Jamaal Wilkes

2.1. Kelahiran dan Keluarga

Jamaal Abdul-Lateef (dilahirkan sebagai Jackson Keith Wilkes^{Bahasa Inggeris} pada 2 Mei 1953), yang lebih dikenali sebagai Jamaal Wilkes, dilahirkan di Berkeley, California. Beliau merupakan salah seorang daripada lima anak kepada L. Leander Wilkes, seorang paderi Baptis, dan Thelma (Benson) Wilkes. Sebelum kelahiran Wilkes, abang sulungnya meninggal dunia pada usia 13 bulan akibat kematian buaian, yang mendorong bapanya untuk menceburi bidang pelayanan gereja. Pada masa itu, ibu bapanya sudah mempunyai dua anak perempuan. Kakak sulungnya, Naomi, melangkau dua gred di sekolah dan memasuki Universiti Stanford pada usia 16 tahun. Beliau juga bermain bola keranjang dan banyak membantu Wilkes mempelajari permainan tersebut.

2.2. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Wilkes tidak menyukai nama panggilan "Jackie" dan lebih suka dipanggil Keith. Keluarganya pernah tinggal sebentar di Pine Bluff, Arkansas, dan Dayton, Ohio, sebelum akhirnya menetap di Ventura, California, pada tahun 1959. Perpindahan ini berlaku apabila bapanya menjadi paderi di Gereja Baptis Olivet. Beliau bersekolah di Sekolah Rendah Washington dan Sekolah Menengah Cabrillo. Wilkes juga melangkau gred lima dalam pendidikannya.

2.3. Kerjaya Sekolah Menengah

Pada tahun juniornya di Sekolah Tinggi Ventura pada tahun 1969, Wilkes menerima pemilihan pasukan Channel League keduanya dan dinamakan Pemain Terbaik liga. Semasa musim panas, bapanya menjadi paderi di Gereja Baptis Kedua di Santa Barbara, California, dan keluarganya berpindah ke sana sebelum tahun seniornya. Wilkes sepatutnya menjadi presiden badan pelajar yang baru masuk di Sekolah Tinggi Ventura, dan ibu bapanya membenarkannya untuk kekal di Ventura. Walau bagaimanapun, beliau memutuskan untuk tidak berpisah daripada keluarganya sejurus sebelum tahun persekolahan bermula. Keputusan beliau untuk berpindah adalah kontroversi, tetapi jurulatihnya di Ventura, Bob Swanson, menyokongnya, menyatakan, "Jika dia anak saya, saya akan melakukan perkara yang sama. Dia seorang budak lelaki berusia 16 tahun. Dia sepatutnya bersama keluarganya."

Bermain cemerlang untuk Sekolah Tinggi Santa Barbara bersama rakan sepasukan yang kemudiannya menjadi pemain NBA, Don Ford, Wilkes memimpin pasukan Dons meraih 26 kemenangan berturut-turut. Beliau juga membawa pasukan itu ke separuh akhir playoff semasa musim 1969-70. Wilkes dinobatkan sebagai Pemain Terbaik Kelas AAAA California Interscholastic Federation oleh Helms Foundation. Beliau juga dinamakan sebagai pemain All-American pra-kolej oleh Parade, Scholastic Magazines, dan Sunkist-Coach and Athlete. Nombor jerseynya telah dipensiunkan oleh kedua-dua Sekolah Tinggi Ventura dan Santa Barbara.

3.1. Tahun-tahun UCLA

Pada tahun pertamanya di UCLA, Wilkes mencatatkan purata 20.0 mata setiap permainan, yang merupakan purata tertinggi pasukan dalam pasukan freshman mereka. Pasukan freshman ini mencatatkan rekod 20-0 dan mengatasi lawan mereka dengan purata hampir 39 mata setiap permainan. Skuad itu termasuk Greg Lee (17.9 mata) dan Bill Walton (18.1 mata, 16 rebound, 68.6 peratus peratusan gol padang).

Pada suatu hari, semasa latihan pasukan freshman di Pauley Pavilion, seorang ahli kumpulan UCLA, Oliver Trigg, terkesan dengan gerakan yang dilakukan oleh Wilkes. Semasa makan malam, Trigg menggambarkan gerakan Wilkes sebagai "licin seperti sutera" (smooth as silk^{Bahasa Inggeris}). Dari situlah, rakan-rakan sepasukan mula mengusik Wilkes dengan memanggilnya "Silk". Nama panggilan ini menjadi popular apabila penyiar Bruins, Dick Enberg, mula menggunakannya di udara pada tahun sophomore Wilkes pada musim 1971-72.

