Victor Starffin

1.1. Kelahiran dan Kehidupan Awal

Viktor Starukhin dilahirkan pada 1 Mei 1916 di Nizhny Tagil, wilayah Pergunungan Ural di Empayar Rusia. Beliau adalah anak tunggal kepada Konstantin, seorang pegawai tentera Tsar, dan Evdokia. Berikutan Revolusi Rusia (1917) pada tahun 1917, keluarga Starukhin menjadi sasaran kerajaan Bolshevik kerana hubungan mereka dengan monarki. Mereka melarikan diri melalui Pergunungan Ural dan Siberia yang luas, akhirnya tiba di Harbin, Manchuria, yang ketika itu di bawah kawalan Jepun. Pada tahun 1925, keluarga itu berpindah ke Asahikawa, Hokkaido, Jepun, di mana mereka menetap sebagai "Rusia Putih" tanpa kerakyatan.

Semasa zaman kanak-kanaknya, Starukhin sering dibuli oleh rakan-rakannya kerana penampilan asingnya. Walau bagaimanapun, beliau cemerlang dalam akademik dan mempunyai bakat sukan yang luar biasa. Pada usia 11 tahun, beliau sudah mencapai ketinggian 180 cm. Beliau menemui besbol selepas berpindah ke Jepun, dan ketinggiannya yang mengagumkan sangat sesuai untuk sukan itu. Bakatnya dalam besbol membantunya berhubung dan berkawan dengan rakan sekelasnya, serta mengalih perhatian daripada masalah keluarga yang dihadapi bapanya, Konstantin Starukhin, yang terjerumus dalam ketagihan alkohol.

Pada tahun 1932, bapanya, Konstantin, membunuh seorang pekerja di kedai kopi "Baikal" miliknya di Asahikawa. Konstantin dijatuhi hukuman penjara 8 tahun. Walaupun Starukhin menjadi "anak seorang pembunuh," beliau mendapat simpati daripada komuniti kerana statusnya sebagai pelempar terkenal di sekolah. Insiden ini menyebabkan keluarga Starukhin menghadapi kesukaran kewangan yang teruk, sehingga beliau terpaksa bergantung kepada sumbangan rakan sekelas untuk membayar yuran sekolah dan perbelanjaan hidup. Keadaan ini juga menjadi salah satu punca utama mengapa beliau tidak dapat memperoleh kerakyatan Jepun.

1.2. Zaman Persekolahan dan Kemasukan ke Besbol

Starukhin memasuki Sekolah Menengah Asahikawa (kini Sekolah Tinggi Asahikawa Higashi) dan menyertai kelab besbol. Disebabkan ketinggiannya yang luar biasa (melebihi 180 cm pada tahun kelima sekolah rendah), beliau terpaksa bermain dengan pasukan sekolah menengah atas. Reaksi pertamanya apabila menyertai kelab besbol sekolah menengah ialah, "Betulkah saya boleh bermain besbol dengan semua orang?" Beliau menjadi pelempar bintang dengan bola pantas yang kuat, membantu pasukannya mara ke perlawanan akhir kejohanan Hokkaido sebanyak dua kali berturut-turut pada tahun 1933 dan 1934. Walau bagaimanapun, mereka tewas dalam kedua-dua perlawanan akhir disebabkan kesilapan rakan sepasukan, menyebabkan beliau terlepas peluang untuk bertanding di Koshien Musim Panas.

Pada tahun 1932, Starukhin pernah dijemput untuk menyertai pasukan besbol Sekolah Koyo Gakuin, dan keluarganya berpindah ke Kobe, Wilayah Hyogo, di mana mereka mengendalikan sebuah kedai roti dengan sokongan kewangan dari sekolah. Namun, perpindahan ini gagal kerana bantahan daripada sekolah-sekolah lain di wilayah itu, memaksa keluarga itu kembali ke Asahikawa. Walaupun Starukhin bercita-cita untuk melanjutkan pelajaran ke Universiti Waseda, keadaan kewangan yang sukar menghalang hasratnya.

Pada musim luruh 1934, Starukhin, yang masih di sekolah menengah, telah dipaksa untuk menyertai pasukan kebangsaan Jepun untuk perlawanan pameran menentang pasukan Liga Utama Amerika Syarikat yang melawat Jepun. Pada masa itu, Kementerian Pendidikan Jepun mempunyai peraturan yang menyatakan bahawa pemain besbol sekolah menengah yang bermain secara profesional akan kehilangan kelayakan mereka untuk memasuki pendidikan tinggi, menyebabkan Starukhin enggan menjadi profesional. Walau bagaimanapun, beliau dan keluarganya telah memasuki Jepun dengan visa transit, dan bapanya, Konstantin Starukhin, sedang menunggu perbicaraan di penjara atas tuduhan pembunuhan tanpa niat. Bapanya didakwa membunuh rakan sekerja isterinya kerana perbezaan politik, mendakwa mangsa adalah pengintip Soviet yang dihantar untuk memantau pelarian Rusia di Hokkaido.

