Engelbert Humperdinck

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Arnold George Dorsey dilahirkan di Madras, British India (kini Chennai, India) pada tahun 1936. Beliau merupakan salah seorang daripada 10 orang anak kepada Mervyn Dorsey, seorang pegawai tanpa tauliah Tentera British yang berketurunan Wales, dan isterinya Olive yang, menurut penyanyi itu, berketurunan Jerman. Beberapa sumber juga menyatakan bahawa beliau mempunyai warisan Anglo-India.

1.2. Kehidupan Awal di England dan Minat Muzik

Keluarganya berpindah ke Leicester, England, ketika beliau berusia sepuluh tahun. Beliau kemudian menunjukkan minat dalam muzik dan mula belajar saksofon. Pada awal 1950-an, beliau bermain saksofon di kelab malam, tetapi dipercayai tidak mula menyanyi sehingga beliau berusia lewat belasan tahun. Kesan beliau terhadap Jerry Lewis mendorong rakan-rakan untuk mula memanggilnya "Gerry Dorsey", nama yang digunakannya selama hampir sedekad.

1.3. Era Gerry Dorsey dan Aktiviti Awal

Percubaan Dorsey untuk memulakan kerjaya muziknya terganggu oleh kerahan tentera ke dalam Royal Corps of Signals Tentera British pada pertengahan 1950-an. Selepas pelepasan tugasnya, beliau mendapat peluang pertama untuk merakam pada tahun 1959 dengan Decca Records. Beliau telah dikesan apabila memenangi pertandingan bakat di Isle of Man pada musim panas sebelumnya. Single pertama Dorsey "Crazy Bells" (b/w "Mister Music Man") tidak menjadi hit walaupun beliau mempromosikan lagu-lagu itu dalam dua penampilan di rancangan muzik remaja ITV Oh Boy! pada Februari dan Mac 1959.

Beliau beralih ke Parlophone pada akhir tahun itu tetapi rekod pertamanya untuk mereka, "I'll Never Fall in Love Again" (b/w "Every Day Is a Wonderful Day") juga tidak berjaya. Dorsey akan kembali merakam untuk Decca lagi, tetapi hampir sedekad kemudian dan dengan hasil yang sangat berbeza. Juga pada tahun 1959, beliau menjadi sebahagian daripada rancangan jelajah yang dipanggil "The Big Beat Show" bersama penyanyi pop lain pada masa itu termasuk Billy Fury, Vince Eager, dan Terry Dene. Penampilan televisyen selanjutnya menyusul pada tahun 1959 di rancangan ITV "The Song Parade". Jelajah sebagai sokongan kepada Adam Faith menyusul dan beliau terus bekerja di kelab malam. Walau bagaimanapun, pada Jun 1961, beliau diserang tuberkulosis dan menghabiskan sembilan bulan di hospital. Beliau akhirnya pulih dan kembali ke dunia hiburan pada tahun 1962 tetapi terpaksa memulakan hampir semuanya semula. Dorsey kembali ke pentas varieti dan kerja kelab malam, tetapi dengan sedikit kejayaan.

2.1. Peralihan Kerjaya dan Kejayaan Awal (1960-an)

Pada tahun 1965, Dorsey bekerjasama dengan Gordon Mills, bekas rakan sebiliknya semasa di Bayswater, London, yang telah menjadi impresario muzik dan pengurus Tom Jones. Mills, menyedari bahawa penyanyi itu telah berjuang selama beberapa tahun untuk berjaya dalam industri muzik, mencadangkan perubahan nama kepada Engelbert Humperdinck yang lebih menarik, dipinjam daripada komposer opera Jerman abad ke-19 Engelbert Humperdinck (komposer) seperti Hansel and Gretel. Alasannya hanyalah bunyi nama yang luar biasa dalam bahasa Inggeris.

Humperdinck menikmati kejayaan sebenar pertamanya pada Julai 1966 di Belgium, di mana beliau dan empat yang lain mewakili Britain dalam pertandingan lagu tahunan Knokke, memenangi hadiah tahun itu. Tiga bulan kemudian, pada Oktober 1966, beliau berada di atas pentas di Mechelen. Beliau mencatatkan kejayaan di carta Belgium dengan "Dommage, Dommage", dan video muzik awal difilemkan bersamanya di pelabuhan Zeebrugge.

