Homer Hulbert

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Homer Bezaleel Hulbert dilahirkan pada 26 Januari 1863, di New Haven, Vermont, Amerika Syarikat. Bapanya ialah Calvin Butler Hulbert, seorang ahli teologi dan presiden Middlebury College, manakala ibunya ialah Mary Elizabeth Woodward. Mary Woodward merupakan cicit kepada Mary Wheelock, anak perempuan kepada Eleazar Wheelock, pengasas Dartmouth College. Ibu Hulbert sendiri dilahirkan di Sri Lanka, kerana bapanya, Henry Woodward, adalah seorang mubaligh yang aktif di Sri Lanka dan India. Hulbert dibesarkan dalam keluarga yang memegang teguh prinsip "Watak lebih asas daripada kemenangan" sebagai moto keluarga mereka.

1.2. Pendidikan

Hulbert memulakan pendidikan awalnya di Akademi St. Johnsbury. Beliau kemudian melanjutkan pengajian di Dartmouth College, sebuah institusi yang mempunyai kaitan sejarah dengan keluarganya. Selepas menamatkan pengajian di Dartmouth, beliau mendaftar di Union Theological Seminary pada tahun 1884. Walau bagaimanapun, beliau menghentikan pengajiannya di seminari pada tahun 1886 untuk menyahut panggilan berkhidmat sebagai pendidik di Joseon (Korea), menunjukkan komitmen awalnya terhadap peranan antarabangsa.

2.1. Sekolah Inggeris Diraja dan Paichai Hakdang

Pada 5 Julai 1886, Homer Hulbert tiba di Jemulpo (kini Incheon) bersama dua pengajar lain, Delzell A. Bunker dan George W. Gilmore. Mereka dijemput oleh kerajaan Joseon untuk mengajar bahasa Inggeris di Yukyeong Gongwon (Sekolah Inggeris Diraja), sekolah moden kebangsaan pertama di Korea. Di sana, Hulbert mengajar bahasa Inggeris dan geografi kepada anak-anak kerabat diraja dan golongan bangsawan Korea. Bermula sekitar Mac 1888, beliau juga mengajar selama dua jam sehari di Jejungwon Hakdang.

Selepas meletak jawatan dari Yukyeong Gongwon pada tahun 1891 dan kembali ke Amerika Syarikat seketika, Hulbert kembali ke Korea pada 14 Oktober 1893, sebagai seorang mubaligh Gereja Methodist Amerika. Beliau mengambil alih tanggungjawab di Samun Publishing House, sebuah penerbitan Methodist, dan mula mengajar di Paichai Hakdang. Di Paichai Hakdang, beliau mendidik ramai tokoh penting Korea, termasuk Seo Jae-pil, Syngman Rhee, dan Ju Si-gyeong. Isteri Hulbert juga mengajar muzik di Ewha Hakdang dan mendidik anak-anak warga asing di rumah mereka.

2.2. Kewartawanan dan Penerbitan

Hulbert terlibat secara mendalam dalam bidang kewartawanan di Korea. Beliau membantu Seo Jae-pil dan Ju Si-gyeong dalam penubuhan dan penerbitan akhbar swasta pertama Korea, The Independent (Dongnip Sinmun), yang dicetak di Samun Publishing House di bawah pengawasannya. Beliau turut menyunting majalah bulanan berbahasa Inggeris, The Korean Repository, yang disambung penerbitannya pada tahun 1895 selepas dua tahun terhenti.

Pada tahun 1901, beliau mengasaskan dan menyunting majalah bulanan berbahasa Inggerisnya sendiri, The Korea Review, yang menjadi platform penting untuk menyebarkan maklumat tentang Korea kepada dunia Barat. Dari tahun 1903, Hulbert berkhidmat sebagai koresponden jemputan untuk The Times, dan pada tahun 1904, beliau menjadi koresponden jemputan untuk AP News, di mana beliau membuat liputan mendalam mengenai Perang Rusia-Jepun.

