Eleanor Parker

1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Eleanor Jean Parker dilahirkan pada 26 Jun 1922, di Cedarville, Ohio. Beliau merupakan anak kepada Lola (née Isett) dan Lester Day Parker, seorang guru matematik. Keluarganya kemudian berpindah ke East Cleveland, Ohio, di mana beliau bersekolah di sekolah awam dan menamatkan pengajian dari Sekolah Tinggi Shaw. Sejak kecil, Parker menyatakan hasratnya untuk berlakon, berkata, "Sejak saya ingat, apa yang saya inginkan hanyalah berlakon. Tetapi saya tidak hanya mengimpikannya. Saya berusaha keras untuknya." Beliau aktif dalam beberapa pementasan sekolah.

1.2. Kerjaya Awal

Selepas menamatkan pengajian, Parker pergi ke Martha's Vineyard untuk mengasah kemahiran lakonannya. Beliau bekerja sebagai pelayan dan ditawarkan ujian skrin oleh 20th Century Fox, namun menolaknya kerana ingin memberi tumpuan kepada filem. Beliau kemudian berpindah ke California dan mula membuat penampilan di Pasadena Playhouse, sebuah institusi teater berprestij. Pada suatu malam, ketika berada di khalayak penonton di Pasadena Playhouse, beliau ditemui oleh pencari bakat Warner Bros., Irving Kumin. Kumin menawarkan beliau ujian skrin, yang diterima oleh Parker, dan studio itu menandatangani kontrak jangka panjang dengannya pada Jun 1941.

Penampilan filem pertamanya adalah dalam They Died with Their Boots On (1941), namun adegannya telah dipadamkan. Debut filem sebenar beliau adalah sebagai Jururawat Ryan dalam filem pendek Soldiers in White pada tahun 1942.

2.1. Era Warner Bros.

Selepas menandatangani kontrak dengan Warner Bros. pada Jun 1941, Eleanor Parker diberikan beberapa peranan yang baik dalam filem B seperti Busses Roar (1942) dan The Mysterious Doctor (1943). Beliau juga mempunyai peranan kecil dalam Mission to Moscow (1943), yang mana persembahannya mengagumkan pihak Warner Bros. Ini menyebabkan beliau menggantikan Joan Leslie dalam Between Two Worlds (1944), di mana beliau melakonkan watak isteri kepada watak Paul Henreid.

Beliau kekal dalam peranan sokongan untuk Crime by Night (1944) dan The Last Ride (1944), sebelum diberikan peranan utama bersama Dennis Morgan dalam The Very Thought of You (1944), menggantikan Ida Lupino. Beliau juga membuat penampilan kameo dalam Hollywood Canteen (1944). Warner Bros. kemudian memberikannya peranan pilihan Mildred Rogers dalam versi baharu Of Human Bondage (1946) karya Somerset Maugham. Walaupun pengarah Edmund Goulding menggelar Parker sebagai salah seorang daripada lima pelakon terhebat di Amerika, pratonton filem itu tidak begitu memberangsangkan, menyebabkan filem itu disimpan selama dua tahun sebelum dikeluarkan dengan sambutan yang kurang memberangsangkan. Walau bagaimanapun, pada tahun 1953, Parker sendiri menyatakan bahawa ia adalah peranan kegemarannya.

Parker kemudian berkata bahawa "kejayaan besar" dalam kerjayanya adalah apabila beliau berlakon bersama John Garfield dalam Pride of the Marines (1945). "Ia adalah peranan yang hebat, dan siapa yang tidak akan kelihatan baik dengan John Garfield," katanya kemudian. "Dia benar-benar hebat." Walau bagaimanapun, dua filem berikutnya bersama Errol Flynn, komedi romantik Never Say Goodbye (1946) dan drama Escape Me Never (1947), gagal di pecah panggung.

