Gebhard Leberecht von Blücher

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Gebhard Leberecht von Blücher dilahirkan pada 21 Disember 1742 di Rostock, sebuah bandar pelabuhan di Jerman utara yang ketika itu berada di bawah Kadipaten Mecklenburg-Schwerin. Bapanya, Christian Friedrich von Blücher (1696-1761), adalah seorang kapten tentera bersara. Keluarganya tergolong dalam golongan bangsawan dan telah menjadi pemilik tanah di Jerman utara sekurang-kurangnya sejak abad ke-13. Ibunya ialah Dorothea Maria von Zülow (1702-1769), yang juga berasal dari keluarga bangsawan lama dari Mecklenburg.

1.2. Kerjaya Tentera Awal

Blücher memulakan kerjaya tenteranya pada usia 16 tahun, apabila beliau menyertai Tentera Darat Sweden sebagai seorang hussar. Pada masa itu, Sweden sedang berperang dengan Prusia dalam Perang Tujuh Tahun. Blücher mengambil bahagian dalam Kempen Pomerania pada tahun 1760, di mana beliau ditangkap oleh hussar Prusia dalam satu pertempuran. Kolonel rejimen Prusia, Wilhelm Sebastian von Belling (seorang saudara jauh), kagum dengan hussar muda itu dan mengajaknya menyertai rejimennya sendiri.

1.3. Perang Tujuh Tahun dan Perkhidmatan Awal Prusia

Blücher mengambil bahagian dalam pertempuran-pertempuran kemudian dalam Perang Tujuh Tahun, dan sebagai seorang pegawai hussar, beliau memperoleh banyak pengalaman dalam kerja kavalri ringan. Walau bagaimanapun, dalam masa damai, semangatnya yang berapi-api membawanya kepada pelbagai tindakan melampau, seperti hukuman mati olok-olok seorang paderi yang disyaki menyokong pemberontakan Poland pada tahun 1772. Akibatnya, beliau tidak dinaikkan pangkat kepada Mejar. Blücher menghantar surat perletakan jawatan yang kurang ajar pada tahun 1773, yang dijawab oleh Frederick Agung dengan kata-kata, "Kapten Blücher boleh pergi ke neraka" (1773).

Blücher kemudiannya menjadi seorang petani. Dalam tempoh 15 tahun, beliau memperoleh kebebasan kewangan dan menjadi seorang Freemason. Sepanjang hayat Frederick Agung, Blücher tidak dapat kembali ke tentera. Walau bagaimanapun, raja itu mangkat pada tahun 1786, dan pada tahun berikutnya, Blücher dikembalikan jawatan sebagai mejar dalam rejimen lamanya, Hussar Merah. Beliau mengambil bahagian dalam ekspedisi ke Belanda pada tahun 1787, dan pada tahun berikutnya dinaikkan pangkat kepada leftenan kolonel. Pada tahun 1789, beliau menerima darjah ketenteraan tertinggi Prusia, Pour le Mérite, dan pada tahun 1794, beliau menjadi kolonel Hussar Merah. Pada tahun 1793 dan 1794, Blücher cemerlang dalam tindakan kavalri menentang Perancis, dan untuk kemenangannya di Kirrweiler pada 28 Mei 1794, beliau dinaikkan pangkat kepada mejar jeneral. Pada tahun 1801, beliau dilantik sebagai leftenan jeneral.