2.3. Aktiviti YMCA

Hulbert memainkan peranan penting dalam penubuhan YMCA Korea. Beliau berkhidmat sebagai presiden pertama YMCA Korea, memimpin usaha pencerahan dan pendidikan belia di negara itu. Beliau juga berkhidmat sebagai paderi di Gereja Baldwin, yang kini dikenali sebagai Gereja Dongdaemun. Melalui gereja dan aktiviti YMCA, beliau menerjemah dan menulis banyak buku serta artikel untuk mempromosikan Korea di peringkat antarabangsa.

3.1. Penyelidikan tentang Keunggulan Hangul

Sejurus tiba di Korea, Hulbert mula belajar bahasa Korea dan dilaporkan dapat membaca dan menulis Hangul dalam tempoh empat hari. Dalam masa seminggu, beliau menyedari betapa cemerlangnya Hangul sebagai sistem tulisan. Beliau terutamanya kagum dengan keupayaan Hangul untuk mewakili bunyi bahasa Inggeris tanpa memerlukan simbol fonetik tambahan, satu penemuan yang dibuat apabila beliau menyaksikan Maharaja Gojong membaca soalan peperiksaan bahasa Inggeris yang ditranskripsi dalam Hangul.

Hulbert mengisytiharkan Hangul sebagai "abjad paling saintifik yang wujud" dan mempromosikan keunggulannya di peringkat antarabangsa. Pada tahun 1892, beliau menerbitkan esei bertajuk The Korean Alphabet, memuji penciptaan Hangul oleh Sejong yang Agung sebagai pencapaian yang cemerlang dalam sejarah manusia. Pada tahun 1903, beliau membentangkan kertas kerja mengenai keunggulan Hangul dalam laporan tahunan Smithsonian Institution, menyimpulkan bahawa Hangul adalah "lebih unggul daripada abjad Inggeris sebagai medium komunikasi."

3.2. Penyusunan Buku Teks dan Penyebaran

Pada tahun 1889, Hulbert menulis buku teks geografi Hangul tulen yang pertama, Samin P'ilchi (Pengetahuan Penting untuk Cendekiawan dan Rakyat Biasa), yang digunakan sebagai bahan pengajaran di Yukyeong Gongwon. Buku ini merangkumi geografi, masyarakat, dan budaya dunia. Dalam kata pengantar buku itu, beliau menyatakan kekesalannya terhadap golongan elit Joseon yang hanya berpegang kepada Hanzi dan memandang rendah Hangul. Beliau terus menerbitkan sejumlah 15 buku teks Hangul sehingga tahun 1908.

Pada tahun 1908, Hulbert bersama anak muridnya dari sekolah menengah kerajaan, Oh Seong-geun, menerbitkan Daehan Yeoksa (대한역사_{Daehan Yeoksa}^{Bahasa Korea}), sebuah buku teks sejarah Hangul tulen. Walau bagaimanapun, buku ini diharamkan oleh pihak berkuasa Jepun pada tahun 1909, dan semua salinan yang terdapat di penerbit telah dirampas dan dibakar.

3.3. Sumbangan Linguistik

Hulbert bekerjasama rapat dengan Ju Si-gyeong, seorang anak muridnya di Paichai Hakdang, dalam penyelidikan dan penambahbaikan ortografi Hangul. Mereka bersama-sama memperkenalkan penggunaan jarak antara perkataan (띄어쓰기_ttuieosseugi^{Bahasa Korea}) serta tanda baca seperti noktah dan koma ke dalam tulisan Hangul, yang secara signifikan meningkatkan kebolehbacaan. Beliau berulang kali mengesyorkan kepada Maharaja Gojong tentang keperluan untuk menubuhkan sebuah Institut Penyelidikan Bahasa Kebangsaan.