Pada pertengahan 1960-an, Humperdinck melawat penulis lagu Jerman Bert Kaempfert di rumahnya di Sepanyol dan ditawarkan susunan tiga lagu: "Spanish Eyes", "Strangers in the Night", dan "Wonderland by Night". Beliau kembali ke Britain di mana beliau merakam ketiga-tiga lagu itu. Beliau menyedari potensi "Strangers in the Night" dan bertanya kepada pengurus Gordon Mills sama ada ia boleh dikeluarkan sebagai single, tetapi permintaannya ditolak, kerana lagu itu telah diminta oleh Frank Sinatra. "Spanish Eyes" dan "Wonderland by Night" akan dimasukkan dalam LP penyanyi itu pada tahun 1968 A Man Without Love.

Pada awal 1967, perubahan itu membuahkan hasil apabila versi Humperdinck bagi "Release Me" menduduki tangga teratas di United Kingdom dan mencapai No. 4 di Billboard 100 AS. Disusun oleh Charles Blackwell dalam gaya "muzik country orkestra", dengan Big Jim Sullivan dan Jimmy Page sebagai pemuzik sesi dan korus penuh menyertai Humperdinck pada ulangan ketiga, rekod itu menghalang "Strawberry Fields Forever"/"Penny Lane" The Beatles daripada menduduki tempat teratas di United Kingdom (buat kali pertama sejak 1963). B-side "Release Me", "Ten Guitars", terus menjadi sangat popular di New Zealand. "Release Me" menghabiskan 56 minggu dalam Top 50 dalam carta berterusan, dan dipercayai telah menjual 85,000 salinan sehari pada kemuncak popularitinya. Lagu itu kekal sebagai teras repertoir Humperdinck sejak itu.

Gaya santai dan rupa paras Humperdinck tidak lama kemudian menarik pengikut yang ramai, terutamanya di kalangan wanita. Peminat wanita tegar beliau memanggil diri mereka "Humperdinckers". "Release Me" diikuti oleh dua lagi balada hit: "There Goes My Everything" dan "The Last Waltz", memberikannya reputasi sebagai seorang crooner, deskripsi yang beliau sangkal. Seperti yang diberitahu Humperdinck kepada penulis The Hollywood Reporter Rick Sherwood: "Jika anda bukan seorang crooner, itu adalah sesuatu yang anda tidak mahu dipanggil. Tiada crooner mempunyai julat yang saya ada. Saya boleh mencapai nada yang bank tidak boleh tunaikan. Apa yang saya adalah penyanyi kontemporari, penghibur yang berstail."

Pada tahun 1968, dengan anugerah Variety Club of Great Britain untuk Show Business Personality of 1967, Humperdinck mencapai No. 2 di UK Singles Chart dengan "A Man Without Love". Album beliau dengan nama yang sama mendaki ke No. 3 di carta album UK. Single lain, Les Bicyclettes de Belsize Les Bicyclettes de Belsize^{Bahasa Perancis}, adalah hit 10 teratas di United Kingdom dan mencapai 40 teratas di Amerika Syarikat. Menjelang akhir dekad, senarai lagu Humperdinck yang semakin berkembang juga termasuk "Am I That Easy to Forget", "The Way It Used to Be", "I'm a Better Man (For Having Loved You)" (ditulis oleh Burt Bacharach dan Hal David) dan "Winter World of Love". Beliau melengkapkan single laris ini dengan beberapa album yang sama berjaya. Album-album ini - Release Me, The Last Waltz, A Man Without Love, dan Engelbert Humperdinck-membentuk asas kejayaannya. Selama enam bulan pada 1969-70, Humperdinck mengetuai siri televisyennya sendiri The Engelbert Humperdinck Show untuk ATV di United Kingdom, dan ABC di AS. Dalam format varieti muzik ini, beliau disertai oleh, antara lain, Paul Anka, Shirley Bassey, Tony Bennett, Jack Benny, Milton Berle, Ray Charles, Four Tops, Lena Horne, Liberace, Lulu, Carmen McRae, Dusty Springfield, Jack Jones, Tom Jones dan Dionne Warwick.