2.1. Kempen 1806

Blücher adalah salah seorang pemimpin parti perang di Prusia pada tahun 1805, dan beliau berkhidmat sebagai jeneral kavalri dalam kempen yang membawa bencana pada tahun 1806. Dalam Pertempuran Jena-Auerstedt yang berganda, Blücher bertempur di Auerstedt, berulang kali memimpin serangan kavalri Prusia, tetapi tanpa kejayaan. Semasa pengunduran tentera yang hancur, beliau memerintah barisan belakang yang terdiri daripada kor Frederick Louis, Putera Hohenlohe. Dengan penyerahan pasukan utama selepas Pertempuran Prenzlau pada 28 Oktober, perarakan beliau ke arah timur laut terhalang. Beliau memimpin sisa-sisa kornya ke arah barat laut. Mengukuhkan pasukannya dengan satu bahagian yang sebelum ini diperintah oleh Karl August, Grand Duke Saxe-Weimar, Blücher dan ketua staf barunya, Gerhard von Scharnhorst, menyusun semula pasukannya menjadi dua kor kecil berjumlah 21,000 orang dan 44 meriam.

Walau bagaimanapun, beliau dikalahkan oleh dua kor Perancis dalam Pertempuran Lübeck pada 6 November. Keesokan harinya, terperangkap di sempadan Denmark oleh 40,000 tentera Perancis, beliau terpaksa menyerah dengan kurang daripada 10,000 askar di Ratekau. Blücher menegaskan bahawa klausa ditulis dalam dokumen penyerahan bahawa beliau terpaksa menyerah kerana kekurangan bekalan dan peluru, dan askar-askarnya harus dihormati oleh formasi Perancis di sepanjang jalan. Beliau dibenarkan menyimpan pedangnya dan bergerak bebas, terikat hanya dengan janji kehormatannya. Beliau tidak lama kemudian ditukar dengan bakal Marsyal Claude Victor-Perrin, Duc de Belluno, dan aktif bertugas di Pomerania, di Berlin, dan di Königsberg sehingga tamatnya perang.

Selepas perang, Blücher dianggap sebagai pemimpin semula jadi Parti Patriot, yang mana beliau mempunyai hubungan rapat semasa tempoh dominasi Napoleon, tetapi harapannya untuk bersekutu dengan Empayar Austria dalam perang 1809 tidak kesampaian. Pada tahun ini, beliau dilantik sebagai jeneral kavalri. Pada tahun 1812, beliau menyatakan dirinya secara terbuka mengenai perikatan Rusia dengan Perancis sehingga beliau dipanggil semula dari gabenor ketenteraannya di Pomerania dan secara praktikalnya dibuang dari istana.

2.2. Kempen 1813

Berikutan permulaan Perang Pembebasan pada musim bunga 1813, Blücher sekali lagi ditempatkan dalam perintah tinggi, dan beliau hadir di Lützen dan Pertempuran Bautzen. Semasa gencatan senjata musim panas, beliau bekerja dalam organisasi pasukan Prusia; apabila perang disambung semula, beliau menjadi ketua komander Tentera Silesia, dengan August von Gneisenau dan Karl von Müffling sebagai pegawai staf utamanya dan 40,000 tentera Prusia serta 50,000 tentera Rusia di bawah perintahnya semasa kempen musim luruh. Kualiti ketenteraan yang paling menonjol yang ditunjukkan oleh Blücher adalah tenaganya yang tidak kenal lelah.

Ketidakpastian dan perbezaan kepentingan yang biasa dalam tentera Gabungan Keenam menemukan Blücher sebagai penentang yang tidak sabar. Mengetahui bahawa jika beliau tidak dapat mendorong orang lain untuk bekerjasama, beliau bersedia untuk mencuba tugas yang ada sendiri, yang sering menyebabkan jeneral lain mengikutinya. Beliau mengalahkan Marsyal MacDonald di Katzbach, dan dengan kemenangannya ke atas Marsyal Marmont di Möckern membuka jalan kepada kekalahan muktamad Napoleon di Pertempuran Bangsa-Bangsa di Leipzig. Tentera Blücher sendiri menyerbu Leipzig pada petang hari terakhir pertempuran. Ini adalah pertempuran keempat antara Napoleon dan Blücher, dan yang pertama dimenangi oleh Blücher.