Matsutaro Shoriki, pemilik Yomiuri Shimbun dan penganjur perlawanan Jepun-AS, secara berkesan memeras ugut Starukhin. Shoriki mengancam bahawa jika Starukhin menolak untuk bermain secara profesional, beliau akan menggunakan hubungannya dengan Yomiuri Shimbun untuk mendedahkan butiran kes Konstantin Starukhin, yang akan menyebabkan beliau dan ibunya dihantar pulang ke Rusia, di mana mereka kemungkinan besar akan ditangkap oleh NKVD kerana penglibatan politik bapanya. Dalam keadaan terpaksa, Starukhin bersetuju untuk menyertai pasukan dan meninggalkan sekolah menengahnya. Beliau dan ibunya menaiki kereta api ke Tokyo tanpa memberitahu rakan sekelasnya. Beliau kemudian memberitahu isterinya bahawa bunyi wisel kereta api pada malam itu kedengaran seperti rakan-rakannya menjerit, "Jangan pergi!".

Pada 29 November 1934, Starukhin membuat penampilan sulung profesionalnya dalam perlawanan ke-17 siri Jepun-AS, melemparkan dua inning tanpa bolos sebagai pelempar bantuan. Walau bagaimanapun, perlawanan itu sudah hampir berakhir, dan pasukan Amerika enggan berhadapan dengannya lagi kerana masalah kawalan balingannya. Apabila Pasukan Jepun membuat lawatan ke Amerika Utara pada tahun 1935, Starukhin menghadapi kesukaran untuk keluar dari Jepun kerana campur tangan daripada Toyama Mitsuru dari organisasi Genyosha yang berhaluan kanan. Beliau juga menghadapi masalah masuk ke Amerika Syarikat kerana statusnya tanpa kerakyatan dan tiada pasport atau visa. Beliau hanya dibenarkan masuk selepas Shoriki dan Lefty O'Doul campur tangan dengan pihak berkuasa. Starukhin, yang baru sahaja meninggalkan sekolah dan berasal dari kawasan luar bandar, dilaporkan terkejut melihat "ramai orang asing" di Amerika dan bertanya, "Orang asing langsung tidak boleh berbahasa Jepun, kan?", yang membuat rakan sebiliknya, Shigeru Mizuhara, tergamam.

1.3. Debut Profesional dan Karier Awal

Pada tahun 1936, Starukhin menandatangani kontrak dengan Tokyo Kyojingun (kini Yomiuri Giants), di luar draf. Beliau bermain untuk mereka sehingga tahun 1944. Pada 3 Julai 1936, beliau menyumbang kepada kemenangan rasmi pertama Giants dalam perlawanan menentang Dai Tokyo dengan melemparkan tiga inning tanpa bolos sebagai pelempar bantuan.

Pada awalnya, Starukhin mempunyai bola pantas yang baik tetapi kawalan yang lemah, menyebabkan banyak bola liar. Beliau sering dimarahi oleh veteran seperti Mizuhara. Starukhin, yang dikatakan seorang yang sensitif, menjadi sedih dan menangis, mengadu kepada pengurus bahawa beliau "takut untuk melemparkan bola dalam keadaan begini." Walau bagaimanapun, beliau terus berdiri di atas busut pelempar dengan mata bengkak. Di bawah bimbingan pengurus Fujimoto Sadayoshi, beliau meningkatkan kawalannya melalui latihan yang gigih.

Pada musim bunga 1937, beliau mencapai 13 kemenangan, termasuk perlawanan tanpa bolos (no-hitter) pertama oleh pemain asing dalam sejarah NPB pada 3 Julai menentang Korakuen Eagles. Pada musim luruh yang sama, beliau meraih 15 kemenangan, memenangi gelaran Pelempar Paling Banyak Kemenangan (Most Wins), dan muncul sebagai ace pasukan menggantikan Eiji Sawamura. Pada musim luruh 1938, beliau mencapai 19 kemenangan, purata larian diperoleh (ERA) NaN Q 1.05, 146 strikeout, peratusan kemenangan .905, dan 7 perlawanan tanpa bolos, mencapai "lima mahkota pelempar".

