Fumihiro Joyu

1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Fumihiro Joyu dilahirkan pada 17 Disember 1962, di Kurume, Fukuoka, yang dahulunya dikenali sebagai Pekan Jojima, Daerah Mizuma, Fukuoka, Jepun. Bapanya, lulusan Universiti Kyushu, bekerja di Bank Fukuoka sebelum beralih kerjaya menjadi ahli perniagaan dalam bidang penulisan. Ibunya, lulusan Universiti Pendidikan Fukuoka, adalah seorang guru. Joyu menghabiskan empat tahun pertama hidupnya di Fukuoka sebelum keluarganya berpindah ke Tokyo kerana pekerjaan bapanya.

Kehidupan keluarganya menghadapi cabaran apabila ibu bapanya berpisah akibat masalah peribadi bapanya, menyebabkan Joyu dan ibunya hidup berdua. Walaupun berpisah, Joyu kemudian mengesahkan bahawa bapanya tetap membayar nafkah anak secara konsisten. Sejak sekolah rendah hingga menengah, beliau menunjukkan prestasi akademik yang cemerlang.

Joyu menamatkan pengajian dari Sekolah Tinggi Waseda dan kemudian melanjutkan pelajaran di Universiti Waseda, salah satu universiti swasta paling berprestij di Jepun. Beliau lulus dari Jabatan Kejuruteraan Elektronik dan Komunikasi, Fakulti Sains dan Kejuruteraan, dan memperoleh ijazah Sarjana dalam kecerdasan buatan dari Sekolah Siswazah Sains dan Kejuruteraan Waseda pada 1987. Semasa di universiti, beliau aktif dalam Persatuan Bahasa Inggeris Waseda (WESA), cemerlang dalam aktiviti debat bahasa Inggeris, dan kemudian menjadi salah seorang pengarah pengasas Persatuan Debat Jepun. Melalui aktiviti debat, beliau pernah bertemu dengan Hidetoshi Tomabechi.

Selepas menamatkan pengajian, Joyu menyertai Agensi Pembangunan Angkasa Kebangsaan Jepun (NASDA), kini dikenali sebagai Agensi Penjelajahan Aeroangkasa Jepun (JAXA), pada April 1987. Beliau terinspirasi untuk menyertai NASDA selepas mendengar pengerusi agensi itu menyatakan di televisyen bahawa "angkasa akan menyelamatkan Bumi pada masa hadapan." Namun, hanya sebulan selepas menyertai, beliau meletak jawatan pada Mei 1987 untuk menjadi sami dalam Aum Shinrikyo (pada masa itu dikenali sebagai Aum Shinsen-no-kai). Keputusan ini ditentang oleh ibunya, tetapi Joyu tetap meneruskannya.

2. Penglibatan dan Aktiviti dalam Aum Shinrikyo

Fumihiro Joyu menyertai Aum Shinsen-no-kai, pendahulu Aum Shinrikyo, pada Ogos 1986. Beliau tertarik selepas membaca artikel tentang Shoko Asahara dalam majalah okultisme Monthly Mu, walaupun pada mulanya beliau lebih berminat dengan fenomena paranormal, kesihatan, dan mistisisme daripada yoga. Pengalaman rohani yang mendalam, termasuk sensasi ghaib, warna dan cahaya aneh, serta pengalaman Kundalini semasa latihan intensif selama 10 jam sehari, meyakinkannya bahawa Asahara adalah seorang guru yoga yang tulen. Beliau menjadi "pencapai" kedua di kalangan ahli lelaki selepas Kazuaki Okazaki.

Pada 1987, Joyu diiktiraf sebagai "Daisuke" (Guru), salah satu daripada sepuluh ahli teratas dalam organisasi yang mempunyai ratusan ahli. Beliau kemudiannya dihantar untuk membuka dan mengetuai cawangan Aum Shinrikyo di New York pada Oktober 1987, diikuti oleh cawangan Osaka pada 1989. Keupayaannya berbahasa Inggeris membolehkannya berinteraksi dengan tokoh agama dan politik antarabangsa sebagai penterjemah Asahara, termasuk Dalai Lama ke-14, sami Buddha Tibet Kalu Rinpoche, dan sami terkemuka Sri Lanka Ananda Maitreya. Beliau juga terlibat dalam perbincangan dan rundingan secara bersendirian bagi pihak Aum.