2.2. Kerjaya pada 1970-an

Pada awal 1970-an, Humperdinck telah menetapkan jadual rakaman yang sibuk, dan beberapa lagu terkenal muncul dari tempoh ini, sering ditulis oleh pemuzik dan penulis lagu terkenal; antaranya, "We Made It Happen" (ditulis oleh Paul Anka), "Sweetheart" (ditulis oleh Barry Gibb dan Maurice Gibb), "Another Time, Another Place", dan "Too Beautiful to Last" (tema dari filem Nicholas and Alexandra). Pada tahun 1972, beliau membintangi siri televisyen lain, untuk BBC One. Bertajuk Engelbert with The Young Generation, rancangan itu berlangsung selama tiga belas minggu, dan menampilkan kumpulan tarian, tetamu tetap The Goodies dan Marlene Charell, serta bintang antarabangsa. Juga pada tahun 1972, beliau adalah antara tetamu dalam rancangan televisyen muzik khas David Winters The Special London Bridge Special, yang dibintangi oleh Tom Jones, dan Jennifer O'Neill.

Pada pertengahan dekad, Humperdinck menumpukan perhatian kepada penjualan album dan persembahan secara langsung, dengan gaya baladanya kurang popular di carta single. Beliau membangunkan produksi pentas yang mewah, menjadikannya sesuai untuk Las Vegas dan tempat-tempat serupa. Beliau membuat persembahan secara berkala di Riviera Hotel di Las Vegas sepanjang awal dan pertengahan dekad, merakam album secara langsung di tempat itu dengan The Three Degrees sebagai penyanyi latar.

Pada tahun 1976, kredibiliti komersial Humperdinck ditingkatkan oleh "After the Lovin'", sebuah balada yang dihasilkan oleh Joel Diamond dan Charles Calello, dan dikeluarkan oleh anak syarikat CBS Epic. Lagu itu adalah hit 10 teratas di AS, menjadi Emas, dan memenangi anugerah "rekod juke box paling banyak dimainkan tahun ini". Album dengan nama yang sama mencapai 20 teratas di carta AS, dicalonkan untuk Anugerah Grammy, dan merupakan hit Double Platinum untuk penyanyi itu. Tiga daripada trek album itu dihasilkan oleh Bobby Eli dan dirakam di Sigma Sound Studios di Philadelphia. Seperti yang ditunjukkan oleh pengkritik, percubaan penyanyi itu yang tidak dijangka ke dalam "Philadelphia Sound" berjaya, menambah kekuatan keseluruhan karya itu. Mengakhiri tahun itu, Humperdinck membuat penampilan pertamanya di The Tonight Show Starring Johnny Carson dengan persembahan secara langsung single hit itu.

Joel Diamond terus menghasilkan siri album yang dirakam oleh Humperdinck untuk Epic, termasuk This Moment in Time dari tahun 1979 (lagu utama menduduki tangga teratas carta kontemporari dewasa AS) dan dua album Krismas. Album-album ini juga menyaksikan penyanyi itu bekerja dengan penyusun muzik penting seperti Charles Calello dan Jimmie Haskell. Pada tahun 1979, selepas kejayaan carta beliau di Amerika Syarikat pada akhir dekad, Humperdinck membawa persembahan pentasnya ke Broadway dengan penampilan di Minskoff Theatre.

2.3. Kerjaya pada 1980-an dan 1990-an

Pada tahun 1980-an, Humperdinck mengukuhkan diskografinya, merakam secara berkala dan membuat persembahan sebanyak 200 konsert setahun sambil meneruskan penampilan utama di Las Vegas di Hilton Hotel. Pada awal dan pertengahan 1980-an, beliau membuat beberapa penampilan khas sebagai pelakon dalam drama televisyen popular pada masa itu, termasuk The Love Boat, Hotel dan Fantasy Island.

Berikutan tempohnya sebagai artis rakaman dengan Epic, Humperdinck mengeluarkan apa yang William Ruhlmann panggil "album dwi-ambisius" bertajuk A Lovely Way to Spend An Evening (1985). Ruhlmann memuji Humperdinck kerana merakam album standard dari American Songbook ini; beliau menyatakan bahawa karya itu "sudah lama dinanti-nantikan", sambil mengakui bahawa "album itu patut diedarkan lebih luas daripada yang diterimanya." Album itu dikeluarkan di United Kingdom sebagai Getting Sentimental dan mencapai carta album Top-40 UK pada musim panas 1985.