Pada tahun 1939, Starukhin mencatat rekod 42 kemenangan dalam satu musim, yang merupakan dua pertiga daripada 66 kemenangan pasukannya, dan meraih anugerah Pemain Paling Bernilai (MVP). Beliau juga menjadi pelempar pertama dalam sejarah besbol profesional Jepun yang mencapai 100 kemenangan sepanjang karier, mencapainya dalam 165 perlawanan, rekod terpantas yang masih kekal sehingga kini. Pada tahun yang sama, beliau memukul empat pukulan kemenangan (walk-off hits), yang merupakan rekod besbol profesional Jepun sehingga dipecahkan oleh Katsuhiro Ohsugi pada tahun 1969. Beliau mengikuti prestasi cemerlangnya pada tahun 1939 dengan 38 kemenangan lagi pada tahun 1940, memenangi anugerah MVP dan Pelempar Paling Banyak Kemenangan untuk kali kedua berturut-turut. Lima musim berturut-turut memenangi gelaran Pelempar Paling Banyak Kemenangan adalah rekod terpanjang dalam besbol profesional Jepun. Beliau aktif semasa "era bola mati" besbol Jepun (pra-1945), di mana ramai pemain terbaik Jepun berkhidmat dalam Tentera Darat Imperial Jepun.

2.1. Perang Dunia II dan Perubahan Nama

Pada tahun 1940, apabila xenofobia meningkat di Jepun, terutamanya disebabkan oleh hubungan yang semakin buruk antara Jepun dan Kesatuan Soviet (seperti Insiden Nomonhan), Starukhin menjadi sasaran syak wasangka sebagai pengintip oleh pihak tentera. Beliau dipanggil oleh pihak tentera dan diberikan arahan berikut:

• Kerakyatan Jepun tidak akan diberikan kepadanya kerana beliau disyaki sebagai pengintip.
• Dilarang melihat Sungai Kanda dari jambatan dalam perjalanan dari Stesen Suidobashi ke Stadium Korakuen (kerana bahan perang diangkut dengan kapal di sungai itu).
• Dilarang melihat bendera yang dikibarkan di tempat duduk luar padang (kerana bimbang beliau akan menggunakan bendera untuk menentukan kekuatan dan arah angin bagi menghantar maklumat cuaca kepada Soviet).

Dalam keadaan ini, atas cadangan Masashi Akamine, wakil Nagoya Kinshachi, Starukhin terpaksa menukar namanya kepada Suda Hiroshi (須田 博_{Suda Hiroshi}^{Bahasa Jepun}) pada September 1940 untuk melindunginya daripada penganiayaan tentera. Walau bagaimanapun, sebagai orang tanpa kerakyatan, beliau tidak dikerah untuk berkhidmat dalam tentera.

Pada tahun 1941, Starukhin didiagnosis dengan pleurisy selepas melemparkan 15 kemenangan dalam perlawanan menentang Nankai pada 14 Julai dengan demam melebihi 40 °C. Beliau terpaksa berehat dari bermain dan berada di ambang kematian, dengan doktor menyatakan bahawa walaupun beliau pulih, karier besbolnya mungkin berakhir. Beliau kembali bermain pada akhir April 1942, meraih 26 kemenangan. Pada tahun 1943, beliau mencatat 6 kemenangan menjelang pertengahan Mei tetapi mengalami kambuh pleurisy, menyebabkan beliau berehat lagi. Beliau akhirnya kembali pada Oktober, mencapai 10 kemenangan. Pada tahun 1944, beliau memulakan musim dengan enam kemenangan tanpa kalah sehingga Jun, tetapi dilarang bermain mulai Julai atas alasan kerakyatan.

Pada November 1944, Starukhin, walaupun tanpa kerakyatan, dianggap "warganegara asing" dan dipaksa berpindah ke Karuizawa, Nagano, bersama-sama dengan warganegara asing lain yang tinggal di kawasan metropolitan. Di Karuizawa, beliau dikatakan mencari rezeki dengan membaiki kasut. Selepas Kesatuan Soviet melanggar Pakatan Berkecuali Soviet-Jepun dan menyerang Jepun pada 9 Ogos 1945, beliau dikenakan tindakan pengusiran.