Hubungan peribadi Joyu juga terjejas oleh penglibatannya dalam Aum. Kekasihnya, Kazuko Tozawa, turut menjadi sami. Joyu menyatakan kesediaannya untuk menyerahkan Tozawa kepada Asahara, dengan alasan bahawa ia akan meningkatkan tahap rohani Tozawa.

Pada 1989, Joyu terlibat dalam rundingan dengan peguam Tsutsumi Sakamoto bersama Yoshinobu Aoyama dan Kiyohide Hayakawa untuk mengelakkan tuntutan mahkamah. Namun, rundingan tersebut gagal kerana perbezaan pandangan mengenai kebebasan beragama dan hak individu. Joyu membantah keras cadangan Asahara untuk "poa" (membunuh) pengkritik organisasi, termasuk Sakamoto. Akibatnya, beliau dan Hisako Ishii dikecualikan daripada perancangan pembunuhan keluarga Sakamoto. Walaupun tidak terlibat secara langsung, Joyu diarah oleh Asahara untuk menjadi jurucakap dan menutup-nutupi insiden tersebut, yang kemudian menyebabkan media memberinya jolokan "Aa ieba Joyu" (Jika kamu kata A, Joyu kata B) kerana kebiasaannya berhujah dan menentang media. Beliau kemudian mengakui bahawa beliau tidak mengetahui sepenuhnya jenayah yang dilakukan oleh Aum pada masa itu.

Pada Disember 1992, Joyu dinaikkan pangkat kepada "Shōdaishi" (Maitreya Shōdaishi), pangkat di bawah "Guru" dan "Kōshi" (Putera). Beliau terlibat dalam pembangunan senjata biologi dan kimia Aum, termasuk bom belon biologi, projek bom fosgen, dan kilang sarin di Satian ke-7. Beliau juga terlibat dalam Insiden Bau Kameido pada Jun-Julai 1993, di mana beliau bertanggungjawab menyelia kultur anthrax. Joyu mendakwa bahawa teknologi pembuatan sarin ditemui melalui carian internet oleh Masami Tsuchiya dan lain-lain. Beliau juga menyatakan bahawa Seiichi Endo, yang bertanggungjawab langsung dalam kultur anthrax, percaya bahawa strain yang digunakan adalah tidak beracun dan tidak akan berbahaya secara saintifik, tetapi Asahara tetap mengarahkan pengeluarannya sebagai sejenis "mahamudra" (latihan rohani).

Dari 1993 hingga 1995, Joyu dihantar ke cawangan Aum di Rusia, di mana beliau menghabiskan sebahagian besar masanya. Beliau menjadi ketua cawangan Rusia dan menubuhkan sebuah lagi perbadanan agama yang diiktiraf oleh Moscow pada 1994. Beliau kembali ke Jepun sejurus selepas serangan gas sarin kereta api bawah tanah Tokyo pada 1995, atas panggilan Asahara untuk menjadi "Ketua Ibu Pejabat Tindakan Kecemasan" dan jurucakap. Selama tempoh ini, beliau secara konsisten menafikan penglibatan Aum dalam serangan sarin, mendakwa ia adalah konspirasi oleh Soka Gakkai, tentera Amerika Syarikat, atau Pasukan Pertahanan Diri Jepun. Beliau sering menunjukkan kemarahannya dalam sidang akhbar, memukul meja dan membaling papan flip chart sambil mengkritik polis dan media Jepun.

Pada 6 Oktober 1995, Joyu ditangkap atas tuduhan "menghasut orang lain untuk membuat kenyataan palsu" semasa perbicaraan mahkamah 1992 dan "pemalsuan dokumen peribadi" berkaitan dengan pemerolehan tanah di Namino Village, Kumamoto. Beliau dijatuhi hukuman penjara tiga tahun dan dibebaskan pada 29 Disember 1999. Walaupun beliau adalah seorang eksekutif kanan Aum dan orang kepercayaan Asahara, beliau tidak didakwa dalam kes-kes utama Aum Shinrikyo kerana beliau berada di cawangan Rusia sejak 1992 dan tidak terlibat dalam perancangan atau pelaksanaan jenayah tersebut. Beliau kemudiannya memohon maaf kerana menafikan tanggungjawab Aum dalam serangan kereta api bawah tanah, menyatakan bahawa pada masa itu beliau percaya tindakannya adalah betul.