Pada tahun-tahun berikutnya, Humperdinck meneruskan rakaman studio, termasuk duet dengan Gloria Gaynor untuk albumnya Remember, I Love You (1987). Pada separuh akhir 1980-an, dengan bahan baru seperti lagu "Portofino" (1985), Humperdinck juga menumpukan perhatian kepada rakaman yang dipengaruhi oleh muzik popular Eropah pada masa itu, terutamanya muzik popular Jerman. Album pada tempoh ini termasuk Träumen Mit Engelbert (1986) dan Step into My Life (1989). Dikeluarkan sebagai Ich Denk An Dich di Jerman, Step into My Life termasuk lagu-lagu yang digubah oleh Dieter Bohlen dan Barry Mason, manakala lagu utama ditulis bersama oleh Humperdinck sendiri. Ia menghasilkan beberapa single, dan sebuah lagu saduran hit Bohlen, "You're My Heart, You're My Soul". Remember, I Love You dan Träumen mit Engelbert disahkan sebagai penjual Platinum dan Ich Denk An Dich disahkan sebagai penjual Emas di Jerman.

Humperdinck dianugerahkan bintang di Hollywood Walk of Fame pada tahun 1989 dan memenangi Anugerah Golden Globe sebagai penghibur tahun ini, sambil turut memulakan penglibatan utama dalam tujuan amal seperti Leukemia Research Fund, Palang Merah Amerika, American Lung Association, dan beberapa organisasi bantuan AIDS. Beliau menulis lagu untuk salah satu kumpulan amal bertajuk "Reach Out" (dikeluarkan pada album studionya 1992 Hello Out There).

Penilaian muzik kerjaya Humperdinck pada tahun 1990-an menunjukkan beliau memperoleh "daya tarikan hip baru" semasa Lounge Revival, dan mencatatkan kejayaan usaha artistik baru seperti rakamannya "Lesbian Seagull" untuk runut bunyi filem Beavis and Butt-head Do America (1996), dan album tarian beliau dari tahun 1998. Love Unchained pada tahun 1995, yang dihasilkan oleh Bebu Silvetti, memuncak dalam carta album Top-20 UK, menandakan kembalinya beliau ke bentuk terbaik di negara asalnya. Beliau mengekalkan profil awam sepanjang tahun-tahun ini, membuat banyak penampilan di radio dan televisyen, termasuk Late Show with David Letterman dan The Howard Stern Show, dan di acara-acara seperti Daytona 500 1996, di mana beliau mempersembahkan "The Star-Spangled Banner".

2.4. Kerjaya pada 2000-an

Kerjaya rakaman Humperdinck berterusan ke alaf baru, dengan pelbagai kolaborasi muzik. Pada tahun 2000, beliau mencapai lima teratas carta album British dengan Engelbert at His Very Best, dan kembali ke lima teratas empat tahun kemudian, selepas beliau muncul dalam iklan TV John Smith's. Pada musim bunga 2003, Humperdinck bekerjasama dengan artis-produser Amerika Art Greenhaw untuk merakam album gospel akar Always Hear the Harmony: The Gospel Sessions; menyertai Humperdinck dalam album itu ialah Light Crust Doughboys, The Jordanaires dan The Blackwood Brothers. Album yang mendapat pujian kritikal itu dicalonkan untuk Grammy bagi "Album Gospel Southern, Country atau Bluegrass Terbaik Tahun Ini", manakala Humperdinck difoto dengan generasi peminat di Anugerah Grammy 2004 di Los Angeles. Beliau kembali ke studio tidak lama kemudian, mengeluarkan Let There Be Love pada tahun 2005. Pengkritik muzik telah mengulas mengenai rentang sejarah bahan dalam album itu, dari lagu-lagu yang pertama kali popular pada tahun 1920-an hingga yang lebih baru dari tahun 1990-an, dan menunjuk terutamanya kepada versi Humperdinck bagi "You Inspire Me" Nick Lowe sebagai potongan yang patut diberi perhatian. Pada tahun 2007, Humperdinck mengeluarkan The Winding Road. Dalam perbualan dengan Larry King, Humperdinck membincangkan asal usul album itu; beliau menunjukkan bahawa The Winding Road menampilkan lagu-lagu secara eksklusif oleh komposer British, sebagai "penghormatan kepada negara asalnya", dikeluarkan untuk menandakan 40 tahun sejak rakaman hit antarabangsa pertamanya.