Parker digantung dua kali oleh Warner Bros. kerana menolak peranan dalam filem-dalam Stallion Road (di mana beliau digantikan oleh Alexis Smith) dan Love and Learn. Beliau kemudian membuat komedi Voice of the Turtle (1947, kini ditayangkan di bawah judul One for the Book) bersama Ronald Reagan dan turut membintangi adaptasi The Woman in White (1948), di mana beliau memegang dua watak. Beliau menolak untuk muncul dalam Somewhere in the City (1948), menyebabkan Warner Bros. menggantungnya lagi; Virginia Mayo kemudian melakonkan peranan tersebut.

Selepas itu, Parker mengambil cuti selama dua tahun, di mana beliau berkahwin dan mempunyai seorang bayi. Beliau menolak peranan dalam The Hasty Heart (1949), yang sebenarnya ingin dilakukannya, tetapi ia memerlukan beliau pergi ke England, dan beliau tidak mahu meninggalkan bayinya sendirian pada tahun pertamanya. "Saya mungkin hanya menerima gaji saya selama enam bulan sepanjang tahun 1947 dan 1948, tetapi saya tidak menyesalinya," katanya. "Sepanjang hidup saya, saya menginginkan seorang anak, dan apa sahaja yang mungkin berlaku kepada saya secara profesional kerana itu tidak akan dianggap sebagai kerugian."

Beliau kembali dalam Chain Lightning bersama Humphrey Bogart. Dalam temu bual pada tahun 1949, beliau berkata, "Saya telah mencuba peranan yang sedikit atau tiada kaitan dengan kehidupan kebanyakan orang. Saya ingin menjauhi tugasan sedemikian, sejauh yang saya boleh mulai sekarang, walaupun, seperti yang mungkin dikatakan oleh sesetengah pihak, ia bermakna menggunakan kemahiran dan bakat anda dalam lakonan."

Parker mendengar tentang Caged (1950), sebuah filem yang sedang dibuat oleh Warner Bros. mengenai seorang wanita di penjara, dan beliau melobi untuk mendapatkan peranan tersebut. Beliau berjaya mendapatkannya, dan memenangi Piala Volpi untuk Pelakon Wanita Terbaik pada Festival Filem Venice 1950 serta dicalonkan untuk Anugerah Akademi. Beliau juga mempunyai peranan yang baik dalam melodrama Three Secrets (1950). Pada Februari 1950, Parker meninggalkan Warner Bros. setelah berada di bawah kontrak selama lapan tahun. Parker memahami bahawa beliau akan membintangi sebuah filem berjudul Safe Harbor, tetapi Warner Bros. nampaknya tidak berniat untuk membuatnya. Disebabkan salah faham ini, ejennya merundingkan pembebasannya.

2.2. Era Paramount dan MGM

Kerjaya Parker di luar Warner Bros. bermula dengan kurang baik dengan Valentino (1951), di mana beliau melakonkan watak isteri fiksyen Rudolph Valentino, dan kemudian beliau mencuba komedi A Millionaire for Christy (1951) (asalnya berjudul The Golden Goose).

Pada tahun 1951, Parker menandatangani kontrak dengan Paramount Pictures untuk satu filem setahun, dengan pilihan untuk filem luar. Susunan ini bermula dengan cemerlang dengan Detective Story (1951) untuk pengarah William Wyler, melakonkan watak Mary McLeod, wanita yang tidak memahami kedudukan suaminya yang tidak stabil (dilakonkan oleh Kirk Douglas); Parker dicalonkan untuk Anugerah Akademi Pelakon Utama Terbaik pada tahun 1951 untuk persembahannya, yang sehingga kini, kekal sebagai persembahan terpendek yang dicalonkan dalam kategori tersebut.

Parker meneruskan Detective Story dengan lakonannya sebagai seorang pelakon yang jatuh cinta dengan seorang bangsawan yang gagah berani (dilakonkan oleh Stewart Granger) dalam Scaramouche (1952), peranan yang pada asalnya ditujukan untuk Ava Gardner. Parker kemudian mendakwa bahawa Granger adalah satu-satunya orang yang tidak dapat beliau serasi sepanjang kerjayanya. Walau bagaimanapun, mereka mempunyai keserasian yang baik, dan filem itu menjadi kejayaan besar. Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) dengan pantas melibatkannya dalam Above and Beyond (1952), sebuah biografi Leftenan Kolonel Paul W. Tibbets, Jr. (lakonan Robert Taylor), juruterbang pesawat yang menjatuhkan bom atom di Hiroshima. Ia adalah kejayaan yang kukuh. Semasa Parker membuat Escape from Fort Bravo (1953), beliau menandatangani kontrak lima tahun dengan MGM.