Pada hari Pertempuran Möckern (16 Oktober 1813), Blücher dilantik sebagai fil marsyal. Beliau kemudiannya mendapat jolokan "Marsyal Maju" kerana tenaganya yang tidak kenal lelah. Dan selepas kemenangan itu, beliau mengejar tentera Perancis dengan tenaga yang biasa. Pada musim sejuk 1813-1814, Blücher, bersama pegawai staf utamanya, memainkan peranan utama dalam mendorong raja-raja Gabungan untuk membawa perang ke Perancis sendiri.

2.3. Kempen 1814

Pertempuran Brienne dan Pertempuran La Rothière adalah insiden utama peringkat pertama kempen 1814 di timur laut Perancis yang terkenal, dan ia dengan cepat diikuti oleh kemenangan Napoleon ke atas Blücher di Champaubert, Vauchamps, dan Montmirail. Walau bagaimanapun, keberanian pemimpin Prusia itu tidak berkurangan, dan kemenangannya menentang tentera Perancis yang jauh lebih kecil, di Laon (9 dan 10 Mac) secara praktikalnya memutuskan nasib kempen itu. Walau bagaimanapun, kesihatannya telah terjejas teruk akibat tekanan dua bulan sebelumnya, dan beliau kini mengalami kerosakan, di mana beliau kehilangan penglihatannya dan mengalami delusi bahawa seorang Perancis telah menghamilkannya dengan seekor gajah. Dominic Lieven menulis bahawa kerosakan itu, "mendedahkan kerapuhan struktur perintah tentera gabungan dan betapa banyak Tentera Silesia bergantung pada dorongan, keberanian, dan karisma Blücher.... Hasilnya ialah selama lebih dari seminggu selepas pertempuran Laon, Tentera Silesia... tidak memainkan peranan yang berguna dalam perang".

Selepas ini, Blücher menyuntik sebahagian tenaganya ke dalam operasi Putera Schwarzenberg dari Tentera Bohemia, dan akhirnya tentera ini dan Tentera Silesia berarak dalam satu badan terus ke Paris. Kemenangan Montmartre, kemasukan sekutu ke ibu kota Perancis, dan penggulingan Empayar Perancis Pertama adalah akibat langsungnya.

Blücher menyokong hukuman berat ke atas kota Paris atas penderitaan Prusia di tangan tentera Perancis, tetapi komander sekutu campur tangan. Menurut Duke Wellington, salah satu rancangan Blücher melibatkan meletupkan Jambatan Jena berhampiran Champ de Mars:
"Mengenai meletupkan Jambatan Jena terdapat dua pihak dalam Tentera Prusia - Gneisenau dan Muffling menentang, tetapi Blücher sangat menyokongnya. Walaupun segala yang saya boleh lakukan, beliau memang membuat percubaan, walaupun saya percaya pengawal saya berdiri di satu hujung jambatan. Tetapi Prusia tidak mempunyai pengalaman meletupkan jambatan. Kami, yang telah meletupkan begitu banyak di Sepanyol, boleh melakukannya dalam lima minit. Prusia membuat lubang di salah satu tiang, tetapi serbuk mereka meletup keluar dan bukannya ke atas, dan saya percaya mencederakan beberapa orang mereka sendiri."

Sebagai tanda terima kasih atas kemenangannya pada tahun 1814, Raja Frederick William III dari Prusia mengurniakan Blücher gelaran Putera (Fürst) Wahlstatt (di Silesia di medan perang Katzbach). Raja juga menganugerahkan beliau estet berhampiran Krieblowitz (kini Krobielowice, Poland) di Silesia Bawah dan sebuah rumah agam besar di 2, Pariser Platz di Berlin (yang pada tahun 1930 menjadi Kedutaan Amerika Syarikat, Berlin).

Tidak lama selepas itu, Blücher melawat England, di mana beliau diterima dengan penghormatan diraja dan disambut dengan meriah di mana sahaja beliau pergi.