2.2. Karier Pasca-Perang dan Perubahan Pasukan

Selepas perang, Starukhin bekerja sebagai penterjemah untuk pihak berkuasa Pendudukan AS (SCAP). Pada tahun 1946, beliau kembali ke besbol profesional tetapi memilih untuk tidak kembali ke Giants. Sebaliknya, beliau menandatangani kontrak dengan pasukan baharu, Pacific Baseball Club (kemudian Taiyo Robins), yang dimiliki oleh Komajiro Tamura, dan bertemu semula dengan bekas pengurusnya, Fujimoto Sadayoshi. Pada mulanya, Starukhin didapati agak gemuk dan tidak cergas selepas berehat dari besbol, dan mengambil masa untuk kembali ke bentuk asal. Pada 20 Oktober 1946, beliau mencapai kemenangan ke-200 dalam kariernya, menjadi pelempar pertama dalam sejarah besbol profesional Jepun yang mencapai pencapaian itu. Konflik mengenai kontrak Pacific dengan beberapa pemain terkenal, termasuk Starukhin, menyebabkan pasukan itu terpaksa melepaskan empat perlawanan.

Starukhin kekal dengan Pacific pada tahun 1947. Pada tahun 1948, beliau berpindah ke pasukan Tamura yang lain, Kinsei Stars (kemudian Daiei Stars), dan kekal dengan francais itu sehingga tahun 1953. Pada tahun 1949, beliau meraih 27 kemenangan, memenangi gelaran Pelempar Paling Banyak Kemenangan sekali lagi selepas sembilan tahun, yang merupakan jurang terpanjang dalam sejarah anugerah itu. Gaya balingannya berubah daripada pelempar bola pantas kepada pelempar yang lebih licik, menggunakan bola perubahan dan mengelakkan pukulan dengan gerakan yang lebih mencolok.

Pada tahun 1954, Starukhin berpindah ke Takahashi Unions (pendahulu Chiba Lotte Marines). Beliau tidak lagi bersama Fujimoto, tetapi Fujimoto menasihatinya untuk menerima bonus kontrak kerana beliau "tidak akan dapat bermain lama lagi." Beliau kemudian menggunakan wang ini untuk mengendalikan salun kecantikan dan farmasi. Sebelum musim, beliau sangat gemuk, dikatakan "seperti ahli sumo," dan prestasinya tidak begitu baik sehingga Julai. Walau bagaimanapun, beliau berjaya mencatat 8 kemenangan (13 kekalahan) dalam pasukan yang lemah.

2.3. 300 Kemenangan dan Rekod Utama

Pada kem latihan musim bunga 1955 di Okayama, Starukhin berusaha keras untuk mengurangkan berat badan, mengikuti arahan jurulatih sementara Kohei Murasha untuk melakukan larian intensif. Beliau berjaya mengurangkan berat badannya dari 120 kg kepada 97.5 kg. Walaupun Takahashi memulakan musim dengan 12 kekalahan berturut-turut, Starukhin mencatat kemenangan pertama pasukan pada 13 April menentang Daiei Stars dengan perlawanan tanpa bolos ke-83 dalam kariernya, yang merupakan perlawanan tanpa bolos terakhirnya.

Pada 4 September 1955, Starukhin mencapai kemenangan ke-300 dalam kariernya, menjadi pelempar pertama dalam sejarah besbol profesional Jepun yang mencapai pencapaian ini, dalam perlawanan menentang bekas pasukannya Daiei Stars di Stadium Nishikyogoku. Walaupun awalnya dipercayai kemenangan ke-300nya adalah pada 28 Julai 1955 menentang Kintetsu Pearls di Stadium Kawasaki, peraturan NPB mengenai kemenangan pelempar pra-perang menjadikannya kemenangan ke-298nya. Starukhin adalah satu-satunya pelempar yang mencapai 100, 200, dan 300 kemenangan dengan pasukan yang berbeza.

Beliau bersara pada tahun 1955 dengan rekod karier 303 kemenangan dan 176 kekalahan. Beliau menyatakan hasrat untuk mencapai 2,000 strikeout dan 100 perlawanan tanpa bolos sebelum menamatkan kariernya, tetapi tidak sempat melakukannya. Selepas rekod 7 kemenangan dan 21 kekalahan pada tahun 1955, beliau digugurkan daripada Unions dan tiada pasukan lain yang ingin menandatanganinya, walaupun beliau menawarkan diri untuk bermain secara percuma. Ibunya, Evdokia, meninggal dunia pada tahun yang sama. Selepas bersara, beliau menjadi seorang pelakon dan penyampai program radio.

3.1. Gaya Membaling dan Bola

Sebagai pelempar bola pantas pada awal besbol profesional, Starukhin sering dibandingkan dengan Eiji Sawamura. Pemain yang pernah berhadapan dengan kedua-duanya sering menyatakan bahawa kelajuan mereka hampir sama, tetapi bola Sawamura kelihatan lebih pantas kerana ia "melambung" apabila tiba di tangan pemukul. Walau bagaimanapun, Starukhin, dengan ketinggian 191 cm yang mengagumkan, melemparkan bola dari sudut yang tinggi, menyebabkan pemukul merasakan seolah-olah bola "jatuh dari bumbung tingkat dua," menjadikannya sukar untuk dipukul.