Selain itu, Hulbert juga melakukan kajian linguistik perbandingan, termasuk menganalisis persamaan antara bahasa Korea dan bahasa Dravida di India. Beliau juga merupakan orang pertama yang menyalin lagu rakyat Korea, Arirang, ke dalam notasi muzik, sekali gus memperkenalkan lagu tradisional ini kepada dunia Barat.

4.1. Hubungan dengan Maharaja Gojong dan Misi Diplomatik

Pada pertengahan 1890-an, Hulbert mula menumpukan perhatian kepada politik domestik dan hal ehwal luar negara Korea apabila beliau menyaksikan tindakan pencerobohan Empayar Jepun. Beliau menjadi penasihat rapat dan pelindung kepada Maharaja Gojong selepas Insiden Eulmi pada tahun 1895, bertindak sebagai saluran diplomatik utama antara Maharaja dan negara-negara Barat, termasuk Amerika Syarikat. Hulbert memperoleh kepercayaan Maharaja Gojong yang tidak berbelah bahagi, menjadikannya warga asing yang paling dipercayai oleh baginda. Beliau dilantik sebagai utusan khas oleh Maharaja Gojong sebanyak tiga kali.

4.2. Penentangan terhadap Perjanjian Eulsa dan Rayuan Antarabangsa

Pada tahun 1905, selepas Perjanjian Eulsa yang secara paksa merampas hak diplomatik Empayar Korea, Hulbert secara terbuka mengkritik rancangan Jepun untuk menjadikan Korea sebagai protektorat. Buku beliau pada tahun 1906, The Passing of Korea, secara terang-terangan mengkritik pemerintahan Jepun. Beliau dilantik sebagai utusan khas oleh Maharaja Gojong untuk menyampaikan surat peribadi kepada Presiden Amerika Syarikat, Theodore Roosevelt, dengan tujuan untuk mendedahkan ketidakabsahan dan pembatalan Perjanjian Eulsa kepada masyarakat antarabangsa.

Walau bagaimanapun, Roosevelt enggan bertemu dengan Hulbert, dan Setiausaha Negara Elihu Root juga menolak untuk menerima beliau. Ini adalah kerana Amerika Syarikat telah pun mencapai Perjanjian Taft-Katsura pada Julai 1905, yang mengiktiraf penguasaan Jepun ke atas Korea. Hulbert mengkritik tindakan Amerika Syarikat ini sebagai pelanggaran terang-terangan terhadap Perjanjian Persahabatan dan Perdagangan Amerika Syarikat-Joseon yang ditandatangani pada tahun 1882. Beliau berhujah bahawa tindakan tidak bertanggungjawab Amerika Syarikat ini telah mempercepatkan penjajahan Jepun ke atas Empayar Korea.

4.3. Penglibatan dalam Urusan Utusan Rahsia Hague

Pada tahun 1907, Hulbert memainkan peranan penting dalam membantu Maharaja Gojong menghantar tiga utusan rahsia-Yi Jun, Yi Sang-seol, dan Yi Wi-jong-ke Persidangan Keamanan Antarabangsa Kedua di The Hague, Belanda. Beliau secara aktif menyumbang kepada persiapan awal untuk misi ini, mengelak pengawasan ketat Residen Jeneral Jepun, yang menyebabkan beliau sering dirujuk sebagai "utusan keempat".

Walau bagaimanapun, misi itu gagal kerana halangan Jepun, dan utusan Korea tidak dibenarkan memasuki persidangan. Apabila Jepun mengetahui tentang misi rahsia ini, mereka menggunakan insiden itu sebagai alasan untuk memaksa Maharaja Gojong turun takhta. Hulbert sendiri diusir dari Korea oleh Residen Jeneral Jepun pada 8 Mei 1907.

4.4. Advokasi Kemerdekaan Korea di Amerika Syarikat

Selepas diusir dari Korea, Hulbert tidak dapat kembali ke Seoul dan sebaliknya pergi ke Amerika Syarikat. Beliau menetap di Springfield, Massachusetts, pada tahun 1908 dan ditahbiskan sebagai paderi di Gereja Springfield Faith Congregational. Dari sana, beliau secara aktif menyokong aktivis kemerdekaan Korea di Amerika Syarikat seperti Seo Jae-pil dan Syngman Rhee.