3.2. Kejohanan NCAA dan Pencapaian Utama

Pasukan varsity UCLA memasuki musim 1971-72 dengan rekod lima kejuaraan kebangsaan berturut-turut, setelah menamatkan musim sebelumnya dengan 15 kemenangan terakhir. Pemain-pemain utama seperti Sidney Wicks, Curtis Rowe, dan Steve Patterson, yang memenangi tiga gelaran NCAA berturut-turut, telah meninggalkan pasukan. Wilkes dan rakan-rakan tahun kedua, Walton dan Lee, menyertai barisan permulaan, bersama-sama dengan satu-satunya pemain permulaan yang kembali, Henry Bibby, dan Larry Farmer. Bruins mencatatkan lebih 100 mata dalam tujuh perlawanan pertama mereka, menuju ke musim yang sempurna dengan rekod 30-0, menang dengan purata 30.3 mata setiap permainan. Wilkes mencatatkan purata 8.2 rebound setiap permainan, yang merupakan rekod tertinggi dalam kerjaya kolejnya, dan merupakan pilihan pasukan kedua All-Pacific-8 Conference.

Dalam perlawanan akhir yang sengit, UCLA memenangi 81-76 menentang Florida State. Hanya satu pasukan lain yang berjaya menamatkan perlawanan dengan perbezaan enam mata menentang Bruins. Wilkes mencatatkan rekod tertinggi musimnya dengan 23 mata daripada 11 daripada 16 percubaan dan menambah 10 rebound, manakala Walton memperoleh anugerah Pemain Paling Cemerlang Final Four pertamanya dengan 24 mata dan 20 rebound. Kedua-duanya dinamakan dalam pasukan All-Tournament.

Pada musim 1972-73, Wilkes mencatatkan purata 14.8 mata dan dinamakan sebagai All-American pasukan pertama secara konsensus, apabila UCLA sekali lagi menamatkan musim dengan rekod 30-0. Pada 27 Januari 1973, mereka mengalahkan Notre Dame untuk kemenangan ke-61 berturut-turut, memecahkan rekod San Francisco. Bruins memenangi perlawanan akhir kejohanan menentang Memphis State dengan Walton mencatatkan 44 mata daripada 21 daripada 22 percubaan. Wilkes adalah satu-satunya rakan sepasukan lain yang mencatatkan dua angka, dengan 16 mata bersama tujuh rebound.

UCLA memasuki musim 1973-74 dengan rekod kemenangan 75 perlawanan. Mereka melanjutkan rekod mereka kepada 88 sebelum tewas 71-70 kepada Notre Dame, dengan Bruins terlepas lima percubaan dalam 20 saat terakhir. UCLA mara ke separuh akhir kejohanan NCAA 1974, di mana mereka tewas 80-77 dalam masa tambahan kepada NC State. Wilkes menamatkan tahun seniornya dengan purata 16.7 mata setiap permainan, yang merupakan rekod tertinggi dalam kerjayanya, dan merupakan pilihan sebulat suara untuk pasukan pertama All-America. Beliau juga dipilih sebulat suara ke pasukan pertama All-Pac-8 untuk tahun kedua berturut-turut.

Dalam tempoh tiga tahun di UCLA, pasukan Wilkes mencatatkan rekod 86-4, dengan kesemua empat kekalahan berlaku pada tahun seniornya. Beliau adalah salah seorang pemain Bruins yang paling konsisten, dengan purata 15.0 mata dan 7.4 rebound setiap permainan dengan peratusan gol padang 51.4 peratus. Wilkes adalah tiga kali pilihan pertama Academic All-American (1972-1974). Beliau menamatkan pengajian dari UCLA pada tahun 1974 dengan ijazah Sarjana Muda Sastera dalam ekonomi.

4.1. Sesi Golden State Warriors

Wilkes dipilih oleh Golden State Warriors dalam pusingan pertama 1974 NBA draft dengan pilihan keseluruhan ke-11. Selepas draf, beliau sedang menjalani penggambaran filem, "Cornbread, Earl and Me", dan mengabaikan latihan. Beliau tiba di kem rookie dalam keadaan tidak cergas dan kecewa dengan dirinya sendiri kerana tidak bersedia. Tidak lama kemudian, beliau mula giat berlatih di gim dan mengambil kelas seni mempertahankan diri untuk meningkatkan kecergasannya.