Sebagai pelempar bola pantas, Starukhin juga mahir dalam strategi menipu pemukul. Beliau menggunakan bola pantas sebagai senjata utamanya, disokong oleh bola shoot dan bola drop untuk mengawal kelajuan bola. Kadang-kadang, beliau juga menggunakan bola sinker untuk mendapatkan pukulan ke dalam padang. Pada lewat kariernya, beliau juga dilaporkan melemparkan "bola avec," yang bergerak seperti bola fork atau bola knuckle.

3.2. Kemahiran Memukul dan Bakat Lain

Selain sebagai pelempar yang cemerlang, Starukhin juga mempunyai kemahiran memukul yang baik. Pada tahun 1939, beliau mencatat empat pukulan kemenangan (walk-off hits). Pada tahun 1940, beliau mencatat lima pukulan dalam satu perlawanan. Pada tahun 1955, beliau pernah diberikan bola liar sengaja sebagai pemukul gantian. Beliau mempunyai tabiat memukul bola pertama, tetapi dengan ketinggian dan kekuatan tangannya, beliau mampu memukul bola yang sedikit di luar zon pukulan dengan kuat.

4.1. Hubungan Keluarga

Starukhin fasih berbahasa Jepun dan dikatakan "lebih Jepun daripada orang Jepun" kerana menghormati mertuanya. Namun, beliau sering berasa terasing kerana label "orang asing" dan "pelarian" yang menghalang rakan-rakannya daripada melampaui batas tertentu. Oleh itu, beliau sering mengunjungi Gereja Ortodoks Nikolai-do di Ochanomizu, Tokyo, di mana ramai emigran Rusia berkumpul. Di sana, beliau mencari rakan-rakan dan malah bertemu dengan isteri pertamanya. Beliau juga seorang peminum berat, mampu menghabiskan lebih daripada 24 botol besar bir dalam satu malam.

• Bapa Konstantin:** Konstantin Starukhin dilahirkan di Nizhny Tagil, Rusia. Beliau adalah seorang pegawai tentera Imperial Rusia yang kehilangan jawatan selepas Revolusi Rusia. Beliau menyertai Tentera Putih yang menentang kerajaan sementara Aleksandr Kerensky sebelum melarikan diri ke Siberia, kemudian ke kem pelarian di Harbin, dan akhirnya berhijrah ke Jepun bersama isteri dan anaknya. Di Jepun, beliau mengendalikan perniagaan jualan kain bulu dan kedai susu di Asahikawa, Hokkaido, sementara isterinya membantu dengan membakar roti. Pada tahun 1932, keluarga itu berpindah ke Kobe apabila anak lelakinya dijemput bermain besbol untuk Koyo Gakuin, dan mereka mengendalikan kedai roti dengan bantuan kolej. Namun, perpindahan itu gagal, dan mereka kembali ke Asahikawa. Di Kobe, Konstantin bertemu Maria, seorang emigran Rusia, dan menjalin hubungan dengannya. Beliau membuka kedai kopi "Baikal" di Asahikawa dengan Maria sebagai pelayan. Pada tahun 1933, Konstantin menceroboh rumah Maria dan menikamnya hingga mati selepas Maria berubah hati. Walaupun pada mulanya beliau mengaku membunuh kerana cemburu, beliau kemudian menukar keterangannya, mendakwa Maria adalah seorang pengintip. Beliau dijatuhi hukuman penjara 8 tahun. Beliau dibebaskan pada tahun 1938, sempat menyaksikan kejayaan anaknya, dan meninggal dunia di Tokyo pada tahun 1943. Beliau dikebumikan bersama isterinya, Evdokia, di Tanah Perkuburan Tama di Tokyo.

• Isteri Pertama Elena:** Elena adalah seorang emigran Rusia dan jurusolek. Beliau bertemu Starukhin di Gereja Nikolai-do dan berkahwin pada tahun 1938. Anak lelaki pertama mereka, George, dilahirkan pada tahun 1941. Selepas Starukhin ditahan di kem Karuizawa, Elena memfailkan perceraian dan berpindah ke Amerika Syarikat bersama Alexander Boloviyov, seorang bekas emigran Rusia yang menjadi pegawai tentera pendudukan AS dan pernah bermain besbol sekolah tinggi menentang Starukhin. Elena meninggalkan anak lelakinya yang berusia tujuh tahun.