Beliau mengembara ke seluruh Amerika Syarikat, mengutuk tindakan pencerobohan Jepun dan merayu untuk kemerdekaan Korea. Pada tahun 1918, beliau bersama Yeo Un-hong menyediakan "Petisyen Kemerdekaan" untuk Persidangan Keamanan Paris. Selepas Pergerakan 1 Mac pada tahun 1919, beliau menerbitkan artikel yang menyokong pergerakan tersebut dalam majalah yang disunting oleh Seo Jae-pil dan melaporkan kekejaman Jepun kepada Jawatankuasa Hubungan Luar Senat Amerika Syarikat. Pada tahun 1942, beliau menghadiri Persidangan Kebebasan Korea di Washington, D.C.. Pada tahun 1944, dalam penerbitan "Suara Korea" oleh Persatuan Penyelidikan Masalah Korea, beliau berpendapat bahawa sejarah Asia telah diubah kerana Presiden Roosevelt enggan menerima permintaan Maharaja Gojong selepas Perjanjian Eulsa, dan bahawa dasar pro-Jepun Amerika Syarikat telah membawa kepada Perang Pasifik.

5.1. Teori Antropologi dan Perkauman

Hulbert membuat pemerhatian mengenai jenis perkauman di Korea dan Jepun. Beliau menyatakan bahawa kedua-dua negara mempunyai dua jenis perkauman yang sama, tetapi Jepun kebanyakannya berketurunan Melayu, manakala Korea kebanyakannya berketurunan Manchu-Korea. Walaupun Korea secara fizikal kebanyakannya dari jenis utara, beliau berpendapat bahawa unsur Melayu telah membangunkan tamadun pertama Korea dan mengenakan ciri-ciri utama bahasanya di seluruh semenanjung. Hulbert juga menyatakan bahawa di Korea, terdapat pencampuran genetik dengan darah Cina yang berhenti lebih daripada 1000 tahun yang lalu.

5.2. Karya Utama dan Penerbitan

Hulbert menghasilkan banyak karya penting yang menyumbang kepada pemahaman Barat mengenai Korea dan budayanya. Antara penerbitan utamanya termasuk:

• Samin P'ilchi (Pengetahuan Penting untuk Cendekiawan dan Rakyat Biasa) (1889)
• The Korean Repository (majalah bulanan, sebagai penyunting, 1892-1898)
• Sign of the Jumna (1903)
• Search for a Siberian Klondike (1903)
• The History of Korea (1905)
• Comparative Grammar of Korean and Dravidian (1905)
• The Passing of Korea (1906) - Karya ini mengkritik pemerintahan Jepun dan dianggap sebagai salah satu daripada tiga rekod penting oleh warga asing mengenai Korea pada akhir Dinasti Joseon, bersama-sama dengan Hermit Kingdom oleh William Elliot Griffis dan Corea and her neighbors oleh Isabella Bird Bishop.
• The Japanese in Korea: Extracts from the Korea Review (1907)
• Omjee - The Wizard (1925)
• The Face in the Mist (1926)
• The Mummy Bride (1928)

Beliau juga membantu penerbitan buku sejarah Korea, Daedong Gi-nyeon (대동기년_{Daedong Gi-nyeon}^{Bahasa Korea}), yang ditulis oleh Yoon Gi-jin pada tahun 1903. Selain itu, beliau bersama Oh Seong-geun menerbitkan buku teks sejarah Hangul tulen, Daehan Yeoksa (대한역사_{Daehan Yeoksa}^{Bahasa Korea}), pada tahun 1908.