Pada 11 Julai 2018, Joyu mengakui kepada majalah Shukan Shincho bahawa beliau menyaksikan pembunuhan seorang ahli wanita Aum oleh Asahara dan yang lain. Beliau menjelaskan bahawa beliau hanya mendedahkan perkara ini selepas pelaksanaan hukuman mati Asahara kerana kebimbangan terhadap keselamatannya sendiri dan untuk mengelakkan kelewatan dalam pelaksanaan hukuman mati Asahara.

3. Kepimpinan Aleph (1999-2006)

Selepas dibebaskan dari Penjara Hiroshima pada 29 Disember 1999, Fumihiro Joyu kembali ke organisasi Aum Shinrikyo, yang pada masa itu sedang mengalami konflik dalaman antara anak-anak Asahara dan eksekutif kultus. Beliau secara de facto menjadi ketua organisasi tersebut.

Pada Februari 2000, Aum Shinrikyo secara rasmi menukar namanya kepada Aleph, huruf pertama dalam Abjad Fenisia. Di bawah kepimpinan Joyu, Aleph mengakui tanggungjawabnya terhadap pelbagai insiden yang melibatkan bekas ahli kanannya, termasuk serangan gas sarin kereta api bawah tanah Tokyo. Organisasi itu menyampaikan permohonan maaf kepada mangsa dan menubuhkan dana pampasan khas. Beberapa doktrin kontroversi yang sebelum ini menarik kritikan turut dihapuskan.

Pada awalnya, Joyu sering tinggal di dalam kemudahan keagamaan Aum, dengan beberapa perjalanan ke dunia luar. Pegawai polis dilaporkan menasihatinya untuk mengelak daripada aktiviti awam kerana mereka "tidak dapat menjamin keselamatannya." Walaupun Joyu berusaha untuk meredakan ketegangan dengan masyarakat, usahanya tidak mendapat banyak pujian. Berdasarkan kenyataan pegawai kerajaan dan liputan media yang kritikal secara sebulat suara, Aleph masih dianggap sebagai ancaman.

Pada Oktober 2003, Joyu secara efektif disingkirkan daripada kepimpinan Aleph dan diletakkan di bawah "tahanan rumah" (dikenali sebagai "Pengurungan Joyu") oleh anak-anak Asahara, khususnya Reika Matsumoto dan adik perempuannya, serta isteri Asahara, Tomoko Matsumoto, yang mula terlibat secara rahsia dalam operasi organisasi selepas dibebaskan dari penjara pada 2003. Mereka mengkritik reformasi Joyu sebagai "penyingkiran Guru" (penafian Asahara) dan mendakwa Joyu "dirasuki syaitan" kerana mengkritik Asahara. Penyingkiran Joyu ini berlaku kerana anak-anak Asahara memegang pangkat "Kōshi" (Putera), yang lebih tinggi daripada pangkat "Shōdaishi" (Guru Besar) Joyu dalam hierarki Aum.

Pada Januari 2004, Joyu berjaya kembali ke kepimpinan Aleph, mengatasi tentangan kuat daripada keluarga Asahara dan pengikut mereka. Ini membawa kepada pembentukan "puak Joyu" dan perpecahan dalaman yang teruk, membahagikan organisasi kepada tiga puak: anti-Joyu, penyokong Joyu, dan berkecuali. Pada April 2006, TBS melaporkan rancangan Joyu untuk menubuhkan kumpulan baharu. Beliau kemudian memindahkan aktivitinya dari Narashino, Chiba, ke Minami-Karasuyama, Setagaya, Tokyo.

4. Penubuhan dan Aktiviti Hikari no Wa (The Circle of Rainbow Light)

Pada 8 Mac 2007, Fumihiro Joyu secara rasmi meninggalkan Aleph dan mengumumkan penubuhan sebuah organisasi baharu yang sepenuhnya menolak ajaran Shoko Asahara. Keesokan harinya, beliau mengaktifkan akaun Mixinya, dan dalam masa dua hari, permohonan rakan Mixi beliau mencapai had 1,000 orang.