Sebelum musim pertamanya pada 1974-75, hanya sedikit orang yang mempunyai jangkaan kejuaraan untuk Warriors. Wilkes menjadi pemain permulaan selepas hanya lapan perlawanan, menggantikan Derrek Dickey. Berpasangan dengan Rick Barry di posisi small forward, Wilkes yang kurus dengan ketinggian 0.2 m ^{(6 in)} bermain di posisi power forward. Beliau mencatatkan purata 14.2 mata setiap permainan, menduduki tempat kedua dalam Warriors di belakang Barry (30.6 mata), dan juga menduduki tempat kedua dalam pasukan dalam rebound dengan 8.2 rebound setiap permainan. Beliau dinamakan NBA Rookie of the Year. Barry berkata, "[Wilkes] tahu dia mesti bermain di papan, dan berhadapan dengan Paul Silas dan Spencer Haywood setiap malam. Dia tidak mencolok. Tetapi dia menyelesaikan tugasnya." Rakan sepasukan Bill Bridges menambah bahawa Wilkes "sangat cerdas dan asasnya kukuh. Dia memberi sumbangan walaupun tidak menjaringkan gol. Dia sudah menjadi pemain yang lengkap."

Dalam playoff, Wilkes mencatatkan purata 15.0 mata dan dipuji kerana pertahanannya terhadap Chicago's Bob Love dan Elvin Hayes dari Washington, yang mana Golden State menyapu bersih dalam 1975 NBA Finals. Ini menandakan kejuaraan NBA pertamanya. Pada musim berikutnya pada 1975-76, beliau dinamakan dalam Perlawanan All-Star NBA pertamanya. Beliau menduduki tempat kedua dalam Warriors dalam rebound (8.8 rebound) sekali lagi, dan beliau dipilih untuk pemilihan NBA All-Defensive Second Team pertamanya daripada dua pemilihan berturut-turut. Purata jaringannya meningkat kepada 17.8 mata dalam musim biasa dan 15.9 mata dalam pasca-musim, apabila Golden State mara ke final Western Conference, yang mereka tewas dalam tujuh perlawanan.

Selepas tiga tahun bersama Golden State, dengan purata 16.5 mata dan 8.2 rebound setiap permainan, Wilkes menandatangani kontrak dengan Los Angeles Lakers sebagai ejen bebas. Menurut Wilkes, pengurus besar Warriors ketika itu, Dick Vertlieb, telah mungkir janji untuk merundingkan semula kontrak mereka jika Wilkes menunjukkan prestasi rookie yang baik; Vertlieb menafikan membuat perjanjian tersebut. Wilkes dilaporkan mengambil wang yang lebih sedikit dengan menandatangani kontrak dengan Lakers. Beliau berkata "wang bukanlah segalanya" dan beliau "memerlukan perubahan suasana, permulaan yang baru". Kembali ke Southern California, tempat beliau membesar dan pergi ke kolej, sangat mempengaruhi keputusannya. Beliau kecewa kerana beberapa penulis sukan Bay Area menggambarkan beliau sebagai pembelot kerana bermain mengikut pilihannya dan menandatangani kontrak dengan pesaing Pacific Division mereka di negeri yang sama.

4.2. Sesi Los Angeles Lakers

Lakers baru sahaja menamatkan musim dengan 53 kemenangan, tetapi telah disingkirkan 4-0 dalam final Western Conference oleh juara NBA, Portland Trail Blazers. Wilkes adalah pemain hadapan berkualiti tinggi yang diidamkan oleh ketua jurulatih Lakers, Jerry West. Kerjaya Wilkes bersama Lakers bermula dengan kukuh pada 1977-78, tetapi jari patah dan kecederaan lain mengehadkannya, dan beliau terpaksa berehat sepanjang separuh kedua musim, menamatkan musim dengan 51 perlawanan dimainkan dan purata 12.9 mata. Seorang pegawai pasukan yang tidak dinamakan menuduhnya berpura-pura sakit, dan peminat Lakers menganggap beliau terlalu dinilai. Beliau bangkit semula pada musim berikutnya dengan musim profesional terbaiknya setakat ini, mencatatkan purata 18.6 mata setiap permainan dan menembak 50.4 peratus. Selama lima musim dari 1978 hingga 1983, beliau adalah penjaring kedua tertinggi Lakers di belakang Kareem Abdul-Jabbar.