Semasa rakaman album Gorillaz Plastic Beach, Humperdinck diminta oleh Damon Albarn untuk menyumbang kepada album itu sebagai artis jemputan. Walau bagaimanapun, pengurusan Humperdinck pada masa itu menolak tawaran itu tanpa pengetahuan Humperdinck. Menggambarkan peristiwa itu, Humperdinck menyatakan bahawa peluang yang terlepas itu adalah, "dosa paling kejam yang pernah dilakukan", dan bahawa beliau akan dengan senang hati berkolaborasi dengan Gorillaz. Beliau menambah bahawa beliau telah berpisah dengan pengurusannya ketika itu, menyerahkan tugas kepada anaknya, Scott Dorsey. Pada akhir temu bual itu, Humperdinck menyatakan: "Saya benar-benar ingin menghidupkan semula cadangan itu dan membawanya kembali. Semoga mereka akan bertanya kepada saya lagi. Anak saya Scott pasti akan mengatakan ya".

2.5. Kerjaya pada 2010-an dan 2020-an

Pada Mac 2012, BBC mengumumkan bahawa Humperdinck akan mewakili United Kingdom dalam pusingan akhir Pertandingan Lagu Eurovision 2012, yang akan diadakan di Baku, Azerbaijan, pada 26 Mei. Lagu, "Love Will Set You Free" telah diperkenalkan pada 19 Mac 2012, dihasilkan oleh penerbit muzik pemenang Anugerah Grammy Martin Terefe dan ditulis bersama oleh Sacha Skarbek. Lagu itu dirakam di London, Los Angeles dan Nashville, Tennessee, dan dicampur oleh Thomas Juth di London. Apabila penyertaan Humperdinck diumumkan, beliau ditetapkan untuk menjadi penyanyi tertua yang pernah menyertai pertandingan itu pada usia 76 tahun. Walau bagaimanapun, beliau telah diatasi pada tahun yang sama apabila Buranovskiye Babushki membuat persembahan kemudian pada malam itu. Semasa cabutan peruntukan akhir, United Kingdom telah diundi untuk membuat persembahan pertama. Humperdinck akhirnya menduduki tempat ke-25 daripada 26, menduduki tempat kedua terakhir dalam undian, dengan 12 mata.

Dengan siri rakaman yang pesat, Humperdinck tidak menunjukkan tanda-tanda melambatkan rentak kerjanya pada tahun 2010-an. Album dwi-CD duet pertama dalam kerjayanya, Engelbert Calling, telah dikeluarkan di United Kingdom pada Mac 2014 oleh Conehead Records, mencatatkan kejayaan dalam UK Top 40. Album itu menemukan penyanyi itu di studio dengan pemuzik seperti Charles Aznavour, Elton John, Il Divo, Johnny Mathis, Lulu, Willie Nelson, Olivia Newton-John, Cliff Richard, Smokey Robinson, Kenny Rogers, Neil Sedaka, Ron Sexsmith, Gene Simmons dan Dionne Warwick. Engelbert Calling dikeluarkan di Amerika Utara oleh OK! Good Records pada 30 September 2014, dengan Humperdinck membuat beberapa penampilan promosi di radio dan televisyen, termasuk perbualan lanjutan dengan Caroline Modarressy-Tehrani di HuffPost Live. Di UK, Humperdinck mempamerkan lagu-lagu dari album itu dalam rancangan seperti Weekend Wogan di mana beliau mempersembahkan versi akustik Make You Feel My Love dan "The Hungry Years". Edisi khas EP vinil dengan empat trek dari album itu dikeluarkan pada Mei 2015. Menurut OK! Good Records, EP itu adalah keluaran vinil pertama Humperdinck selepas jurang dua puluh lima tahun, "rekod vinil 7" edisi terhad dengan cetakan pertama 1,000 salinan pada vinil jernih berawan telus".

Tahun 2017 menandakan ulang tahun ke-50 kejayaan carta antarabangsa pertama Humperdinck, dan dua set cakera perayaan utama dihasilkan pada awal musim panas. Yang pertama, Engelbert Humperdinck 50, adalah album dwi-cakera yang menghimpunkan single-single carta penyanyi itu untuk Decca, lagu-lagu lain dari pelbagai titik dalam kerjayanya, dua rakaman studio baru, dan remix baru "Release Me". Yang kedua adalah set kotak lanjutan sebelas album pertama Humperdinck, dikeluarkan semula oleh Decca Records, lengkap dengan karya seni album asal dan nota pelapik baru. Engelbert Humperdinck 50 dikeluarkan di United Kingdom pada Mei 2017, dan memasuki carta album UK di No. 5, menunjukkan populariti berterusan penyanyi itu di negara asalnya. Album itu dikeluarkan di Amerika Utara pada Jun 2017.

