatan Yahudi di kawasan Giloh di Baitulmaqdis Timur, yang merupakan pelanggaran jelas undang-undang antarabangsa. Namun, pada November 2009, Barak memutuskan untuk membekukan sementara dasar penempatan Yahudi di Tebing Barat. Keputusan ini menyebabkan beliau menerima ancaman daripada kumpulan pelampau kanan dan penyokong Kahanisme yang percaya bahawa Tebing Barat adalah "tanah yang diberikan oleh Tuhan."
Barak juga mengkritik apa yang beliau anggap sebagai sentimen perkauman yang baru-baru ini disuarakan oleh beberapa rabbi dan rebbetzin Israel; beliau melihat kenyataan sedemikian sebagai ancaman kepada perpaduan Israel dan boleh membawa masyarakat Israel ke "tempat yang gelap dan berbahaya."
Beliau pernah membuat kenyataan kontroversi dalam temu bual televisyen pada tahun 1998, dengan mengatakan bahawa jika beliau seorang Palestin, beliau mungkin akan menyertai salah satu organisasi pengganas. Pada tahun 2011, dalam temu bual televisyen Amerika, Barak menyatakan bahawa beliau "mungkin" akan berusaha untuk mendapatkan senjata nuklear jika beliau berada dalam kedudukan Iran, sambil menambah, "Saya tidak menipu diri sendiri bahawa mereka melakukannya hanya kerana Israel." Beliau juga secara tidak langsung menyatakan bahawa Israel memiliki keupayaan senjata nuklear, dengan berkata, "Saya tidak menipu diri sendiri bahawa mereka melakukannya hanya kerana Israel. Mereka mempunyai sejarah 4000 tahun. Jika anda melihat sekeliling, di sekeliling mereka terdapat senjata nuklear India, terdapat senjata nuklear China, terdapat senjata nuklear Pakistan. Dan, dilaporkan Israel memiliki itu (keupayaan senjata nuklear)."
5. Kehidupan Peribadi
Dalam masa lapangnya, Barak gemar membaca karya-karya penulis seperti Johann Wolfgang von Goethe, dan beliau adalah seorang pemain piano klasik yang telah belajar selama bertahun-tahun.
6. Aset Kewangan dan Usaha Perniagaan
Dalam temu bual dengan Haaretz yang dilaporkan pada Januari 2015, Barak diminta menjelaskan sumber modal "besar" beliau, di mana beliau "membeli 5 pangsapuri dan menyambungkannya," dan di mana beliau "tinggal di pangsapuri sewa gergasi di bangunan tinggi mewah." Barak berkata beliau kini memperoleh lebih daripada 1.00 M USD setahun, dan dari tahun 2001 hingga 2007, beliau juga memperoleh lebih daripada 1.00 M USD setiap tahun, daripada memberi syarahan dan daripada perundingan untuk dana lindung nilai. Barak juga berkata beliau memperoleh jutaan dolar lagi daripada pelaburannya dalam hartanah Israel.
Dalam temu bual itu, Barak ditanya sama ada beliau seorang pelobi yang mencari rezeki daripada "membuka pintu." Penemuduga menyatakan "Anda baru-baru ini tiba di despot Kazakhstan Nazarbayev dan presiden Ghana. Anda diterima serta-merta." Barak mengesahkan bahawa beliau telah diterima oleh ketua-ketua negara ini tetapi menafikan memperoleh wang daripada membuka pintu untuk perjanjian perniagaan antarabangsa bagi syarikat Israel dan asing, dan berkata beliau tidak melihat sebarang masalah etika atau moral dalam aktiviti perniagaannya. Beliau seterusnya berkata tidak ada logik untuk menuntut daripadanya, selepas "proses semula jadi dalam demokrasi telah berakhir" untuk tidak menggunakan alat yang beliau kumpulkan dalam kerjayanya untuk menjamin masa depan kewangannya. Apabila ditanya sama ada nilai kewangannya adalah 10.00 M USD hingga 15.00 M USD, Barak berkata "Saya tidak jauh dari sana."
7. Penilaian dan Kontroversi
Kerjaya Ehud Barak, baik dalam bidang ketenteraan mahupun politik, telah menerima pelbagai penilaian, termasuk pujian atas pencapaiannya dan kritikan terhadap keputusan serta tindakannya.
7.1. Penilaian Positif
Barak diakui atas sumbangannya yang signifikan terhadap strategi ketenteraan Israel, kepimpinannya dalam operasi-operasi penting, dan pencapaian politik tertentu. Beliau dikenali sebagai salah seorang askar yang paling banyak menerima anugerah dalam sejarah Israel, menunjukkan keberanian dan kecemerlangan operasinya. Sebagai Ketua Turus Am, beliau memainkan peranan penting dalam pelaksanaan Perjanjian Oslo pertama dan rundingan ke arah perjanjian damai Israel-Jordan. Dalam tempohnya sebagai Perdana Menteri, keputusan beliau untuk menarik tentera Israel dari Lubnan Selatan pada tahun 2000 dipandang sebagai langkah penting, walaupun ia tidak bebas daripada kontroversi.
7.2. Kritikan dan Kontroversi
Walaupun pencapaiannya, Barak juga menghadapi kritikan dan kontroversi sepanjang kerjayanya. Salah satu kritikan utama adalah berkaitan dengan kegagalan Sidang Kemuncak Camp David 2000, di mana beliau dan Presiden AS Bill Clinton menyalahkan Yasser Arafat. Walau bagaimanapun, Barak sendiri dikritik oleh ahli politik sayap kiri Israel kerana dikatakan telah "membunuh" pergerakan damai Israel dengan menggambarkan Arafat sebagai "penolak damai."
Peristiwa Oktober 2000, di mana 12 Arab Israel dan seorang Palestin terbunuh oleh Polis Israel, serta seorang awam Yahudi oleh Arab Israel, berlaku di bawah pentadbirannya dan menimbulkan kritikan terhadap cara kerajaannya menangani isu domestik dan hubungan antara kaum.
Kenyataan kontroversi beliau mengenai program nuklear Iran, di mana beliau menyatakan bahawa jika beliau seorang Iran, beliau "mungkin" akan berusaha untuk mendapatkan senjata nuklear, serta kenyataan terdahulu pada tahun 1998 bahawa beliau mungkin akan menyertai organisasi pengganas jika beliau seorang Palestin, telah menarik kritikan dan perbandingan yang tidak menguntungkan.
Pada tahun 2023, didedahkan bahawa Barak telah melawat Jeffrey Epstein kira-kira 30 kali dari tahun 2013 hingga 2017 dan juga pernah menaiki jet peribadi Epstein, setelah pertama kali bertemu Epstein pada tahun 2003. Barak menafikan sebarang salah laku.