• Isteri Kedua Kunie (Tanya):** Kunie adalah berketurunan Jepun-Rusia dan nama Rusianya ialah Tanya. Beliau bertemu Starukhin di Kelab Rusia di Tokyo pada tahun 1948 dan berkahwin pada tahun 1950. Beliau menjaga anak lelaki Starukhin dari perkahwinan pertamanya dan mereka mempunyai dua anak perempuan. Dari tahun 1956, Kunie bekerja di salun kecantikan Starukhin di Aoyama, Minato-ku, yang dibuka pada tahun 1948, untuk membantu menyara keluarga. Beliau juga mengendalikan farmasi dan restoran Rusia "Leka." Beliau pernah belajar untuk menjadi doktor gigi. Walaupun beliau menerima pampasan yang besar daripada pembangunan semula bandar Aoyama, beliau kehilangan semua hartanya akibat kegagalan projek pembangunan padang golf yang diusahakan oleh kekasihnya yang lebih muda. Selepas berpisah dengan kekasihnya, beliau bekerja di Seibu Department Store dan tempat lain. Beliau mula minum lebih banyak dan menghidap penyakit hati, akhirnya meninggal dunia pada tahun 1971 pada usia 49 tahun dengan melompat dari apartmennya. Beliau dikebumikan bersama suaminya di Kuil Sounenji di Omonogawa-cho, Yokote, Akita, yang merupakan kuil keluarga beliau. Bapa beliau, Yoshio Takahashi, adalah sami kepala kuil ke-12 dan seorang tokoh menarik yang pernah tinggal di Moscow semasa Revolusi Rusia, berkahwin dengan wanita Rusia, dan berkhidmat sebagai penterjemah semasa Campur Tangan Siberia.

• Anak Lelaki George Starukhin:** Dilahirkan pada tahun 1941. Beliau sering muncul dalam majalah dan televisyen bersama bapanya. Selepas kematian bapanya, beliau menjadi personaliti televisyen dan radio. Beliau membuat debut lakonannya pada tahun 1960 dalam drama televisyen "Chikyu wa Hikiuketa" (Nippon TV).

• Anak Perempuan Natasha Starukhin:** Dilahirkan pada tahun 1951. Beliau bekerja sebagai pramugari untuk Japan Airlines, berkahwin dengan rakan sekerja, dan mengasaskan salon penyamakan kulit pertama di Jepun. Kemudian, beliau menjadi pakar nutrisi holistik, memberikan ceramah dan muncul dalam program televisyen berkaitan kesihatan. Beliau mengasaskan Persatuan Nutrisi Holistik Jepun. Beliau pernah melakukan balingan pertama di Stadium Starffin Asahikawa pada tahun 2008 dan 2016. Beliau juga mengarang buku mengenai bapanya dan diet.

• Saudara-mara Lain:** Pelakon Mari Tanaka adalah anak saudara kepada isteri kedua Starukhin, Kunie. Pemain electone Rena Takahashi adalah adik kepada Kunie.

5.1. Kemalangan Jalan Raya dan Keadaan Kematian

Pada 12 Januari 1957, sekitar jam 10:40 malam, Starukhin meninggal dunia dalam kemalangan jalan raya. Beliau sedang memandu kereta Chevrolet Deluxe 2-pintu coupe model 1941 miliknya dari kediamannya di Minami Aoyama, Minato-ku, Tokyo, dalam perjalanan ke perjumpaan alumni sekolah menengah di Setagaya. Keretanya bertembung dengan sebuah trem di Laluan Tokyu Tamagawa (kini digantikan oleh Laluan Tokyu Den-en-toshi) berhampiran Stesen Mishuku di Setagaya. Kereta itu musnah teruk, dan Starukhin meninggal dunia dalam perjalanan ke Hospital Kanak-kanak Kebangsaan Setagaya.

Pihak polis mengumumkan bahawa punca kemalangan adalah memandu dalam keadaan mabuk dan memandu melebihi had laju. Walau bagaimanapun, keadaan sebenar insiden itu masih diperdebatkan sehingga hari ini. Spekulasi berkisar daripada kemalangan mudah kepada bunuh diri atau memandu dalam keadaan mabuk. Rakan-rakan Starukhin memberikan keterangan yang menimbulkan persoalan: beliau memandu ke arah yang bertentangan dengan lokasi perjumpaan alumni, dan beliau menurunkan rakan alumni yang bersamanya di dalam kereta, menyuruhnya menaiki trem. Walaupun beliau tidak mabuk teruk, beliau telah minum alkohol di majlis pembukaan gelanggang boling rakannya di Aoyama sejurus sebelum kemalangan.