Beliau dinamakan sebagai bintang My Most Intimate Friend dan One More Time, daripada skrip oleh Ruth Gordon dan Garson Kanin, tetapi kedua-dua filem itu tidak pernah dibuat. Kembali di Paramount, Parker membintangi bersama Charlton Heston sebagai pengantin pesanan pos tahun 1901 dalam The Naked Jungle (1954), yang diarahkan oleh Byron Haskin dan diterbitkan oleh George Pal.

Parker kembali ke MGM di mana beliau bersatu semula dengan Robert Taylor dalam Valley of the Kings (1954) dan filem Barat Many Rivers to Cross (1955).

"Saya berpendapat bahawa jika anda bekerja, percaya pada diri sendiri, dan melakukan apa yang betul untuk anda tanpa memijak orang lain, jalan itu entah bagaimana akan terbuka," katanya pada tahun 1953. "Dengan itu, saya tidak bermaksud hanya duduk diam. Di Warners, mereka masih mempunyai senarai panjang penggantungan saya kerana menolak peranan tertentu. Bagaimanapun, saya tidak pernah melakukan filem Barat. Tidak sekali pun. Ia juga membuahkan hasil." Dalam temu bual pada tahun 1954, beliau berkata filem kegemarannya ialah Caged dan Detective Story, dan yang paling tidak digemarinya ialah Chain Lightning, Escape Me Never, Valentino, dan The Woman in White. Beliau mempunyai komitmen untuk membuat dua filem setahun di MGM dan satu setahun di Paramount. "Secara peribadi, saya lebih suka berada di bawah kontrak," katanya.

2.3. Peranan Filem Utama

MGM memberikannya salah satu peranannya yang lebih baik sebagai penyanyi opera Marjorie Lawrence dalam Interrupted Melody (1955). Ia adalah kejayaan besar dan memperoleh Parker pencalonan Oscar ketiga; beliau kemudian berkata ia adalah filem kegemarannya.

Juga pada tahun 1955, Parker muncul dalam adaptasi filem pemenang Anugerah Buku Kebangsaan The Man with the Golden Arm (1955), yang diarahkan oleh Otto Preminger dan dikeluarkan melalui United Artists. Beliau melakonkan watak Zosh, seorang wanita berkerusi roda dan isteri kepada Frankie Machine (Frank Sinatra), seorang pemain dram jazz yang ketagih heroin. Ia adalah kejayaan komersial dan kritikal yang besar.

Pada tahun 1956, beliau diletakkan di atas tajuk bersama Clark Gable untuk komedi The King and Four Queens, juga untuk United Artists.

Kemudian, beliau kembali ke MGM untuk dua filem, kedua-duanya drama: Lizzie (1957), dalam peranan utama, sebagai seorang wanita dengan personaliti berganda, dan The Seventh Sin (1957), sebuah pembikinan semula The Painted Veil. Kedua-dua filem itu gagal di pecah panggung, dan hasilnya, rancangan Parker untuk menerbitkan L'Eternelle, mengenai pejuang penentangan Perancis, tidak menjadi kenyataan.

Parker menyokong Frank Sinatra dalam komedi popular A Hole in the Head (1959). Beliau kembali ke MGM untuk Home from the Hill (1960), berlakon bersama Robert Mitchum, kemudian mengambil alih peranan Lana Turner sebagai Constance Rossi dalam Return to Peyton Place, sekuel tahun 1961 kepada filem popular tahun 1957. Ia dibuat oleh 20th Century Fox yang menghasilkan Madison Avenue (1961) bersama Parker.