Wilkes adalah ejen bebas menjelang musim 1979-80, dan pemilik Lakers yang baru, Jerry Buss, menjadikannya keutamaan untuk menandatangani semula beliau. Los Angeles menukar Adrian Dantley (0.2 m ^{(6 in)}) ke Utah untuk Spencer Haywood (0.2 m ^{(6 in)}), pemain power forward sebenar pertama Lakers sejak Wilkes menyertai pasukan, membebaskannya untuk berpindah ke posisi small forward dan tidak lagi perlu menjaga pemain yang lebih besar sehingga 0.1 m ^{(5 in)} dan 23 kg ^{(50 lb)}. Wilkes telah bermain power forward sepanjang kerjaya NBA-nya. Beliau menandatangani semula kontrak jangka panjang yang dilaporkan bernilai 600.00 K USD setahun. Lakers juga menambah Magic Johnson pada tahun itu, mendrafnya dengan pilihan keseluruhan pertama. Ketua jurulatih Jack McKinney cedera pada pertengahan musim dalam kemalangan basikal dan digantikan oleh penolong jurulatih Paul Westhead.

Dilepaskan daripada tuntutan bermain power forward, Wilkes berkembang pesat dengan fast break Lakers, mencatatkan purata 20 mata setiap permainan dan menembak 53.5 peratus pada musim itu. Beliau membantu Showtime Lakers memenangi tiga kejuaraan NBA (1980, 1982, 1985). Salah satu perlawanan paling diingati dalam kerjayanya ialah Perlawanan 6 yang menentukan siri 1980 NBA Finals menentang Philadelphia 76ers; Wilkes mencatatkan 37 mata tertinggi dalam kerjayanya dan 10 rebound, tetapi dibayangi oleh rookie Johnson, yang bermula di posisi center menggantikan Abdul-Jabbar yang cedera dan menamatkan perlawanan dengan 42 mata, 15 rebound, dan tujuh assist. "Jamaal Wilkes mempunyai permainan yang luar biasa," kata Johnson pada tahun 2011. "Semua orang bercakap tentang 42 [mata] saya, tetapi ia juga adalah usaha 37 mata beliau."

Wilkes mempunyai musim serangan terbaiknya pada 1980-81, apabila beliau mencatatkan purata 22.6 mata, yang menduduki tempat ke-11 dalam NBA, menembak 52.6 peratus dan bermain dalam 1981 NBA All-Star Game. Walau bagaimanapun, Lakers disingkirkan dalam pusingan pertama playoff oleh Houston dalam siri terbaik daripada tiga perlawanan. Tidak lama sebelum permulaan kem latihan pada 1981-82, anak perempuan Wilkes yang berusia lapan hari meninggal dunia, anak keduanya yang meninggal dunia sebagai bayi. Beliau memulakan musim dengan perlahan, memuncak dengan prestasi menembak 1 daripada 10 dalam kekalahan 128-102 kepada San Antonio pada 10 November 1982. Beliau serius mempertimbangkan untuk berhenti bola keranjang. Pada 18 November, Johnson menuntut untuk ditukar, tetapi Buss sebaliknya memecat Westhead, yang digantikan oleh penolong jurulatih Pat Riley. Wilkes pulih untuk mencatatkan purata 21.1 mata dan menembak 52.5 peratus apabila Los Angeles mara ke 1982 NBA Finals, di mana mereka berhadapan dengan Philadelphia sekali lagi. Beliau menjaringkan 27 mata tertinggi pasukan dalam perlawanan 6 apabila Lakers memenangi siri 4-2. Pada tahun 1982, Wilkes menandatangani lanjutan kontrak jangka panjang dengan Lakers, dilaporkan bernilai 8.50 M USD yang dibayar selama 17 tahun, atau kontrak terjamin enam tahun bernilai 5.30 M USD yang ditandatangani pada tahun 1982, termasuk pembayaran tertunda kira-kira 400.00 K USD setiap tahun dari 1990 hingga 1997.

Mereka memilih James Worthy dengan pilihan keseluruhan pertama 1982 NBA draft, yang mereka perolehi daripada perdagangan yang dibuat tiga tahun sebelumnya. Walaupun Wilkes masih di kemuncak kerjayanya, Lakers menghargai potensi Worthy untuk bermain di kedua-dua posisi hadapan dan menyokong Kurt Rambis di power forward. Wilkes menerima pemilihan All-Star ketiganya pada 1983.