6.1. Persahabatan dengan Maharaja Gojong

Hulbert dilaporkan mempunyai persahabatan peribadi yang sangat rapat dengan Maharaja Gojong. Hubungan kepercayaan ini membolehkan beliau menjadi penasihat utama dan utusan rahsia Maharaja dalam usaha melindungi kedaulatan Korea daripada pencerobohan asing. Hulbert berkahwin dengan May Hanna pada tahun 1888, dan beliau kembali ke Korea bersamanya.

7.1. Kepulangan ke Korea dan Kematian

Selepas Perang Dunia Kedua berakhir dan Korea memperoleh kemerdekaan, Syngman Rhee, yang merupakan salah seorang bekas anak murid Hulbert di sekolah menengah dan kemudian menjadi Presiden pertama Korea, menjemput Hulbert kembali ke Korea pada tahun 1949. Pada 29 Julai 1949, Hulbert, pada usia 86 tahun, tiba di Korea selepas empat puluh tahun. Beliau berhasrat untuk menghadiri upacara Hari Pembebasan, tetapi akibat keletihan yang terkumpul daripada perjalanan lebih 30 hari, beliau jatuh sakit. Hulbert meninggal dunia pada 5 Ogos 1949, hanya tujuh hari selepas ketibaannya, akibat pneumonia di sebuah hospital di Seoul.

7.2. Wasiat Terakhir dan Pengkebumian

Upacara pengebumian Hulbert diadakan pada 11 Ogos 1949, sebagai pengebumian sosial asing yang pertama di Korea, dengan Presiden Syngman Rhee turut hadir dan menyampaikan eulogi yang panjang. Jasad Hulbert dikebumikan di Perkuburan Orang Asing Yanghwajin di Seoul, memenuhi wasiat beliau yang sering diungkapkan: "Saya lebih rela dikebumikan di Korea daripada di Westminster Abbey." Anak sulungnya, Sheldon, yang meninggal dunia pada usia dua tahun, telah pun dikebumikan di Yanghwajin.

Namun, Hulbert tidak sempat merealisasikan dua hasrat terakhirnya sebelum meninggal dunia. Yang pertama ialah untuk melihat Korea yang bersatu, dan yang kedua ialah untuk mencari semula dana rahsia Maharaja Gojong. Maharaja Gojong telah menyimpan sejumlah besar dana peribadinya (sekitar 510.00 K DEM dalam bentuk jongkong emas dan yen Jepun) di Deutsche Bank di Shanghai pada tahun 1903, dan secara rahsia meminta Hulbert untuk mengambilnya sebagai dana pergerakan kemerdekaan. Ini adalah misi rahsia ketiga yang diamanahkan oleh Gojong kepada Hulbert.

Walaupun Hulbert diusir dari Korea oleh Jepun pada tahun 1907, beliau sempat kembali sebentar pada tahun 1909 di bawah perlindungan kerajaan Amerika Syarikat, dengan alasan untuk menghadiri upacara ulang tahun ke-25 pengenalan agama Protestan di Korea. Semasa menguruskan hartanya, Hulbert pergi ke Shanghai untuk mengambil dana tersebut, tetapi mendapati bahawa Jepun telah mencuri wang itu secara haram. Beliau tidak berputus asa, mengupah peguam, mengumpul dokumen berkaitan termasuk resit pengeluaran yang ditulis oleh Nabeshima, Ketua Hal Ehwal Luar Residen Jeneral Jepun, dan menyerahkan kenyataan bersumpah kepada Kongres Amerika Syarikat. Beliau terus berusaha untuk mendapatkan semula wang itu selama 40 tahun, malah menghantar laporan dan dokumen berkaitan kepada Presiden Syngman Rhee pada tahun 1948. Salah satu tujuan kepulangannya ke Korea pada tahun 1949 adalah untuk mendedahkan secara meluas fakta bahawa Jepun telah mencuri dana kemerdekaan Maharaja Gojong secara haram, dan untuk menuntut semula wang itu daripada kerajaan Jepun, sekali gus memenuhi janji dan misi khasnya.