Pada 20 Januari 1957, upacara pengebumian besbol tidak rasmi yang pertama diadakan untuk Starukhin. Sebelum pengebumian, perbincangan peringatan diadakan di hadapan jenazahnya, dengan Tadao Ichioka (pengerusi jawatankuasa pengebumian dan rakan lama Starukhin) serta Fujimoto Sadayoshi, Sotaro Suzuki, Shigeru Mizuhara, Tetsuharu Kawakami, Shinji Hamasaki, dan Tokuro Konishi berkumpul untuk berkongsi cerita tentang masanya bermain besbol.

Starukhin dikebumikan di tanah perkuburan asing di Tanah Perkuburan Tama di Tokyo, di plot yang beliau sendiri tubuhkan untuk bapanya. Pada tahun 1989, pada ulang tahun kematiannya yang ke-33, sebahagian daripada abunya dipindahkan ke Kuil Sounenji di Omonogawa-cho, Yokote, Akita, yang merupakan kuil keluarga isterinya, Kunie. Beliau kekal tanpa kerakyatan sehingga kematiannya.

6.1. Kemasukan ke Dewan Kemasyhuran

Pada tahun 1960, Viktor Starukhin menjadi orang asing pertama yang dipilih ke Dewan Kemasyhuran Besbol Jepun. Beliau adalah individu pertama yang dianugerahkan pengiktirafan "Pemain" (Competitor) oleh Dewan Kemasyhuran.

6.2. Monumen dan Penamaan Stadium

Sebagai penghormatan kepada sumbangannya, stadium besbol perbandaran Bandar Asahikawa dinamakan semula sebagai Stadium Starffin Asahikawa pada tahun 1984. Ini adalah stadium pertama di Jepun yang dinamakan sempena nama individu. Sebuah patung gangsa Starukhin juga didirikan di hadapan stadium tersebut.

7.1. Statistik Balingan Tahunan

• Teks tebal menunjukkan rekod terbaik liga untuk tahun tersebut.

• 

• Teks merah tebal menunjukkan rekod NPB sepanjang masa.
• Pacific menukar nama kepada Taiyo (Taiyo Robins) pada tahun 1947.
• Kinsei (Kinsei Stars) menukar nama kepada Daiei (Daiei Stars) pada tahun 1949.
• Takahashi (Takahashi Unions) menukar nama kepada Tombow (Tombow Unions) pada tahun 1955.

Perdebatan mengenai jumlah kemenangan Starukhin pada tahun 1939:
Pada tahun 1939, jumlah kemenangan rasmi Starukhin adalah 42. Walau bagaimanapun, selepas perang, Ikusushi Yamauchi, ketua rekod Liga Pasifik, menyemak semula buku skor pra-perang dan mendapati dua perlawanan (9 Mei menentang Nagoya dan 15 Julai menentang Senators) di mana kemenangan jelas tidak sepatutnya diberikan kepada Starukhin. Dalam kedua-dua perlawanan ini, Teruzo Nakao memulakan sebagai pelempar dan meninggalkan perlawanan dengan Giants mendahului selepas melemparkan lima inning atau lebih, dan Starukhin masuk sebagai pelempar bantuan untuk menghabiskan perlawanan, mengekalkan kelebihan Giants. Rekod ini kemudiannya diubah kepada 40 kemenangan. Pada zaman pra-perang, pensijilan pelempar pemenang adalah samar-samar dan sering berdasarkan pertimbangan subjektif pencatat rekod. Kenzo Hirose, pencatat rekod rasmi pada masa itu, mengakui bahawa beliau "mempunyai memori untuk memberikan berat kepada pelempar bantuan" dalam menentukan pemenang dan yang kalah.

Walau bagaimanapun, selepas kematian Starukhin, apabila Kazuhisa Inao mencatat 42 kemenangan pada tahun 1961, memecahkan rekod Starukhin, perbincangan mengenai pembetulan skor pra-perang muncul semula. Akhirnya, pada 30 Mac 1962, Pesuruhjaya membuat keputusan bahawa "walaupun ia mungkin kelihatan pelik kemudian, keputusan pencatat rekod rasmi pada masa itu harus dihormati," dan rekod 42 kemenangan Starukhin dikembalikan. Akibatnya, rekod Inao menjadi rekod seri dengan Starukhin.

Daripada 42 kemenangan itu, empat kemenangan adalah hasil daripada pukulan kemenangan (sayonara hit) oleh Starukhin sendiri. Empat pukulan kemenangan dalam satu musim ini kekal sebagai rekod besbol profesional selama 30 tahun sehingga dipecahkan oleh Katsuhiro Ohsugi dari Toei Flyers pada tahun 1969. Perlawanan di mana Giants memenangi kejohanan pada 9 November juga merupakan kemenangan hasil pukulan kemenangan oleh Starukhin.