Pada 7 Mei 2007, beliau menubuhkan Hikari no Wa (The Circle of Rainbow Light) dan mengambil alih jawatan sebagai ketuanya. Joyu menjelaskan bahawa Hikari no Wa adalah sebuah "kelas pembelajaran" yang berfokus pada falsafah Buddha dan psikologi, amalan yoga, dan lawatan ke tempat-tempat suci. Beliau menekankan bahawa organisasi itu menolak sepenuhnya ajaran Asahara dan menggalakkan pendekatan rasional terhadap kerohanian, menolak kepercayaan buta dan paksaan.

Walaupun Joyu menegaskan penolakan ajaran Asahara, Agensi Perisikan Keselamatan Awam Jepun (PSIA) tetap menganggap Hikari no Wa sebagai kumpulan pengganti Aum Shinrikyo yang masih berada di bawah pengaruh Asahara, dan percaya ia ditubuhkan untuk mengelak pengawasan. Namun, Mahkamah Daerah Tokyo pada 25 September 2017, memutuskan bahawa Hikari no Wa tidak ditubuhkan berdasarkan kehendak Asahara dan sifatnya "sangat berbeza" daripada Aleph. Seorang bekas pegawai PSIA juga menyatakan pada 2020 bahawa Hikari no Wa tidak berada di bawah pengaruh Asahara dan tidak berbahaya. Selain itu, Jabatan Negara Amerika Syarikat telah menarik balik penamaan Aum Shinrikyo sebagai "Organisasi Pengganas Asing" pada Mei 2022, menunjukkan bahawa ia tidak lagi dianggap sebagai ancaman pengganas.

Pada Julai 2009, Hikari no Wa, di bawah kepimpinan Joyu, menandatangani perjanjian pampasan dengan organisasi mangsa jenayah Aum Shinrikyo dan terus membayar pampasan kepada mangsa. Pada 31 Disember 2013, Joyu mengisytiharkan reformasi Hikari no Wa daripada sebuah organisasi agama kepada sebuah "kelas pembelajaran falsafah dan pemikiran," menekankan pendekatan bukan agama.

5. Ideologi dan Falsafah

Fumihiro Joyu telah mengalami evolusi ketara dalam pandangan ideologi dan falsafahnya sepanjang kerjayanya. Semasa era Aleph (sebelum menubuhkan Hikari no Wa), beliau menyatakan kepercayaan bahawa "selepas tahun 2000 adalah zaman Aquarius, di mana tamadun saintifik rohani yang menggabungkan agama dan sains akan tiba." Beliau juga mempunyai minat yang mendalam terhadap pelangi, menganggapnya sebagai tanda berkat ilahi ketika beliau mengambil alih kepimpinan Aleph. Pada masa itu, beliau juga percaya kepada kewujudan pari-pari dan menyatakan bahawa tumbuh-tumbuhan diuruskan oleh mereka.

Selepas meninggalkan Aum/Aleph dan menubuhkan Hikari no Wa, Joyu menekankan peralihan kepada "falsafah, bukan agama." Beliau menggalakkan pendekatan rasional terhadap tafsiran dan penggunaan agama, serta berusaha untuk menggabungkan psikologi dan fizik dengan falsafah Timur dan Barat. Beliau secara tegas menolak kepercayaan buta, paksaan, dan pemikiran dogmatik. Baginya, objek penyembahan seperti "Tuhan" hanyalah simbol untuk membangkitkan kesedaran suci, bukan entiti mutlak. Beliau berpendapat bahawa setiap individu bebas untuk memilih apa yang sesuai untuk mereka, dan tidak perlu percaya jika tidak bermanfaat. Ini mencerminkan pandangan yang mengiktiraf kebebasan beragama dan tidak beragama, serta bertujuan untuk membawa keharmonian melangkaui konflik antara agama.

Joyu juga telah melakukan analisis psikologi yang mendalam terhadap Shoko Asahara dan dinamika kultus. Beliau mengkritik Asahara sebagai individu "delusional dan psikopat," yang mempunyai "khayalan yang melampau," "gangguan personaliti narsisistik," "kekurangan empati," dan "keinginan untuk mengawal." Beliau juga menuduh Asahara sering menyalahkan orang lain dan mengutamakan fantasi berbanding realiti. Melalui pengalamannya sendiri, Joyu berusaha untuk mendedahkan bagaimana seseorang boleh terjerumus ke dalam pengaruh tokoh sedemikian dan menawarkan kaedah untuk mengelakkan diri daripada mengulangi kesilapan yang sama.