Pada 1983-84, Wilkes terlepas tujuh perlawanan musim biasa dan tujuh perlawanan pertama playoff akibat virus gastrointestinal. Selepas pada mulanya terlepas tiga perlawanan pada akhir Februari 1984, beliau kembali bermain selama sebulan sebelum terpaksa berehat lagi selama empat perlawanan. Dalam lima musim sebelumnya sejak 1978-79, beliau hanya terlepas tiga perlawanan daripada 410 dan dua kali memimpin pasukan dalam minit bermain. Wilkes menamatkan musim biasa dengan purata 17.3 mata, dan memimpin pasukan dalam penjaringan 18 kali, tetapi tidak selepas 28 Februari, kerana jangkitan mula menjejaskan beliau. Dengan sakit kepala yang berterusan, kekejangan perut dan menggigil sejuk, beliau pada mulanya menyangka beliau menghidap selesema. Antibiotik daripada doktor pasukan gagal menyembuhkannya, mendorongnya untuk melawat doktornya sendiri, yang mengaitkan keadaannya dengan parasit.

Apabila kembali dalam playoff pada 8 Mei menentang Dallas, Wilkes menerima tepukan gemuruh daripada penonton Forum. Dalam keadaan tidak cergas selepas berehat, beliau bermain terhad dan hanya mencatatkan purata 4.5 mata dalam 14 perlawanan sambil menembak hanya 40 peratus. Beliau telah memasuki pasca-musim dengan rekod 58 perlawanan berturut-turut menjaringkan 10+ mata dalam playoff. Sementara itu, Worthy menyerlah di posisi small forward dan menjadi kunci bagi Lakers semasa bermula di final menentang Boston Celtics.

Selepas mendengar namanya dalam khabar angin perdagangan semasa luar musim, Wilkes memulakan musim 1984-85 sebagai pemain hadapan bersama Worthy. Selepas Lakers memulakan musim dengan rekod 3-5, Wilkes kehilangan tempat permulaannya kepada Larry Spriggs. Permainannya akhirnya bertambah baik, memuncak dengan 24 mata tertinggi musim dalam kemenangan ke atas Portland pada 29 Januari 1985. Tiga hari kemudian menentang New York di Forum pada 1 Februari, ligamen di lutut kirinya koyak apabila pemain Knicks Ernie Grunfeld melanggarnya, dan Wilkes terlepas 40 perlawanan terakhir musim biasa dan keseluruhan playoff. Beliau menamatkan musim dengan rekod terendah dalam kerjaya iaitu 42 perlawanan dimainkan dan 8.3 mata setiap permainan, tetapi Lakers memenangi 1985 NBA Finals menentang Celtics dengan Worthy sebagai salah seorang pemimpin mereka.

Kaki Wilkes mengalami atrofi, dan beliau terpaksa belajar berjalan semula. Selepas beliau bermain dalam Southern California Summer Pro League dan memulihkan lututnya, Lakers melepaskannya pada 28 Ogos 1985, dengan baki tiga tahun dan 2.40 M USD dalam kontrak terjaminnya. Pasukan itu mengaitkan langkah tersebut dengan had gaji NBA, membebaskannya untuk berunding dengan mana-mana pasukan tanpa gaji Lakersnya menjejaskan pasukan tersebut. Wilkes juga menjadi tidak diperlukan selepas mereka mendraf A. C. Green.

4.3. Sesi Los Angeles Clippers

Pada 27 September 1985, Wilkes ditandatangani oleh Los Angeles Clippers dengan gaji minimum liga sebanyak 70.00 K USD. Walau bagaimanapun, beliau terpaksa berehat selama hampir sebulan pada musim 1985-86 akibat kecederaan buku lali. Pada 24 Disember, Wilkes mengejutkan Clippers dengan mengumumkan persaraannya selepas kerjaya 12 tahun, dengan menyatakan kurangnya sumbangannya kepada pasukan. Beliau mencatatkan purata 5.8 mata dalam 15 minit setiap permainan. Pada tahun 2015, beliau berkata bahawa beliau menyangka beliau boleh membantu Clippers mencapai playoff, tetapi menyedari pasukan itu mempunyai budaya kekalahan dan "fikir saya lebih baik bersara." Ia adalah pasukan kalah pertama dalam kerjaya profesionalnya, dan pasukan pertamanya dengan rekod kalah sejak beliau mula bermain bola keranjang di gred tiga. Pasukan profesionalnya tidak pernah terlepas playoff. Selepas kejayaannya dalam NBA, beliau menolak untuk meneruskan kerjaya di Eropah. "Saya masih boleh berjalan di jalan tanpa tempang. Terdapat lebih banyak sebab untuk keluar daripada untuk kekal," kata Wilkes.