Apabila Universiti Oxford menganugerahkan beliau doktor kehormat (doktor undang-undang), beliau dikatakan bergurau bahawa jika beliau dijadikan doktor, mereka sekurang-kurangnya harus menjadikan Gneisenau seorang ahli farmasi; "...kerana jika saya menulis preskripsi, beliau membuat pil."

2.4. Seratus Hari, Kehidupan Akhir dan Kematian

Selepas perang, Frederick William III memberikan Blücher hartanah di kawasan Neustadt (kini Prudnik). Pada November tahun yang sama, Blücher menyewakan Kunzendorf, Mühlsdorf, Wackenau dan Achthuben kepada seorang petani tempatan, Hübner, sebagai pertukaran untuk 2,000 thaler, gulungan kain linen dan benang. Isterinya juga berpindah ke Kunzendorf. Semasa tinggal di kawasan Neustadt, beliau membiayai keluarga askar yang gugur, memberikan beberapa liter bir kepada paderi paroki tempatan setiap hari, dan membayar seorang doktor dari Neustadt untuk merawat orang miskin. Berkat usahanya, sebuah pusat peranginan kesihatan bernama "Mata Air Blücher" telah ditubuhkan di Kunzendorf (ia musnah bersama dengan istana akibat pertempuran Neustadt pada tahun 1945).

Selepas perang, Blücher bersara ke Silesia. Walau bagaimanapun, kembalinya Napoleon dari Elba dan kemasukannya ke Paris pada permulaan Seratus Hari, memanggilnya kembali bertugas. Beliau diletakkan dalam perintah Tentera Rhine Bawah, dengan Gneisenau berkhidmat semula sebagai ketua stafnya. Pada permulaan Kempen Waterloo 1815, tentera Prusia mengalami kekalahan teruk di Pertempuran Ligny (16 Jun), di mana fil marsyal tua itu terperangkap di bawah kuda matinya selama beberapa jam dan berulang kali dilanggar oleh kavalri, nyawanya diselamatkan hanya oleh pengabdian aide-de-campnya Count Nostitz, yang melemparkan kot besar ke atas komandernya untuk mengaburkan pangkat dan identiti Blücher dari tentera Perancis yang lalu. Oleh kerana Blücher tidak dapat menyambung semula perintah selama beberapa jam, Gneisenau mengambil alih perintah, menarik balik tentera yang kalah, dan mengumpulnya semula. Walaupun Gneisenau tidak mempercayai Wellington, beliau mematuhi perintah terakhir Blücher untuk mengarahkan pengunduran tentera ke arah Wavre, bukannya Liège, untuk mengekalkan kemungkinan menyatukan tentera Prusia dan tentera Anglo-sekutu Wellington.

Selepas membasuh lukanya dengan linimen rebarb dan bawang putih, dan dikuatkan dengan dos schnapps yang banyak, Blücher menyertai semula tenteranya. Gneisenau bimbang bahawa British telah memungkiri perjanjian mereka sebelum ini dan menyokong pengunduran, tetapi Blücher meyakinkannya untuk menghantar dua kor untuk menyertai Wellington di Pertempuran Waterloo. Beliau kemudian memimpin tenteranya dalam perarakan yang sukar di sepanjang jalan berlumpur, tiba di medan Waterloo pada lewat petang. Walaupun usianya, kesakitan lukanya, dan usaha yang mesti diambil untuknya kekal di atas kuda, Bernard Cornwell menyatakan bahawa beberapa askar mengesahkan semangat tinggi Blücher dan keazamannya untuk mengalahkan Napoleon:
"Maju!" beliau dipetik berkata. "Saya dengar kamu kata mustahil, tetapi ia mesti dilakukan! Saya telah berjanji kepada Wellington, dan kamu pasti tidak mahu saya memungkirinya? Dorong diri kamu, anak-anak saya, dan kita akan menang!" Mustahil untuk tidak menyukai Blücher. Beliau berusia 72 tahun, masih dalam kesakitan dan ketidakselesaan dari pengembaraannya di Ligny, masih berbau schnapps dan linimen rebarb, namun beliau penuh semangat dan tenaga. Jika tingkah laku Napoleon pada hari itu adalah kemarahan yang muram terhadap musuh yang beliau remehkan, dan Wellington adalah ketenangan yang dingin dan penuh perhitungan yang menyembunyikan kebimbangan, maka Blücher adalah penuh semangat.