Selain itu, Joyu mengemukakan "falsafah monistik" (一元思想, 一元思想_{Ichigen Shiso}^{Bahasa Jepun}), yang menolak pembahagian masyarakat kepada dualisme baik dan jahat seperti yang diamalkan oleh Aum. Beliau percaya bahawa semua makhluk adalah satu dan tidak boleh dibahagikan secara mutlak.

6. Penulisan dan Aktiviti Media

Fumihiro Joyu telah menjadi seorang penulis prolifik dan sering muncul di media untuk menyebarkan pandangannya serta melakukan refleksi terhadap masa lalunya. Bahagian ini memperincikan karya tulis dan kemunculan medianya, termasuk di televisyen, internet, filem, dan perbincangan awam.

Beliau telah menerbitkan beberapa buah buku, termasuk:

• Kakusei Shinseiki (2002)
• Joyu Fumihiro ga Kataru (2002)
• Joyu Fumihiro ga Kataru 2: Kokoro no Kaiho to Shinpi no Sekai (2003)
• Oumu Jiken 17-nenme no Kokuhaku (2012), yang dinilai tinggi kerana analisis mendalamnya mengenai psikologi Asahara dan ahli kultus muda.
• Owarinai Oumu (2013), hasil kerjasama dengan Kunio Suzuki dan Hiroyuki Jo.
• Kiken na Shukyo no Miwakekata (2013), hasil kerjasama dengan Soichiro Tahara.
• Chikatetsu Sarin Jiken 20-nen Higaisha no Boku ga Kikimasu (2015), hasil kerjasama dengan Atsushi Sakahara.

Sejak penubuhan Hikari no Wa, Joyu telah aktif di platform digital. Beliau melancarkan saluran YouTubenya sendiri, "上祐史浩・ひかりの輪チャンネル" (Joyu Fumihiro Hikari no Wa Channel), pada 13 September 2012, yang berfokus pada pemikiran, falsafah, dan psikologi. Video-video beliau, seperti temu bual di saluran "街録ch～あなたの人生、教えて下さい～" (Machiroku ch - Please Tell Me Your Life Story), telah mendapat sambutan hangat, dengan setiap bahagian mencapai hampir 2 juta tontonan. Beliau juga sering muncul di saluran YouTube lain untuk membincangkan pelbagai topik.

Joyu juga aktif dalam media tradisional dan acara awam. Beliau telah muncul dalam pelbagai program televisyen dan radio, termasuk:

• Ikegami Akira no Senkyo Live (TV Tokyo)
• NHK Special: Unsolved Case File.02 Aum Shinrikyo (NHK)
• Dokkoku Scoop! Ikegami Akira VS Aum 6-nin no Shogen-sha (TV Tokyo)
• Seiki no Shunkan & Mikaiketsu Jiken 4-jikan Han Special (TV Asahi)
• Aum wa Ima mo Ikiteiru... (TV Tokyo)
• Aum 20-nenme no Shinjitsu (TV Asahi)
• Super J Channel (TV Asahi)
• Hatori Shinichi Morning Show (TV Asahi)
• Hodo 1930 (BS-TBS)

Pada 2022, apabila isu Gereja Penyatuan timbul, Joyu menggunakan blog dan pelbagai media untuk berkongsi pandangannya berdasarkan pengalamannya dengan Aum, mencadangkan sistem pengawasan berbanding perintah pembubaran. Pada 2023, beliau menyatakan takziah dan permohonan maaf atas kematian Ryuho Okawa dari Happy Science dan Daisaku Ikeda dari Soka Gakkai, serta membincangkan masa depan agama di Jepun.

Beliau juga sering terlibat dalam perbincangan awam dan debat dengan ahli politik, profesor universiti, ahli perniagaan, wartawan, penulis, dan tokoh hiburan, di mana beliau membincangkan refleksi dan pengajaran daripada pengalaman Aum.