5.1. Gaya Permainan dan Nama Samaran

Wilkes diberi nama samaran "Silk" kerana gerakannya yang lancar dan licin. Beliau jarang melakukan slam dunk, lebih suka melakukan layup dari papan, sesuatu yang ditekankan oleh ketua jurulatih UCLA-nya, John Wooden. Wilkes pernah berkata, "Saya tidak akan menjual tiket kerana saya menarik atau mencolok, tetapi jika orang menghargai bola keranjang yang baik, mereka mungkin ingin menonton saya." Beliau bermain dengan baik tanpa perlu memegang bola di tangannya. Beliau adalah ancaman dalam menjaringkan gol dari luar, dan juga mampu melakukan gerakan ke dalam. Wilkes jarang melakukan kesilapan bola. Dalam serangan separuh gelanggang, beliau mempunyai keupayaan untuk membebaskan diri di bawah bakul dan menerima hantaran pantas untuk layup. Kebanyakan jaringannya datang dari jump shot jarak sederhana.

5.2. Bentuk Tembakan dan Kemahiran

Wilkes mempunyai bentuk jump shot yang tidak konvensional tetapi boleh dipercayai. Beliau melepaskan bola dengan gerakan corkscrew yang unik di belakang telinganya dan di atas kepalanya, menyerupai slingshot. Kakinya hampir tidak pernah meninggalkan lantai, seolah-olah beliau menembak sambil berjengket. Beliau mengembangkan tembakan ini semasa kecil untuk dapat bersaing dengan lawan yang lebih besar dan kuat di padang permainan, melambatkan pelepasan bola untuk mengelakkannya daripada diblok. Wooden berkata beliau tidak akan menggalakkan bentuk tembakan itu, tetapi Wilkes secara konsisten membuat jaringannya, jadi jurulatih itu membiarkannya. Rick Barry memanggil bentuk tembakan Wilkes "yang paling hodoh yang pernah saya lihat. Sehingga saya mula menganalisisnya. ... ia kembali lurus ke bakul sebelum beliau melepaskannya. Dalam latihan, sangat tidak masuk akal betapa mudahnya beliau menjaringkan gol terhadap saya." Rakan sepasukan Lakers, Norm Nixon, berkata: "Tembakan itu sangat hodoh sehingga orang akan berkata beliau tidak boleh membuat tembakan itu, tetapi beliau sentiasa mengejutkan."

5.3. Atribut Fizikal dan Mental

Ramai yang percaya bahawa Wilkes yang kurus tidak akan dapat menangani tuntutan fizikal NBA. Beliau berlatih dengan peralatan Nautilus. Beliau tidak berotot, tetapi Wooden berkata beliau kuat dan tidak pernah cedera di kolej. Wilkes tidak banyak bercakap di gelanggang dan menunjukkan sedikit emosi. Menurut Wooden, beliau tidak pasif dan mampu bersaing tanpa bergaduh atau terlalu bersemangat. Apabila dikenakan foul, Wilkes mengangkat jari telunjuknya dan mengakui panggilan tersebut, percaya bahawa pengadil menghargai pemain yang tidak mengeluh.

Wilkes, yang sering dibayangi sepanjang kerjayanya oleh rakan sepasukan bintang - termasuk dalam perlawanan terbaiknya - mengutamakan kemenangan berbanding pengiktirafan individu. Beliau berkata, "Saya belajar pada usia yang sangat muda, anda boleh berdebat siapa pemain terbaik atau bukan, tetapi anda tidak boleh berdebat siapa yang menang atau kalah." Menurut Wilkes, beliau menandatangani semula kontrak dengan Lakers pada tahun 1979 menyedari bahawa beliau akan diabaikan, tetapi memilih peluang untuk memenangi kejuaraan NBA. Walau bagaimanapun, beliau memang menikmati pengiktirafan. Apabila ditanya sama ada beliau pernah merasa terpinggir, beliau menjawab: "Terpinggir mungkin sedikit keterlaluan, tetapi ia adalah sesuatu yang saya sensitif. Tetapi saya menikmati gaya hidup itu. Itu adalah pertukaran." Wilkes merasa dihargai oleh rakan sepasukan, jurulatih, dan pemilik. "Selepas bola keranjang mungkin ia lebih mengganggu saya sedikit," tambahnya.