Dengan pertempuran yang tergantung pada keseimbangan, tentera Blücher campur tangan dengan kesan yang muktamad dan menghancurkan, barisan hadapannya menarik balik simpanan Napoleon yang sangat diperlukan, dan pasukan utamanya memainkan peranan penting dalam menghancurkan penentangan Perancis. Kemenangan ini membuka jalan kepada kemenangan muktamad melalui pengejaran tentera Perancis yang tidak henti-henti oleh Prusia. Dua tentera Gabungan memasuki Paris pada 7 Julai.

Blücher kekal di ibu kota Perancis selama beberapa bulan, tetapi usianya dan keuzurannya memaksanya bersara ke kediamannya di Silesia di Krieblowitz. Atas jemputan kerajaan British, beliau membuat satu lagi lawatan negara ke England, untuk mengucapkan terima kasih secara rasmi atas tenteranya dan peranannya dalam Kempen Waterloo. Apabila keretanya berhenti di Blackheath Hill, menghadap London, beliau dikatakan telah berseru, "Sungguh bandar yang patut dirompak!" Beliau meninggal dunia di Krieblowitz pada 12 September 1819, pada usia 76 tahun. Selepas kematiannya, sebuah mausoleum yang mengagumkan dibina untuk jenazahnya.

Apabila Krieblowitz ditakluki oleh Tentera Merah pada tahun 1945, askar-askar Soviet memecah masuk mausoleum Blücher dan menyebarkan jenazahnya. Tentera Soviet dilaporkan menggunakan tengkoraknya sebagai bola sepak. Selepas tahun 1989, beberapa jenazahnya diambil oleh seorang paderi Poland dan dikebumikan di katakomba gereja di Sośnica (Jerman: Schosnitz), 3 km dari Krobielowice yang kini di Poland.

3.1. Penilaian oleh Napoleon dan Rakan Sezaman

Napoleon I menggambarkan Blücher sebagai seorang askar yang sangat berani tetapi tanpa bakat sebagai seorang jeneral. Namun, Napoleon mengagumi sikapnya, yang digambarkannya seperti seekor lembu jantan yang melihat sekelilingnya dengan mata yang bergerak-gerak dan, apabila melihat bahaya, akan menyerbu. Napoleon menganggapnya sebagai seorang yang degil dan tidak kenal lelah, tidak tahu takut. Beliau memanggilnya seorang penipu tua yang sentiasa mampu bangkit semula dan bersedia untuk pertempuran seterusnya, kerana selepas kekalahan yang teruk, Blücher hampir serta-merta kembali menyerangnya dengan giat.

3.2. Taktik dan "Cara Perang Prusia"

Kemudiannya dikatakan di kalangan tentera Prusia bahawa Blücher telah menetapkan "cara perang Prusia" yang mempunyai pengaruh berkekalan. Kunci kepada cara perang ini adalah konsep kemenangan Blücher. Seperti Napoleon, beliau sangat menekankan pertempuran yang muktamad dan mencapai kemenangan muktamad secepat mungkin dengan apa jua kos. Juga seperti Napoleon, beliau mengukur kemenangan dan kekalahan hanya dari segi hasil medan perang. Menyimpang sedikit sahaja dari seni perang Corsica, objektif cara perang Prusia Blücher adalah untuk berhubung dengan musuh secepat mungkin, menumpukan semua pasukan, memberikan pukulan muktamad, dan menamatkan perang. Secara umumnya, Blücher adalah seorang jeneral yang berani dan popular yang "mempunyai banyak perkara untuk dibanggakan: tenaga, agresif yang terkawal dan komitmen untuk mengalahkan tentera musuh."