Peranan skrin Parker yang paling terkenal ialah melakonkan Baroness Elsa von Schraeder dalam muzikal pemenang Anugerah Akademi 1965 The Sound of Music.

Pada tahun 1966, beliau melakonkan watak seorang balu ketagihan alkohol dalam drama jenayah Warning Shot, seorang pencari bakat yang menemui bintang Hollywood dalam The Oscar, dan seorang kaya yang ketagihan alkohol dalam An American Dream. Sejak akhir 1960-an, beliau memberi tumpuan kepada peranan televisyen.

Parker membintangi bersama Michael Sarrazin dan Gayle Hunnicutt dalam filem teater terakhirnya pada tahun 1960-an, filem thriller tegang Eye of The Cat (1969), yang ditulis oleh Joseph Stefano.

4.1. Pencalonan Anugerah Akademi

Eleanor Parker dicalonkan untuk Anugerah Akademi bagi Pelakon Wanita Terbaik sebanyak tiga kali:

• 1951: Untuk peranannya dalam filem Caged
• 1952: Untuk peranannya dalam filem Detective Story
• 1956: Untuk peranannya dalam filem Interrupted Melody

4.2. Anugerah dan Penghormatan Lain

Selain pencalonan Anugerah Akademi, Parker juga menerima pengiktirafan lain:

• Piala Volpi untuk Pelakon Wanita Terbaik: Pada tahun 1950 di Festival Filem Antarabangsa Venice untuk filem Caged.
• Anugerah Golden Globe: Dicalonkan pada tahun 1970 sebagai Pelakon Wanita TV Terbaik - Drama untuk siri Bracken's World.
• Anugerah Emmy Primetime: Dicalonkan pada tahun 1963 sebagai Persembahan Tunggal Cemerlang oleh Pelakon Wanita dalam Peranan Utama untuk siri The Eleventh Hour.
• Anugerah Laurel: Dicalonkan sebagai Bintang Wanita Teratas pada tahun 1958, 1959, dan 1960.
• Hollywood Walk of Fame: Beliau diabadikan dengan sebuah bintang di 6340 Hollywood Boulevard sebagai pengiktirafan atas sumbangannya kepada industri filem.

5.1. Perkahwinan dan Anak-anak

Eleanor Parker telah berkahwin sebanyak empat kali:

• Fred Losee**: Berkahwin pada Mac 1943 dan bercerai pada tahun 1944.
• Bert E. Friedlob**: Berkahwin pada tahun 1946 dan bercerai pada tahun 1953. Perkahwinan ini menghasilkan tiga orang anak.
• Paul Clemens** (pelukis potret Amerika): Berkahwin pada tahun 1954 dan bercerai pada tahun 1965. Perkahwinan ini menghasilkan seorang anak, pelakon Paul Clemens.
• Raymond N. Hirsch**: Berkahwin pada tahun 1966. Parker menjadi balu pada 14 September 2001, apabila Hirsch meninggal dunia akibat kanser esofagus.

Beliau juga merupakan nenek kepada pelakon Chase Parker.

5.2. Kepercayaan Agama dan Kecenderungan Politik

Parker dibesarkan sebagai seorang Protestan, tetapi kemudian memeluk Yahudi Mesianik, satu bentuk Kristian yang mengambil beberapa ciri Yahudi. Dalam temu bual dengan kolumnis New York Daily News, Kay Gardella, pada Ogos 1969, beliau menyatakan: "Saya rasa kita semua Yahudi di hati... Saya ingin memeluk agama ini sejak sekian lama." Beliau menerima dan menyokong Roy Masters, seorang ahli falsafah, guru, dan pengulas Yahudi Mesianik, pemilik Yayasan Pemahaman Manusia di Grants Pass, Oregon. Pada tahun 1978, beliau menulis prakata untuk buku Masters, How Your Mind Can Keep You Well.

Parker, seorang Demokrat sepanjang hayatnya, menyokong Adlai Stevenson untuk jawatan presiden dalam pilihan raya presiden Amerika Syarikat 1952.