8.1. Anugerah dan Penghormatan Anumerta

Kerajaan Korea Selatan telah menganugerahkan pelbagai penghormatan anumerta kepada Homer B. Hulbert sebagai pengiktirafan atas sumbangan beliau yang luar biasa:

• 1950:** Beliau dianugerahkan Darjah Asas Kebangsaan (Darjah Taegeukjang/Dokripjang (태극장/독립장_{Taegeukjang/Dokripjang}^{Bahasa Korea})), menjadikannya warga asing pertama yang menerima anugerah ini.
• 2009:** Daerah Mapo-gu di Seoul menganugerahkan sijil kewarganegaraan kehormat kepada cucu Hulbert, Bruce Hulbert, dan isterinya, Margarets Hulbert.
• 2013:** Beliau dipilih sebagai "Aktivis Kemerdekaan Bulan Ini" oleh Kementerian Hal Ehwal Patriotik dan Veteran, menjadikan beliau warga asing pertama yang menerima penghormatan ini. Pada masa yang sama, cicit Hulbert, Kimball Hulbert, turut dianugerahkan sijil kewarganegaraan kehormat Mapo-gu.
• 2014:** Pada 9 Oktober, beliau dianugerahkan Darjah Kebudayaan Geumgwan oleh kerajaan Korea Selatan atas jasa beliau dalam pemeliharaan dan penyebaran Hangul.
• 2015:** Beliau menerima Anugerah Arirang Seoul yang pertama daripada Jawatankuasa Penganjur Festival Arirang Seoul, sebagai pengiktirafan atas usahanya memperkenalkan lagu rakyat Arirang kepada dunia.

8.2. Kedudukan Sosial dan Peringatan

Hulbert dikenali di Republik Korea sebagai seorang 독립유공자_{dongnip yugongja}^{Bahasa Korea} (penyumbang kepada kemerdekaan). Sebuah patung Hulbert telah didirikan di Seoul sebagai penghormatan kepadanya, menjadikannya satu-satunya patung yang didedikasikan untuk seorang awam Amerika di ibu negara Korea. An Jung-geun, seorang aktivis kemerdekaan Korea yang dihormati, dilaporkan berkata pada 2 Disember 1909, semasa disoal siasat oleh polis Jepun, "Orang Korea tidak boleh melupakan Hulbert walaupun untuk sehari." Hulbert sering disebut sebagai "warga asing paling disukai" di Korea, bersama dengan wartawan British Ernest Bethell, yang juga aktif dalam pergerakan kemerdekaan Korea pada akhir Dinasti Joseon.

Batu nisan Hulbert di Yanghwajin pada asalnya kosong di bahagian tengah selama 50 tahun, kerana Presiden Syngman Rhee telah berjanji untuk menulis epitaf tetapi tidak dapat melaksanakannya. Sebagai gantinya, Rhee mempersembahkan sebuah batu peringatan kecil. Pada ulang tahun ke-50 kematian Hulbert pada tahun 1999, Kim Dae-jung, presiden Korea Selatan ketika itu, menulis kaligrafi "헐버트 박사의 묘_{Makam Dr. Hulbert}^{Bahasa Korea}" dalam Hangul, yang kemudian diukir di batu nisan.

8.3. Impak Sejarah

Hulbert meninggalkan impak sejarah yang berkekalan terhadap kajian Hangul, kajian Korea, dan pemupukan pemahaman budaya antara Korea dan Barat. Penyelidikan dan promosi beliau terhadap Hangul telah menyumbang secara signifikan kepada pengiktirafan abjad Korea sebagai sistem tulisan yang saintifik dan unggul. Karya-karya tulisannya, terutamanya The Passing of Korea, kekal sebagai sumber penting bagi pemahaman sejarah akhir Dinasti Joseon dan awal pendudukan Jepun. Sumbangan beliau juga membantu membina jambatan budaya antara Korea dan dunia Barat, meningkatkan kesedaran dan sokongan antarabangsa terhadap perjuangan kemerdekaan Korea.