4.1. Keluarga dan Keturunan

Blücher berkahwin dua kali: pada tahun 1773 dengan Karoline Amalie von Mehling (1756-1791) dan, selepas kematiannya, pada tahun 1795 dengan Katharine Amalie von Colomb (1772-1850), adik kepada Jeneral Peter von Colomb. Walaupun perkahwinan kedua ini tidak mempunyai anak, Blücher mempunyai tujuh orang anak daripada perkahwinan pertamanya, di mana dua anak lelaki dan seorang anak perempuan terselamat dari zaman kanak-kanak:

• Franz Ferdinand Joachim (1778-1829), mejar jeneral dalam tentera Prusia, cedera dalam pertempuran pada tahun 1813 dan selepas itu sakit mental; berkahwin dengan Bernhardine von Sass dan mempunyai keturunan.
• Friedrich Gebhardt Lebrecht (1780-1834), berkahwin dengan Elisabeth von Conring, tiada keturunan.
• Bernhardine Friederike (1786-1870), berkahwin pertama dengan Adolf Ernst, Count von der Schulenburg, berkahwin kedua dengan Maximilian Asche, Count von der Asseburg dan mempunyai keturunan.

Cucu fil marsyal itu, Count Gebhard Bernhard von Blücher (1799-1875), telah dijadikan Putera Blücher dari Wahlstatt (Serene Highness) di Kerajaan Prusia pada 18 Oktober 1861, gelaran keturunan dalam primogeniture, ahli-ahli lain cawangannya membawa gelaran count atau countess. Pada tahun 1832, beliau membeli Istana Raduň di Daerah Opava dan pada tahun 1847 tanah di Wahlstatt, Legnickie Pole, kesemuanya kekal dalam keluarga sehingga penerbangan dan pengusiran orang Jerman dari Poland dan Czechoslovakia pada tahun 1945, yang memaksa keluarga itu ke buangan di rumah agam mereka Havilland Hall di Guernsey, yang diperoleh oleh putera ke-4 dan isterinya yang berbangsa Inggeris, Evelyn, Puteri Blücher. Kemudian keluarga itu berpindah ke Eurasburg, Bavaria. Ketua semasa Keluarga Blücher von Wahlstatt ialah Nicolaus, Putera Blücher ke-8 dari Wahlstatt (lahir 1932), pewaris sah ialah anaknya, Count Lukas (lahir 1956).

4.2. Salasilah Keluarga

Salasilah keluarga Gebhard Leberecht von Blücher menunjukkan keturunannya dari keluarga bangsawan yang telah lama bertapak di Jerman utara:

• 1. Gebhard Leberecht von Blücher, Fürst von Wahlstatt
• 2. Christian Friedrich von Blücher
• 3. Dorothea Maria von Zülow
• 4. Siegfried Ulrich von Blücher
• 5. Ida Margarete von Winterfeld
• 6. Barthold Hans von Zülow, Herr auf Pätrow dan Toitenwinkel
• 7. Dorothea Maria von Both
• 8. Ulrich Hans von Blücher
• 9. Anna Sophia von Dechow
• 10. Franz Henning von Winterfeld, Herr auf Kirch-Mulsow
• 11. Adelheid von Moltke
• 12. Hans Joachim von Zülow, Herr auf Zülow
• 13. Ida von Rantzau
• 14. Balthasar Valentin von Both
• 15. Katharina Dorothea von Lützow

7.1. Tugu Peringatan dan Monumen

Pekan Kaub di Rhineland mempunyai sebuah muzium yang didedikasikan untuk Blücher, memperingati terutamanya penyeberangan beliau di Sungai Rhine bersama tentera Prusia dan Rusia, pada malam Tahun Baru 1813-1814, dalam mengejar tentera Perancis. Selepas kematian Blücher, patung-patung didirikan untuk mengenangnya di Berlin, Breslau, Rostock, dan Kaub (tempat tenteranya menyeberangi Sungai Rhine dalam mengejar pasukan Napoleon pada tahun 1813). Blücher dihormati dengan sebuah patung dada di kuil Walhalla berhampiran Regensburg.