The Man I Want to Be dikeluarkan pada akhir 2017. Walaupun sebahagian besarnya terdiri daripada bahan yang baru ditulis, album itu termasuk dua lagu saduran yang ketara: "Photograph" (Ed Sheeran), dan "Just the Way You Are" (Bruno Mars). Pada tahun 2018, penyanyi itu mengeluarkan album Krismas yang baru dirakam, Warmest Christmas Wishes. Pada Mei 2019, Humperdinck melancarkan lagu baru, "You", sebuah ode yang digambarkan sendiri kepada keibuan yang ditulis untuknya oleh penulis lagu British Jon Allen dan Jake Fields. Sebagai hadiah ulang tahun kepada isterinya, Patricia, Humperdinck muncul dalam video muzik "You", difilemkan di lokasi di Houdini Estate. Label rekod penyanyi itu mengumumkan keluaran EP lagu-lagu bertajuk Reflections pada akhir 2019. Humperdinck menyusul ini dengan EP selanjutnya pada tahun 2020 [Sentiments] dan 2021 [Regards]. Album studio baru, All About Love, dikeluarkan pada tahun 2023.

Pada awal 2022, lagu Humperdinck A Man Without Love telah ditampilkan dalam siri Marvel Studios Moon Knight. Kemudian, beliau mempersembahkan lagu saduran popular "I'm Forever Blowing Bubbles" untuk filem Bullet Train.

Walaupun sudah memasuki dekad keenam sebagai penghibur, Humperdinck meneruskan tarikh konsert antarabangsa. Semasa menjelajah Amerika Utara setiap tahun, beliau telah membuat persembahan di pelbagai tempat dan acara di Eropah, Australia dan Timur Jauh. Pada tahun 2009, Humperdinck membuat persembahan di Carols in the Domain, acara Krismas popular yang diadakan di Sydney. Beliau kembali ke Australia untuk beberapa konsert pada November tahun berikutnya, menambah album studio baru, Released, ke dalam diskografinya. Humperdinck juga kerap menjadualkan persembahan di United Kingdom. Pada Mei 2015, beliau muncul di Bridgewater Hall, Manchester, Symphony Hall, Birmingham dan Royal Albert Hall dan di Theatre Royal, Drury Lane London pada November 2017. Pada tahun 2019 Humperdinck membuat persembahan di Singapura, Manila dan Tokyo. Sepanjang akhir 2021 dan 2022 penyanyi itu muncul di bandar-bandar di UK dan Eropah, termasuk kembali ke London Palladium. Pada Disember 2023, Humperdinck mengumumkan "jelajah perpisahan besar" Australia pada Mei 2024, termasuk konsert di Sydney Opera House.

3.1. Ciri Muzik

Engelbert Humperdinck dikenali sebagai salah seorang penyanyi balada 'middle-of-the-road' terbaik. Beliau mempunyai gaya yang santai dan julat vokal yang luas, membolehkannya mencapai nada yang tinggi. Beliau sendiri menolak gelaran "crooner", menegaskan bahawa beliau adalah seorang penyanyi kontemporari dan penghibur yang berstail, dengan kemampuan vokal yang melampaui apa yang biasanya dikaitkan dengan crooner.

3.2. Penilaian Kritikal dan Populariti

Populariti Humperdinck melonjak dengan "Release Me", yang berjaya menghalang lagu The Beatles daripada menduduki tempat teratas carta UK, satu pencapaian yang luar biasa. Beliau dengan cepat memperoleh pengikut yang ramai, terutamanya di kalangan wanita, yang memanggil diri mereka "Humperdinckers". Sepanjang kerjayanya, beliau telah mengekalkan populariti yang ketara, seperti yang ditunjukkan oleh kejayaan albumnya Engelbert Humperdinck 50 yang mencapai No. 5 dalam carta album UK pada tahun 2017, lima puluh tahun selepas kejayaan antarabangsa pertamanya.