7. Kehidupan Peribadi dan Episod

Sebagai seorang kanak-kanak, Fumihiro Joyu menyukai karya-karya seperti siri Space Battleship Yamato, Babel II, Ultraman, dan Mobile Suit Gundam.

Jolokan "Aa ieba Joyu" (Jika kamu kata A, Joyu kata B) melekat padanya kerana gaya perdebatan dan penentangannya yang berlebihan terhadap wartawan semasa sidang akhbar Aum. Beliau malah mempunyai kumpulan peminat wanita yang dikenali sebagai "Joyu Gyaru" (Gadis Joyu), di mana beberapa daripadanya menyatakan keinginan untuk menjadi kekasihnya. Kemahiran debatnya, yang dipelajari di Universiti Waseda, membolehkannya mempertahankan hujah yang sukar dipertahankan. Pemandu wanitanya, seorang bekas pelayan kelab malam Roppongi, turut menjadi perhatian media sebelum ditangkap atas tuduhan pengurungan haram.

Pada November 1991, Joyu melakukan "Samadhi Bawah Tanah," di mana beliau menghabiskan lima hari dalam kotak kayu tertutup berukuran 3 m persegi yang ditanam di bawah tanah, tanpa makanan atau minuman. Beliau mendakwa dapat bertahan dengan memasuki meditasi yang sangat dalam, yang mengurangkan pengambilan oksigennya.

Joyu juga telah berkongsi refleksi peribadinya mengenai pengalaman masa lalunya, termasuk perpisahan ibu bapanya. Beliau mendapati bahawa ramai pemimpin dan pengikut Aum selepas pembebasannya dari penjara masih terperangkap dalam penafian dan khayalan mengenai peristiwa lalu, yang sangat membingungkan baginya.

Menariknya, terdapat spekulasi bahawa watak "Fumihiro" dalam manga Initial D dan "Joyu Fumihiro" dalam siri susulan MF Ghost mungkin dimodelkan berdasarkan dirinya, disebabkan persamaan nama, penampilan, dan peranan watak sebagai "Pengurus Hal Ehwal Luar" pasukan, yang sama dengan jawatan Joyu dalam Aum Shinrikyo. Joyu sendiri hanya mengetahui perkara ini 25 tahun kemudian, dan beliau menyatakan kehairanannya bahawa watak tersebut tidak pernah mencetuskan kontroversi memandangkan situasi sosial pada masa itu.

8. Impak Sosial dan Penilaian

Selepas pembebasannya dari penjara pada 1999, Polis Keselamatan Awam Jepun (PSIA) pada mulanya bimbang tentang pengaktifan semula Aum Shinrikyo di bawah kepimpinan Fumihiro Joyu. Namun, Joyu menunjukkan kesediaannya untuk bekerjasama dengan pihak berkuasa. Pada 2000, beliau mendedahkan plot oleh ahli Aum Rusia untuk membebaskan Shoko Asahara melalui tindakan keganasan di Jepun kepada polis Rusia dan PSIA Jepun, serta mengambil langkah untuk menghalang plot tersebut.

Joyu juga menghadapi realiti yang mengejutkan apabila kembali ke Aum selepas dipenjarakan. Beliau mendapati ramai pemimpin dan pengikut masih terperangkap dalam penafian dan khayalan mengenai jenayah Aum, walaupun lima tahun telah berlalu sejak insiden utama. Beliau kemudiannya terlibat dalam usaha pampasan mangsa, memimpin Aleph untuk menandatangani perjanjian pampasan pada Julai 2000, yang sebahagian besarnya didorong oleh beliau.

Pandangan terhadap Joyu berbeza-beza. Hiroshi Totsuka mengkritiknya sebagai "tidak cukup latihan," "pengkhianat," dan "hanya seorang genius akademik," sementara memuji Asahara sebagai "kebenaran." Bekas ahli Aum pula menyatakan bahawa Joyu "pandai berdebat tetapi lemah dalam rundingan." Yoshifu Arita pada mulanya merasakan Joyu "tidak mempunyai kehadiran," tetapi kemudian mengakui perubahan positif dalam dirinya, terutamanya keterbukaannya mengenai isu keluarga peribadi. Soichiro Tahara menyatakan bahawa Joyu "mengetahui kengerian agama" melalui pengalamannya sendiri.