7.2. Perkara yang Dinamakan Sempena Blücher

Sebagai tanda terima kasih atas perkhidmatan Blücher, George Stephenson, jurutera lokomotif perintis British, menamakan sebuah lokomotif sempena namanya. Kampung perlombongan kecil beberapa batu dari tempat kelahiran Stephenson di Wylam juga dinamakan Blucher sebagai penghormatan kepadanya. Kapal Blucher dinamakan sempena beliau, selepas kapal asal ditangkap oleh British dan pemilik baru menamakannya sempena beliau.

Tiga kapal tentera laut Jerman telah dinamakan sempena Blücher. Yang pertama dinamakan demikian ialah korvet SMS Blücher, yang dibina di Norddeutsche Schiffbau AG Kiel (kemudian dinamakan semula Krupp-Germaniawerft) dan dilancarkan pada 20 Mac 1877. Dikeluarkan dari perkhidmatan selepas letupan dandang pada tahun 1907, ia mengakhiri hayatnya sebagai kapal pengangkut arang batu di Vigo, Sepanyol. Pada 11 April 1908, Panzerkreuzer SMS Blücher telah dilancarkan dari Limbungan Kapal Imperial di Kiel. Kapal ini tenggelam pada 24 Januari 1915 dalam Perang Dunia Pertama di Pertempuran Dogger Bank. Kapal penjelajah berat Jerman Blücher Perang Dunia Kedua telah siap pada September 1939, dan diisytiharkan sedia untuk berkhidmat pada 5 April 1940 selepas menyelesaikan beberapa siri ujian laut dan latihan. Kapal itu tenggelam empat hari kemudian berhampiran Oslo semasa pencerobohan Norway.

7.3. Pengaruh Budaya

Blücher telah dilakonkan oleh pelakon Jerman Otto Gebühr dalam filem 1929 Waterloo. Pada tahun 1932, beliau menjadi subjek filem biografi Marshal Forwards, di mana beliau dilakonkan oleh Paul Wegener. Ia adalah sebahagian daripada kumpulan filem Prusia yang dikeluarkan pada era itu. Beliau dilakonkan oleh pelakon Soviet Sergo Zakariadze dalam filem Soviet-Itali 1970 Waterloo.

Blücher juga mempunyai sebuah rumah asrama yang dinamakan sempena beliau di Wellington College yang berpangkalan di Berkshire. The Blucher, seperti yang dikenali, adalah rumah lelaki yang terkenal dengan kehebatan sukan dan akademik. Pepatah popular Jerman, ran wie Blücher gehen (ran wie Blücher gehen_{menyerbu seperti Blücher}^{Bahasa German}), bermaksud seseorang mengambil tindakan yang sangat langsung dan agresif, dalam perang atau sebaliknya, merujuk kepada Blücher. Pepatah Jerman penuh, kini usang, berkaitan dengan Pertempuran Katzbach pada tahun 1813: "ran wie Blücher an der Katzbach gehen" (ran wie Blücher an der Katzbach gehen_{maju seperti Blücher di Katzbach}^{Bahasa German}), menggambarkan tingkah laku yang bertenaga dan paksa. Nama keluarga Vasily Blyukher diberikan kepada keluarganya oleh seorang tuan tanah sebagai penghormatan kepada Gebhard. Berhampiran Stadium Twickenham terdapat pub Prince Blucher.