6.1. Agama dan Perubahan Nama

Wilkes terlibat dengan Islam ortodoks selama dua tahun sebelum memeluk agama tersebut. Beliau memilih nama Islamnya pada akhir tahun 1974 semasa tahun rookie-nya. Ibu bapanya pada mulanya terkejut dan kecewa. Beliau secara sah menukar namanya kepada Jamaal Abdul-Lateef pada tahun 1975, tetapi beliau terus menggunakan nama lahirnya, Wilkes, hanya untuk tujuan pengiktirafan awam.

6.2. Keluarga dan Tragedi Peribadi

Wilkes dan isteri pertamanya mempunyai seorang anak perempuan yang dilahirkan pada tahun 1977 dengan lubang di jantung dan berat hanya 1.4 kg ^{(3 lb)}. Anak perempuan mereka meninggal dunia selepas empat bulan. Dalam tempoh itu, Wilkes berpisah daripada isterinya dan memfailkan perceraian, menamatkan perkahwinan dua tahun mereka. Beliau juga terlibat dalam saman paterniti pada tahun itu, tetapi didapati bukan bapa.

Wilkes berkahwin dengan isteri keduanya pada tahun 1980. Anak perempuan pertama mereka meninggal dunia ketika berusia lapan hari pada tahun 1981, menjadikannya anak kedua beliau yang meninggal dunia sebagai bayi. Mereka kemudian mempunyai tiga lagi anak-dua lelaki dan seorang perempuan. Anak lelakinya yang lebih tua, Omar, lulus dari Universiti California, Berkeley, di mana beliau bermain bola keranjang sebagai shooting guard setinggi 0.2 m ^{(6 in)}. Omar kemudian menjadi seorang ejen sukan. Anak lelakinya yang lebih muda, Jordan, yang juga lulus dari Berkeley, bermain sebagai center setinggi 0.2 m ^{(7 in)}. Jordan menyertai kakitangan operasi bola keranjang Lakers sebelum musim 2014-15. Anak perempuan Wilkes bermain dalam pasukan bola tampar wanita UCLA.

6.3. Pengalaman dengan Profiling Kaum dan Keadilan Sosial

Pada Disember 1990, Wilkes telah ditahan oleh pegawai Jabatan Polis Los Angeles (LAPD) dan digari. Sebagai seorang Afrika Amerika, beliau menuduh mereka melakukan profiling kaum dan memfailkan aduan. Menurut Wilkes, pegawai-pegawai tersebut mendakwa plat lesennya akan tamat tempoh dan menggari beliau selama 15 hingga 20 minit selepas beliau menjawab, "Baiklah, ia belum tamat tempoh." Beliau tidak membuat susulan selepas Rodney King dipukul oleh empat pegawai polis tiga bulan kemudian, yang dirakam dalam video. Wilkes berpendapat bahawa insiden King adalah kes tingkah laku perkauman yang tidak dapat dipertikaikan oleh LAPD. Walau bagaimanapun, pegawai-pegawai tersebut dibebaskan pada tahun 1992, menyebabkan rusuhan di Los Angeles County. Pengalaman ini menyoroti isu keadilan sosial dan pengalaman minoriti yang dihadapi oleh individu seperti Wilkes.

7.1. Perniagaan dan Perkhidmatan Kewangan

Selepas bersara daripada bermain bola keranjang, Wilkes pada mulanya bekerja dalam bidang hartanah, tetapi beliau mendapati "terlalu banyak tawar-menawar dan pertengkaran." Beliau menganggap dirinya sebagai "orang yang suka bergaul" dan ingin "membantu orang menyelesaikan masalah." Oleh itu, beliau beralih kepada perkhidmatan kewangan dan ceramah motivasi. Pada tahun 2003, beliau bersama-sama mengasaskan Jamaal Wilkes Financial Advisors, sebuah firma yang mengkhusus dalam pengurusan kekayaan.

7.2. Penulisan dan Ceramah Motivasi

Wilkes adalah salah seorang pengarang bersama buku Success Under Fire: Lessons For Being Your Best In Crunch Time. Beliau juga merupakan pengarang bersama autobiografinya, Smooth as Silk: Memoirs of the Original, yang diterbitkan pada tahun 2015. Selain itu, beliau aktif sebagai penceramah motivasi.

Beliau membuat penampilan filem pertamanya sebagai watak utama pemain bola keranjang Nathaniel "Cornbread" Hamilton dalam drama tahun 1975, Cornbread, Earl and Me. Beliau juga membuat penampilan tetamu dalam episod program televisyen Trapper John, M.D. pada tahun 1981. Pada tahun 2000, Wilkes dilantik sebagai Naib Presiden Operasi Bola Keranjang oleh Los Angeles Stars untuk musim sulung American Basketball Association (ABA) yang baru. Atas permintaan Wilkes, jurulatih legendanya, John Wooden, turut menyertai Stars sebagai perunding.