7.2. Gelaran Individu dan Anugerah

• Pemain Paling Bernilai (MVP): 2 kali (1939, 1940) - Pertama dalam sejarah yang memenangi dua kali berturut-turut.
• Purata Larian Diperoleh Terbaik: 1 kali (Musim Luruh 1938)
• Pelempar Paling Banyak Kemenangan: 6 kali (Musim Luruh 1937, 1938, 1939, 1940, 1949) - Rekod terbanyak. 5 musim berturut-turut adalah rekod terpanjang, dan jurang 9 tahun antara anugerah adalah yang terpanjang dalam sejarah anugerah ini.
• Strikeout Terbanyak: 2 kali (Musim Luruh 1938, 1939) - Bukan gelaran rasmi pada masa itu.
• Peratusan Kemenangan Terbaik: 2 kali (Musim Luruh 1938, 1940)
• Best Nine: 1 kali (Pelempar: 1940)
• Dewan Kemasyhuran Besbol Jepun: Kemasukan sebagai pemain (1960) - Pertama dalam sejarah yang dianugerahkan pengiktirafan pemain.
• Perlawanan tanpa bolos (No-hitter): 1 kali (3 Julai 1937, menentang Eagles di Stadium Suzaki) - Kedua dalam sejarah NPB.
• Kemenangan tanpa bolos (Shutout) sepanjang karier: 83 - Rekod NPB.
• Kemenangan musim: 42 (1939) - Rekod NPB (seri dengan Kazuhisa Inao pada 1961).
• Kemenangan permulaan musim: 32 (1940) - Rekod NPB (seri dengan Jiro Noguchi pada 1942 dan Hideo Fujimoto pada 1943).
• 35 kemenangan berturut-turut selama 2 tahun: 1939-1940 - Satu-satunya dalam sejarah NPB (hanya Kazuhisa Inao yang mencatat 35 kemenangan lebih daripada sekali).
• Memenangi gelaran pelempar paling banyak kemenangan dengan pelbagai pasukan - Pertama dalam sejarah NPB.
• Kemenangan menentang 15 pasukan berbeza - Hanya 2 pemain yang mencapai (satu lagi ialah Toshiaki Ogata).
• Jumlah kemenangan sepanjang karier: 303 - Ke-6 tertinggi dalam NPB. Pada masa persaraan, ia adalah rekod NPB (dipecahkan oleh Takehiko Bessho pada 1960).
• Jumlah perlawanan lengkap sepanjang karier: 350 - Ke-2 tertinggi dalam NPB. Pada masa persaraan, ia adalah rekod NPB (dipecahkan oleh Masaichi Kaneda pada 1965).
• Jumlah kemenangan permulaan sepanjang karier: 257 - Ke-6 tertinggi dalam NPB. Pada masa persaraan, ia adalah rekod NPB.
• Jumlah inning dibaling sepanjang karier: 4175.1 inning - Ke-7 tertinggi dalam NPB. Pada masa persaraan, ia adalah rekod NPB (dipecahkan oleh Takehiko Bessho pada 1959).
• Rentetan kemenangan musim: 18 (7 Ogos 1940 menentang Kinshachi - 17 November 1940 menentang Hanshin) - Rekod era satu liga.
• Rentetan kemenangan menentang pasukan yang sama: 17 (menentang Hankyu, 8 Ogos 1940 - 1 Oktober 1943) - Rekod era satu liga.
• Triple Crown Pelempar: 1 kali (Musim Luruh 1938) - Kedua dalam sejarah NPB.
• Penampilan All-Star: 1 kali (1952).

;Rekod Pencapaian Penting
Semua pencapaian ini adalah yang pertama dan terpantas dalam sejarah NPB.

• 100 kemenangan: 1 November 1939 menentang Kinshachi (Korakuen) - Dicapai dalam 165 perlawanan.
• 200 kemenangan: 20 Oktober 1946 menentang Gold Star (Nishinomiya) - Dicapai dalam 313 perlawanan.
• 300 kemenangan: 28 Julai 1955 menentang Kintetsu (Kawasaki) - Dicapai dalam 573 perlawanan. (Pada masa itu, ia diumumkan sebagai 4 September 1955 menentang Daiei di Nishikyogoku).

7.3. Nombor Jersi

• 18 (1935, 1948)
• 17 (1936 - 1943, 1946 - 1947, 1949 - 1955)
  • Pada tahun 1944, semua enam pasukan menghentikan penggunaan nombor jersi. Nombor jersi 17 beliau dikaitkan dengan pelempar "berbakat" dalam besbol profesional Jepun.