Paul von Hatzfeldt

3.1. Aktiviti Awal

Kerjaya diplomatik beliau bermula dengan peranan penting sebagai setiausaha kepada Otto von Bismarck di Paris pada tahun 1862. Pengalaman ini memberikan beliau pendedahan awal kepada arena diplomatik antarabangsa di bawah bimbingan salah seorang tokoh paling berpengaruh dalam sejarah Jerman. Pada tahun 1874, beliau dilantik sebagai Menteri Jerman ke Sepanyol di Madrid, di mana beliau berkhidmat sehingga tahun 1878. Selepas itu, beliau menjadi Duta Besar ke Empayar Uthmaniyah di Konstantinopel (kini Istanbul) dari tahun 1878 hingga 1881, sebelum dipanggil pulang ke Jerman untuk memegang jawatan yang lebih tinggi dalam kementerian luar negara.

3.2. Jawatan Utama dan Pencapaian

Pada tahun 1881, Count Hatzfeldt dilantik sebagai setiausaha luar negeri Jerman dan ketua Pejabat Luar Negeri, jawatan penting yang meletakkannya di pusat pembuatan dasar luar negara Jerman. Pada tahun 1885, beliau mengambil alih jawatan daripada Count Georg Herbert Münster sebagai Duta Besar ke United Kingdom, di mana beliau berkhidmat sehingga tahun 1901. Ini merupakan tempoh yang sangat signifikan dalam kerjaya beliau, kerana hubungan Anglo-Jerman adalah kunci kepada keseimbangan kuasa Eropah pada akhir abad ke-19. Salah satu pencapaian diplomatik beliau yang paling terkenal dalam tempoh ini ialah menandatangani Perjanjian Yangtze pada tahun 1900. Perjanjian ini merupakan perjanjian penting antara Empayar Jerman dan United Kingdom mengenai polisi bersama di China, terutamanya berkaitan dengan dasar pintu terbuka dan integriti wilayah China. Sejak tahun 1897, terdapat laporan mengenai kesihatan beliau yang merosot, yang akhirnya membawa kepada persaraannya secara rasmi pada November 1901, hanya beberapa minggu sebelum kematiannya. Beliau digantikan oleh Count Paul Wolff Metternich sebagai Duta Besar ke United Kingdom.

4.1. Hubungan Keluarga

Pada 24 November 1863, di Paris, Hatzfeldt berkahwin dengan Helene Moulton (3 September 1846 - 9 April 1918). Helene adalah anak perempuan kepada Charles Frederick Moulton, seorang spekulator hartanah dari New York, dan Cesarinne Jeanne (- Metz) Moulton. Pasangan ini bercerai pada tahun 1886, namun mereka berkahwin semula dua tahun kemudian pada tahun 1888. Perkahwinan kedua ini diatur agar anak perempuan mereka dapat berkahwin dengan Putera Max dari Hohenlohe-Öhringen, menunjukkan kepentingan ikatan keluarga bangsawan pada zaman itu. Bersama-sama, mereka dikurniakan tiga orang anak:

• Helene Nelly Susanne Pauline Hubertine Luise (3 Mac 1865 - 21 Mei 1901), yang berkahwin dengan Putera Max Anthon Karl zu Hohenlohe-Öhringen (1860-1922), anak kepada Putera Hugo zu Hohenlohe-Öhringen dan cucu kepada August, Putera dari Hohenlohe-Öhringen.
• Paul Hermann Karl Hubert (30 Jun 1867 - 10 Jun 1941), seorang diplomat yang juga mengikuti jejak langkah bapanya. Beliau berkahwin dengan Baroness Maria von Stumm (1882-1954), anak perempuan diplomat Baron Ferdinand Eduard von Stumm.
• Marie Augusta Cesarinne Melanie (10 Januari 1871 - 15 April 1932), yang berkahwin dengan Putera Friedrich Karl zu Hohenlohe-Öhringen (1855-1910), abang ipar kepada kakaknya Nelly.

6.1. Darjah Kebesaran Jerman

Beliau dianugerahkan beberapa darjah kebesaran tertinggi dari Prusia dan negeri-negeri Jerman yang lain:

• Kerajaan Prusia:
  • Iron Cross (1870), Kelas ke-2 dengan Jalur Putih dan Tepi Hitam.
  • Kesatria Helang Merah, Kelas ke-1 (5 Jun 1881); Salib Agung (18 Januari 1888).
  • Salib Komander Agung Darjah Kerabat Diraja Hohenzollern, (28 Oktober 1885).
  • Kesatria Helang Hitam, (18 Jun 1890); dengan Kolar (17 Januari 1891).
  • Kesatria Merit Mahkota Prusia, (8 November 1901), dianugerahkan semasa peletakan jawatannya sebagai Duta Besar Jerman ke London.
• Baden: Kesatria Order of Berthold the First.
• Kerajaan Bavaria:
  • Salib Agung Darjah Merit St. Michael, (1877).
  • Salib Agung Merit Mahkota Bavaria, (1883).
• Brunswick: Salib Agung Order of Henry the Lion.
• Mecklenburg: Salib Agung Mahkota Wendish, dengan Mahkota Emas.
• Saxe-Weimar-Eisenach: Salib Agung Falkon Putih.
• Kerajaan Saxony: Salib Agung Darjah Albert, dengan Bintang Emas (1887).
• Württemberg: Salib Agung Mahkota Württemberg.

6.2. Darjah Kebesaran Asing

Selain anugerah dari negerinya sendiri, beliau turut menerima pengiktirafan dari pelbagai negara di seluruh dunia:

• Austria-Hungary: Salib Agung Darjah Imperial Leopold, (1881).
• Belgium: Kordon Agung Darjah Leopold.
• Kerajaan Greece: Salib Agung Penebus.
• Kerajaan Itali:
  • Salib Agung Santo Maurice dan Lazarus.
  • Pegawai Agung Mahkota Itali.
• Kesatria Hospital: Salib Agung Kehormatan dan Devosi.
• Belanda: Kesatria Singa Belanda.
• Empayar Uthmaniyah: Order of Osmanieh, Kelas ke-1 dengan Berlian.
• Kerajaan Romania: Salib Agung Bintang Romania.
• Empayar Rusia: Kesatria Helang Putih.
• Sepanyol: Salib Agung Darjah Charles III, dengan Kolar (28 Mei 1877).
• Kerajaan Serbia: Salib Agung Salib Takovo.
• Siam: Salib Agung Mahkota Siam.
• Kerabat Bourbon-Dua Sicily: Kesatria St. Ferdinand dan Merit.

7.1. Penilaian Rasmi

Semasa persaraannya pada November 1901, Maharaja Wilhelm II secara peribadi menyampaikan penghargaan rasmi kepada Count von Hatzfeldt. Dalam surat penerimaan permintaan persaraan Count, Maharaja Wilhelm II menulis: "Saya merasakan terpanggil untuk menyatakan penghargaan diraja saya atas perkhidmatan cemerlang yang, selama empat puluh empat tahun kehidupan rasmi anda, telah anda berikan kepada pendahulu saya di takhta, kepada diri saya sendiri, dan kepada seluruh Tanah Air." Sebagai tanda penghargaan atas perkhidmatan setianya, Maharaja turut menganugerahkan beliau Darjah Merit Mahkota Prusia. Pujian daripada Otto von Bismarck sebagai "kuda terbaik dalam kandang diplomatik" juga menunjukkan reputasi tinggi beliau dalam kalangan elit politik Jerman dan pengiktirafan terhadap kemahiran diplomatiknya yang luar biasa.