8.1. Anugerah dan Penghormatan Utama

Wilkes tidak pernah menjadi pemain utama dalam skuad kejuaraannya, tetapi beliau cemerlang dalam peranan sokongan di bawah bayangan bintang-bintang seperti Bill Walton di UCLA, Rick Barry dengan Golden State, serta Kareem Abdul-Jabbar dan Magic Johnson di Lakers. Beliau cemerlang dalam menyumbang dalam apa jua bidang yang diperlukan oleh pasukan, sama ada penjaringan, rebound, atau pertahanan.

Kerjaya kolej Wilkes bermula dengan rekod 73-0, yang melengkapkan rekod kemenangan 88 perlawanan berturut-turut untuk UCLA. Beliau bergabung tenaga dengan Walton, yang merupakan tiga kali pemain kebangsaan terbaik tahunan, untuk memimpin Bruins kepada dua kejuaraan kebangsaan berturut-turut, melanjutkan rekod kemenangan mereka kepada tujuh. Wilkes menikmati musim NBA terbaiknya bersama Lakers, di mana beliau menghabiskan lapan musim. Beliau bekerjasama dengan Abdul-Jabbar dan Johnson untuk memulakan era Showtime Lakers dengan tiga kejuaraan NBA pada awal 1980-an. Wilkes mengisi lorong dalam fast break terkenal mereka, menukar hantaran Johnson menjadi layup. Dari tahun 1979 hingga 1983, Wilkes mencatatkan purata lebih 20 mata dan menembak 53 peratus. Penyiar Lakers, Chick Hearn, menggelar jump shotnya sebagai "layup 20 kaki" (6.1 m ^{(20 ft)}) kerana konsistensinya dari luar.

Wilkes dimasukkan ke dalam Dewan Kemasyhuran Sukan Ventura County pada tahun 1983 dan Dewan Kehormatan Bola Keranjang Lelaki Pac-10 pada tahun 2007. Pada tahun 2012, hampir tiga dekad sejak beliau terakhir bermain dalam NBA, beliau dipilih sebagai ahli Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Beliau secara rasmi dilantik pada 7 September, di mana beliau dipersembahkan oleh bekas rakan sepasukan Walton, Barry, Abdul-Jabbar, dan Johnson-setiap seorang daripada mereka adalah ahli Dewan Kemasyhuran. Pada 28 Disember, Lakers mempensiunkan nombor 52 Wilkes, dan pada 17 Januari 2013, UCLA mempensiunkan nombor kolejnya, juga 52. Nombornya turut dipensiunkan oleh kedua-dua Sekolah Tinggi Ventura dan Santa Barbara.

8.2. Penilaian Keseluruhan dan Impak

Menurut Los Angeles Times, nama samaran "Silk" Wilkes "mungkin salah satu yang paling sesuai dalam sukan." Mereka menulis bahawa "masalah Wilkes, dari sudut pandangan perhubungan awam, mungkin kerana beliau membuat segala-galanya kelihatan terlalu mudah." Pemilik Lakers, Jerry Buss, memanggilnya "gabungan jarang keikhlasan dan keanggunan, Jamaal menjadikan permainan kelihatan mudah. Mudah untuk melupakan bahawa Jamaal mencatatkan purata lebih 20 mata semasa musim kejuaraan 1980 dan 1982 kami." Rakan sepasukan Lakersnya, James Worthy dan Michael Cooper, kedua-duanya pemain yang cemerlang dalam menjaringkan gol di atas rim, mungkin lebih sinonim dengan Showtime, dengan Wilkes kadang-kadang terlupakan. "Saya rasa [Wilkes] tidak mendapat kredit yang sepatutnya, sama ada di kolej atau di peringkat profesional," kata Wooden. "Beliau tidak spektakular, tetapi beliau bermain permainan yang konsisten sepanjang masa." Los Angeles Times memanggil pujian Wooden ini "mungkin penghormatan terbesar yang boleh diterima oleh mana-mana pemain." Al Attles, ketua jurulatih Wilkes di Golden State, berkata "Apa sahaja yang kami minta daripadanya-menjaringkan gol, pertahanan, rebound, bermain menentang pemain hadapan yang lebih besar-beliau melakukannya dan melakukannya dengan baik."

9.1. Statistik Musim Biasa

9.2. Statistik Playoff