Shinjo Shimojo, seorang sarjana, memuji tulisan-tulisan Joyu sebagai "tersusun dengan baik" dan "mendalam," menunjukkan "intelek yang cemerlang" dalam usahanya untuk menjelaskan insiden Aum. Toshihiro Ota, seorang ahli sosiologi agama, menghargai Joyu kerana kesediaannya untuk menghadapi tanggungjawab atas insiden Aum Shinrikyo, menyatakan bahawa Joyu adalah individu yang paling berani berhadapan dengan isu tersebut. Yu Hirano, pengasas Loft Project, menggambarkan "aura" dan "gelombang impuls" yang kuat yang dipancarkan oleh Joyu, menunjukkan impak mendalam yang beliau berikan kepada orang lain. Kunio Suzuki juga memuji Joyu sebagai seorang yang "bertransformasi," "jujur," dan "seimbang," yang telah "menyingkirkan pengaruh Asahara."

Joyu sendiri telah menyatakan sokongannya terhadap pelaksanaan hukuman mati Asahara, dengan alasan bahawa ia perlu untuk menghalang Asahara daripada didewakan oleh ahli Aleph dan untuk mengelakkan peningkatan pengikut. Beliau juga menyokong abu mayat Asahara disebarkan di laut untuk mengelakkan penyalahgunaan bagi tujuan penyembahan.

Pada 2012, Joyu menjawab kritikan Naoko Kikuchi mengenai kenyataannya tentang penglibatan Kikuchi dalam pengeluaran sarin. Beliau menjelaskan bahawa kenyataannya dalam majalah telah disalah tafsir akibat penyuntingan, dan menegaskan bahawa Kikuchi bertanggungjawab atas tindakan melarikan diri yang berpanjangan, walaupun akhirnya dibebaskan dari tuduhan sarin. Beliau menekankan bahawa tindakan melarikan diri itu menyebabkan orang lain didakwa atas kesalahan menyembunyikan penjenayah.

Secara keseluruhannya, Fumihiro Joyu dinilai sebagai seorang yang telah melalui perubahan signifikan, daripada jurucakap kultus yang menafikan jenayah kepada seorang yang secara terbuka mengakui kesilapan masa lalu, menyumbang kepada pampasan mangsa, dan berusaha untuk mendidik masyarakat mengenai bahaya kultus dan pemikiran dogmatik.

9. Bibliografi

Berikut adalah senarai karya tulis utama Fumihiro Joyu:

• 覚醒新世紀 (Kakusei Shinseiki), Higashiyama Shuppan (2002)
• 上祐史浩が語る-苦悩からの解放 (Joyu Fumihiro ga Kataru - Kunō kara no Kaihō), Higashiyama Shuppan (2002)
• 上祐史浩が語る〈2〉心の解放と神秘の世界 (Joyu Fumihiro ga Kataru 2 - Kokoro no Kaihō to Shinpi no Sekai), Higashiyama Shuppan (2003)
• オウム事件 17年目の告白 (Oumu Jiken 17-nenme no Kokuhaku), Fusosha (2012)
• 終わらないオウム (Owarinai Oumu), Shisai-sha (2013), ditulis bersama Kunio Suzuki dan Hiroyuki Jo.
• 危険な宗教の見分け方 (Kiken na Shukyo no Miwakekata), Poplar Publishing (2013), ditulis bersama Soichiro Tahara.
• 地下鉄サリン事件20年被害者の僕がききます (Chikatetsu Sarin Jiken 20-nen Higaisha no Boku ga Kikimasu), dZERO (2015), ditulis bersama Atsushi Sakahara.

Joyu juga telah menyumbang kepada pelbagai majalah dan penerbitan dalam bentuk artikel dan temu bual, termasuk:

• Majalah suku tahunan Shukyo Mondai (Isu Agama)
• Berita dalam talian MONEY VOICE
• Asahi Shimbun
• FLASH
• FRIDAY DIGITAL

10. Penampilan Media

Fumihiro Joyu telah muncul dalam pelbagai program televisyen dan internet, serta terlibat dalam filem dan perbincangan awam. Bahagian ini menyenaraikan kemunculan beliau mengikut kategori media.