3.3. Anugerah dan Penghormatan

Sepanjang kerjayanya, Engelbert Humperdinck telah menerima pelbagai anugerah dan penghormatan:

• Pada tahun 1968, beliau menerima anugerah Variety Club of Great Britain untuk Show Business Personality of 1967.
• Pada tahun 1989, beliau dianugerahkan bintang di Hollywood Walk of Fame.
• Beliau juga memenangi Anugerah Golden Globe sebagai penghibur tahun ini pada tahun 1989.
• Pada tahun 2006, Universiti Leicester menganugerahkan beliau Doktor Muzik Kehormat.
• Pada 25 Februari 2009, Majlis Bandaraya Leicester mengumumkan bahawa Humperdinck akan diberikan Kebebasan Kehormat Leicester.
• Pada tahun 2010, beliau adalah salah seorang daripada sembilan orang pertama yang diberi penghormatan dengan plak di Leicester Walk of Fame.
• Beliau dilantik sebagai Ahli Order of the British Empire (MBE) dalam Senarai Kepujian Hari Lahir 2021 atas sumbangannya kepada muzik.

4.1. Perkahwinan dan Keluarga

Humperdinck dan Patricia Healey, yang merupakan penganut Katolik sepanjang hayat, berkahwin pada tahun 1964; mereka berdua pertama kali bertemu di Palais de Danse, sebuah kelab malam di Leicester. Mereka mempunyai empat orang anak, dan keluarga itu tinggal di antara rumah di UK dan AS.

4.2. Cabaran Peribadi dan Kontroversi

Pada tahun 2017, penyanyi itu mendedahkan bahawa Patricia telah menderita Penyakit Alzheimer selama 10 tahun. Beliau meninggal dunia di Los Angeles pada 5 Februari 2021. Humperdinck kemudian menggambarkan bagaimana keluarga telah berdoa bersamanya dan memberkatinya dengan air dari Lourdes sebelum beliau "pergi dengan tenang".

Isteri Humperdinck pernah berkata bahawa beliau boleh menampal bilik tidur mereka dengan semua tuntutan paterniti yang difailkan terhadap suaminya. Beliau berjaya disaman untuk paterniti oleh dua wanita pada tahun 1970-an dan 1980-an. Pada tahun 1988, Humperdinck memfailkan saman fitnah terhadap National Enquirer. Asal usul kenyataan fitnah itu dikatakan Kathy Jetter, ibu kepada anak luar nikah Humperdinck, dan dibuat dalam afidavit yang difailkan oleh Jetter di New York Family Court dalam usaha untuk meningkatkan bayaran sokongan anak daripada Humperdinck. Jetter kalah dalam tindakan itu. Jetter telah berjaya membawa saman paterniti terhadap Humperdinck berikutan kelahiran anak perempuannya Jennifer pada tahun 1977.

Humperdinck mengekalkan hubungan dengan Leicestershire, di mana beliau menghabiskan sebahagian besar masa mudanya, dan merupakan peminat Leicester City F.C.. Pada Ogos 2005, beliau melelong salah satu motosikal Harley-Davidson beliau di eBay untuk mengumpul wang bagi County Air Ambulance di Leicestershire. Pada tahun 2006, Universiti Leicester menganugerahkan Humperdinck Doktor Muzik Kehormat. Pada 25 Februari 2009, Majlis Bandaraya Leicester mengumumkan bahawa Humperdinck akan diberikan Kebebasan Kehormat Leicester bersama-sama penulis Sue Townsend dan bekas pemain bola sepak profesional Alan Birchenall. Pada tahun 2010, Humperdinck adalah salah seorang daripada sembilan orang pertama yang diberi penghormatan dengan plak di Leicester Walk of Fame.

Humperdinck juga aktif dalam pelaburan hartanah di Mexico dan AS. Pada separuh akhir 1970-an, penyanyi itu membeli Pink Palace di Los Angeles, yang sebelum ini merupakan rumah Jayne Mansfield; pada tahun 2002, beliau menjualnya kepada pemaju. Pada tahun 1980-an, Humperdinck membeli hartanah hotel di La Paz, Mexico, dan menamakannya semula La Posada de Engelbert. Hotel itu dirobohkan pada tahun 2012, dan digantikan oleh Posada Hotel Beach Club.